henkg

Duidelijke, leerzame aardappelziekte foto's ! Meestal zie je foto's van een verdergevorderd stadium. Wel jammer voor jou en anderen.

Mijn Evie2 heeft in het voorjaar erg veel bloemknoppen gemaakt. Die heb ik er tot ca 20 mei bijna allemaal uitgeknepen. Bij drie van de ruim twintig planten heb ik een stengeltje laten staan. Die zijn inmiddels uitgegroeid, en geoogst. Daarna echter: wel af en toe een nieuw blad, maar geen enkele nieuwe bloemstengel, tot de dag van vandaag. Nu zien ze er niet heel bossig uit, maar af en toe nieuwe bloemstengels, dat had toch allang moeten gebeuren? - Ben ik te ongeduldig? - Zijn het toch juni-dragers? (besteld bij Duivenvoorden als Evie2, stond er ook op geschreven) - Iets erg mis met de verzorging? Foto van 2 weken geleden:

Zit ik een antwoord te typen, is die Geedee me vóór. Weinig aan toe te voegen. Omdat de zaailingen behoorlijk uit elkaar staan, gaat het verspenen het makkelijkst met een lepel. Compleet kluitje diep uitscheppen (2 kluitjes voor basilicum, 1 voor bieslook), en elk overzetten in een pot van ca. 15 cm, gewone potgrond (of met zijn drieën in één ruime bloembak [Edit]: 2x basilucum, 1x bieslook, dus zónder de rozemarijn, die heeft armere grond nodig, en veel minder water)). Sommigen zetten slechts 1 a 2 basilicum planten in een pot. Net zoals Geedee doe ik er 10 of meer. (En inderdaad maar afwachten of het rozemarijn is. Zou wel erg snel zijn. In ieder geval nog binnenhouden, en -als het al wat wordt- pas over vele weken verspenen). Mijn onlangs gezaaide basilicum minette (daar oogst ik al van), en nog later gezaaide genovese:

Voorheen waren mijn (weinige) soorten allemaal onderscheidbaar, al na een paar blaadjes. Weliswaar niet altijd bij tuinkruiden, maar daar helpt mijn neus, ook als de plantjes nog klein zijn. Dit jaar echter kwam ik erachter dat de overeenkomst tussen Roma VF en Gardeners Delight enerzijds, en tussen peper cayenne en paprika Marconi rosso anderzijds, verbluffend is. Iets om in het vervolg rekening mee te houden. Determineren op bloem lijkt me niet makkelijk, of misschien zelfs onmogelijk, gezien de nauwe verwantschap. Een 'Heukels' voor varieteiten binnen een niet-inheemse soort ben ik nog niet tegengekomen.

Al eerder was ik kwijt wat nou tomaat Roma VF, en wat Gardeners Delight was. Ik kon het verschil pas zien aan de vruchtvorm. Slordig verspeend dus. Gelukkig heb ik de goede weggegooid, maar dat zag ik pas later aan de vruchtvorm van de overblijvers (Roma, geen plek voor Garderens Delgiht). En dat is niet het enige: Op 2 juli schreef ik: De paprika staat -als enige- nog binnen. Marconi rosso is weliswaar een puntpaprika, maar lijkt nu nog wel erg op peper: Onlangs eentje geproefd. Heet! -> Dus geen paprika, maar peper (cayenne in dit geval, want andere heb ik niet). Ik weet dit vandaag pas echt zeker door vruchtvorming aan twee andere plantjes: Dat is dus (?) wel de paprika. Alweer niet goed verspeend / gelabeld. En dan had ik nog wel zo'n schik om de achteraf reacties van domoren die iets meegekregen hadden van de moestuinforum-dag, en niet meer wisten wat nou wat was .... Over de nog groene peper: die was behoorlijk tot zeer heet (geschatte toepassing: eentje per 2 a 4 personen). Vorig jaar (mijn eerste peper-jaar) een volgroeide, maar nog groene peper geprobeerd. Die smaakte nergens naar. Het blijft dus gokken, en eerst proeven, vóór gebruik. Bovenstaande geschreven met een brandende bek, want zonet een tweede groene peper geoogst en een heel klein stukje getest. Zit nu -fijngesneden- in een nog sudderend stoofpotje.

