weknow

Gelukkig zijn de slakken en rupsen enzo ook niet vogel-safe!

Ha, ha...een hele troost dat die stramme pijnlijk rug al bij 54 begint. Ik ben enkele jaartjes ouder en heb er ook last van. Dacht dat het aan mij lag. Maar nee...het is de leeftijd! Als Limburger in Zeeland altijd nog nieuwsgierig naar wat er in "Limbabwe" gebeurt! Dus: "Fijn, datste d'rbie kumst"! Mer, "Limburgs" es toal...dat besteit ech neet! Elk durp het zun eige plat! Es te mostum zekst, dan kumste (dink ich) urges vaan bie Mestreech....!? Vrije vertaling voor de niet-Limburgers op dit forum: "Op de Limburgse loss groeien de beste groenten. Morgen komt de Amstel-Gold race bij Maastricht". ( )

Beste Greetje, Het gaat in de stukjes hiervoor over wat goede potgrond is. Anderen vertellen hun ervaringen. En wat ze ervan verwachten. Dus ik ook. In mijn eravring is er rotzooi en goede potgrond. De goedkoopste is vaak waardeloos. Maar de goede hoeft niet de duurste te zijn. Volgens mij is goede potgrond: a. met een fijne structuur b. klinkt niet in als ze droogt en wordt geen harde klomp c. kan behoorlijk wat water vasthouden Ik dacht dat ik toch gewoon in het Nederlands schreef....? Doe mijn best om een zinvolle bijdrage te leveren! Als je het niet wilt lezen of het bevalt je niet wat ik schrijf: Prima. Maar schuif me liever niet in mijn schoenen dat ik iets doe wat tegen jouw achtergrond gericht zou zijn! Waarom zou ik dat denken of willen????

Dat de kwaliteit van potgrond heel veel kan verschillen, dat heb ik in de loop der jaren zeker gemerkt. Proefondervindelijk moet je er achter komen welke geen rommel is. Te grof of te nat en dan een keiharde klomp als ze droogt of ze kan nauwelijks water vasthouden en droogt veel te snel uit. Prijsstunt-potgrond is me zelden goed bevallen. Maar de zeer dure hoeft niet beter te zijn dan wat minder dure. Een fijne structuur en niet te veel grove stukken vind ik erg prettig. Met wat zand gemengd is de potgrond dan ook geschikt om te zaaien en te verspenen. Wat ik bovendien erg belangrijk vind, is dat bij drogen de grond niet en/of een harde klomp vormt, bijna als een steen. Lang geleden was ik een fanatieke pelargonium (de meeste mensen zeggen er "geraniums" tegen) liefhebber en daarvoor gebruikte ik potgrond waarin fijne klei gemengd was, waardoor het vermogen om water op te slaan/vast te houden veel beter wordt. Ik heb niet 2x daags de tijd/gelegenheid om met gieters rond te gaan en kies daarom vaak voor de iets duurdere geranium-potgrond die sinds een aantal jaren op de markt is. Vroeger bestond die nog niet en mengde ik de fijne grond van molshopen met potgrond. Omdat die van wat dieper komt is ze korrelig en zitten er weinig onkruidzaden in.

