Ik kan bijna niet bevatten dat het echte oogsthoogtepunt nog niet gekomen is. De op de eerste sla, wortelen, radijzen, courgettes en peulen heb ik uit de grond gekeken. Nu is er geen houden meer aan en krijgt vriend en vijand eten mee naar huis! Onderwijl blijft het maar groeien

De enige oogst die voorbij is, da's de spinazie. Gelukkig is er nog zat melde en NZ spinazie, al vind ik de echte toch het lekkerst!

In mijn eerste update had ik een grote kale moesbak met mest gepost. Hier heb ik alle restplantjes geplant die de kas uitgroeiden of onverhoopt met z'n allen opkwamen terwijl ik op minder rekende. Inmiddels is de bak vol:

er staat van alles: courgettes, tomaatjes, komkommerkruid, dahlia's, mirabelles, eenjarige bloemenmix, aardbeien, zonnebloemen, Oost-Indische kers, Zinnia's, Petunia's.

Ook een bewoner van bovenstaande bak: een gele courgette! (ras weet ik niet ) Las hier op het forum dat die gele nerfjes vaker voorkomen. Heeft wel wat dacht ik

Zo las ik ook iets over tweelingbloemen bij courgettes. En verhip: wie zoekt, zal vinden!

Een hoekje wat ik veelal vergeet te fotograferen: m'n enige opgekomen uchiki kuri.

In de bloemenbak staat de flora op het punt van uitbarsten. Ik heb nu al zin in m'n post over enkele weken, ik hoop op een kleurenzee!

Waar ik nu al van geniet zijn alle verschillende papavers. Allen even apart en mooi! Jammer dat ze niet zo lang staan...

In de kas en in de tunnels blijft de groei gehoorzamen.

Bak 1 en 2, waarin 1 maand verschil zit tussen het poten van de uien. Was zeer verbaasd dat ze in groei nagenoeg gelijk opgaan. Ben benieuwd of ze ook tegelijk zullen strijken.

Paprika California Wonder

Komkommer Long Anglais

St. Pierre

Siberian Superior

Ook in de open lucht is veel te zien:

Zeer blij met de komende Elstar appeltjes. Het boompje is vorig jaar geplant en geeft al wat bescheiden vrucht. Z'n buurman, de goudreinette spaart de krachten nog tot een komend seizoen dus het is extra leuk dat er al enkele Elsarretjes te zien zijn

De kastanje, misschien wel op z'n mooist!

Ook m'n buitenkomkommer lijkt hernieuwde moed gevonden te hebben. Ik had de hoop al opgegeven, aangezien z'n broertje in de kas al enorm is, maar deze kleine scheet is gelukkig ook nog levende en groeiende!

In het bosje vond ik sporen van (ik denk) de plaatselijke buizerd. Prachtig om te zien hoe de nieuwe kippen samen met onze oude elkaar op de hoogte houden van ieder mogelijk gevaar. De nieuwe dames (hier vanwege baard bekend als 'de Conchita's) zijn al goed gewend:

Volgende keer hopelijk nóg meer oogst en nóg meer bloemen!