Ga naar inhoud
Moestuin seizoen van woldistel
  • updates

    4
  • reacties

    60
  • bezoekers

    988

Over dit moestuin seizoen

Schrijfsels en foto's van wat er zoal op mijn stukjes grond groeit en bloeit.

Entries in this blog

Geen regen en dus geen slakken en minder ongewenste planten in mijn tuin. Alles gaat lekker, ik heb een heus slaveld.   De wortels komen op onder het fleece. De kolen groeien onbekommerd door. De eerste tomaten bloeien. Alle zinnia's en dahlia's staan er nog. Ik word er bang van.  Red swan bonen bruisen de grond uit. Peulen, sugar snaps en doperwtjes ook.       Ik heb inmiddels ook al handenvol honingbessen gesnoept, slee
In de kas achter huis wordt het voller en voller.   De vensterbanken in huis zijn nu leeg, de lampen en rekjes opgeborgen. M.u.v. eentje op de noord-vensterbank. Daar groeien de snacks voor konijn Fee. Een potje peterselie en een potje basilicum. Vlakbij het hok zodat ze 's ochtends gelijk aan de beurt is 😉   In de kas staan een flinke hoeveelheid tomaten, aubergines, pepers en paprika's. Binnen gezaaid op warmte, verder gekweekt met extra licht.  
Ik heb altijd erg veel moeite met kiezen. Zal ik dit of zal ik dat.... Is deze beter of moet ik toch die? Ik heb dat al heel lang en ik weet inmiddels dat de meeste beslissingen eigenlijk altijd wel loslopen. Het komt wel goed. Die besluiteloosheid is niet zo bevorderlijk als je een moestuin hebt. Er zijn namelijk zo verschrikkelijk veel soorten groenten, vruchten, knollen en zaden van vanalles en nog wat. En te weinig tijd en vaak niet genoeg grond. Het gevolg is dat ik, met name met
Beetje in de bonen. Maar dat valt bij mij wel mee.   Ik hou erg van bonen en erwten en peulen. Van sugarsnaps, bruine bonen, platte peultjes en tuinbonen. Sojabonen, limabonen en nog allerlei andere bonen. Kortom; peulvruchten. De ene is de andere niet, hoewel allemaal vlinderbloemigen, maar daar ga ik later nog wel eens iets over schrijven   Dus vanmiddag maar eens gekeken wat ik zoal heb voor het komende jaar.     Tuinbonen sla ik dit jaar maar eens ove