Weer een koud weekje die gelukkig eindigde met wat zon.

Het seizoen verloopt meestal ongeveer hetzelfde rond deze tijd. Soms is het iets warmer of kouder of staat er meer wind.

Maar de afgelopen week was prima weer om op de tuin te werken zolang je maar in beweging bleef.

Ook voor mijn lijf is dat belangrijk een uurtje of wat langer bewegen  zorgt voor een gezonde eetlust en houdt de spieren soepel.

 

Beweging heb ik nog genoeg, ik ben nog steeds aan het spitten.

Dan moet er ook compost of mest uitgereden worden en er moet worden opgeruimd.

Regelmatig wordt er gevraagd waarom ik nog spit en niet bijvoorbeeld alleen compost op breng.

Meestal wordt die vraag niet op de moestuin gevraagd, de meeste mensen die mijn gespitte tuin in het voorjaar zien worden daar blij van.

Ze stellen geen vragen maar willen er gelijk aan de slag gaan, zoals een schilder met een leeg doek.

 

Naar mijn idee is het wat modieuze gekkigheid van de laatste tijd, vaak ingegeven door het ongewoon zijn aan lichamelijke inspanningen van de moderne mens.

En dat gepaard aan een overdreven beschermingsdrang voor de natuur, " je vermoord de wormen en verstoord het bodemleven ".

Dat is misschien wat overdreven gesteld, maar ik mag graag chargeren.

 

Ik heb het spitten ook niet zelf uitgevonden, een van de eerste uitvindingen van de mens zijn grondbewerkingsgereedschappen toen ze overgingen van jager/verzamelaars naar landbouwers.

Hier vlak bij zijn daar nog vroeg Middeleeuwse sporen van gevonden:

 

 

Mijn tuingrond wordt al heel lang bewoond en bewerkt, en ook op mijn tuin vind ik soms nog stukjes ongeglazuurd aardewerk.

Ook ik heb veel uitgeprobeerd en iedere moestuin bestudeer ik graag om er van te leren en zo ben ik gekomen tot mijn manier van tuinieren.

 

Let wel dat ik op zandgrond zit, zeer arme zandgrond. Wormen en ander groot bodemleven vind je bijna niet.

Een laag compost of verteerde mest bovenop aangebracht blijft daar ook liggen droogt uit en kan bij droog weer ook slecht verteren.

En droge voorjaren en zomers komen regelmatig voor. Het duurt dan jaren voor de voedingstoffen bij de wortels zijn.

 

Er zijn drie soorten aardwormen: wormen aan het oppervlak zoals mestwormen, pendelaars die eten halen aan het oppervlak en dat naar beneden brengen zoals de regenworm en wormen die onder de grond blijven.

Op mijn zandgrond vind die bijna niet.

Omdat ik heel veel organisch materiaal inspit zijn er wat wormen, maar nog verwaarloosbaar als je het vergelijkt met een weiland op kleigrond bijvoorbeeld.

 

Ik spit daarom zodat het materiaal vochtiger blijft onder de grond en sneller afgebroken wordt door schimmels en ander klein bodemleven.

Ook houdt het materiaal veel vocht vast in drogere perioden.

Paardenmest verteerd snel dus ik moet dit regelmatig herhalen. 

 

Ook maakt het spitten de bodem luchtig, op vaste zandgrond hebben ook veel planten het moeilijker.

De paar natte plekken op mijn tuin drogen er eerder door op.

 

Soms spit ik ondiep maar zijn er wortelonkruiden dan spit ik diep.

Er groeit riet langs mijn tuin, daar was twintig jaar terug een nu gedempte sloot.

Dat riet groeit in een jaar zo twee meter mijn tuin op.

Komt dat tussen vaste planten dan krijg je het niet meer weg.

 

 

Ook komt er zo kweekgras, brandnetel, winde, perzikkruid en heermoes op mijn tuin.

En zelfs de wilgen achter mijn tuin gaan met hun wortels opzoek naar de voeding van de composthoop.

Nu kan je veel weg schoffelen, maar met spitten blijft het beter beheersbaar.

 

 

 

Ook is het voor het milieu beter om organisch materiaal vast te leggen in de bodem.

De mest of compost spoelt zo veel minder uit, en verbrand niet aan de lucht.

Een moestuin kan zo ook helpen met het stikstofprobleem.

Maar let ook op voor overbemesting, dat kan niet alleen je gezondheid maar ook de natuur schaden.

 

Te veel compost in moestuin leidt tot uitspoeling van fosfor en stikstof | VILT vzw

 

Ook zit er in veel compost veel stoffen die je niet op je tuin wenst.