Ik ken slechts vier soorten, maar deze lijkt wel erg op eentje daarvan. Rond, glanzend blad. Donkergroen. Lijkt op mijn Sarian. Foto vorig jaar: het-zaai-aardbeien-draadje-t1810-20.html#p46352

Baron von Solemacher, van het Action kweekpakketje (Goodlife kweekset 0,89), op 2 april gezaaid (eigenlijk te laat). En nu, precies 3 maanden later, de eerste bloemstengeltjes: Teelt: Buiten, in gewone bloembak, 2/3 potgrond, 1/3 coco peat, halfschaduw.

Na ruim twee weken het watervat weer bijgevuld, het was slechts halfleeg. Geen mooi warm weer geweest dus. De wedstrijdaubergine (buitenteelt). Binnenkort -na vruchtzetting- maar eens gaan krenten. Twee vruchten lijkt me het maximum voor één plantje. Zo'n dubbelbloem heb ik ook al bij anderen gezien: De paprika staat -als enige- nog binnen. Marconi rosso is weliswaar een puntpaprika, maar lijkt nu nog wel erg op peper: Heel veel bloempjes trouwens, die nu bijna allemaal afvallen. Is normaal, de aandacht van moeders gaat uit naar de eerstgeborenen, niet naar de nakomertjes. De cayennepeper is erg klein gebleven (ca 40 cm hoog), wel een paar vruchten: De Balkonstar tomaten gaan redelijk goed: De Baron von Solemacher doet het uitstekend, en krijgt veel bloemstengeltjes: De Sarian aardbeien: Eindelijk bloemstengels (geen foto) De Evie2 aardbeien: Na de eerste minieme oogst nog geen enkele nieuwe bloemstengel. Vreemd. (geen foto) Deden ze het maar zo goed als de Solemachers. De Roma tomaten groeien goed, maar zijn een beetje laat met vruchtvorming: Over mijn dilemma: wat is Roma, wat is Gardeners Delight. Slordig verspeend. Groei en bladvorm van beide soorten bleek identiek te zijn. (Door de vruchtvorm weet ik (nu pas) dat ik de goede keuze heb gemaakt (weggooien van de Gardeners Delight, die werden echt te groot, er was geen plaats meer voor hen)

Goed, in een IBC-vat kan dus niet onderin een aansluiting gemaakt worden. Gelukkig dat ik gecorrigeerd ben. Zelf nog nooit zo'n ding gezien, er blijkt dus al een aftappunt/kraan in te zitten. Ik wilde vooral het principe van communicerende vaten melden. Daarna sloeg mijn fantasie op hol. Het kan inderdaad anders: T-stukken op iedere kraan, onderling verbinden met slang (en slangklemmen!). Ene uiteinde dichtmaken (of daar een L-stuk gebruiken), andere uiteinde (met extra kraantje) is je aftappunt. En dat heb je inmiddels, of al eerder, zelf al bedacht ... En eigenlijk heb je míj op weg geholpen: mijn ene watervat (vaatje) van 40 liter is aan de krappe kant. Voor een grotere (lees bredere) is geen ruimte. Ik ga daar een tweede naastzetten, communicerend. Een 1000 liter vat zou weliswaar precies passen op mijn 1 m2 balkon. Maar ja, waar laat ik dan de planten ...

