25-5-2020
Dit jaar hebben de IJsheiligen hun bijnaam weer eens eer aangedaan.
Bonifatius van Tarsus op 14 mei gaf hier een lichte vorst aan de grond. Het was net genoeg voor wat lichte vorstschade bij de laagst gelegen tuinen.
Mijn tuin ligt iets hoger tegen het duin en werd gespaard omdat in de windstille nacht de koude naar beneden zakte.
Wel was het een goede waarschuwing en overdags heb ik de aardappels zoveel mogelijk bedekt en aangeaard.
Ik had nog wat gronddoek en landbouwplastic liggen voor de grootste planten.
De wat later geplante late aardappels heb ik met de hak aangeaard.
Veel waren er al te groot om helemaal onder te stoppen zoals je ziet op de foto:
De volgende ochtend vroeg zorgde Sophia van Rome korte tijd voor enige graden vorst aan de grond.
Enkele tuinders hebben flinke schade geleden aan de aardappels en andere planten die niet tegen vorst kunnen.
Er stond een koude noordenwind die voor flinke schade zorgde, ook aan de bloesem van de aardbeien.
Bij mij viel het gelukkig mee, wel was er wat schade bij de bladeren die tegen het plastic aan hadden gezeten:
De verkleurde delen zijn afgestorven maar deze plant red het wel.
Het kostte me wel een hele dag werk, alles toedekken opruimen en wegslepen.
Vooral het beton en andere zware dingen die op het plastic lagen tegen het wegwaaien.
De planten die in het plastic tunneltje staan groeien onverstoord verder:
Gelukkig sloeg het weer gelijk om en konden daarna de warmte minnende planten gezet worden.
Eerst de mais want die stond al hoog in de bakken.
Ook heb ik de pepers en paprika's in potten in de lage kas gezet.
De eerste courgetteplanten staan in de luwte van het maisveldje.
In de kas was nu ruimte om de tomaten te planten.
Ik ga ze dit jaar aan touwen opdraaien.
Hiervoor heb ik dik touw boven in de kas gemaakt waar aan dunnere draden met genoeg lengte naar beneden komen.
Bij de planten gaan ze met een lusje vast en ik hou boven een meter over om straks ruimte te hebben om het touw langer te maken.
@appelvrouw : Een wat wazige treksteek:
Close up, maar deze knoop vervang ik voor de treksteek omdat ik vermoed dat ik vaak lijn zal moeten voeren.
Alles moet natuurlijk water hebben en ik geef de aardbeien die bijna rijp zijn ook flink wat voor de netten er provisorisch over gaan.
de merels weten de aardbeien alsnog feilloos te vinden en krijgen de eerste vruchten van de jonge planten.
Ik schenk een heel vat leeg, gelijk een mooie gelegenheid om de binnenkant schoon te maken.
Er moet natuurlijk ook geoogst worden en deze week zijn dat naast de asperges de laatste meters van de rijtjes voorjaarsgroenten.
Er is heel veel sla goed, ik deel flink uit maar de schapen zullen ook blij zijn.
Hier een deel maar er staat veel meer, kom maar een kropje halen.
En we eten natuurlijk weer rabarbertaart.
- 1
1 Comment
Recommended Comments