Ga naar inhoud
Image Image Image Image Image
Image

Halsband parkieten


citroen

Aanbevolen berichten

Al enige jaren zien we bij ons op het complex praktisch dagelijks groene halsband parkieten

ze worden talrijker en talrijker ,nu ook blauwe en witte gespot

eerst kwamen ze in grote getale af op de zonnebloemen

nu beginnen ze aan de bonen ,en andere gewassen

volgens mij wordt het een plaag ,zoals met de bosduiven bij ons

vandaag zag ik er een tiental een buizerd hoog in de lucht met veel gekrijs te keer gaan

Hebben die halsband parkieten feitelijk een natuurlijke vijand?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Halsband parkieten horen hier eigenlijk niet, maar doen het zoals je merkt prima in ons klimaat. De rovers die het normaal op volgels hebben voorzien zullen een parkietje of een eitje daarvan niet overslaan. Maar in groepen zijn deze vogeltjes echt alert en moeilijk te vangen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Yup. Exoten die zeker een groot probleem (aan het worden) zijn. Snavels zijn veel harder dus kunnen eerder dan inheemse vogels al allerlei voer aan. Zoals vruchtaanzetten van appels / peren / kersen etc. Er blijft niets over om te rijpen. Narigheid

wees bevriend met kleine dingen

Link naar reactie
Delen op andere sites

Een forse kolonie belaagt helaas ook het Goudse volkstuinencomplex waar ik zit. In het aangeplante bos "Goudse Hout" waar mijn tuin aan grenst wemelt het er van. Net nu ik laatste 4 jaar 300m2 fruitpluk tuin aan t aanleggen ben. Zijn het niet de Aziatische fruitvliegen, dan wel de Halsband en de Alexander parkieten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

die parkieten zijn hier gek op allerlei fruit en blijven vaak in de netten hangen, we knippen ze los en maken het net weer

 

we gebruiken hier de helft van de tijd voor bescherming en weer opruimen:

 

anti-insectengaas over tunnels voor kool, prei, ui, zaaigoed als rogge; tijdig ophogen of verwijderen

netten voor kool, fruit, zaaigoed, zaaddragers

ringen en cacaodoppen tegen slakken

ringen tegen veenmollen, vangpotjes niet vergeten

netten over slakkenkorrels bij bladspul als sla tegen vogels die ze eten

palen voor stokbonen, capucijners, tegen storm en dan het net niet vergeten natuurlijk

afdakjes tegen nattigheid bij buitentomaat

tijdig spuiten met zwavel en zuiveringszout tegen schimmelaantastingen

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 weeks later...

Alle niet inheemse dieren die een bedreiging vormen, zouden moeten worden gevangen of gedood, klinkt cru maar opeens kom je er nooit meer vanaf en sterven andere rassen uit hierdoor. Dat zou nog veel erger zijn.

Laat anders van die roofvogeltrainers een paar buizerds of andere stevige beesjes trainen om ze te killen o.i.d.

Onkruidmanager 1.0

Link naar reactie
Delen op andere sites

tellingen van 2015 kwamen uit op een 20.000 in Nederland. En ze zitten echt niet meer alleen in de randstad, das war einmahl so, Arnhem, Maastricht Hengelo Goes, Harlingen. Ze zitten overal.

 

.... en RobN.... ze vormen geen bedreiging.

Link naar reactie
Delen op andere sites

tellingen van 2015 kwamen uit op een 20.000 in Nederland. En ze zitten echt niet meer alleen in de randstad, das war einmahl so, Arnhem, Maastricht Hengelo Goes, Harlingen. Ze zitten overal.

 

.... en RobN.... ze vormen geen bedreiging.

 

20.000 maar, niet meer? Ze hebben nogal een presence, een aanwezigheid, voor mijn gevoel zitten er al 20.000 aan deze kant van Utrecht. Schreeuwlillekerds zijn het.

"I watched a snail crawl along the edge of a straight razor. That's my dream. That's my nightmare. Crawling, slithering, along the edge of a straight razor ... and surviving"

Colonel Kurtz

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedreiging op inheemse soorten.

Roven van voedsel, nestlocaties, ik gok erop dat andere vogeltjes niet in de buurt komen nestelen.

Nu zijn het er misschien 20.000 maar dat breid zich langzaam maar zeker veel verder uit.

Onkruidmanager 1.0

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 3 maanden later ...

De halsbandparkiet, een kennismaking.

 

De ervaringen met deze nieuwe vogelsoort maakt heel wat tongen los, en er is veel discussie ,die zeer gevarieerd is . Er zijn groepen die deze kleurrijke exoten als een kleurrijke toevoeging zien aan onze fauna , en er zijn stemmen die hel en verdoemenis preken over wat in hun ogen een medogenloze rover is.