Je hebt nog geen ziekten en plagen! Eigenlijk is het net als met de gezondheid van mensen: een goede algemene conditie en gevarieerd en matig eten (en nog wat dingetjes) zorgen ervoor dat je niet gauw ziek wordt of als je toch een infectie krijgt, dat je er snel weer overheenkomt en herstelt. Voor de tuin geldt zo iets ook. Heel algemeen: Zorg voor een gevarieerde voedingsbodem waarin planten vinden wat ze nodig hebben (een humuslaag, gebruik compost en organische bemesting); probeer planten in omstandigheden te telen waarin ze gezond kunnen groeien (verschilt per plant) en vermijd schadelijke stoffen of zaken waar een bepaalde plant niet tegen kan. Te veel bemesten, te nat, te droog, extreme omstandigheden of grote wisselingen vermijden. Begin met makkelijkere planten (zijn er heeel veeel) en doe aldoende steeds meer kennis op: in de praktijk en door er bijvoorbeeld over te lezen. Hier vind je heel veel tips en informatie! Dus zorg dat je je plantjes en gewasjes leert kennen..en speel er op in. Zorg voor een gezonde bodem vol leven. Dan is de kans op allerlei ziekten en plagen al veel kleiner omdat je planten gezond zijn. Soms kunnen bepaalde plantjes daarbij helpen of bepaalde combinaties van planten... Maar dat is meer een detail in het hele verhaal. Soms zal er zeker iets misgaan....(maar wat valt niet te voorspellen.... In mijn tuin nooit echt heel veel last gehad van luizen bijvoorbeeld, wel andere probleempjes) en dan moet je proberen om gerichte maatregelen te nemen of de omstandigheden te verbeteren. Dat is ook een kwestie van al doende leren...en soms advies vragen/zoeken bijvoorbeeld op dit forum! Maar geloof me: tuinieren en een moestuin is in de eerste plaats fun: heel veel gaat gewoon goed en naarmate je leert steeds beter. Al die mogelijke ziektes en aantastingen die je misschien ooit zou kunnen tegenkomen: daar zou ik me niet heel veel zorgen over maken. Een tuin met plantjes in een goede algemene conditie kan veel hebben, net als bij mensen. P.S. Op dat mooie kasje ben ik wel jaloers!

Hier nog niks. Wel hoorde ik rond de avond voor het eerst in een tuin verderop gekwak. (Deze keer niet de eenden die nergens voor uitkijken) Dus wie weet! Wel hoorde ik van een buur dat in poel in een bos op enkele kilometers sinds een 14 dagen heel veel kikkerdril lag. Nog geen kans gehad om een kijkje te gaan nemen.

http://www.kennisakker.nl/kenniscentrum/handleidingen/teelthandleiding-groenbemesters-welke-groenbemester-de-beste-keuze http://www.bolster.nl/groenbemesters http://www.zahraseeds.eu/nl/category/groenbemesters-biologisch/ http://www.janroozen.nl/Groenbemesters.html handig schema onderaan! De voor jou ideale die dit allemaal doet en ook nog laag blijft is er niet. Je zou kunnen overwegen om gedurende 2 of 3 jaar na elkaar verschillende te zaaien, die de klus wel samen klaren. Ik heb in mijn eigen favorieten wat links met info en achtergrond bij elkaar gezocht, die nog wat meer/duidelijkere info geven dan wikipedia. O ja, vergeet ook niet te letten op de grondsoort. Voor zandgrond andere keuze dan voor klei. Nog een complicerende factor dus... Succes!

Van mijn 7 struiken hebben er 4 echt blad, 2 zichtbare bladknoppen en een nog niks te zien. (Hinnonmaki groen) Rijpingstijd per soort verschilt...ontluiktijd blijkbaar ook. Pas als eind volgende week nog niks te zien is, zou ik gaan twijfelen of ze nog leeft! Een kruisbes kan veel winter en kou verdragen!

Aanvullend op wat Bit schrijft, zou je kunnen overwegen om de bakken waarin tomaten en aardbeien en pompoenen komen te staan (zeker voor een deel) te vullen met potgrond + moestuingrond (en geen bemeste tuinaarde). Die gewassen hebben wat meer voedsel nodig dan de rest. Potgrond houdt ook wat beter vocht vast en juist die 3 hebben vrij veel vocht in de grond nodig (maar geen nattigheid!) Bovendien zou ik je adviseren om waar je moestuingrond + tuinaarde gebruikt, niet de moestuingrond bovenop te doen maar de tuinaarde. Tuinaarde bevat niet alleen weinig voedsel, maar houdt ook niet veel vocht vast. Het is eigenlijk niet meer dan een erg losse "ophooggrond"of aanvulgrond voor de (gewone) tuin. De moestuingrond zal beter vocht vasthouden onderin. De tuinaarde vormt dan een laag bovenop, die voorkomt dat het vocht in de grond al te snel zal verdampen. Verder zou je kunnen overwegen om een zakje koemestkorrels erbij te kopen. En hiermee af en toe een half handje te bemesten: zeker bij de gulzige planten: tomaat, pompoen en aardbei. Eventueel kun je ook wekelijks een beetje (bijv. 1 handje op 10 liter gietwater) in je gieter opgeloste koemestkorrels mee gebruiken met water geven. Alleen bij de worteltjes zou ik koemestkorrels helemaal achterwege laten...die zullen wel grotendeels genoeg hebben met het beetje mest dat in de moestuingrond en tuinaarde al zit. Koemest heeft het grote voordeel dat de belangrijkste voedingsstoffen in een gunstige verhouding voor de meeste planten daarin aanwezig zijn. Succes met je tuintje!

