Kamilla

Als het gevroren heeft, is boerenkool op z'n lekkerst en ben je ook de beestjes kwijt. Ik spuit boerenkool alleen met brandnetelgier. Wat jouw voorganger gedaan heeft, weet ik niet. Eetbaar is het heus wel. Om te bereiden, zou ik de bruine bladeren naar je composthoop brengen. De groene inclusief de lichtgroene binnenste blaadjes trek je van de stronk af. De stronk en dikke stelen mogen ook naar de composthoop. Blaadjes eerst goed wassen en controleren of ze werkelijk "vegetarisch" zijn. Daarna snipperen. Dit kan met de hand maar ook met een snij- of snipperapparaat. Wanneer dat gebeurd is, hoort het er ongeveer uit te zien als in een zakje van de winkel. Lekker kruimige aardappels koken en daar de gesnipperde boerenkool op leggen in de pan. De rookworst braad ik appart. Na 20 minuten is het smullen geblazen.

Ik zaai alleen nog binnenshuis als ik de plantjes in een verplaatsbare kas dagelijks buiten in het natuurlijike licht kan zetten. In een vorig huis met een lichtkoepel kon je voldoende licht geven. Gewoon voor het raam krijg ik niet de compacte plantjes die ik graag wil. Zo'n kweekbakje kan je dag en nacht op gunstige plaatsen zetten zodat de plantjes optimaal licht krijgen.

Het vorige najaar hebben aardbeiplantjes jonkies gekregen die met een steel aan de moederplant vastzitten. Als je die stelen losknipt en het plantje met kluitje en al uitspit, kunnen ze verpoot worden. Normaal doe je dat in de herfst. Vanwege de kou zou ik wachten op het lentezonnetje.

Nog een ander woord is "panen". Wie weet komt je dat bekende voor? Je spaghetti is mij zeer bekend. Als ik na uren spaghetti-vangen 's avonds in bed mijn ogen dicht doe, wriemelen ze gewoon door.

Onder een klontje mest versta ik inderdaad een paar konijnenkeutels of een klein droog klontje hertenmest van 2 tot 3 CM. Heel weinig dus en door het water geven zullen de wortels het met mest vermengde vocht opnemen. Ook de bloed- en beendermeel worden voorzichtig gestrooid met een eierlepeltje. De zware kost wordt met mate toegevoegd. Als het plantje aan uitpoten toe is na een 4, 5 of 6 weken, zijn alle toevoegingen helemaal door een stevig wortelpakket ingekapseld. Doordat ik zorgvuldig het hele kluitje over plant, gaan stoffen die op termijn zouden werken niet verloren. Mijn pootgoed kijkt me altijd dankbaar aan. Tenminste... dat meen ik er in te zien.

Ik geef geen extra voeding omdat de relatief korte tijd waarin ze in een potje staan, voldoende is tot de uitplant in de tuin. Maar ik bouw mijn grond in de potjes iets anders op: onderin een laag klei uit de tuin, een klein klontje mest en/of een beetje bloedmeel en beendermeel en dan pas de potgrond. Het duurt dus even voordat de worteltjes de klei en het mestklontje gevonden hebben. Bewerkelijk, maar dan heb ik er helemaal geen omkijken meer naar.

Het kweekgras is hier ook een "altoosdurende plaag". In het vrije veld is het werken met de spitriek fantastisch. Het probleem komt pas als de kweekgraswortels zich tussen andere struiken door gevlochten hebben. Mijn voortuin krioelt van het kweekgras waar ik juniperus bodembedekkende struikjes heb staan. Een onkruidverdelger is geen optie omdat ik onmogelijk met zo'n spuit mijn juniperus omzeilen kan. De wortelgroei komt van onder de betegelde trottoir en parkeerplaats. Dit is gemeentegrond. Je spaghetti ... ... moet je vooral niet vers op je composthoop gooien, want daar zouden ze je erg dankbaar voor zijn.

Met het graven van kuiltjes of gleufjes als je op rijtjes zaait, moet je ook rekening houden met de grootte van het zaadje. Hoe kleiner het zaadje, hoe minder diep.

Nee hoor, hier nog eentje. Het werkt juist andersom: Het lichaam vormt zich naar de leeftijd van je geest.

Daar ga je toch zeker wel mee terug? Als jij bewijzen kan dat de potertjes van winkel nummer 1 door jou met evenveel zorg bewaard zijn thuis, dan die van hem... Waarschijnlijk zal hij wel meer klachten gekregen hebben.

Ik meende zeker te weten dat het een echte regel was die overal gold; zowel bij beroepsmatige telers als bij amateurtuinders. Als je zekerheid wilt hebben, zou ik of bij het bestuur van je tuin of bij de gemeente inlichtingen inwinnen.

Ik ben er vol lof over. Niet alleen in mijn tuin (klei) maar ook op de tuin van mijn vader (arme zandgrond) waren de resultaten veel beter dan toen we dat nog niet deden. Maar ik gebruik daarnaast ook beendermeel, bloedmeel en vinassekale van ecostyle. Misschien dat duingronden op "jouw" runderen een ander effect hebben dan het malse gras tussen de bomen in het bos waar ik zoek.

