CorvK

Zou het niet opnieuw schilderen, blank schuren en een beetje invetten met boter b.v. Stelen onderhouden door ze begin winter met lijnolie in te oliën, drogen ze niet uit en blijven daardoor soepeler, waardoor minder kans op breuk.

Voor hen die nog een kleine koude bak zoeken, kijk hier http://www.boerenbond-welkoop.nl/product/64372/KWEEKBAKDUBBELPOLYCARBONAAT.html even. Volgens de gegevens 1.1 m².

Kamilla, klontje mest, wat versta jij daar onder? Als het is wat ik denk, een klontje 'vaste'-mest en ook nog een beetje bloed- en beendermeel, da's dan wel héél stevige kost voor een jonge plant. Plantenwortels hebben geen tandjes, dus kunnen alleen 'vloeibaar' voedsel opnemen. De, voor particulieren, in de handel verkrijgbare potgrond is door de fabrikant voorzien van meststoffen in een voor de planten makkelijk opneembare (lees oplosbare) vorm. 'Vaste' mest moet eerst door enziemen e.d. omgezet worden in een voor de plant opneembare vorm, dat vergt de nodige tijd. Bloedmeel is een kort werkende meststof en wordt over het algemeen gebruikt om planten een groeistoot te geven en heeft pas zin als de plant eenmaal groot genoeg is om volgas door te groeien. Beendermeel is een lange termijn meststof en heeft bij een plant die relatief kort in een potje staat m.i.z. niet zoveel nut. Ik zou de pepertje een beetje (½ dosis van wat op de verpakking staat) vloeibare tomatenmest met het gietwater geven. Als je teveel mest aan jonge planten geeft krijg je, afgezien van de effecten van te weinig licht, van die slappe ielle plantjes, terwijl je juist moet streven naar gedronge stevige plantjes.

Seppie, Kijk eens op deze site http://www.zaadhandelvanderwal.nl/nl/shop/zaaihulpmiddelen_kweekkasjes van Zaadhandel van de Wal. Ongeveer halverwege deze (lange) pagina, na de steeketiketten.

Nee ik heb geen last van een hoge grondwaterstand, ik zit op zandgrond. De kweker waar ik mijn struiken van betrok, zat op de klei in de Betuwe en had daar wel last van. Die kweekte ze, bovengronds, in grote potten. Voor ik aan een kweek begin zoek ik eerst uit wat de behoeften van het gewas zijn. Het verschil in uitspoeling van meststoffen zul je niet gemakkelijk waarnemen, die verschillen zijn minimaal. Ook in je kuipen zal uitspoeling plaatsvinden (tenzij je ze vloeistofdicht maakt, maar dan verzuipen je planten vrees ik). Het nadeel van het kweken ik kuipen is dat je de capilaire werking van je grond kwijt bent en bij droog weer eerder water zult moeten gaan geven. En zoals Sugar al schreef hebben blauwe bessen (evenals andere vruchten dragende struiken) in de zomer juist meer behoefte aan vocht. Commerciele kwekers werken dan ook met druppelaars en daaraan gekoppelt een installatie die vloeibare mest doseerd (wat naar mijn mening de smaak weer niet te goede komt). @ Sugar: Voor neutraliseren van de zuurgraad ben ik niet zo bang, we moeten in de lage landen ieder jaar tonnen kalk strooien om de bodem niet te veel te laten verzuren en door ieder jaar een nieuwe mulchlaag bladaarde rond de planten aan te brengen (en uiteraard door bij zuurminnende planten géén kalk te strooien), hou ik de zuurgraad op het gewenste niveau. Met deze methode varen mijn struiken er wel bij. Ik had afgelopen jaar, van drie struiken (de rest was nog te jong) ruim 2½ kg bessen, als ik eerder wat vogel werende maatregelen had genomen, was de opbrengst nog wat hoger uitgevallen. Op vette kleigrond ligt het verhaal iets anders, mogelijk heeft jullie methode daar wel een duidelijke meerwaarde. Zoals ik hiervoor al schreef, zat de kweker waar ik mijn struiken van betrok op kleigrond. Die kweekte, ook voor de bessen, in potten maar onder folietunnels. Deze wisselde hij eens per jaar met een ander gewas, puur om 2 á 3 weken te vervroegen voor een hogere veiling prijs.

Of aan de binnenkant in iedere hoek een geimpregneerde paal in de grond slaan en daar je buizenframe aan vast maken.

Dit jaar ga ik met kuipen (65L) werken die ik in de grond zet (sorry "Quote" werkte niet) Wat is de meerwaarde van de kuipen Limoncello? Hou er rekening mee dat blauwe bessen niet houden van natte voeten, in gebieden met een hoge grondwaterstand worden ze niet voorniets op een verhoging gekweekt. Gewoon een ruim plantgat daarin een laag van je gewenste grond samenstelling, plant erin en dan verder aanvullen met dezelfde grond. Of zie ik iets over het hoofd?

