Hierbij verklaar ik ons moestuinseizoen ‘24 formeel geflopt. Bij het begin van het seizoen ging Cor ( @cobro60) door zijn rug. Aangezien ik sowieso niet zo goed ben in zwaar werk (spierziekte) schoot het voorbereiden van de grond niet erg op. Vervolgens kreeg ik een blessure aan mijn hand, die volgens de artsen een jaar (!?) gaat duren, lang in elk geval, en kon ik helemaal niets meer. Ik heb wel nog aardappelen in zakken gepoot, en de knoflook en aardbeien groeien gelukkig uit zichzelf. Maar ze bezwijken wel onder het kweekgras, net als de rabarber. Ondertussen was Cor heel hard aan het afvallen, 18 kilo inmiddels, wat een geweldige prestatie is! Helaas betekende dat ook dat zijn al jaren aanwezige navelbreuk opeens voor problemen zorgde omdat die opeens ruimte kreeg. Cor zal daarvoor binnenkort geopereerd worden en daarvan een paar maanden moeten herstellen, wel bewegen maar niet belasten. Mijn hand idem, wel bewegen, niet belasten. Kortom, we kunnen ook niets inhalen en de mei en juni groentes (pompoenen en courgettes) gaan het ook niet worden op deze manier. We gaan voor plan B. Dat betekent dat we de tweede foliekas neerzetten en ons voorlopig richten op snelgroeiers op water met voedingsmiddelen (hydroponics). Sla, paksoi, tomaten zouden allemaal moeten kunnen. Werken met hydroponics is wel haalbaar, omdat daarvoor de grond niet bewerkt hoeft te worden. Ondertussen dekken we de grond - die nog steeds vol staat met kweekgras!! - dan maar af. Wat een bummer. Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Hoewel we al een tijdje moestuinieren in bakken, was dit het eerste seizoen in een ‘echte’ moestuin. Er gingen veel dingen goed. Maar ook heel veel mis. En ook om voor ons niet altijd duidelijke redenen. Teveel voeding? Te weinig? Te nat? Te droog? Enz. Enz. Maar we proberen voort.
We moeten twee grote problemen het hoofd bieden, dus alle tips welkom.
1) we staan vlak langs een weiland en ook ons landje is weiland geweest. Dat betekent veel onkruid en helaas heel veel kweekgras. Vooralsnog hebben we dat laten staan tussen de bakken maar dat blijkt geen goed idee. Alles groeit er gewoon onder- en tussendoor. Dat moet dus anders. Wat zou de handigste manier zijn? Karton? Wij zijn allebei fysiek niet mega sterk. Dus alles omspitten, en de wortels er uit zeven (wat ongetwijfeld de beste optie is) is voor ons niet haalbaar. Heel veel geld er aan uitgeven ook niet. Alle tips welkom.
2) het extra landje dat we bemachtigden, is jarenlang uitgeput geweest en slecht onderhouden. Dus: droge zandgrond, veel kweekgras, veel onkuid. Arm dus. We hebben er pompoenen en courgettes in gegooid, gestart met een kuil met daarin compost en ook regelmatig bijgemest (handje koemestkorrels). En water uiteraard. Eerst hadden we alle grond er omheen onkruidvrij gemaakt, met als gevolg dat de grond uitdroogde. Toen bedachten we dat we het maar moesten laten staan, en dat de planten (groot immers) er wel overheen zou groeien. Geen goed plan! Vrijwel alle planten zijn ten onder gegaan aan schimmels en andere plagen, en alles ging dood. Dat besefte ik toen ik een artikel las over dat schimmels etc. vooral in onkruid nestelen en vandaar af de planten aanvallen. Uiteindeljk heb ik gered wat er te redden viel met spray van neemolie en kokosolie, daarmee heb ik nog een enkele plant kunnen redden. Ik kijk elke dag jaloers naar de enorme courgette opbrengst van de buurvrouw verderop van ONZE zaadjes. En wij niks. Grrrr. Enfin, ook hier moet duidelijk iets gebeuren. De vraag is: wat? We hebben gewoon niet zoveel budget, dus mulchen met bv compost is out of reach. Iemand een goed idee?
Vandaag de eerste hydroponic plantjes in de grond in het water gezet. Spannend! De eerste mislukkingen zijn er al; omdat hydroponics zo veel mogelijk lichtdicht moet gebeuren (tegen de algen) had ik yoghurt emmertjes met gesso bewerkt - een soort hecht-op-alles verf - en daarna met zwarte verf. Fail. Daar waar water de kans kreeg ruineerde het de verflaag. Mijn huidige plantjes staan niettemin in deze emmertjes. Van een van de creagroepen kreeg ik de tip eea met ducttape te doen - dat klinkt veelbelovend. Aluminiumfolie kan ook. Ik ga het allemaal uitproberen. Andere tips ook welkom.