Ja...mijn vrouw doet dat ook altijd

Ben het echt niet met je eens, Frank! Heb je de grootte van die bak gezien op de foto's? Als je de framboos goed verzorgt, staat de bak volgend jaar vol scheuten. Als je de druif kalk geeft, geef je de framboos ook kalk. Dat is echt iets heeeel anders dan twee planten op 2 meter. In mijn tuin staan ook frambozen en druif op 2 meter van elkaar, dat is natuurlijk geen enkel probleem. Je kunt de bodem plaatselijk aanpassen aan de planten. (Op mijn kleigrond doen frambozen het matig: dus heb ik ze in gevouwen "bakken" van gronddoek en daarin deels turf verwerkt, die ik geregeld aanvul.) Dit is een bak van minder dan 100 liter. Neen: In het allergunstigste geval doen beide het uiterst matig in zo een bak samen... Maar geen gezonde, stevige, goeddragende planten zo! En dat wil je toch graag als tuinier/liefhebber!

Het is wat moeilijk te zien op deze foto. Sowieso ziet het er wat kwijnend en doods uit...allemaal. Tijd voor nieuwe potgrond...?! De grootste is de appel, vermoed ik. Die zou toch wat knoppen en groeipunten moeten laten zien..... Het stompje net er naast rechts zou de dode berk moeten zijn? Dan zie ik rechts onder, tamelijk bij de rand, iets ui-achtigs of een uitlopend bloembolletje? Oh ja, dat is waarschijnlijk de knoflook tegen muggen! (Nooit van gehoord...dat varenbladmuggen een plaag zouden zijn...en dat knoflook in dezelfde pot die verdijft...) In het midden een klein groen blaadje op een klein scheutje....is dat waarvan je denkt dat het nieuwe groei van de appel is? Bomen kunnen vanuit het gedeelte onder de grond nieuwe scheuten maken. Dat heet "opschot". Een kweker zal dit direct verwijderen. Als het om een vruchtboom gaat, zeker ook een appel, dan wordt er normaal gesproken een rasechte scheut op een onderstam geent. Die onderstam (bijvoorbeeld een wilde appelsoort) zorgt voor de groeikracht. Zo een scheut van onder de grond is dus niet de gewenste appel, maar een (sterker, snellergroeiende) uitloper van de onderstam. Of deze appelboom ook een entplek heeft, kan ik niet duidelijk zien. Meestal bevindt die zich 5 a 10 cm boven de grond...zie je wat verdikking. Als het een appelboom is die uit een zaadje is gekweekt, dan is het geen ras en waarschijnlijk geen echt lekkere/goede appelsoort. Mag ik eerlijk zijn? Met zo een zielig en doods boompje, zou ik niet verder gaan. De nieuwe groei is niet heel hoopvol en waarschijnlijk niet het begin van toch nog een goed appelboompje. Koop een nieuwe....en dan heb je wel kans op binnen enkele jaren lekkere vruchten!