Heb hem misschien al wel 30 jaar, maar hij ligt hier stof te happen. Zonde geld, met een hark gaat net zo goed.

Red, vollegronds teelt is inderdaad het beste. - (Amerikaanse-) blauwe bessen (Vaccinium corymbosum) kun je het beste planten in tuinturf, lekker zuur, daar houden ze van. Compost kan wel maar is eigenlijk niet zuur genoeg. Houtsnippers als mulchlaag is prima. Rode-, witte-, zwarte- en kruisbessen behoren allen tot de Ribes familie, een heel andere familie als de hiervoor genoemde blauwe bes (die behoort samen met o.a. onze inheemse bosbes, veenbes, vossenbes tot de fam. Vaccinium). Het zijn zelfs geen neven of nichten van elkaar. Leden van de Ribes familie lusten wel graag compost (of nog beter bladaarde b.v. gecomposteerd beukenblad) maar géén tuinturf, dat is weer té zuur voor deze familie. En Sugar schreef het al, onkruid verwijderen bij al deze struiken doe je met de hand, dus géén schoffel, cultivator of wat dan ook gebruiken. Vooral leden van de Ribes familie wortelen vlak onder het grond oppervlak en houden niet van wortelbeschadigingen, dus op de knietjes en met de hand wieden. En ehhhhhh Red, zo groen als gras ................. zijn we allemaal geweest .

Volgens de http://www.tuinseizoen.com/fresh-moestuinieren-2012-editie-2/ site is Fresh pas vanaf half maart in supermarkten en boekwinkels e.d. in Nederland en België te koop!

Rob er zit, wat betreft de vraag van Meloentje, niet zoveel verschil of je op klei of zandgrond tuiniert. Groter verschil zit hem in de kwaliteit van de mest. Jonge mest (nog veel geel kleurige lange strohalmen zichtbaar) of al goed gecomposteerde en/of korte mest. Vertering/compostering kost stikstof, zolang de mest "bovengronds" ligt, zal de benodigde stikstof uit de lucht gehaald worden. Ondergronds zal de vertering/compostering goed werken, maar de benodigde stikstof wordt dan wel uit de bodem gehaald. Gevolg, ondanks goede bemesting, een stikstof te kort (kleine bladeren, korte stengels). Ik spit (spitten doe ik zo wie zo niet) niets onder, maar breng de mest of compost als mulchlaag OP de bodem aan, de micro organismen en wormen doen de rest voor me. Het beste is dan ook om de mest/compost laat in het najaar of gedurende de winter aan te brengen, kunnen m'n vriendjes vast aan het werk. Ligt er nog mest/compost als ik wil zaaien, geen probleem, mest/compost even aan de kant schuiven, zaadjes erin, mest/compost terug en groeien maar. Naar behoeven een basis bemesting van stalmest en compost, aanvullen met organische mest(korrels) (Culterra o.i.d.) maar bloed en/of beendermeel werkt ook perfect. Diana van "Diana's mooie moestuin" legt dat hier http://www.mooiemoestuin.nl/moestuin/bloed-en-beendermeel/ heel begrijpelijk uit (m'n complimenten Diana). En ehhh ..... o ja, daar waar de bonen komen, .......... liever niet.

Ik lees hier verschillende meningen over het bewaren van zaden. Een aantal daarvan zijn naar mijn mening niet bevordelijk voor de kiemkracht van het zaad. Vergeet niet dat zaad "leeft", de kiem moet kunnen "ademen". Kleine plastic gripzakjes zijn, naar mijn mening, niet geschikt voor (langdurige) opslag van zaden, zeker niet voor zelf geoogste zaden. Zelden zullen deze zelf geoogste zaden 100 % droog zijn. In luchtdichte zakjes gemakkelijk gaan schimmelen. Die schimmel hoeft niet altijd aan de buitenkant van het zaad zichtbaar te zijn. Er kunnen zich onder de huid van de zaden ook schimmels vormen en deze tasten rechtstreeks de kiem van het zaad aan, ten gevolge waarvan deze (waarschijnlijk) dood zal gaan. De condities waaronder het zaad wordt opgeslagen zijn (mede-)bepalend voor de kiemkracht van het zaad. Hoge luchtvochtigheid en warmte zijn ingrediënten om zaden uit hun kiemrust te doen ontwaken, dus als je die ingrediënten wegneemt kan de kiemkracht van je kostbare zaden voor lange(re) tijd bewaard blijven. Verder wordt bij lage temperaturen (± 5-10°C) het "activiteitsniveau" (ademhaling en voedselverbruik) van de kiem beperkt waardoor het verouderingsproces van de zaden wordt afgeremd. Lage temperaturen remmen tevens de ontwikkeling van allerlei schimmels en bacteriën af, twee vliegen in één klap dus. Opslag in lucht doorlatende zakjes, bij een lage luchtvochtigheid en bij een temperatuur van ± 5 - 10°C, (mogelijk ook donker) zijn, naar mijn mening, ideaal. En ehhhhh......... werken met "schoongemaakte" zakjes, zou niet mijn keuze zijn.

