Guerrilla gardeners gaan tekeer met zaadbommen

Oorspronkelijk komt het uit Amerika, maar inmiddels doen ook in Nederland groepen aan guerrilla gardening: het stiekem opvrolijken van braakliggende gemeentegrond en grauwe perkjes. Bloemzaad en schoffel in de aanslag en hopen dat je niet wordt weggestuurd.

Ze heeft iets 'heel gemeens' meegenomen, grijnst Toshi Mesu (53) bij de IJtunnel in Amsterdam, waar guerrilla gardeners zich verzamelen. Mesu is bewapend met zaadjes van de Oost-Indische kers. 'Als je daar eenmaal aan begint, kom je er nooit meer vanaf.'

Mesu weet al waar deze hardnekkig flora zal groeien. Op een zanderig stuk grond, dicht bij de drukke weg. De schoffels, jerrycans met water en plastic bakjes vol zaad worden over hek getild. Zo goed en zo kwaad als het gaat - de vrouwen hebben een jurk aan - klimt het groepje gardeners over het hek en gaan ze meteen aan de slag.

Ze weten allemaal: er is niet veel tijd. Er wordt niet gepraat, hoogstens overlegd wie wat zaait en waar.

Monique Ickenroth (45) heeft de groep bewoners uit Amsterdam-Noord verzameld via de e-mail. Ze kreeg van Groen Links, dat de acties tijdens het paasweekend door heel Nederland aanmoedigt en steunt, pakketjes thuisgestuurd met handschoenen en zakjes zaad. Maar het is voor Ickenroth geen politieke actie. En al helemaal geen aanklacht - iets wat soms voor andere guerrilla gardeners wel geldt. Zij vinden dat de gemeente iets moet doen aan de braakliggende stukken grond.

Tuinieren

Ickenroth: 'Dat geldt voor ons niet. We willen niet agressief overkomen - dat zijn we ook niet. Het enige wat we willen, is de boel verfraaien. Van bloemen wordt toch iedereen vrolijk?' Ze wijst om zich heen. 'We houden allemaal van tuinieren en hadden toch zaad over dat niet meer in onze eigen tuinen paste.' Of ze weet dat ze illegaal bezig is? Ickenroth glimlacht en veegt wat zanderige grond van haar gezicht. 'We hebben het niet gevraagd, dus ik heb geen flauw idee.'

Terwijl ze dat zegt, galmt er over de autoweg een mannenstem, afkomstig uit de luidsprekers die aan de stoplichten zijn bevestigd. De stem meldt - op een allesbehalve vrolijke manier - dat de groep 'niet aan deze kant van het hek mag komen'. Ickenroth krijgt een beetje een kleur en legt haar spullen alvast aan de andere kant van het hek. Mesu heeft de luidsprekers de rug toegekeerd en bevindt zich met haar hoofd in een grote stofwolk: met een schoffel hakt ze flink op de grond in. Die zonnebloem moet gezaaid worden.

Politie

Om de gardeners heen vliegen nu kleine bommetjes, die Luc Harings (38) in zijn tuin heeft gemaakt. Zaadbommen: modder in een bolletje, zo groot als een gehaktbal, met daarin een klein holletje waarin de zaadjes zitten. Harings heeft om de modder heen bladeren geplakt, zodat het bommetje niet uit elkaar spat en de zaadjes in de vochtige bol zullen ontluiken tot bloemen.

'Ik moet opschieten', zegt hij. 'Straks komen ze.' Met 'ze' bedoelt hij de politie, en met zijn uitspraak krijgt Harings gelijk. Of de zaaiers weg willen gaan, vraagt de agent. Nu. Er zijn meldingen binnengekomen van automobilisten die zijn geschrokken. Stilletjes klimmen de gardeners weer over het hek en met één sprong komen ze weer op de weg terecht.

Buurtbewoners druipen langzaam af en beloven elkaar zo nu en dan met een fles water de bloemen te onderhouden. Harings kijkt, terwijl hij zijn bemodderde handen afklopt, nog eventjes waar zijn zaadbommen zijn gebleven. Hij maakt even een rekensommetje in zijn hoofd. Knikt dan tevreden: die zaadbommetjes zijn goed voor twaalfhonderd bloemen.

http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2664/Nieuws/article/detail/1881152/2011/04/27/Guerrilla-gardeners-gaan-tekeer-met-zaadbommen.dhtml