kustlijn

ADOPEG ik ben u erkentelijk, hoewel ik op het internet had gezocht, heb ik het niet gevonden. Ik denk dat we de kolen dan nog maar even laten staan, totdat we de huidige overvloed aan tuingewassen hebben opgegeten. De beste koelkast is nog altijd de tuin zelf, de kool zou tegen lichte vorst kunnen , donderdag nacht zou het licht gaan vriezen. Wellicht word de kool dan ook wat zoeter. fre3ke bedankt voor de reactie, wij zijn normaal ook niet moeilijk met eten van eten van stelen. De koolstengels zijn echter behoorlijk dik, en bij veel planten worden de stelen dan houterig. Ik vroeg mij dan ook af , de kolen ( nu ) oogsten , of laten staan voor het volgend jaar. Veel kolen schieten het 2e jaar echter door

Wij hebben een aantal mergstamkolen in de tuin geplant. Echt groot zijn ze niet geworden, en er bevinden zich ook weinig bladeren aan. De bladeren die er aan zitten zijn ten prooi gevallen aan rupsen, slakken en torren, zodat er weinig voor ons overgebleven is. De enige massa aan de planten zijn de redelijk dikke stelen. Ik heb gelezen dat deze stelen vroeger aan de koeien gegeven werden. Nu vraag ik mij af, of deze stelen ook voor menselijke consumptie zijn geschikt. De recepten die ik vind hebben betrekking op de bladeren, niet op de stelen. Wie weet raad?

Ik ben net naar mijn aardbeien "gezwommen" RobO , ik heb niet zulke goede ogen meer, maar naar mijn mening zitten de zaadjes er nog op. Op die groene aardbeien zijn ze trouwens wel erg klein. Dan zouden de weinige rode aardbeien eerder aangegeten worden, maar die worden juist redelijk met rust gelaten. Als ik de steeltjes bekijk , dat lijkt het niet afgebeten, de snedes zijn scherp, en dwars op de steeltjes. Als ze zouden worden afgebeten , dan zou ik eerder verwachten dat ze schuine snedes hebben. Het ziet er eerder naar uit, dat ze worden afgerukt. Vanochtend lagen er weer veel los.

Ja dat kunnen we doen, Patrijs. Eerst maar eens kijken of het de moeite waard nog is. Er is een aardig slagveld ontstaan, en zoveel aardbeien zullen er niet meer aan komen. Het volgend jaar komen er ( op dit stuk in ieder geval ) geen aardbeien meer. De bomen rondom worden te hoog , waardoor het stuk grond steeds natter en donkerer word.

Deze pad werd door mijn vrouw aangetroffen tussen de aardbeien. Volgens mij zijn padden vleeseters, maar of ze af en toe aan aardbeien te goed doen? Hij/zij woont al jaren op een meter afstand van de aardbeien onder een stel buizen, en word 1 maal per jaar betrapt tussen de aardbeien. Maar we hebben nooit de correlatie tussen pad en opgegeten aardbeien gehad. En losse aardbeien hadden we ook nooit eerder. Dus ik denk dat deze onschuldig is. En ook al eet hij/zij af en toe een aardbei, het is leven en laten leven. Als het maar niet de spuigaten uit loopt.

Ja, we hadden afgelopen jaar inderdaad op die plek muizen gangen. Wellicht zijn de muizen door de regen, bovengronds gekomen. Jammer dat de meeste aarbeien niet zijn aangevreten, enkel los gemaakt van de planten. Pure vandalisme. Het zou inderdaad de oplossing kunnen zijn.

Dat zou een verklaring kunnen zijn als we netten gebruikten. Dat doen we echter niet meer, omdat er steeds dieren in verwikkeld raakte ( ree, groenspecht , bontspecht ). Maar in ieder geval bedankt voor het meedenken.

Bij een rondgang door de tuin , viel het op dat er tientallen nog groene aardbeien, los van de planten op de grond liggen. Wij dachten eerst aan een dier , maar de weinige rode aardbeien, zitten nog wel aan de planten. Nu heeft het ook flink geregend met 49 liter per m2. Zou het van de regen kunnen zijn? Wie heeft er een verklaring voor.

