Vrijdag, 29 juni 2012

De meesten hier zijn er wel bekend mee….

De Keuken-Veldslag

Moestuinieren is natuurlijk niet enkel maar zaadjes in de grond en of plantjes poten.

(al zijn er wel wat moestuin heren die daar de kantjes eraf lopen)

Toch na ook de nodige grondbewerking

En een vrolijke oogst

Volgt nog regelmatig het platvoeten keukenslagveld met bergen afwas

Maar al dat werk is de moeite meer dan waard ‘smullen naar eigen smaak en inzicht’

en een ontspannen voldoening na iedere oogst, maaltijd of snoeppartijtje

De voorbereiding voor vandaag:

Gisteravond eerst de laatste rode bietjes van deze serie geoogst.

Daarna koken, pellen en schijven.

Zoet / zuur koken en de gesneden bietjes met wat kruiden overgieten met het warme mengsel.

Afdekken en een nachtje laten weken.

In de ochtend oogsten we wederom een portie spinazie

2 kroppen andijvie en ook wat rabarber voor het maken van wat Jam.

Om maar weer eens een andere Jam uit te proberen, oogsten we nog wat rode bestje en aardbeien (het totaal moet min 1 kilo vruchten worden voor ca. 1,5ltr Jam):

350gram aardbeien, 250gram rode besjes en ca 450gram rabarber (iets meer dan 1 kl.)

Natuurlijk komen we hier ook niet weg zonder een dagelijkse gang naar de leghokken, waar onze kippen nu zo’n 30 eiren per dag leggen. De raap van twee dagen (61st) wordt meegenomen om te schonen en te sorteren in doosjes van 10.

De totale oogst vandaag:

Op naar de keuken waar het slagveld kan beginnen:

De andijvie wordt gesneden, gewassen, geblancheerd in kokend water met wat zout en fijn gehakt.

Ook de spinazie wordt grondig gewassen, geblancheerd in kokend water met wat zout en fijn gehakt.

Eenmaal in de bakjes, druk ik het geheel voorzichtig wat aan zodat de sappen (welke dan wat gedaald naar de bodem) zich goed verdelen door de massa. Eenmaal gekoeld, zullen beiden voorzien worden van een sticker en in de vriezer verdwijnen.

Ook weckpotten worden gevuld met rode beitjes, 1 laurierblaadje en aangevuld met zoetzuur sluiten we de potten af. Deze zijn nu klaar om geweckt te worden. Het restant zoet/zuur wordt gezeefd en in een flesje gedaan, dit wecken we mee voor later gebruik bij div. gerechten.

De vruchten worden grondig gewassen en in stukjes versneden (de besjes laten we heel)

Het geheel voorzien we van een flinke scheut citroensap en 350gr (let op: kristal suiker).

Zo’n 400gr suiker houd ik nog even apart voor later tijdens het koken van de Vruchtenjam.

Dit laten we zo ca 2 uur staan.

Onderwijl de vruchten weken in de suiker (zo nu en dan omroeren), ruimen we de nalatenschap van een hak en kookslagveld, spinazie en andijvie, weer op.

Met een schone aanrecht start ik met de Jam.

Als ik alles startklaar heb, plaats ik alvast de weckpan op het vuur met de rode bietjes welke een half uurtje op (en vanaf) 100graden nodig zullen hebben.

Voor de bereiding van de jam en het vullen van de potjes, reken ik ca 15 minuten.

De geweekte vruchten verhit ik tot een kookpunt en dan voeg ik geleidelijk en al roerende het restant suiker toe. Het geheel laat ik op gevoel doorkoken tot een mooie diepe kleur ontstaat met duidelijk zichtbare bubbeltjes welke het verdikkingsproces aanduiden. Dan neem ik een lepeltje uit, laat dit 1 minuutje koelen om te kijken of de jam zijn dikte heeft en natuurlijk om ook even te proeven (Mmmm, nog een beetje extra citroensap voor een frisse smaak en hij is perfect). Persoonlijk vindt ik de vruchtencombinatie ‘geslaagd’ en gaat deze combinatie in mijn recepten bestand.

Nog heet vul ik de weckpotjes (welke ik in de weckpan voorverwarm), sluit deze direct en plaats deze met inhoud direct weer terug in de weckpan waar de bietjes dan ca hun laatste 10 minuten doorgaan. De potjes Jam hebben nu nog zo’n 10 minuten in 90-100 graden nodig.

LET OP: Ik moest even sjoemelen om een reële foto te kunnen nemen. Grrrr mijn dochter stal me namelijk nog 'warm' en halve ltr pot rode bietjes en natuurlijk 'een jam potje' Die..... *piep* kids. Tja, ze zijn toch maar gek met moedervoer

We laten de boel weer afkoelen, voor we de veertjes verwijderen en de boel voorzien van een stickertje. Klaar…..

Althans, er wacht ons dan nog een heerlijk plakkerige bende en een en ander om te reinigen en op te ruimen ….

= = = =

De dag is natuurlijk nog lang niet om:

Aan het einde van de middag sla ik de grond weer los waar de spinazie en de andijvie geoogst werd en verwijder daar de restanten.

Morgen kan een gedeelte van de winterpreien gepoot worden. Deze mochten we dit keer niet zelf opkweken toch komen bij een kweker vandaan. Voor 9ct de stuk mogen we niet mopperen.

En als de laatste andijviekroppen geoogst zijn, kan nog een late serie ‘rode bietjes’ gepoot worden. Deze moet nog verspeend worden en uitgroeien tot een iets steviger plantje voor ik ze kan poten. Ik verkoos deze serie in de kas te laten kiemen omdat er op dat moment nog geen ruimte voor handen was om ze in volle grond uit te zaaien.

En zo gaat alles toch gewoon door.

Na, dat was het wel weer voor nu.

Al wil ik ook hier nog even delen, het gevecht dat ik deze afgelopen week ook mocht strijden met de natuur. Een ongewenste indringer mocht niet op prijs stellen te worden betrapt in mijn binnenkippenren en liet me weinig andere keus dan mezelf stevig verdedigen met de batse.

Ik overwon en oogste…..

Nog op adem komende van mijn geleverde strijd, mocht mijn oog nog vallen op wat anders in de tuin.

Tja, pas dan voel je als mens de enorme emotionele schakelingen welke wij mensen kunnen maken en ons gegeven zijn door ‘moeder natuur’