Ik heb een tijd meegelopen op een milieu park en dat overtuigde mij er van om nooit meer niet zelf gemaakte compost te gebruiken.

 

Gratis uitgedeeld gft-compost vervuild met pesticiden, PFAS en zware metalen, blijkt uit steekproef van EenVandaag - EenVandaag (avrotros.nl)

 

En dan word het vervoerd met vrachtwagens etc. en mag een percentage "vreemde stoffen" bevatten zoals glas, plastic etc.

 

Vreemde compost moet ik ook aankopen.

Ik heb voor een laag van een cm per vierkante meter dan drie en een halve kuub nodig, dat kost minimaal honderd Euro.

Ik heb niet genoeg materiaal om zo veel compost te maken maar met de paardenmest er bij lukt dat wel.

Het is wel wat werk want om zo veel verteerde mest/compost te maken heb je een veelvoud aan ruw materiaal nodig.

 

Er zijn gelukkig veel manieren om te tuinen, en zelfs zonder tuin kan je tegenwoordig groenten kweken.

Met kweeklampen, op steenwol of water, dat kan interessant zijn maar dat vind ik nu niet leuk.

Zo lang het gaat wil ik blijven spitten, ook al valt het me soms zwaar.

 

O, en dan vergeet ik bijna het belangrijkste:

Je komt vanzelf al je spullen in de grond  weer tegen, niet alleen het gebroken platglas dat een van mijn voorgangers eens slim in een ondiep gat begroef maar ook,  zoals deze week, het vorig jaar verdwenen veertje van mijn snoeischaar......

 

 

                                                                                                                ( Excusez la main. )

 

En als je dan moe gespit koud thuiskomt is er een warme stoofschotel van de tuin met een snee zelfgebakken zuurdesembrood.

 

 

Tijdens het opruimen kwam ik nog platen Trespa tegen, en ik heb weer verse palen van de wilgenstammen.

Ik heb er een afscheiding van gefabriekt bij het tuintje achter mijn aspergeveld.

Dat tuintje wordt keer op keer verwaarloosd en ook nu was de nieuwe eigenaresse acht maanden niet geweest.

Ik was het onkruid zat en heb er een foeilelijke  afscheiding gezet.

 

 

 

Ook kon ik aan de half lege compostvakken werken.

Ik heb alle halfrijpe compost, vol met compostwormen in een vak gekregen.

Het moest ook wel weer omgezet want onderop ws het wat te nat.

Het ligt er nu bijna twee meter hoog...

 

 

Het lege vak was verzakt en dat heb ik weer opgekrikt.

 

 

Daarna een plaat beton op zijn kant er onder en het kan weer even mee.

 

 

 

 

 

Het lege vak is ook weer gevuld en ik heb nu spierpijn.

 

 

 

Thuis zijn de bestelde pootaardappels bezorgd.

 

 

 

Een goede reden om vast een tunneltje neer te zetten zodat de grond daar op kan warmen voor het poten van de primeurteelt over een week of wat.

 

 

 

Want komende week is het de week van de planten achter glas.

Koude nachten en zonnige dagen.

 

 

En achter glas gaat het hard, ik moet nu al iedere dag alles overdag openzetten om de planten niet te slap te laten worden.

 

 

 

Ook onder tijdelijk glas gaan de tuinboontjes groeien.

 

 

En ook de laatst gelegde in de  grond komen boven.

 

 

Het kratje met zaaigoed had ik al uit de kas gehaald om af te harden.

 

 

Die zijn eergisteren in de volle grond geplant.

 

 

 

 

Er staan weer heel wat boontjes in verschillende stadia.

 

 

Ook in het tijdelijke kasje dat ook deels open staat.

 

 

In de plastic tunnel staat mijn experiment te wachten op de eerste hommel.

Ik heb al wel de eerste vlieg en mug gezien, maar de hommels nog niet.

 

 

 

 

Ook het andere spul gaat voorspoedig.

Ik had de eerste bieslook oogst uit het kasje.

 

 

Samen met rucola, sterrenkers en veldsla ging het in de salade.

 

 

Er was zelfs geld over voor een dure paprika...

 

 

 

Met wat Texla frietjes uit de oven.

 

 

Lekker er komen weer andere groenten aan.

Die salade daar kunnen we wel drie dagen van eten.

De laatste pastinaken gingen in de soep en er was salade van suikermais uit de vriezer en kroten uit de schuur.

 

 

En er zijn nu ook iedere week nieuwe bloembolletjes te zien.