Je kunt de framboosscheut aanbinden, zodat ze rechtop staat. Mag ik me even kritisch bemoeien met je project...? (Daar hoef je je niks van aan te trekken!) De combinatie druif en framboos in deze grootte bak vind ik niet zo gelukkig. Vooral vanwege de beschikbare ruimte en de nogal andere groeivoorwaarden van beide. De druif groeit vrij kalkrijk, framboos wil liever wat zurig. De framboos gaat van de zomer vele scheuten maken en de bak snel vullen. De druif zal wel groeien, maar moet je een aantal jaren bijsnoeien om een stevige en productieve plant te krijgen. Met andere woorden: ze gaan elkaar in de weg staan en stellen heel andere eisen aan de grond. Ik zou in een bak als deze of een druif of een framboos die wat mag uitbreiden zetten. De kans dat beide samen een succes worden is niet zo groot.....

Ja...dat lijkt me een goede aanpak om tot na half mei te overbruggen. Sowieso heeft het zin om courgettes wat gespreid te zaaien. Ze blijven niet het hele seizoen productief. Door wat gespreid er steeds enkele te zaaien (tussenpoos 3 a 4 weken) en uit te planten heb je tot eind september of zelfs soms half oktober een gespreide oogst. Als je nog zaden hebt...wat let je om nog enkele keren 2 of 3 zaden in een pot te leggen... Ik begin pas over een dag of 10 met ze te zaaien.

Dank jullie voor de antwoorden! Dat de gedrongen groei een aanwijzing kan zijn voor dat het om een kleiner soort plant en mogelijk een struiktomaat gaat, wordt door jullie bevestigd. Dat geeft inderdaad enig houvast. Ik ben nog steeds verrast over de grote variatie in de bouw van (alleen al) de jonge tomatenplantjes. Als je een of hooguit 2 soorten teelt, zoals ik in het verleden, dan valt dat niet zo op. Verleden jaar pas voor het eerst ook een struiktomaatje gezaaid, maar pas half mei want dat stond op het (Franse) zakje. En Piroska...Het zou zo maar kunnen, dat het ras "Clementine" is. Ik kan me zo maar voorstellen dat iemand het snel even opschrijft en later zijn eigen schrift niet goed meer kan lezen... Goeie tip dus!! We zullen zien wat er van komt...inderdaad een echte verrassing totdat er (rijpe) vruchten aanzitten. Zal dan eens een foto maken en hier plaatsen.

Ha...leuk zo een foto Meekje! De witte zijn behoorlijk groot in vergelijking met de rode. Weer wat geleerd: Dat de structuur van verschillende soorten bietjes verschilt. Witte en chioggia-bieten zijn dus vezeliger en minder sappig blijkt uit jouw ervaringen! Bedankt!

Wauw, Bit. Dat is een duidelijke beschrijving! Daar kan ik wel wat mee! Bedankt! Ik vermoed wel dat je om de paar weken de plastic hoes eens omhoog moet schuiven. Om te dieven en op een gegeven moment de top er uit te halen... (en dan meteen maar even wieden rondom). Misschien zijn er nog anderen met ervaring met deze hoezen?

Dat is nu het leuke van de koude kas, Monique! Je kunt beginnen! Buiten is de grond nog te koud...zou ik wachten tot zeker komend weekend met de meeste gewassen. Dan zijn de dagtemperaturen al een weekje boven de 10 graden en zijn er wat buitjes regen gevallen. Dan kan het buiten snel kiemen en doorgroeien. Maar in de kas of platte bak (die heb ik) kun je nu wel beginnen en wat daagjes voorsprong boeken: koolsoorten, erwten en peulen, slasoorten, prei, bietjes...enz kun je voorzaaien. Of een rijtje spinazie, rucola, radijzen enz. voor een vroege oogst. Die kunnen allemaal best tegen wat kou, zelfs een beetje nachtvorst. Ik zou zeggen: "Duik maar lekker je kasje in...en laat het buiten maar even lekker regenen op de bedjes!" (Hier is het sinds een half uur lekker aan het spetteren buiten...en ik ben blij, na - eindelijk - 2 zonnige dagen harken en cultiveren, dat er na een lange koude en droge periode eindelijk wat warmte en vocht in de grond komt!)

