Japanse duizendknoop

Ik meen hier ergens gelezen te hebben dat de jonge scheuten als rabarber kunnen gegeten worden.

Alleen, ik vind niet waar dat stond of wie dat schreef.

Er staat er veel waar mijn kippen zitten en nu schieten die volop uit.

De jonge rode scheuten van de Japanse Duizendknoop kun je inderdaad eten.

Als je in het zoekvenster rechtsboven: Japanse Duizendknoop eten intypt dan komen de vele topics die daar tips over geven vanzelf tevoorschijn.

Ik heb het ondertussen geproefd, smaakt inderdaad wat naar rabarber maar blijft veel langer in de mond 'pieken'. Het is ondertussen twee uur geleden dat ik twee kleine stukjes er van afbeet, eerst de buitenste schil er af gehaald, en nu heb ik die smaak nog in de mond.

De jonge rode scheuten van de Japanse Duizendknoop kun je inderdaad eten.

Vóór of na dat ze in de knoop zitten

De jonge scheuten , Dus nu is de goede tijd,samen met wat appel,lekker!

Ik heb het pas nog gegeten, het stond bij 'wildplukken', dus je zou het niet gevonden hebben met de zoekfunctie.

Ik heb gisteren heerlijke Japanse duizendknoop, 'edelrabarber' geoogst aan de rand van het dorp en gegeten als moes met een goudrenet erdoor. Stukken afgesneden die al 15 a 20 lang waren en de buitenste vezels afgehaald, zoals bij rabarber. Heel kort koken, paar minuutjes is genoeg. Echt een lekkernij, lekkerder dan rabarber, ik begrijp niet dat meer mensen dit eten.

 

Als je googelt zie je dat het zurige (resveratrol) nog erg gezond is ook.

 

Dit plaats ik niet bij wat we uit eigen tuin hebben gegeten, want er was niks uit eigen tuin bij deze maaltijd.

En toch kwam bij mijn zoektest ook het eten ervan als resultaat naar boven, en jawel... jouw eigen bericht zelfs...

wat-heb-je-net-gegeten-uit-eigen-tuin-2-t6846-690.html

Eergisteren heb ik alles afgestoken met de schop, stond al een meter hoog.

Die rommel is zeer moeilijk in toom te houden of te verwijderen.

Als het terug uitschiet vraag ik eens aan mijn Bazin om er wat klaar te maken met appel, rauw is het mijn smaak niet.

Ja Erny, ik roep wel vaker over dit zalige gewas! En ook over het bestrijden ervan is vaker gesproken hier, óók met Willy, herinner ik mij wel (en Willy ws niet...). Dat je moet blijven schoffelen, net zolang tot je het kwijt bent. Mijn eerdere onderschrift: onkruid vergaat niet, maar de aanhouder wint, zou hier op zijn plaats zijn. Nu schrijft Willy de naam ook al niet helemaal juist in de aanhef, zodat dit topic later moeilijk terug te vinden zal zijn.

Heb de naam aangepast, nu zal het beter terug te vinden zijn hoop ik.

En ja HuubvG, ik begin wel wat te vergeten, maar dat geeft niet hoor, ik ben er gelukkig mee.

Voor het gebruik van die weide moet ik die wel wat onderhouden maar het uitroeien van deze woekeraars staat daar niet bij hoor, ik doe ze een paar keer per jaar af en daardoor verzwakken ze toch ook wel wat.

O ja, vergeetachtig mogen we een beetje worden als 60+ers nietwaar?

Goed dat je de titel hebt aangepast.

Maar erg jammer dat je het (nog?) niet lust!

Ik heb zelf net een maaltje opgehaald, vlakbij Jumbo in Martenshoek is een strook met het kruid.

Bij Jumbo hadden ze geen goudrenetten, dus ga ik straks speciaal naar AH, ik weet dat ze ze daar wel hebben.

Beetje citroensap, suiker, kaneel, ik watertand alweer bij de gedachte.

Helaas zit mijn vriezer stampvol, anders was het nu de tijd geweest om een voorraad aan te leggen, zoals ik vorig jaar om deze tijd deed.

recept van de Japanse duizenknoop quiche

 

helaas geen hoeveelheden, ik kook altijd op zicht en op smaak, en met wat er voor handen is

 

- 5 blaadjes kant-en-klare diepvriesdeeg voor hartige taart

- uien

- knoflook

- paneermeel

- groen netelzaad

- lijnzaad heel

- parmazaanse strooikaas

- jong belegen Goudse kaas

- eieren

- volle yoghurt

- zout

- peper

- verse dille

- kerriepoeder

- klein beetje meel om te binden

- bovenste knoppen van de Japanse duizendknoop (geen steel)

 

Uien in grove snippers snijden, en alvast zoetig laten worden op het vuur. Knoflook erbij. De bakvorm invetten en dan de plakjes aanbrengen. Dikke laag paneermeel, met droge parmazaanse strooikaas (rode bus uit het koelvak van AH), lijnzaad en groen netelzaad erbij. Daar bovenop dikke repen jong belegen Goudse kaas in stervorm draperen (ik had een ronde bakvorm, vandaar)

Eieren in een kom doen, kloppen met de garde, dan volle schenkyoghurt, en een klein beetje meel er bij doen, totdat je een homogene dikke massa krijgt die je een tikje met je garde omhoog kan krijgen. Zout en peper erbij, verse dille erbij.

