11-8-2022
Het mooie weer houd maar aan.
Voor de tuin is het prima weer zolang ik maar blijf gieten.
Voor mijzelf gaat het prima zolang het niet boven de 25 graden komt, en boven de 25 gaden kan ik vaak 's avonds nog wel een paar uurtjes maken.
De meeste bewerkelijke groenten zijn geoogst en we eten er goed van.
De N-Z spinazie heeft zich weer geheel zelfstandig uitgezaaid en komt op de meest onverwachte plekken op.
Ook in mijn kleine tomatenkasje staat een plant en die groeit op de daar altijd vochtige bodem zo goed dat ik bijna de kas niet meer in kan.
Dus gaat het mes er in. De bladeren zijn uitzonderlijk groot en mooi dit in tegenstelling tot de planten die buiten staan in de warmte en daar niet gegoten worden.
Die blijven veel kleiner en zijn ook lang niet zo sappig.
De komkommers tomaten en courgettes geven iedere dag oogst en de courgettes oogst ik klein, zodra de bloem verdwenen is.
Zo zijn ze op hun lekkerst.
Van de spinazie wordt een lekkere quiche gemaakt.
De courgettes gaan overal doorheen, en als er te veel zijn wordt er soep van gemaakt.
Hier met zuurdesemcroutons van wat ouder zuurdesembrood.
Ook de raapstelen hebben zelf kindertjes gekregen, die mogen ook mee naar de keuken zolang het nog jonge groene blaadjes zijn.
Om uit te rusten doe ik rustige klusjes zoals het opschonen van de uien, er komt weer heet weer aan en dan moeten ze uit de zon om geen zonnebrand te krijgen.
En het is natuurlijk bij alle moestuinder sperziebonentijd.
We eten nu meestal meerdere groenten, zoal hier bietensalade met rucola, komkommer, tomaat, boontjes en raapsteeltjes.
Omdat ik lekker bij ben met de tuin en het niet al te warm weer gaat worden kan ik even weg.
Natuurlijk wel met wat emmers groenten aan boord als proviand voor onderweg en om uit te delen.
Onderweg maak ik simpele AGV-tjes, (aardappels groente en vlees).
Ik heb een flinke bak bessen mee en die kan ik nog aanvullen met wat ik onderweg tegenkom.
Volgens mij wordt er, ondanks de stijgende prijzen in de winkels, door de Nederlanders steeds minder in de natuur geplukt.
Een vliegende kraai vindt nog wel wat zeggen ze hier en dat klopt.
Ik vind een veld waar heel veel kleine uitjes zijn geoogst.
Er is heel veel blijven liggen, ik denk echt tonnen uitjes.
Dat kunnen zilveruitjes zijn of pootuitjes en ik gok op die laatste aan de kleur te zien.
Ik vul een tas met een paar kilo en fiets weer fluitend weg.
De volgende dag kom ik er weer langs en zie een bestelauto staan van de Groene Vlieg, dus ik stop even voor een praatje.
De man is bezig om het aandeel steriele mannetjes te meten van de aanwezige uienvliegen.
Die uienvliegen verstoppen zich bij wat wind in de slootkant en daar heeft hij wat vallen gezet.
Per jaar kweekt de firma 1,2 miljard steriele mannetjes die ze loslaten bij aangesloten boeren die biologisch bestrijden.
De mannetjes bevruchte de vrouwtjes niet en de eitjes komen dus ook niet uit.
Er komen dus veel minder larven die aan de uienwortels vreten.
Het veld dat geoogst is stond inderdaad vol pootuitjes die voornamelijk voor de export naar het ex- Oostblok geteeld worden.
Er naast lag een veld met uien, en de vliegen trekken daar vandaan en uit de omgeving naar het veld dat al geoogst is en nu flink naar uien ruikt.
Iedere twee weken worden de vliegen gevangen en onderzocht. Volgens de man was het resultaat ook erg afhankelijk van het aantal deelnemende uientelers in de omgeving.
Chemische bestrijding is nog goedkoper dus niet alle uientelers doen mee.
De oogst aan luie en erg passieve uienvliegen:
Mooi om even te kletsen en ik heb de man de foto's laten zien van mijn door prei mineervlieg aangetaste uien.
Biologische pootuitjes hoef ik deze winter niet meer te kopen.....
Op weg naar huis reed ik nog achter een vrachtwagen van een bedrijf dat compost, champost etc. leverde.
Achterop stond een interessante waarschuwing:
"Cat 3 Organische meststoffen of bodemverbeteraars. Landbouwhuisdieren niet laten grazen en gewassen niet als groenvoer gebruiken binnen 21 dagen na gebruik."
Ik ben blij dat ik mijn eigen compost maak.
Bij terugkomst eerst naar de tuin om wat proviand te halen.
En er lagen nog wat restjes in de koelkast. Ook tijdens mijn afwezigheid is er water gegeven en gelukkig flink geoogst.
Er komt een hittegolfje aan, maar hier aan de kust valt dat nogal mee.
Met een wind van de Waddenzee en wat schaduw is het goed te doen. Ook is de temperatuur hier meestal 5 graden koeler als landinwaarts.
Ik kan dus nog wat doen.
In de schaduw dop ik de nu kurkdroge de Monica tuinboontjes voor het zaad.
Ik begin de late aardappels te rooien. De planten lopen terug en als ik ze nu nog ga gieten krijg ik doorwas.
Maar ik mag niet klagen:
Veel moet water hebben, een deel red het nog wel even zonder mij.
De mais ziet er veelbelovend uit.
Waar ik voor vertrek veel gegoten heb is ook flink wat onkruid en eetbaar spulkomen groeien.
Ik wied selectief met de hand en geef daarna water, de andijvie hier moet nog aan de beurt komen.
De boontjes zijn prima opgekomen en groeien hard met de warmte en af en toe een scheut water.
Ook de jonge kool, hier de palmkool krijgt water, de grotere planten krijgen straks, al geven de zwengelpompen hier al een dunner straaltje water af.
De bescherming kan van de boerenkool die ook erg dorstig is.
Genoeg te doen dus, we gaan weer langzaam de kant van de herfst op.
Hier de Westlandse Putjes die voor de winter zijn:
Vanavond weer verder, de oogst voor vandaag is vanmorgen al gehaald.
Drie soorten tomaatjes, de kleinste zijn de wilde tomaten.
Ook zijn er nu de eerste Kaapse bessen.
Verder natuurlijk postelein, komkommer, courgette en maar weer een suikermais om te proberen.
Ik denk dat ze nu wel goed zijn. Die van mij zijn het eerst oogstrijp, bij andere gaan ze nu bloeien.
Ik denk dat er geen kruisbestuiving is geweest en hoop dat ze lekker zoet zijn.
En het is hier nog steeds bessentijd:
aangepast door Patrijs
- 10
5 reacties
Aanbevolen reacties