Tot nog toe heb ik weinig goede observaties gelezen, die immers de enige manier zijn om verantwoord beeld te krijgen over over deze dieren.

 

Als volkstuinder en vogelliefhebber heb ik zeker geen professionele kijk op dit soort zaken, maar ervaringen genoeg om tot een wat uitgebreidere beschrijving te komen. Omdat ik Amsterdam woon is die ervaring ook wat onderbouwder , omdat hier immers het startpunt was van deze nieuwe soort. In mijn eigen woon- en tuinomgeving, aan de rand van de stad, komt hij nu ruim 5 jaar voor.

 

Gedrag.

De halsbandparkiet beweegt zich volstrekt uniek en strek afwijkend van alle ander vogels.

Een van de meest opvallende aspecten van zijn gedrag , is het verschil tussen de vliegende vogel en de de vogel in rust op een tak. De vliegend vogel is een opgewonden standje , die met hoge snelheid en capriolen uithalend en vaak luid schreeuwend zich verplaatst.

Eenmaal aangekomen lijkt hij wel te bevriezen, en over te schakelen naar een andere modus. Na de omgeving in zich opgenomen te hebben , gaat hij graag verzitten, en klautert van tak naar tak. op zoek naar iets eetbaars in zijn directe omgeving, Iedere knop wordt bekeken en beknabbeld of er wordt aan de bast van de tak getrokken. Hij doet dat op een manier die we eigenlijk niet van vogels kennen, het lijkt meer op een zoogdier. Hij verplaatst zich namelijk traag en vloeiend. Bijna alle andere vogels bewegen zich stuiterend. Een reeks snelle bewegingen wordt bijna altijd gevolgd door een moment van verstarring. Een merel die een worm uit het gazon trekt doet dat heel gefaseerd. snelle beweging - rust- weer beweging . Zo niet de halsbandparkiet. Hij oogt daardoor zelfbewuster en niet bang.

Zijn habitat is eigenlijk opvallend eenzijdig. Hij zit alleen in bomen. Hij houdt niet van dakranden of dakgoten of bebouwing en komt nooit op de grond En de bomen moeten zeker 4 meter hoog zijn, en grote bomen zijn favoriet. Hij zal nooit, maar dan ook nooit op de grond komen, ook al ligt daar nog zoveel voedsel. Weilanden , akkers en open ruimtes zal hij mijden. Hij vliegt er ook niet graag overheen. De strenge eisen die hij stelt aan zijn omgeving verklaren mijns inziens waarom hij zich zo relatief langzaam over Nederland verspreid. Ook het feit dat het een echte standvogel is, die beperkt leefgebied kent, draagt hiertoe bij. Zijn leefgebied lijkt me opvallend klein , zoiets van 10 vierkante kilometer. Dit denk af te leiden uit het feit dat er twee jaar zat tussen hun verschijnen in mijn achtertuin, en hun eerste optreden in mijn moestuin, die hemelsbreed maar zo’n 2 kilometer verderop ligt.

Zijn hele leven speelt zich af in een boom, Eten, rusten, slapen , broeden. Je zou de door hem gebruikte bomen kunnen onderverdelen in drie typen: De slaapboom, de parkeerboom en de voedselboom. Zo’n slaapboom ken ik alleen uit de litteratuur, ik heb ze bij mij in de buurt nog niet aangetroffen en ik weet dus ook niet waar ”mijn” parkieten slapen. Ik vermoed dus dat die slaapbomen best een eind weg zullen liggen, en dat ze van daaruit dagelijks naar hetzelfde voedselgebied trekken. Parkeerbomen zijn grote bomen waar ze uitrusten na het fourageren. Ik ken er in mijn buurt twee. Ze hebben dan een voorkeur voor kersenbomen en platanen. Mogelijk houdt die keuze verband met de bladkleur van die bomen. Die bomen zijn niet alleen dicht bebladerd, maar hebben ook een bladkleur die zeer nauw overeenkomt met die van de parkiet zelf. Over de voedselboom hieronder meer.

Zijn gedrag is heel sociaal en lijkt complexer dan bij andere vogels. Wanneer hij fourageert verplaatst hij zich in kleine groepen van 5- 10 vogels. Wanneer een voedselbron is ontdekt dan wordt die behoedzaam benaderd, waarbij het lijkt alsof er altijd wel een is die op de uitkijk zit.

