Een van de grote vreugdes van een nieuwe tuin kan zijn, dat je niet kunt zien wat je krijgt.

Speels gelegde bakstenen, intussen onzichtbaar onder de munt en pioenrozen.

Stapstenen voor een olifant , in de vorm van dikke, dikke grindtegels. (Ook onzichtbaar!)

Gisteren met meneer op de nieuwe tuin gewerkt. Hij heeft die grindtegels verplaatst, en daarna een stuk overwoekerde tuin in stukken gespit.

Vandaag heb ik die kluiten uitgeharkt en de begroeiing deels gecomposteerd en deels mee naar huis afgevoerd.

Dit alles zat in een stuk van 3x3, inclusief een ielig perenboompje, dat warempel behoorlijk vrucht draagt.

Ik moet nog een stuk van 1m2 schonen, en dan ben ik er nog lang niet.

Er staat ook een platte bak, gemetseld, gammel, met betonnen bodem. Waarom ? Geen idee.

Gezien de locatie van de tuin, ga ik er van uit, dat e.e.a. gemaakt is door een mijnwerker.

Uit ervaring (mijn pa was er een), weet ik dat deze altijd werkten volgens het motto: meer is beter.

Dus doe nog maar een schep cement erbij, dikkere balk, grotere spijkers.

Dus, er zal een stevige Hilty gebruikt moeten worden om die constructie verwijderd te krijgen.

En misschien wel meer dan een meneer. Maar daar moet ik dan naar op zoek.

Als ik bij tijd en wijle me afvraag, waar ik op mijn ouwe dag aan begonnen ben, en twijfel aan de keuze.

Dan houd ik mezelf voor dat het pas in maart allemaal af moet zijn en dat ik dus alle tijd heb, ook voor een eventueel noodzakelijk revalidatie , zou mijn lijf er de brui aangeven.

Samenvattend: het gaat de goeie kant op, maar wordt vervolgd.