Rozijnenwijn? Op een idee gebracht door de vraag (vragen) van Thessa, en antwoorden over simpel beginnen / oefenen: Wat is nou het meest simpele recept om iets van wijn te maken? Zo min mogelijk ingredienten, goedkoop, hele jaar verkrijgbaar. Daarom wil ik eens gaan proberen om wijn te maken van uitsluitend rozijnen (en toegevoegde suiker). Wijn wordt immers gemaakt van druiven, en rozijnen zijn gedroogde druiven. De mogelijk sherry-achtige smaak lijkt me wel aardig. Over toevoegen van rozijnen aan sap (met name over zwavel/sulfiet en het versnipperen van de rozijnen) vond ik dit: http://wijnmaker.blogspot.nl/2007/11/rozijnen-raisins.html Ik denk nu aan (voor 4 liter wijn, in een 5 liter fles): - 800 a 1000 gram rozijnen (gespoeld, geweekt, gehakt, even gekookt). - met water aanlengen tot een kleine 4 liter. Dan hydrometer monster nemen. - suiker toevoegen, afhankelijk van hydrometer meting. - Gist voor witte wijn toevoegen. En verder niks! Misschien morgen even boodschappen doen, en de boel bij elkaar gooien. Mijn recept volgt dan. (Disclaimer: misschien heb ik dit idee uit de Vinexjager. Kan het boekje echter niet meer vinden, en ik ga geen tweede exemplaar kopen)

Ja, inderdaad, klein en simpel beginnen! (think big, start small) Thessa: als je dit najaar voor het eerst met een forse hoeveelheid pruimen en bramen aan de slag wilt: nu / heel binnenkort eerst oefenen met iets heel simpels. En misschien wel meer dan één keer. Dan weet je -als je echt aan de slag gaat- wat er gaat gebeuren, hoe dingen moeten, wat er mis kan gaan. Dat verkleint de kans op het moeten weggooien van tientallen liters mislukte pruimen- bramenwijn enorm (denk ik). De meest simpele oefening is inderdaad die van de Vinexjager. Ik kan het boekje nu niet vinden, volgens mij maakt hij geen gebruik van een waterslot, en zeker niet van een hydrometer. Toch wel handig voor jou om ook mee te oefenen. Een simpele oefening, mijn idee: Gekocht druivensap (pakken) + suiker (uitrekenen hoeveel erbij moet) + wijngist in fles. Niet teveel: het resultaat zal niet erg lekker zijn. Dus maximaal 3 a 4 liter in een 5 literfles. Waterslot erop. Wachten en regelmatig kijken. Na een week of twee /drie, als het waterslot helemaal stilstaat: proeven. Een keertje overhevelen (ook al als oefening voor later). Weer een weekje wachten. Proeven. Waarschijnlijk niet echt lekker, wellicht ook nog troebel. Je zou wel moeten proeven dat het niet meer zoet is, en dat er voldoende alcohol inzit. Een heel vies smaakje kan duiden op een infectie: dan de volgende keer sterieler werken. En als het niet heel vies is, maar toch niet echt drinkbaar: Open laten staan, en je krijgt misschien een paar liter goede wijnazijn. Benodigd: fles, hydrometer (+maatglas), waterslot, kap voor waterslot, wijngist, slang om te hevelen (en natuurlijk sap en suiker). Bovenstaande is geen receptje voor een drinkbare wijn, uitsluitend een oefening met snel resultaat. Met een kleine kans dat het resultaat drinkbaar is. @Jorieke123: Misschien goed idee om deze laatste paar replies te verhuizen naar het wijn maken topic?

Bijna 2 weken verder, en wederom weinig verandering. Zonet alle restanten buiten gezet, het moet vanaf nu maar eens gaan zomeren. Na zeker 4 weken weer eens het watervat bijgevuld, bij echt lekker heet weer moet dat eens per week!: De wedstrijd aubergine. Een tijdje terug één van de twee weer teruggehaald naar binnen. Vanaf nu staat deze binnenvariant (weer) definitief buiten, er zitten nu meerdere knoppen in. Nogal een verschil met zijn koukleumende broertje (links). De Evie2. Schiet niet op: weinig groei, geen nieuwe bloemstengels: De Balkonstar. Nauwelijks voortgang: (Wel nu een echt eigen afrikaanbloempje ...) De vorig jaar gezaaide rozemarijn. Die doet het wél goed. Vreemd, want het weer van de afgelopen weken was koud, somber en nat. Nu kwamen de zaadjes wel van een Engels bedrijf. Super speciale cultivar? De Solemachers. Gaan fatsoenlijk. Echter nog geen bloemstengeltje te zien: De gekochte rozemarijn heeft vanaf vandaag nieuwe buren: basilicum minette: Over de paprika's en pepers; roma's en gardeners delight: Een volgende keer meer. Ik zie nog steeds geen verschil tussen de laatste twee, en sommige paprika's zijn misschien toch pepers. Had ik maar minder slordig verspeend ....

