Weer een week met prachtig weer. De hogedrukgebieden blijven komen en iedere dag is er zon.

Wel waait er soms een fris windje uit het oosten maar de nachtvorst die we erbij hadden is nu ook voorbij.

Het gevolg is dat alles flink aan het groeien is, vooral onder glas.

 

Ik heb de eerste kroppen kassla en dat is altijd een traktatie.

 

 

Aangevuld met ander groen van de tuin kunnen we er een paar keer van eten.

Vanaf nu staat er bij ons altijd weer een bak met sla in de koelkast.

 

 

 

Ik haal de kappen van de peultjes af die boven staan. In plaats daarvan krijgen ze een plaat plastic als windbreker.

 

 

 

De vrijgekomen kappen gebruik ik weer om de volgende lichting peulen te zaaien.

Dit jaar ga ik proberen zo veel mogelijk ter plekke te zaaien in plaats van eerst thuis in een bak op de vensterbank en daarna onder platglas op de tuin.

Het scheelt me veel werk en potgrond.

 

 

Ook zaai ik de eerste meter doperwten onder de cloches.

 

 

De rest moet nog maar alle cloches zijn in gebruik.

 

Ook de tweede lichting spinazie staat boven en ik verplaats het kweekkasje om de derde lichting Amsterdamse grootblad te zaaien.

 

 

De eerste lichting een week terug:

 

 

Naast de al eerder gepote Anais aardappels in kratten onder glas poot ik nu ook twee dozijn onder plastic op een beschutte plek beschermd door de compostvakken.

De tunnel is inmiddels dicht en over een kleine drie maanden heb ik dan hopelijk de oogst.

 

 

De buurvrouw heeft deze week kalkkorrels gestrooid die keurig stuk voor stuk opgegeten worden door de kraaien.

Ze zullen ook kalk nodig hebben voor hun eieren straks.

 

 

Een paar dagen boven de elf graden en de asperges steken weer hun eerste kopjes boven de grond.

Ik had het veld voor de winter afgedekt met verse paardenmest en dat moet nu weer weggehaal worden om de grond op te laten warmen.

Een extra klusje waar ik af en toe wat aan doe. Ook snoei ik daar de frambozen en maak ze zo goed mogelijk schoon.

Daarna kan over de frambozen de nu verteerde mest als bodembedekker.

 

 

Er is weer onbeperkt winterpostelein van onder glas vandaan. Spontaan gegroeid maar wel bewerkelijk om te oogsten en schoon te maken.

 

 

Ik zaai een flinke rij kroten, die ik daarna afdek met de ramen die eerst nog de tuinbonen beschermden tegen de koude oostenwind.

Ik zaai een brede rij van zes meter die ik al oogstend hoop uit te dunnen in de zomer.

 

 

 

Die tuinbonen moeten het nu maar zonder bescherming doen. Ze groeien goed en mogen wel wat weersinvloed hebben.

Omdat het allemaal zo hard gaat met alle zon haal ik ook de meeste ramen weer van de platte bak en lage kas af.

De tuinbonen die daar staan gaan bijna bloeien en zijn ongeveer een halve meter hoog.

 

 

 

Ik wil ze niet te hoog en slap hebben, maar ik ben wat aan het experimenteren wat voor mij de beste manier is om ze zo vroeg mogelijk te oogsten.

Vorig jaar had ik ze nog eerder gelegd maar dat beviel niet. Nu gaat het beter.

 

 

 

Ze staan er mooi bij en komende week wordt het nog wat warmer en dan hebben de hommels hier wat te snoepen.

 

 

De verschillende stadia tuinbonen op de volle grond, en dan heb ik ook weer bijna plantjes klaar die ik weer voorgetrokken heb.

 

Van rechts naar links:

Gezaaid onder cloches aan het begin van de winter.

Gezaaid onder cloches aan het eind van de winter.

Plantjes opgekweekt onder glas en onder de gaasbakken: ter plekke gezaaid eind februari.

 

 

Er wordt weer regelmatig witlof geoogst, een welkome aanvulling.

 

 

De voor de winter gezaaide prei moet verspeend, ik had de hele bloemkoppen gezaaid en alles komt op.......

 

 

Het eerste kratje is klaar om verder te groeien en ook kan ik deze kleine plantjes leuk uitdelen.

 

 

Elke paar dagen groen oogsten voor de salade.

De veldsla levert nu goed.

 

 

 

 

Een impressie van de platte bak, de ramen moesten los en er moest flink water gegeven worden want met die oostenwind droogt alles zo uit.

Links veldsla, de sla is Little Gem.

 

 

Andijvie en kropsla.

 

 

Wonder van de vier jaargetijden sla aangevuld met winterposteleinplanten.   

 

 

Als ik wat oogst vul ik de lege plek gelijk weer op met sla en andijvie plantjes die nog op de vollegrond staan en daar maar langzaam groeien.

 

De pootuien gaan nu ook groeien en  in het zonnetje maak ik het veldje de eerste keer schoon.

 

 

De knoflook had ik al gedaan, dat hoef ik nu alleen maar bij te houden.

Ik had wel wat winterpostelein laten staan omdat ik toen nog dacht dat ik misschien te weinig had......

 

 

De spinazie gisteren, het groeit nu met de dag.

 

 

Net als de peultjes.

 

 

Maar eigenlijk is hier nu heel veel aan het uitlopen.

De rabarber:

 

 

 

De kruisbessen:

 

 

 

de hoogste tijd om de laatste wintergroenten te oogsten zoals een van de laatste maaltjes winterprei deze ochtend.

 

 

 

Laat  de lente nu maar beginnen.