Tijdens het eten zijn ze vaak zeer zwijgzaam en lijken zich zo onopvallend mogelijk te bewegen, geen gefladder enzo. Zo kan het gebeuren dat je langs een appelboom loopt , en kleine plofjes hoort van vallende appels. Kijk je dan in de boom dan zie je tot je verassing een hele groep knagende parkieten zitten. Geholpen door hun geweldige schutkleur en in grote stilte werken ze door. Ze blijven daarbij opvallend lang zitten. Ze zijn allesbehalve nerveus en lijken nergens bang voor. Dat is wel heel anders dan een groep spreeuwen in diezelfde boom. En ze vertrekken pas als een van de vogels daarvoor een signaal heeft gegeven. Dit lijkt vaak een leider te zijn. Ook binnen de andere leden van de groep lijkt een rangorde te bestaan. Ook dit is heel anders dan bijvoorbeeld bij spreeuwen, die als een soort collectief lijken te reageren.

Wanneer een voedselbron zoals een appelboom is bezocht, dan lijken ze die lokatie goed te onthouden en ze komen dan dagelijks terug. Zelfs als de appels allang op zijn komen ze nog dagenlang even kijken. Hun manier van eten is ook opvallend en afwijkend. Niet alleen belagen ze een boom altijd van boven naar beneden , ze komen immers niet graag dicht bij de grond, maar is de wijze van knagen aan het fruit ook eigenaardig. Ze beginnen graag boven op de vrucht, en daar zit ook het steeltje. Vreemd genoeg wordt dan vaak het steeltje ook doorgeknaagd en ploft de appel uit het zicht. Ook zonnebloemen worden zo behandeld . De bloem wordt in zijn geheel, dus ook de bloembladen en de achterkant , van boven naar beneden afgefreesd. Wanneer dan halverwege de steel wordt bereikt, dan gaat die er ook aan en dus valt de onderste helft van de bloem vrijwel onbeschadigd op de grond. Daar blijft die dan liggen want, zoals gezegd, zal deze parkiet zich nooit op de grond wagen. Het lijkt vreemd dat een vogel die zo intelligent overkomt, een zo brute manier van eten heeft. Deze brute werkwijze is wel heel anders dan de koolmees , een bekende belager van zonnebloemen. Die zal heel precies een zaadje uit de bloem trekken, dat zorgvuldig open pikken en de inhoud oppeuzelen.

Ook is er geen voorkeur voor reeds aangevreten fruit, zoals je wel ziet bij spreeuwen en merels.

Mogelijk heeft dit bourgondische eetgedrag te maken met het feit deze papegaaiachtige heel graag knaagt, ja zelfs moet knagen om vergroeiing van hun snavel te voorkomen. Papagaaienkwekers kennen dit verschijnsel. In een papagaaienkooi zal je altijd wel een speciale knaagtak of steen aantreffen. Onze groene vrienden moeten het zonder knaagsteen doen, en knagen dus her en der. Ze lijken daarbij een voorkeur te hebben voor dunne takjes, het eenjarig hout, die ze vaak helemaal doorknagen. De consequentie van dit knagen kan wel eens heel vervelend zijn. Immers door de wondjes die ze maken, hebben plantenziekten zoals perenvuur nu toegang tot de boom. Het zal niet meevallen dit verband aan te tonen, maar dit risico lijkt mij reeel. Tot op heden kenden wij geen knagende vogels, maar de situatie is nu veranderd.

 

Een heel opvallend aspect van hun gedrag is toch wel hun gebrek aan angst.

Tegenover andere ander dieren, maar ook tegenover mensen. Alle andere vogels lijken voortdurend op hun hoede, ze weten wanneer ze er beter vandoor kunnen gaan. Zo niet deze parkiet. Wanneer hij te dicht bij een eksternest komt dan wordt hij flink gepakt en vliegen de groene veren in het rond. Wanneer een sperwer overvliegt duiken alle vogels weg, maar deze jongen kijkt verbaast omhoog. en wanneer die sperwer hem echt te grazen neemt , weet hij te ontkomen, want hij is een zeer goede vlieger. En tegenover mensen doet hij ook al zo vreemd. Probeer hem maar eens weg te jagen. Schreeuwen en grote gebaren bekijkt hij vol verbazing, maar hij blijft gewoon zitten. Zelfs wanneer je hem een steen naar zijn kop gooit, of met een blaaspijp pijltjes tegen zijn kop schiet, dan lijkt verbazing zijn belangrijkste emotie, en zal hooguit een takje verder gaan zitten. Biologen zullen dit wel verklaren met een onbekendheid met hun (nieuwe) omgeving , maar volgens mij is het ook een deel van hun vreemde karakter.