Wie heeft praktijkervaringen met het gebruik van tomatenfolie? Werkt het goed? Waarop letten bij het gebruik? Problemen met stevigheid bij straffe wind? Is het voor eenmalig gebruik? Naast tomaten ook voor andere gewassen bruikbaar? Ik heb dit jaar voor het eerst een menshoog plastic kasje en een 90cm. hoge tunnelkas ter beschikking. Voor een deel van mijn tomaten, paprika's en komkommers. Een hele vooruitgang maar natuurlijk veel te klein om alles wat ik wil te kweken. Een groot deel van mijn tomaten zal, zoals tot hiertoe steeds, dus buiten moeten staan en dan maar hopen op een redelijk warme zomer. Ik overweeg om ook van dat tomaten-buisfolie te gaan gebruiken voor een aantal planten. Mijn moestuin ligt vrij open. Vraag me af of het een goede verbetering/aanvulling zou zijn. Als het plastic goed blijft zitten, krijg je een beetje een kas-effect en blijven de planten uit de regen... Maar werkt het wel zo goed/handig als het uit de reclame lijkt?

Klets er maar lekker door, Piroska, is gezellig! Maar als je meer wilt weten over "voederbieten voor mensen", zou je ook een aparte topic kunnen maken, waardoor je misschien meer reacties krijgt (ook van diegenen die helemaal niet in witte Albinootjes geinteresseerd zijn )

Dank voor jullie reacties! Zo kom ik al wat meer te weten. Ik begrijp dat Gemma de enige is die ze al heeft geteeld tot in de pan. Groeien ze als rode bietjes? Heb je ook de blaadjes geprobeerd? Overigens kook ik rode bieten zeker geen uur. Afhankelijk van de dikte 30 a 40 minuten max. En meestal is dat (zoals bij de meeste groente) stomen. Maar de tijd voor stomen en koken is niet echt anders. Jorieke...Ik ga ze volgend jaar zeker, dit jaar misschien nog, eens telen. Ben wel benieuwd. Zal dan eentje laten doorgroeien om te kijken of het een erg jonge suikerbiet is. Die voederbieten (gele of witte herinner ik me als kind) worden niet meer veel geteeld bij mijn weten. Maar misschien ook eens een goed idee. Het werd vroeger al beschouwd als dieren voer, maar mijn opa trok er wel eens een uit op het veld als we gingen wandelen om "zo" op te eten... Meiraapjes teel ik nu erg graag, omdat de smaak me daar aan doet denken.

Regenwormen in de grond komen vanzelf wel. Ergens dieper in de bodem zitten er echt wel minstens een paar. Zo gauw die spul krijgen in de grond om te eten (humus die zich vormt door compost, plantenresten, bladeren, schimmels en bacterieen die horen bij het bodemleven tussen de plantenwortels enz) zullen het er vanzelf (nou ja vanzelf , paren doen wormen heel ingewikkeld) meer worden. Regenwormen leven vooral van organismen die al geheel verteerd zijn. Maar in de compost zitten geen regenwormen, maar roze-rode compostwormen. Die leven van resten die nog grotendeels moeten verteren. Op den duur komen die ook wel vanzelf een keer, maar het is toch wel handig om er in het begin een handjevol in te doen en als de compost klaar is er wat in te laten. Als je het vriendelijk vraagt, zullen veel mensen er met plezier wat uit hun composthoop of bak voor je halen. Ik vraag me zelfs af of je in een dierenwinkel of visserswinkel wel de goede meekrijgt....

