Inderdaad, de oorspronkelijke naam is Aprikyra en werd gekweekt door Baumschule Jaeger: http://www.baumschule-jaeger.de/aprikosen.html Vandaar dat ik eerst deze mensen contacteerde. Het blijkt dat zij voor dit product een sluitend contract hebben met het verzendbedrijf Baldur.de/nl.. die er hun eigen naam aan gaf. Omdat ik zelf nogal een liefhebber van eigen taal ben, meen ik dat Kerskoos ook wel zeer mooi zou kunnen zijn. Vooral in een tijd waarin het Nederfrengels/Franglais onze eigen taal zo erg bedreigt. Vanaf vandaag bestaat het woord dus ook, aangezien het nu gebruikt wordt, duidelijk en vindbaar is. De Aprikyra is een hybride tussen Prunus besseyii en Prunus armeniaca. Eerstgenoemde is in feite de Amerikaanse zandkers/sandcherry, die in feite niet zoveel gemeen heeft met de in Europa gekende kers. Toevallig heb ik van deze Prunus besseyii enkele zaailingen, omdat ik sinds jaren experimenteer met (fruit)boomzaden uit Amerika. Zo heb ik ook Prunus maritima (beach plum), P. emarginata (randkers), Dunbars Plum, enz. Aangezien de Aprikyra/Cherrykose nog maar enkele jaren op de markt is, kunnen er nog niet veel ervaringen mee opgebouwd zijn. Toch ben ik zeer geïnteresseerd om degenen die ze reeds een tijdje hebben, hun ervaringen te krijgen. Ook bv wanneer ze dit jaar juist beginnen te bloeien. Ik hou me namelijk bezig met zoeken naar geschikte fruitsoorten als drachtplanten voor alleenstaande bijen, ook op arme gronden. Voor de diverse metselbijen is het ook zeer belangrijk dat er een zolang mogelijke bloesemperiode aangeboden wordt. Vandaar dus, allerlei verschillend en ook wild fruit en varianten daarvan. Het moet ook nog wintervast genoeg zijn voor ons klimaat natuurlijk. Dat is zeker voor beide samenstellende voorouders van deze kerskoos het geval. Dat doet me nu nog even een andere vraag bedenken: Een van de belangrijkste die ik nog zoek is de Prunus sibirica. Eigenlijk een soort wilde perzik. Misschien wat vergezocht op dit forum, maar je weet maar nooit.