Dankje Patrijs, dat gaan we maar eens proberen.

Bedankt voor de tip Patrijs. Dus ook uitzaaien in rijke grond begrijp ik?

Boah , daar vraag je me wat. Het is zogenaamde "Anzuchterde" , zeg maar uitzaaiaarde. Deze zou kiemvrij zijn , en extra humus bevatten, of er ook extra voedingsstoffen in betwijvel ik. Is het niet zo dat bij (te)veel voedingsstoffen de zaailingen "wegbranden"? De groene bak is inderdaad redelijk ondiep. Ik geloof niet dat mijn vrouw de Paksoi al in potjes heeft op gekweekt

Kweek je deze in huis voor Patrijs? Want wat wij ook doen , bladgroenten lukt gewoon niet om in ons huis op te kweken. We hebben (kleine) vensters op alle vier windrichtingen, voor welk raam wij het ook zetten het gaat dood. Het komt op , groeit een beetje , en sterft af. Op bijgevoegde foto een bak van , pak hem beet , twee maanden geleden. Links een paar overlevende stamkolen , en rechts mini Paksoi; alles dood. En ja, wij hebben ze water gegeven.

Dankje Roeier voor de opmerking. Tja, je kan lezen of niet, ik duidelijk niet Dus geen F1

Dat gemakkelijk zelf uitzaaien kennen we ook van de warmoes. Het soort Paksoi wat wij hebben is de "extra dwarf" en is gekocht bij de volgende internet shop https://deaflora.de/Shop/Asiatische-Blattgemuese/Mini-Pak-Choi--Samen-.html Of het een F1 is , dat staat er volgens mij niet bij. Een beetje jammer. Omdat we behoorlijk wat uitval hadden bij de eerste zaaiing iop de koude grond, had mijn vrouw in een richel dicht aan dicht gezaaid. Nu kwamen ze natuurlijk allemaal op, dat word dan verspenen, eens kijken of dat lukt.

Nee, de kolen bloeien nog niet bij de boer Weknow, hij ( of zij) heeft ze net gezet. Hoewel ik de Mini-Paksoi lekker vind, en ik ze er leuk uit vind zien, ga ik toch liever voor de Mangold ( Nederlands : warmoes ). De niet al te oude warmoes ( dus met niet al te dikke stengel ) is qua smaak en "bite" met de Mini-Paksoi te vergelijken. Warmoes is echter beter bestand tegen het inkoken bij hoge(re) temperaturen. Want van een mini-Paksoi blijft bij (roer)bakken niet veel over. Met warmoes kan je flink te keer gaan. Daartegen kan je de mini-Paksoi prima rauw eten, bijvoorbeeld in / als sla. Warmoes ( ook wel snijbiet genoemd ) is lid van de ganzenvoetfamilie, en inderdaad gelieerd aan de biet , maar vorm geen knol. Helaas groeit deze langzamer dan de Paksoi, maar levert dan ook veel meer. Verder kan je bij de warmoes bladeren uitbreken , waarna ( als je het goed doet ) meerdere malen opnieuw kunt oogsten Mijn vrouw gaat voor de bladeren, als een soort spinazie surogaat Ikzelf houd enorm van de stengels, waarbij wel geldt, dat als de stengels te dik worden, er taaie draden langs de stelen onstaan. Deze kan je weg halen, maar zo`n dikke steel is toch niet zo lekker, vind ik. Een ander voordeel is dat de warmoes vaak de winter overleefd. Hij sterft meestal wel wat af, de bladeren beginnen snotterig te worden, maar hij loopt in het voorjaar weer uit. Echter schiet de warmoes in het tweede jaar snel door, maar dan komt de zaad productie op gang. Zolang wij hier wonen voorzien wij ins ons eigen zaad, zonder problemen. Omdat we met gekregen zaad zijn begonnen, weet ik niet wat voor een soort wij hebben. In ieder geval een robuuste saaie wit en groene plant We hebben ook wel eens zaad gekocht van gekleurde warmoes , wat leuk in de tuin of het eten staat. Maar qua smaak en mondgevoel het bij de gewone niet haalt.