Bij de glazige uien doe je nu pas de kerrie, want kerrie mag niet aanbranden, wel smaakversterken met wat opbakken. De gewassen topjes van de Japanse duizendknoop erbij. Blijven roeren, het idee van de wok, maar dan in je koekenpan. Als de topjes wat van kleur veranderen, alles in de bakvorm storten. Daar overheen de eiermassa. Even schudden om luchtbellen te laten ontsnappen. Dan de voorverwarmde oven in. Ik had hem op stand 8 (per oven verschillend vermoed ik), en later heb ik hem wat lager in temperatuur gezet toen de bovenkant dreigde te verbranden.

Ik gok dat hij er drie kwartier in heeft gestaan, ik hield de korstkleur in de gaten van de glazen bakvorm. Daar heb ik meer aan dan aan standaardtijden.

 

Die groene topjes zoals meest links moet je hebben, anders gaat het zurige overheersen, ipv verrassen. Gewoon met je duim er af knijpen.

 

Mocht je van je Japanse duizendknoop af willen, dan is opeten een heel goede troost tegen de overlast van deze invasieve exoot. Ik heb er al moes mee gemaakt met appels: goddelijk lekker, helaas oneetbaar omdat ik toch te dikke stelen had gebruikt, en die vezels zijn keihard. Ik heb er al eerder een dikke omelet mee gemaakt, van diezelfde knoppen, maar dan ook met andere wildplukvangsten: look-zonder-look, brandnetel, kleefkruid etc. Toppie lekker. Op mijn to-do-list staat nog limonadesiroop ermee maken, wortels drogen voor thee, diezelfde moes overnieuw maken, met jongere scheuten, een recept verzinnen voor de bladeren. Je kan er ook nog gelei van maken. Dat ga ik mooi doen met de ingevroren steeltjes, want die bevatten ook hardere vezels.

Ik vermoed dat siroop maken enzo de hele zomer door kan gaan, ook als de stelen al te taai zijn. Het is echt zo lekker dat ik de moeite wel ga doen voor een plant die niet in mijn tuin staat.

 

Zo dik moet je je stelen niet nemen, heb ik geleerd. De taaie vezels zullen niet zachter worden na het koken van de compote (met appel). Vreselijk vervelend in de mond.

En je vraagt aan mij of ik recepten voor je heb?

Ik heb dit bericht even uit een ander topic geplukt, als je het goed vind, hoop ik?

Bij jouw bericht heb ik een aantal vragen, die ik gedeeltelijk zelf beantwoord.

1) De JD is familie van rabarber, waarvan je het blad niet mag eten. Jij eet wel het blad, is dit niet giftig? Ik heb daarom de bladeren er steeds maar afgehaald.

2) Draden in de stelen? Je zou alleen de JD moeten oogsten als deze nog jong is, en de stelen niet hoger staan dan 30 cm. boven de grond. Het is maar een weekje dat de hele stelen bruikbaar zijn. Daarna nog een weekje de bovenste 20 cm. afsnijden, maar daarna worden ze te vezelig. Het blad gebruik ikzelf niet, maar de stengels, die ontdoe ik van de buitenste schil; gewoon helemaal rondom de vezels er goed afhalen. Dan in kleine stukken snijden en dan zijn ze in een paar minuten gaar en boterzacht. Pluk dus in één keer je hele oogst op het juiste moment, en vries kleine porties in na blancheren.

3) Bijna nooit heeft iemand over de gezonde eigenschappen of zelfs geneeskracht. Ik heb iets dergelijks met JD en wil er zo nu en dan / regelmatig wat van eten. Vandaar de kleine porties en invriezen. Het recept om het te koken met een goudrenet en wat citroensap en suiker bevalt mij prima, ik zie het als een lekkernij. Ik wil vooral veel van de JD proeven want ik vind de smaak heel goed. Vandaar dat meer recepten me eigenlijk weinig interesseren.

4) Dus voor de sappige, malse stelen zonder draden is het nu al veel te laat. Wel is het lekker om op een stengel te kauwen, het sap tussen de draden weg kauwen en zuigen. Ik zou wel een manier willen weten om het sap te winnen, dus ideeën zijn welkom.

Ssssst, ik ga eens stillekes proberen of ik mijn Bazin zo ver kan krijgen om er een compote van te maken.