Ik haak af. Vorig jaar was dit mijn resultaat: nieuwe-aardappels-met-kerstmis-t2769-170.html?hilit=kerstmis#p59913 Grappig om een keer gedaan te hebben. Ik had meer schik van mijn Kerst-tomaten, dan zie je iets boven de grond gebeuren. En ook dat ga ik niet herhalen. Kort door de bocht: - Stop één aardappel in een emmer met aarde. - Verzorg gedurende 4 maanden. - En zie: één nieuwe aardappel. Bij de staatsloterij heette dat vroeger een eigengeldje. Misschien eens iets met Kerst-aardbeien gaan proberen? Nu ik dit zo schrijf bedenk ik: ik ga een paar uitlopers laten groeien. In augustus een paar weken in de koelkast, bij +2 graden, vanaf begin september binnen opkweken. Misschien trappen ze erin.

Ik heb slechts twee soorten (bosaardbei tel ik niet mee): Evie2 en Sarian. Nog geen smaakervaring dit jaar: buiten zit de laatste tijd nergens een beetje groei in. Tot over minstens 3 weken ....

27 mei: Past ook heel goed bij witte asperges! Inmiddels aan alle flesjes een beetje bottelsuiker, en een paar korreltjes gist toegevoegd, en weer gekroonkurkt. Vergisting ervan duurt ongeveer twee weken. (Voor degenen die ook hergisting op fles willen toepassen: je krijgt wel een beetje sediment onderin het flesje. Uitschenken zoals een Belgisch biertje dus.) 13 juni: Vergisting is perfect en snel verlopen. Alle extra suiker is vergist, want de wijn is niet minder droog. Resultaat mag er weer zijn: mooie belletjes. Vijwel geen schuim bij het inschenken. Belletjes blijven in de wijn, ook als het glas een half uurtje staat. Het ietsje teveel zuur is nu ook weg. Lekker! Het licht nare luchtje waar ik eerder over schreef (dat na een paar minuten na inschenken al weg was) is nu ook bij inschenken niet meer aanwezig. Jammer dat ik maar zo weinig had (en nu nog minder heb). Ik haal er zeker de kerst niet mee. Ik zal dus niet gaan weten of heel lange rijping de smaak nog zal verbeteren. Ik vind het wel prima zo. Volgend jaar veel meer plukken, en eventueel tijdelijk invriezen. Ben benieuwd naar vorderingen / smaakervaringen / tips van andere paardenbloemvinologen...

Ik bespeur geen negatieve reacties, wel soms negatieve adviezen. Een advies is een postieve bijdrage, met soms als uitkomst: "ik zou het niet doen, omdat ....". Dat kan gebeuren, als je om advies vraagt. Dat gedoe met kleine flessen lijkt me alleen geschikt voor niet al te grote potten. Zo kun je in één keer meer water geven dan dat de aarde in de pot in één keer kan absorberen (gesteld dat het water heel langzaam uit de fles loopt). Handig, want minder vaak watergeven. In de kas, en buiten is het (denk ik) net andersom: door gieten / sproeien / een irrigatiesysteem kan de grond veel meer water opnemen en bufferen dan met het water uit een aantal flesjes, ook nog eens beter verdeeld. Die kleine flesjes moeten trouwens steeds gevuld worden, met een gieter / slang? Net zoveel kans om tegen de planten aan te spetteren. Je doet toch wel de bril omhoog? Wel goed om te lezen dat je niet zomaar water bij je planten kiepert, maar nadenkt hoe dat het beste te doen. In jouw opstelling zie ik meer nadelen dan voordelen. Over het al dan niet nat mogen worden van tomatenplanten: spetters, zelfs af en toe besproeien, waarna alles weer de tijd heeft om op te drogen, dat is iets anders dan buiten, waar het vele dagen achter elkaar regenachtig, mistig, blijvend vochtig kan zijn.

