Het voorste stuk van mijn nieuwe tuin.

Was al een tijdje niet bewerkt en dus aardig overwoekerd. Ik heb het schoongemaakt, afgedekt met karton en compost.

Compostbak gezet, beetje gesnoeid aan de pruimenbomen en wat restplantjes in de grond gezet.

Het stuk zit vol met paardenstaart, dus daar krijg ik nog lol mee.
Het is mijn bedoeling hier voornamelijk eenjarige bloemen te zetten.

Als je je omdraait zie je de rest van de tuin.

Dit deel (ongeveer 3x3 m ) stond vol met munt, salie, vaste planten, onkruid en honderden bolletjes.

Vele bakken pleur later is alles, behalve de bolletjes eruit. Intussen ingezaaid met groenbemester.

Hopelijk is die sneller dan de paardenstaart.

Op dit stuk staat de gammele plattebak, die t.z.t. verwijderd gaat worden.

Er staan ook 2 peren en 1 appelboom. De meest rechtse gaat waarschijnlijk verdwijnen. Hij is heel hoog en gooit veel schaduw naar de achterkant van het perceel in de middag.

Dit stuk is nog in gebruik door de vorige eigenaar. Achteraan heeft hij de aardappels al gerooid. Vooraan staan nog zijn pompoenen.

Vanaf 1 oktober is het van mij.

Helemaal achteraan staat een rek met bakken met aardbeien op instorten. De huurder neemt het mee, of ik voer het af.

Daar achter staan ruim 2 meter breed rode bessen, als een soort haag. Erachter ligt een terras. Die haag wordt gefatsoeneerd of vervangen door iets anders, t.z.t.

Dit is de tuin vanaf de achterkant bekeken.

Rechts tegen de afrastering staan nu nog de klimbonen van de huurder. Het op die manier gebruiken van een draadhek, vind ik hartstikke handig.

Ga ik beslist volgend jaar ook doen.

Dat hoge groene spul aan het einde van het pompoenveld is een kluit aardperen. Jip, jip. Dat is het volgende waar de gaffel in gaat.

Achter de afrastering ligt een braakliggend terrein, waar het onkruid 2 meter hoog staat.

Meneer zal daar in het najaar met de bosmaaier doorheen gaan.

Daarna zetten we aan mijn kant faunascherm van 30 cm, en daar boven een zichtbreeknet.

Zo hoop ik het onkruid op afstand te kunnen houden.