13-12-2019

Nog een weekje, dan komt het licht weer langzaam terug. Voor mij een reden om verder te gaan met de platte bak.

Ik haal er nog een zak eetbare Nieuw-Zeelandse spinazie uit en wat vergeten groenten.

De eerste helft is gedaan en staat vol met knoflook om vers te eten, winter andijvie en wintersla.

Wat ik eerder geplant had groeit langzaam door.

De verse aanplant:

Ik laat de ruiten er nog even af zodat het goed nat kan regenen. Helaas had ik er geen rekening mee gehouden dat katten het ook een lekker plekje vinden zo uit de wind en in de zon. De volgende dag vind ik de sla geplet terug.

Alles dus maar even afdekken met gaas.

In mijn vochtige fietstas vind ik nog wat plantgoed dat daar tijdens mijn ziekte vergeten was. De bollen zijn mooi aan het uitlopen en ik kan nog een rijtje planten.

Ook onder glas plant ik nog wat bij voor verse knoflook in het voorjaar.

Ik zet ze dichter opeen en niet zo diep. Ze hoeven ook geen bollen te vormen.

De eerste gepote knoflookjes komen ook boven.

Ook haal ik een rij bieslook uit de bak. Door de droogte onder glas vind ik het niet voldoende groeien.

Ik plant het naast de jonge asperges, of wat daarvan de droogte overleefd heeft.

Ook de witlofpennen zijn geoogst en hebben liggen besterven.

Nadat het loof verwijderd is gaat het in een kuil.

Wachtend op het voorjaar.

De appelwortel is geoogst. Van een plant zijn de knollen grotendeels verrot.

De andere plant was gelukkig beter.

Ik duik nog een keer in het kasje om de laatste pepers en paprika planten op te ruimen.

De bodem is helemaal bedekt met winterpostelein.

Een lekkere aanvulling in deze magere tijden.

Al geeft een moestuin altijd verrassingen. Ik maak een rondje om wat los spul te oogsten.

Een preitje, boerenkool, een spontaan meiknolletje, pepertjes, wat late venkeltjes en wat teentjes knoflook die te klein zijn om te oogsten maken samen met wat mie en zalm een zalig pittig wintersoepje om me weer op te warmen na het werk.

De vorige update.