Gewoon doen. Mensen met een "tuin" die bestaat uit uitsluitend betegeling hebben er een hekel aan. Kleine enge groene dingetjes tussen de tegels, die moeten natuurlijk weg! Helaas voor hun is juist onder die omstandigheden dit plantje bijna niet dood te krijgen. Als je er echt niet aan weet te komen, wil ik me wel, met hulp van de beveiliging, door het raam op mijn werk proberen te wringen, een paar stekjes te nemen, en die aan je opsturen. Veel makkelijker is het, zeker nu je de habitat kent, om in je omgeving om je heen te kijken. Je verkrijgt dan veel meer stekjes dan ik je wil/kan opsturen.

Je wilt gele muurpeper, de gewone sedum acre? Die is overal te vinden, vooral daar waar niets anders groeit. Langs wegen, op parkeerplaatsen, op platte daken ... Weet waar je aan begint: Je raakt het nooit meer kwijt. Wel uitstekend geschikt voor een zonnig, arm, droog, steenachtig hoekje in je tuin. Geeft een mooi tapijtje. http://www.floravannederland.nl/planten/muurpeper/ Hier een foto van een tegeldak (met GSM, vanaf mijn werk in Den Haag). Muurpeper (en teunisbloem) is het enige dat daar wil groeien.

Interessant. - De onderste vaten moeten dan wel maximaal 1000 kilo (want 1000 liter) van het vat er bovenop kunnen dragen. - Gaat alleen goed werken als ook de bovenkant van het onderste vat geheel waterdicht aansluit op het bovenste vat (dus ook de deksel van het onderste vat moet dan waterdicht afsluiten), de combinatie is dan als het ware één hoog vat geworden. Zoniet: geen hogere druk, en al het water boven het onderste vat zal langs de bovenkant van het onderste vat weglekken. Frans' methode dekt het onbewaakt vullen van meerdere vaten. Mijn methode dat, en ook het gemak van slechts één aftappunt. Geedee's methode is de mooiste, zeker als er met een aangesloten slang gesproeid wordt, maar is wel het lastigst om goed werkend te krijgen. Leuke materie! Ben benieuwd of de vraagsteller onze hersenspinsels heeft kunnen volgen, dan wel nog iets veel slimmers gaat bedenken, waar wij nog niet aan gedacht hebben. Eerst maar eens zijn/haar reactie afwachten ...

"Wet van de communicerende vaten" Mijn theorie (geen ervaring!): Verbind met een niet te dunne slang (minimaal tuinslangdikte; of PVC pijpje, is echter minder flexibel) vier vaten, zo laag mogelijk aan de vaten, met elkaar. Uiteraard waterdicht. Met een schroef-slangaansluiting of zo. Daarnaast maak je aan één vat een aftappunt, uiteraard onderin. Net zoals het niet uitmaakt aan wélk vat je een aftappunt (in de tekening aan het 4e vat) maakt. Door de wet van de communicerende vaten zal het waterniveau nu in alle vier de vaten op gelijke hoogte blijven / afnemen. Bij bijvullen van slechts één vat (het maakt niet uit wélke) zal het waterniveau in alle vier de vaten stijgen. De vier aparte vaten functioneren nu immers als één groot vat. Alleen toepasbaar als de vaten op dezelfde hoogte staan, en niet al te ver van elkaar afstaan. Zoiets dus: Leuk, hé, toepassen van op zich simpele natuurkunde. Op school (lang geleden) hebben ze geprobeerd me dit soort zaken te leren. Helaas alleen theorie, zonder ook maar enig praktisch voorbeeld te geven. Het ene oor in, het andere uit. Pas veel later heb ik mezelf geleerd terug te grijpen op die toen onnutte kennis. Tijdens verzenden zie ik het antwoord van Frans. Die uitleg begrijp ik niet helemaal (toch wel 3x gelezen), er mist een stukje tekst, of een stukje begrip van mijn kant. Volgens mij wel toepasbaar voor vullen van meerdere vaten op één punt, niet voor aftappen van alle vaten op slechts één punt.