Mijn vraag: Kun je aan de bouw of groei van een (jonge) plant zien of een tomaat een struikvorm of een stamtomaat is? Afgelopen najaar heb ik met iemand tomatenzaden uitgewisseld op de ruildag van VELT te Brussel. Ik weet echt niet meer met wie. Er waren enkele honderden mensen die ruilden. Op het zakje staat met de hand geschreven (als ik het goed ontcijfer): "Tomaat resistent. L. Clenmanii". De L. staat hoogstwaarschijnlijk voor "Lycopersicon", de geslachtsnaam voor tomaten. Maar van wat de rasnaam zou moeten zijn "Clenmanii" (of Glenmanii o.i.d.) kan ik niks maken. Ik heb uitgebreid gezocht in/op vele specialistische tomatensites en rassenlijsten, maar niks kunnen vinden dat er ook maar een beetje op lijkt. De ca. 15 zaadjes heb ik half maart gezaaid, tegelijk met nog 7 of andere soorten. Het zijn vrij kleine en zeer gedrongen plantjes als ik ze met andere gezaaide rassen vergelijk, maar ze zijn ook opvallend fris/helder groen. Echt mooie zaailingen. Hoort het typisch bij sommige struiktomaten, dat ze vrij klein en gedrongen blijven? (Twee andere soorten struiktomaten die ik zaaide, n.l. "Siberian" en "Silvery Fir tree", zijn eerder gemiddeld in grootte tot hier toe) Het zou wel handig zijn om te weten vanwege de plek die ik ze moet gaan geven (ruimte? evt. grootte van pot?) en de behandeling verder in seizoen (dieven? wanneer toppen?). Wie met ervaring kan mij wat hints geven waar ik op zou kunnen letten bij het opgroeien van de plantjes om de soort beter te herkennen? Bedankt alvast!

http://www.rareseeds.com/albino-beet/ Toch raar. Ik zat te bladeren door de online catalogus van deze Amerikaanse biologische zaadhandel en kom er dit Nederlandse heirloom*-bietje tegen tussen de rode bietjes e.d. ("beetroots") Het wordt beschreven als een zeer smakelijke biet, waaruit ook suiker kan worden gewonnen. Ik had er nog nooit van gehoord! Er staan ook 3 positieve reviews van mensen die ze geteeld hebben, die ik zou samenvatten als "Erg lekker". Mijn vraag is: Wie kent dit bietje en heeft ervaring met de teelt ervan en in de keuken ermee? Weet misschien wat meer te vertellen over de preciezere herkomst en gangbare Nederlandse namen voor dit bietje? Het lijkt me niet een echt suikerbiet, zoals die alom door boeren geteeld worden voor de suiker(industrie)....of toch en weet ik nog niet dat die suikerbieten dan ook in de huishoudkeuken tot iets lekkers kunnen worden? Ik denk dat de teelt van die zware suikerbieten ook veel langer is dan de hier genoemde 55 dagen (in de praktijk 2 a 3 maanden)... Of is het toch een variatie op de rode en gele bietjes...die wat in vergetelheid is geraakt? Misschien wel in Amerika meer wordt gewaardeerd dan bij ons? Waarom is ze dan bij ons in onbruik geraakt? (Of vergis ik me daarin en zit er een leegte in mijn algemene ontwikkeling?) * Heirloom-gewassen zijn oude, traditionele rassen van groenten e.d. die in een bepaalde streek werden ontwikkeld (door selectie op bepaalde eigenschappen), in stand gehouden en gebruikt. Een van de bekendste voorbeelden is het sintjans-uitje, dat al sinds vele generaties door enkele boeren in de buurt van Utrecht wordt geteeld. Hoewel vaak wat in de vergetelheid geraakt, zijn deze heirlooms vaak interessant vanwege bijzondere eigenschappen, aangepastheid aan plaatselijke omstandigheden en om een breed scala aan erfelijke eigenschappen in een gewas in stand te kunnen houden (bijvoorbeeld om nieuwe soorten te ontwikkelen). Als een reactie op dat zaadproductie en zaadhandel steeds meer in handen komt van enkele zeer grote multinationals, die bovendien leidt tot verarming van het assortiment en toenemende afhankelijkheid is er -zeker in de biologische landbouw- de laatste jaren veel belangstelling voor het in stand houden, verspreiden en herwaarderen van heirloom-

Dit topic is meer dan een jaar zonder nieuwe berichten. Kwam een zeer duidelijke en eenvoudige handleiding tegen voor het maken van een wormenbak. Hier is de link: http://www.tuinadvies.be/zelf_een_wormenbak_maken.htm