Huub, ik ben pas begonnen met experimenteren nadat ik die vraag aan jou gesteld had.

Het recept van de moes had ik van internet, en dus gelijk door schade en schande geleerd dat je echt niet kunt eten als er vezels inzitten. Moet je gewoon eens meemaken, die fout maak je maar één keer.

Voor hartige samenstellingen was er weinig info. Ik had wel begrepen dat je het blad(topje) wél kan eten. In de eerste ronde had ik een eiergerecht gemaakt met diverse wilde planten, en dat was superlekker, zodat ik het wel aandurfde een hartige taart ermee te maken voor de MTFdag.

Tot nu toe heb ik nog geen informatie over oneetbaarheid of giftigheid van de Japanse duizendknoop (JP). Wel veel gezondheidsclaims die me zéér interesseren, maar óók dat er gewoon nog te weinig langdurig onderzoek is gedaan. Engelstalig zoeken levert veel ingangen op.

Als je wilt, wil ik wel met je meezoeken naar de medicinale toepassingen ervan.

Ha, van die vezels weet ik dus ook maar al te goed! Niet te eten!

En over het zuur dat erin zit, resveratrol, ben ikzelf al meermalen aan het zoeken geweest. Er worden medicijnen van gemaakt, dus er zal heus wel onderzoek gedaan worden, alleen zal dat niet voor jan en alleman toegankelijk zijn. Dit soort dingen moet je een beetje geloven, aannemen.

De topjes ga ik zeker proberen! Pankoek ermee maken lijkt me ook heel lekker.

Resveratrol is juist nog het meest onderzocht. In de aziatische landen. Maar geen lange termijn resultaten, met name levensloop volgende onderzoeken. Op korte en middellange termijn was er nog niets 'raars' gevonden.

Niet combineren met hartmedicijnen, want over die interactie is ook nog te weinig bekend. Verder een aantal claims, die je voor jezelf mag testen. Op dit moment lijkt: Baat het niet, schaadt het niet nog van toepassing, maar altijd je gezonde verstand blijven gebruiken, want om een andere uitdrukking te gebruiken: Overdaad schaadt, gaat bij de meeste zaken wel op.

De anti-oxidanten hebben mijn meeste interesse.

Dank voor de info. Waarmee je afsluit: overdaad schaadt. Daarom eet ik gevarieerd en kleine beetjes. De duizendknoop eet ik vooral omdat ik ze lekker vind, en zeker niet om de anti-oxidanten. Zo drink ik ook geen rode wijn om de resveratrol, maar omdat ik het lekker vind. Maar ik kies wel voor rode in plaats van witte omdat er in rode meer anti-oxidanten zitten, enz.

Nieuwe oogst:

Je moet er nú bij zijn als je het wilt eten, de scheuten staan er hier nu zo'n 30 cm en meer boven.

Recept pasta met Japanse duizendknoop.

- Japanse duizendknoop toppen van 20 cm

- uien

- knoflook

- tijm

- wilde marjolein

- peterselie

- bonenkruid

- peper en zout

- pasta

- 2 kippoten

Kip aanbraden en sudderen, uien en knoflook even mee laten sudderen tot de uien zoetig worden en de kip gaar is.

Laatste 5 minuten de grof gesneden stengels zonder blad en top mee sudderen.

Pasta afgieten en erdoor doen, gehakte kruiden erover, smakelijk.

Ha,

Wauw dat wist ik niet!!! Dacht dat ze giftig waren. Is dat die enorme woekeraar die je nooit meer weg krijgt?

Als je de scheuten weghaalt, stopt dan ook de groei van de plant?

Gwen

Oh, dat ga ik eens opzoeken!

Gwen, dat klopt, hij staat op de lijst van meest gevreesde invasieve onkruiden.

Maar dat wil niet zeggen dat hij giftig is.

Begin eens bij https://nl.wikipedia.org/wiki/Japanse_duizendknoop en probeer wat verschillende bronnen uit - er zijn er genoeg.

Bij ons groeit een partij op een wal tussen de bijenvereniging en onze moestuin in.

Beiden schoffelen we de plant terug tot de talud en daar blijft hij gedwee, en alsof het een intelligent wezen is dat op zijn plaats gewezen wordt, houdt die zich mooi aan zijn plaats en breidt zichzelf nauwelijks uit.

De imkers zijn blij met de bloemen in september, voor de bijen.

En wij zijn blij met de eetbare windkering.

Niet voor niets 'edelrabarber' genoemd,

ook bereiden als gewone rabarber?

Jazeker, evt beetje aanmaken en wat suiker (ik doe ruwe rietsuiker), appel, citroensap erbij.

Niet zelf gaan verbouwen zou ik aanbevelen, maar zoek de plekken op waar ze wild groeien, je kunt leren ze te ontdekken.

Goeie tip! If you can't beat it, eat it