Blad nummer 3 en 4 verschijnen vanaf nu na precies zeven dagen, 3 uur en 17 minuten In dit draadje wordt meerdere malen genoemd dat het wel even kan duren. Een tijdelijke groeistilstand na kiemen wordt meer (altijd?) ervaren. Vochtig houden, niet te nat, niet te droog, is het enige dat je kunt doen. Gewoon afwachten dus.

Mijn houtje-touwtje oplossing (letterlijk), gebruikmakend van de balkon-railing (elk nadeel hep ze voordeel): De planten zelf bind ik op aan bamboe, met een touwtje: platte knoop (geen oud wijf) erin zodat er een ruime, niet knellende lus ontstaat. Dat voorkomt dat ze teveel gaan wiebelen. De zware vruchttrossen hang ik op, ook weer met touwtjes. Ten eerste vanwege het gewicht dat de plant zou doen ineenzijgen, ten tweede om knikken van de tros te voorkomen. Ook dun touw geeft bij mij geen insnoering, zolang het maar lussen zijn, geen strakke knopen. Het ziet er niet uit, maar voldoet uitstekend. (Oud wijf = fout gelegde platte knoop). En de foto is uiteraard niet van dit jaar, was het maar waar. Als ik in de volle grond zou telen (misschien over niet al te lange tijd): - Twee paaltjes, lang genoeg, in de grond tikken (misschien drie, bij een wat langere rij) - Halverwege en bovenop een horizontale stevige dwarslat. Voor de afhangende touwen. - Misschien een smal dakje bovenop, tegen de ergste regen. Een soort tomaten pergolaatje dus. Zal al wel eerder bedacht zijn.

Het vetplantje is volgens mij Sedum acre (muurpeper). Inheems. http://www.floravannederland.nl/planten/muurpeper/

Aflopen week is er eigenlijk niets bijzonders gebeurd. Voor mezelf is het toch wel handig om wekelijks te rapporteren, Voor het later terugzoeken. Zo eens per twee dagen kijk ik eens, na het werk, soms met een biertje, en zie dat het gaat, dat het groeit. Het mag wel wat harder denk ik dan, nauwelijks verschil met de vorige keer. Daarom maar eens een foto van precies drie weken geleden bekeken: O.a Balkonstar, afrikaantjes, wedstrijd aubergine. Op de aardbeien na stond alles toen nog binnen. Vandaag, nu dus: De wedstrijd aubergine: De Balkonstar, al een bijna halve meter hoog, en de eerste bloemen (slechts 1 weekje later dan vorig jaar!) De afrikaantjes. Vriendjes voor de tomaten, staat ook wel vrolijk, en mijn enige oranje versiering voor het EK 2012. Ik hoop dat ze eerder bloeien dan "we" uitgeschakeld zijn: De aardbeien (hier Evie2): De heren van stand (Baron von Solemacher), erg laat (2 april) gezaaid: En, pas een kleine twee weken geleden gezaaid, basilicum minette. Kan over twee weekjes ook naar buiten: Vergelijken maakt duidelijk dat het toch hard gaat. Gelukkig kunnen de planten dit niet lezen: Als kind was ik ook nooit zo blij met woorden van oma's / tantes als: "Wat ben je groot geworden!"

Grappig. En door het groothoekeffect lijkt dichtbij nog eens groter ook ... Doet me weer denken aan mijn allereerste aardbei ooit (vorig jaar): het-zaai-aardbeien-draadje-t1810-20.html#p44131