 

Hun verspreiding ontwikkelt zich eigenlijk opvallend langzaam. Ze zijn al 40 jaar aanwezig in Nederland, en toch is het grootste deel van ons land nog niet bevolkt. Ik verklaar dat door hun behoedzaamheid. Aanvankelijk was hun dieet zo beperkt dat er de aanwas ook heel beperkt was. maar naarmate er meer en meer gewassen op hun lijstje komen te staan, valt deze beperking weg. Die ontwikkeling zorgt er tevens voor dat op die plekken waar ze al lang voorkomen, de druk niet hetzelfde blijft, maar langzaam toeneemt. Hieronder meer om over die dieet verandering.

 

Voedsel. in de winter azen ze vooral op knoppen van bomen. Ze lijken niet zo kieskeurig te zijn, , maar dikke knoppen lijken een voorkeur te hebben, en dan vooral bloeiknoppen zoals de appel , en nu ook de peer. Platanen en coniferen staan ook op het knoppenmenu. Omdat ze weinig andere voedselbronnen hebben, -ze komen immers die boom niet uit - en een vast voedselgebied hebben, raken de betrokken bomen flink beschadigd,

De bomen raken niet alleen hun bloeiknoppen kwijt, maar ook de vorm raakt gedeformeerd. De knoppen bovenin de boom worden het meest aangevreten, maar de knoppen op het eind van een tak weer niet, want daar kunnen ze niet bij.

Mooi voorbeeld zijn de bomen (Sorbus) langs de Linnaeuskade in de Amsterdamse Watergraafsmeer. Die leven al jaren onder een grote parkietendruk en zijn totaal gedeformeerd, ze kunnen zich nauwelijks staande houden. Er zijn wel meer vogels die graag knoppen eten, zoals de koolmees en de huismus. Deze vogels doen dat echter gedurende een korte periode, vaak vlak voor de bloei. Een vogel die de hele winter uitsluitend knoppen eet kenden we tot nog toe niet.

 

s’Zomers bestaat hun voedsel vooral uit hard fruit, met name appels en sierappels

Peren vinden ze minder lekker dan appels, maar dat wil niet zeggen dat ze ze geheel ongemoeid laten. Zachtfruit zoals kersen en pruimen heb ik ze nog niet zien eten. Nu denken wij bij fruit aan het fruitseizoen zo van af eind augustus , maar de halsbandparkiet begint al veel eerder. Onrijp fruit wordt meteen al belaagd, appels al vanaf begin juli, als ze nog maar zo groot zijn als pingpongballen. Veel fruit wordt maar heel oppervlakkig aangevreten en dan is de volgend aan de beurt. Ook lijsterbessen worden onrijp al gegeten. De merels, die alleen rijpe bessen eten, hebben dus in september het nakijken. Zonnebloemen zijn de laatste toevoegingen aan hun dieet.

Die ontwikkeling van hun dieet is een van de interessantste aspecten bij deze nieuwkomers.

De eerste parkieten die ik hier zag, zo’n vijf jaar geleden aten uitsluitend de knoppen van een grote ginkoboom, een niet zo voor de hand liggende keuze lijkt mij, maar zij dachten er anders over. Verder zag ik ze niets anders eten. Bomen die ze nu belagen lieten ze toen links liggen. Drie jaar geleden kwamen daar opeens de appels bij. Twee jaar geleden de lijsterbes, en sinds vorig jaar ook de zonnebloem (mits er grote bomen in de buurt zijn). Op internet zag ik al aangevreten mais, maar “mijn” parkieten hebben dat nog niet ontdekt. Het is duidelijk dat hun dieet zich gaanderweg verder uitbreidt.

 

Waarom schrijf ik dit verhaal? Omdat ik het jammer vindt dat ik geen appels meer aan mijn boom krijg, en geen zonnebloemen meer kan neerzetten en wie weet wat nog meer niet kan in de toekomst. En omdat mensen die deze kleurige nieuwkomers enthousiast verwelkomen, ja zelfs de winter doorhelpen met bakken pinda’s, zich nog eens op hun hoofd krabben.

 

——————————

 

Lees een interessant rapport is opgesteld in opdracht van Team Invasieve Exoten van Bureau Risicobeoordeling en Onderzoeksprogrammering, NVWA. Het is wel al vier jaar oud. https://www.clm.nl/uploads/pagina-pdfs/Rapportage-halsbandparkiet.pdf

Toch vogels voeren zonder Parkieten? Vogelbescherming verkoopt speciale voederkorven die parkieten (zouden) tegenhouden.

https://www.vogelbeschermingshop.nl/silobeschermer-adventurer/url]

 

 

2C7D5225-57F8-4CCD-983D-0A564143501A94031563301263.jpeg

aangepast door Gast
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank voor je uitgebreide informatieve stuk, Tani!