Bill, Wees gerust, daar hadden meer mensen last van. Ik heb de slabonen twee keer "gelegd" en had uiteindelijk vier (4) plantjes. Reden: Bonen (m.u.v. tuinbonen) kunnen niet tegen kou en (te veel) vocht en als je dan even terug kijkt op de kalender van vorig jaar dan zie je dat het begin van de zomer (tijd van zaaien) koud en nat was. Voorzaaien onder beschermende condities wil wel eens helpen, alleen hebben bonen nog een vervelende eigenschap, ze houden niet van verplanten. Suc6 dit jaar.

Ik zie het nut ervan op een composthoop niet zitten, volgens mij voegen ze niets nuttigs toe. Misschien een beetje verluchting. Ze verteren erg slecht, misschien als je ze fijn maalt. Bij ons verdwijnen ze in de kachel, branden goed (vettig) en geven derhalve warmte af.

Hoe had je vader gedacht om de wanden tussen de grindtegels te laten dragen ? Zwevend ? Op kleigrond zou ik, rondom, een flinke geul graven, die volstorten met ophoogzand, flink aanstampen (of inwateren) en dan stoeprand banden waterpas langs een lijntje stellen. Niet die 5 cm bandjes gebruiken maar de 7 cm brede.

Sluit me voor een groot gedeelte bij Rob aan, alleen bonen ........ géén stalmest (jong of oud). Die gaan je dat niet in dankbaarheid afnemen. En bemeste tuingrond ........, vind ik puur geldklopperij. Niet doen, nergens voor nodig.

Ja, voorlopig even lekker laten liggen, bovengrond is nog te koud en te nat om te bewerken. Als je goed kunt spitten, is één steek diep genoeg. Als je daarin nog geen ervaring hebt, zou ik een voortje maken, mest onderin deponeren volgende voortje erop, enz. Beter was geweest om de mest eerst min. een half jaar te laten rijpen, maar ja, daar was je dit jaar niet voor in de gelegenheid. Volgende keer beter .

Injecteren/onderwerken geld alleen voor drijfmest (en niet voor particulieren vanwege de geringe hoeveelheden). Bij opslag van vaste mest moet je er voor zorgen dat het percolaat (uittredend vocht) niet in het oppervlaktewater loopt, verder geen verplichtingen.

Je zou het eens kunnen proberen door de spint (en luizen) te bestuiven met gesteente meel, kost bijna geen drol en is ook biologische verantwoord. Spint en zeker luizen zijn wat plakkerig en dat verstoven gesteente meel (lava- of basaltmeel) plakt eraan, daar houden ze niet van. Wel enkele malen herhalen.

Weet je nog welk ras dat was Reina? Ben nog op zoek naar een lekker ras voor mijn vrouwtjes (zelf lust ik ze n.l. niet) .

Ik schreef fleece-doek in m'n eerste antwoord, maar ja, dat bedoelde ik.

Nou meer tegen uitdroging, ook geen platic gebruiken, alleen iets wat de guure wind eraf houdt.

Er worden hier verschillende gereedschappen door elkaar gehaald, hetgeen hier http://www.wimklaassen.nl/inhoud/18-rolschoffel-een-lutjebroeks-product afgebeeld staat is een rolschoffel (zelf nog achter gelopen, schoot wel lekker op). Waar Appelvrouwtje naast verwijst, http://www.graines-baumaux.fr/66710-cultivateurs-ou-houes-a-bras-en-bois.html, is een wielcultivator en de foto die hierboven staat (groene wiel) is een wielschoffel. Je beweegt die dingen als een handgrasmaaier tussen het gewas door en inderdaad alleen intressant voor lange rijen en het onkruid moet ook niet te weelderig gegroeid zijn want dan werkt hij niet goed meer.

Antwoorden zijn hier verspeid eigenlijk al gegeven. Boerenkool kan inderdaad - 15 aan, probleem is echter de wind. Bij strenge vorst komt de sapstroom, ook bij boerenkool, stil te staan doordat de cellen in de stengel bevriezen. Door de harde wind gaat de verdamping echter door, dus hoe gek het ook klinkt, de planten drogen uit met bruine randen aan de bladeren tot gevolg. Een sneeuwdek gaat dit verschijnsel voor het grootste gedeelte tegen, bij gebrek daaraan zou je de koolplanten in kunnen pakken met fleece-doek o.i.d.

Een propegator met geïntregeerde verwarming is, qua energie verbruik, nuttiger dat de methode uit het openings antwoord. Daar gaat een hoop warmte verloren, het zou beter zijn om het verwarmingsmatje in de propagator te leggen i.p.v. eronder. Je heb zelfs propegators met geïntegreerde verwarming waarvan je, afhankelijk van de behoefte, de temperatuur kunt regelen. Heb er zelf nu een zonder regeling maar ga er nog één bijkopen mét regelaar. Zoiets als onderstaande afbeelding (komt van internet).