Ik wist ook niet wat wat je met die term bedoelde. Zelf scharrel ik in het bos mest van wilde runderen, paarden en reeën bij elkaar. Die bewaar ik "gescheiden" zodat ik datgene kan geven waar de plant behoefte aan heeft.

Dan ga ik jou een PB-tje sturen...

Het overplanten is voor de meeste planten een klap. Waarschijnlijk zullen ze morgen wel bijkomen.

Hmmm, ik meende dat er funkties bedoeld waren die met tuinieren te maken hadden. Zo heb ik op de lagere school ook eens een muis moeten knutselen van een halve walnootdop waar met leer een buikje, staartje, oortjes en natuurlijk de kraaloogjes opgelijmd moesten worden. Zelf natuurlijke verfstoffen maken om wol e.d. te kleuren is ook nog een mogelijkheid. Ik weet niet hoe... Maar een bodembedekking rondom een fruitboom lijkt me voor mij de meest aangewezen funktie.

Ik heb het al ooit ergens in een ander topic geschreven maar weet niet waar. Ik heb van kuikengaas beschermkappen gemaakt: 40 CM breed, 60 CM lang en 15 CM hoog. Veel werk om ze te maken, maar Ideaal en ze gaan jaren mee. Wanneer een zaaibed zover is dat het geen bescherming meer nodig heeft, haal je het weg en plaats je het weer op een nieuw bedje. Bij netten loop je altijd het risico van jonge vogeltjes die verstrikt raken als jij even niet in de buurt bent om te redden.

Eerlijk gezegd lijkt me die bovenplank niet afdoende tegen zwenken. De beste manier is om ze te schoren. D.w.z. dat ik bij de linker staak onder een extra staak in de grond steek en die diagonaalsgewijs naar rechtsboven gaat richting de meest rechter staak. Bij elke (verticale) staak bind ik die schuine staak vast. Aan de andere kant doe ik hetzelfde. Het staat dan als een huis!

Ik bescherm ALLES in de beginfase tegen vogels omdat ze er bij mij een "potje" van maken. Omdat pas ingezaaide zaden nat gehouden moeten worden, komen daar pieren eerder aan de oppervlakte. Merels zitten daar meedogenloos doorheen te raggen. Ontkiemend zaad is een lekkernij voor mussen. Ook de duivenplaag die door onze buren trouw gevoederd wordt, daalt regelmatig neer in mijn tuin. Als het gaas maar grof genoeg is om insecten door te laten. Je weet wel: bloemetjes en bijtjes...

Bij mij verdwijnen ze inderdaad op de composthoop. Misschien dat je er een funktie als padbedekking voor zou kunnen bedenken? Maar vaak zitten er wel erg scherpe punten aan gekraakte notenbasten.

Onze konijnen hadden houtvezel om de urine geurloos in te laten trekken en stro als bodembedekking. Doordat we ze in de huiskamer hielden, werd de kooi erg vaak verschoond. Die flinke hoeveelheid ging allemaal in de composthopen van mijn vader en mij. Doordat konijnen van nature zindelijk zijn en een sanitair hoekje zowel in hun kooi reserveerden als in een hoek van de kamer als ze losliepen, kon ik de mest in pure vorm verzamelen. Die keuteltjes gebruikte ik direct bij de sla-, andijvie- en koolplanten.

Voor zover ik jouw foto bekijk, is de broccoli super gelukt Wat er met "bloei" bedoeld wordt, is dat er lange bloemstengels uit je broccoli groeien met gele bloempjes die daarna zaad gaan vormen. Waarschijnlijk zou die fase in de loop van het voorjaar aan gaan breken als je deze plant had laten staan. Smakelijk eten.

Hej Meloentje, Welkom hier op het forum. Wat een mooie foto's en een leuk tuinhuisje. Slakken zijn in mijn tuin ook vaak de boosdoeners van "verdwenen" jonge plantjes. Inderdaad heb je elk jaar weer een nieuwe kans. Succes hier en veel plezier. Groetjes, Kamilla

... en niet vers in je composthoop verwerken. Ik bewaar alle wortels in een grote vuilniszak totdat ze definitief verrot zijn voor ik ze op de composthoop neerleg. Je kan ze natuurlijk ook in de GFT-container dumpen maar dan verlies je uiteindelijk weer de bouwstoffen die ze vanuit jouw tuin in zich opgenomen hebben.

Interessante vraag! Op het moestuincomplex bij mijn vader zijn er inderdaad veel met een kist al of niet zelfgemaakt. Opbergen van gereedschap in een zak werkt roest in de hand en is uiteindelijk voor de gemiddelde dief een erg makkelijke prooi. Het mooie van de zelfgeknutselde kist op foto 1, is dat het dakje schuin loopt zodat er geen water op het deksel kan blijven staan. Ik hoop hier wat inspiratie op te doen want ik kan ook wel iets dergelijks gebruiken. Mijn moestuin is alleen vanuit de schuifpui in de kamer te bereiken terwijl ik geen buitenschuurtje heb. Dat betekent dat ik dagelijks met modderig gereedschap langs mijn gestoffeerde stoelen moet manouvreren. Mijn vader heeft wel altijd muizenvallen in zijn gereedschapskist op scherp staan... met enorm succes.