 

Waarom schrijf ik dit verhaal? Omdat ik het jammer vindt dat ik geen appels meer aan mijn boom krijg, en geen zonnebloemen meer kan neerzetten en wie weet wat nog meer niet kan in de toekomst. En omdat mensen die deze kleurige nieuwkomers enthousiast verwelkomen, ja zelfs de winter doorhelpen met bakken pinda’s, zich nog eens op hun hoofd krabben.

 

Tsja, ik zie dit toch iets anders. De mens heeft al eeuwenlang dieren en planten van hot naar her versleept, en sommige soorten hebben zich al eeuwen geleden zo ingeburgerd dat ze inmiddels als inheems worden gezien. En tuurlijk, invasieve exoten hebben soms het uitsterven van daadwerkelijk inheemse soorten tot gevolg, maar ik gok zomaar dat er meer soorten uitsterven door andersoortig menselijk handelen dan door het inbrengen van exotische soorten in ecosystemen. Bovendien, je lost het 'probleem' van halsbandparkieten niet op door ze allemaal maar af te schieten, want er blijft een gestage toevoer van ontsnapte huisparkieten. Je kan dat soort ontwikkelingen alleen een halt toeroepen door het houden van exoten als huisdier te verbieden (waar ik helemaal voor zou zijn), maar dat zie ik nog niet gebeuren.

 

Jij hebt blijkbaar erg veel overlast van de parkieten in jouw buurt, maar in mijn ogen bezorgen ze geen 'andere' overlast dan inheemse dieren. Andere vogels doen zich ook tegoed aan appels, muizen vreten ook zonnebloemen en mais op. Bij mij zijn het nu in de winter vooral een paar koppels fazanten en konijnen die mijn tuin leegvreten als ik de planten niet bescherm. Dat hoort er een beetje bij, toch?

 

Misschien hebben we over 20 jaar ook wel een florerende caviapopulatie in Nederland en vreten die ook je tuin leeg. (Ik roep maar iets hoor, geen idee of gedumpte cavia's het zouden overleven als de temperatuur een paar graden steeg.) Is dat erg? Ik weet het niet, maar het is niet erger dan nog meer natuur inruilen voor stedelijke en industriële bebouwing. De mens zelf is ook naar overal gemigreerd en is vaak veel invasiever als exoot dan die parkiet en die cavia.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dus omdat de mens veel erger is en de problemen veroorzaakt (iets waar ik het mee eens ben), moet je de invasieve exoten maar gewoon laten woekeren? Juist met de kennis van nu moet je voorkomen dat invasieve exoten schade veroorzaken en het uitsterven van inheemse soorten veroorzaken. Dat de exoten hier door de mens zijn gekomen, wil nog niet zeggen dat je ze ook maar moet laten gaan. Dat zou uiteindelijk in een natuurlijke omgeving wel werken, dan komt er ooit weer een soort van evenwicht, maar dat bestaat niet. Er is geen ongerepte natuur meer en daardoor kunnen die exoten ook invasief worden. Met alle gevaar van dien. Want nu zijn het bv nog een paar telers en wat mensen met een groententuin die er last van hebben, maar over een jaar of wat is dat niet meer het geval en is de voedselproductie in gevaar. Klinkt in jouw ogen misschien absurd, maar met al die exoten bijelkaar is dat wel degelijk een risico.

 

Cavia's zijn overigens te gedomesticeerd, die overleven het niet in het wild. Konijnen wel, kijk maar eens rond het station Sloterdijk in Amsterdam. Daar werden en worden konijnen gedumpt (als de kinderen erop uitgekeken zijn, zo ging en gaat dat helaas nog steeds) en een aantal daarvan hebben het gered en planten zich rap voort.

 

De mens vernielt, maar als mens kun je ook zorgen dat de mate van vernieling (door o.a. invasieve exoten) beperkt blijft.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Haha, ja zo onnozel ben ik ook wel hoor Jootje

Ik zit al een paar jaar op ze te wachten en mijn dag zal goed zijn als ik de eerste spot.

 

Ik vind ratten trouwens ook leuke, intelligente beesten

Maar ja, om die nou hun gang te laten gaan rond je huis/tuin lijkt me ook geen succes.

En ook dan is bijvoeren een belangrijke oorzaak van een plaag.

"Je hebt al heel veel geluk in je leven als je niet te veel pech hebt". Huub Buijssen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Geplakt als verrijkte tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in

×
×
  • Nieuwe aanmaken...