Hoe ziet het er dan uit, zo'n moestuin op het dak?

Hierbij maar eens wat foto's. Het is nog wel het eerste seizoen, de bodem is nog veel te steriel, insecten trekken nog onwennig in en ik moet nog heel veel dingetjes timmeren, maar het geeft hopelijk een indruk.

Het ontwerp is jaren geleden gemaakt door Miriam Kierkels van www.buiten-kans.nl, destijds nog voor een siertuin. We hebben hem nu alleen opgehoogd, zodat de konijntjes (Jan en Ed, vernoemd naar mijn nicht Jannet) er niet op kunnen springen (ja, tien cm lager halen ze). Alleen de bovenste 40% van de bakken is gevuld, met Zinco Intensief. Dat spul houdt goed vocht vast, maar het wordt ook heel zwaar, dus je dak moet wat kunnen hebben.

Verder hebben we de oorspronkelijke verrijdbare bakken in het midden vervangen door een langwerpig, L-vormig konijnenhok met daarboven een plantenbak. Dat is trouwens een ideale oplossing, niet alleen neemt het hok dan geen plaats in, de konijnen hebben er ook nog eens prima isolatie aan. De konijnen krijgen alle eetbare plantenresten, poepen op een bakje houtsnippers en dat gaat op de composthoop. Zo hoef ik niet teveel omhoog en omlaag te slepen.

Dat was tenminste het idee; sinds Pasen zijn ze namelijk ineens niet meer zindelijk. Ik heb gelukkig vorige maand ontdekt dat ik ook gier kan brouwen van keutels met een beetje compost.

Zoals je ziet, is deze bak dit jaar in gebruik voor koolplanten. De AH-broccoli was niet gepland, maar ik ben er maar wat blij mee. De emmertjes waren een burentip toen ik nog op een volkstuin huurde, en het werkt prima: planten vallen niet om, minder vatbaar voor beestjes (heb alleen last van bladluis) en ze groeien beter. Dat omvallen is echt wel een dingetje trouwens, op een dakterras: het kan hier enorm hard waaien.

Dit is een kleine bak die niet meedoet met wisselteelt. Tegen de trellis groeien een druif en framboos (verse frambozen, zo lekker!) en wat tuinbonen met lieve bloemetjes (geen idee of ik tuinbonen lust). Op de voorgrond zelfgezaaide peterselie en in het midden 5 x ananaskers. Het staat veel voller dan gepland, maar ja, als een zaailing opkomt, wil ik hem een kans geven. En met een beetje extra gier is er genoeg te eten voor iedereen.

De basis van het ontwerp zijn driehoeken die samen mooie zichtlijnen vormen. Helaas weet ik niet hoe ik deze foto moet roteren. Dit is trouwens de knollenbak, met bietjes, wortelen en knolselderij. Op de achtergrond 1 van de twee niet-eetbare planten: een blauwe regen die om de pergola mag kronkelen. En om de blauwe regen heen weer klimmers als klimcourgette, dolichos lablab, Blue Peter stokboon en oostindische kers. Op de achtergrond heb ik quinoa geplant als windbreker. Zou een makkelijke plant moeten zijn, is dat echter niet. Knakt om bij wind & hagel, heeft veel bladluizen en ik kom er niet uit qua bemesting. Geef ik niks, dan groeit 'ie niet, geef ik wat, dan krijgt hij vlekken. Quinoa en ik zijn dus nog ernstig aan elkaar aan het wennen.

Ik wil graag wisselteelt volgen, maar dat is best lastig, merk ik. Dit jaar heb ik alles een beetje lukraak door elkaar gegooid om er gevoel voor te krijgen.

En hier is het dus mis gegaan. Wat was ik denkende? Het plan was om peultjes zo vroeg mogelijk te zaaien en te oogsten, zodat de ruimte vrij was voor de tomaten Hellfrucht als de zomer losbarstte. Is dus faliekant mislukt. Koud voorjaar, blije peulen die nog wel een paar weken blijven bloeien. En ik vind peulen zo lekker, dat ik er niet over peins om ze voortijdig te slachten. Dus staan mijn tomaten nog even in de schaduw. Ondertussen krijgen de peulen teveel mest (brandnetel- en konijnenkeutelgier), maar daar trekken ze zich gelukkig weinig van aan.

Op de voorgrond nog zo'n planningsfoutje: knipsla Brassica Speedy. Dat is een blijvertje (eet er makkelijk 2 x per week een bak sla van), maar die had natuurlijk in de kolenkit gemoeten in plaats van hier.

Hier de vruchtenbak, met komkommer Sonja, pompoen Butternut en die-lekkere-oranje-van-de-Appie, courgette Golden nogwat, klimcourgette & OI-kers om de hangmatpaal en een per ongeluk ertussen geplante aubergine. Het idee is om alle vruchten zoveel mogelijk de lucht in te laten groeien, bij gebrek aan grondoppervlak.

Op de voorgrond radijsjes (ja, die vruchtwisseling was toch al naar z'n grootje voor dit jaar) en slamix, plus rucola.

Ik ben een enorme pompoenfan, maar zelfs de hoogte in kun je er maar een paar kwijt, dus ik heb een stuk weiland bij mijn schoonzus geadopteerd voor de grotere hoeveelheden. Pompoenen zijn lekker houdbaar en brengen kleur in de winter. Soep, curry, grillen...

Vanaf 2017 gaat hier structuur in komen: deze twee bakken staan als enige uit de wind tegen een schuurtje, dus hier ga ik warmteminnende planten telen. Dat wordt om-en-om vrucht- en nachtschadeteelt (en eens per 4 jaar de nachtschade in zakken tegen ziektes). Voor 2017 staat enten op het to-do lijstje voor de nachtschades: ik wil eens kijken of ik tomtato's, aubertato's, paptato's en chilitato's kan maken.

Deze bak houd ik laag in bemesting en tamelijk droog; hier groei ik mediterrane kruiden. Vanaf 2017 wordt dit een vaste bonenbak, met een windbrekend hoog hek achteraan voor klimmers. Daarmee is die bak niet vol, dus ik zoek nog lage mogelijkheden voorop.

Nog niet in beeld is de grote bak die half in de schaduw ligt en waar ik tig soorten munt kweek, aardbeien, donkergroene kruiden, druif & framboos voor de andere kant van de trellis, klimmers voor de andere kant van de pergola (waaronder een pracht van een klimroos, mijn trots!) en allerlei bladgroenten.

Als experiment verder nog wat hangers, een zak met hangende tomaten en eentje met hangende aardbeien (bij Aldi gekocht - oordeel: leuk maar volgend jaar timmer ik zelf wat mooiers in elkaar), en zo'n upside-down tomatenzak (oordeel: doe ik niet weer, tomaat gedijt niet en ik vind het onnatuurlijk).

Oh ja, ik heb ook nog een balkon. Hier groeien een abrikozen- en pruimenboompje, BBQ-kruiden en lavendel. En alle tomaten die ik nergens meer kwijt kon in potten.