Verder ontdekte ik bij het mengen van de nutrienten bij mijzelf een enorme weerstand tegen die chemische stoffen die samen de voeding moeten vormen. Ik had daar vooraf echt niet voldoende over nagedacht. Maar werken met chemische stoffen die gevaarlijk zijn voor je luchtwegen en voor je ogen staat me he-le-maal niet aan. Ik ga denk ik een wormenhotel starten. Dan kan ik daarmee mijn plantjes voeden. Dat werkt misschien minder goed, maar is ook minder chemisch, enfin, ook daar nog voldoende om uit te zoeken.
Yay! De buurman - wiens moestuinen (3 kavels) meer een oerwoud waren geworden dan moestuin, heeft - inmiddels mei - niets meer laten horen. Dat betekent dat zijn landjes vrij kwamen en wij hebben er twee bemachtigd. Puur toeval, net als het eerste landje. We hadden toen gehoord dat er moestuintjes waren, en kwamen de eerste keer kijken toen toevallig de ex-eigenaar van ons huidige stukje daar rondliep. Totaal onverwacht hadden we toen de mogelijkheid eea over te nemen. En vandaag opnieuw - we waren even wat ophalen op de tuin en daar liepen bij toeval net de dochters van de dame wiens land dit is om eea te inventariseren. Dus hadden we eerste keus (al wel eerder aangegeven). 2 kaveltjes erbij! We hebben nu zeker in totaal 200 m2, waarvan 2/3 oerwoud. Dat wordt bikkelen! Maar vooralsnog kunnen er pompoenen op, die groeien wel over het onkruid heen, het aardbeienveldje dat er in zit laten we eerst uitbloeien en vrucht dragen voor we gaan wieden daar en de rest zien we wel even. Ik denk komkommers, courgettes, toch een aspergeheuvel ook al weten we niet zeker hoe lang we nog kunnen blijven en na eind juni verplaatsen we ook de rabarbers naar die kavel. Ook zetten we nu toch de foliekas op een van de andere veldjes ivm veel beschutter en minder wind - dus hopelijk langer leven. En het schuurtje. En daarmee ook meer plek in ons huidige tuintje. En we boffen. Naast de aardbeien staan er ook al rabarber, een braam, bessen (geen idee welke) en een boom (idem) op de veldjes. Alleen al voor al die aardbeien is het de moeite waard!
Als we er morgen zijn maak ik wel even een foto van de ravage die het nu is. Leuk om tzt het verschil te zien. En gek, we zitten nu op de camping (seizoensplek) en we zijn mega laat met opbouwen. Te druk in de tuin geweest! We hebben straks gewoon geen tijd voor de camping vrees ik.
Wauw! Ik zie in mijn blog dat het net twee weken gelden is dat we de folietunnels maakten. Het lijkt wel twee maanden! En koud dat het was…. We hebben inmiddels onder de tunnels kleine plantjes gepoot, in de ene kolen (bloemkool. Paksoi, broccoli) en de andere bladgroentes (diverse soorten sla, andijvie en veldsla) en alles groeit als een malle. Verder hebben we een bonenrek met stokken gebouwd (met vogelnet) waar inmiddels peultjes en kapucijners zijn gezaaid, de aardappelen zitten in de - opgewarmde - grond, we hebben spinazie en bietjes gezaaid, knoflook gepoot, aardbeien geplant, rabarber geplant, de daslook overgezet uit onze oude tuin, nog heel even en we komen plek te kort. Ook is de plek waar de foliekas komt al omgespit en van oude mest voorzien, die gaan we deze week opbouwen. Wauw. Ik ben best trots op ons. We zijn allebei fysiek kneusjes en we doen dit toch maar even. Vandaag was serieus heerlijk; zonnetje erbij. Anders hadden we waarschijnlijk op de camping gezeten en de voortent opgebouwd. Nu wordt dat doorgeschoven naar in de loop van deze week.
Misschien, heel misschien, krijgen we er nog een stukje grond bij. We lopen nu al tegen de grenzen van ons landje aan. Het is net als een huis, hoe meer ruimte je hebt, hoe meer spullen je verzamelt. Maar dat zou tof zijn, we gaan er deze week achteraan. En anders even blij, want we genieten!
Het is nog te koud. Maar mijn handen jeuken. En dus zijn we tunnels aan het maken. Eerst twee met plastic, zodat de grond opwarmt en er alvast sla en andijvie in kunnen. En dan ook eentje met insektengaas voor de kolen, die we deze week van de kweker gaan halen. Ik zag ergens de tip om dubbele tunnelbogen te maken, zodat je makkelijk het folie of het gaas omhoog kunt schuiven, terwijl het tegelijkertijd goed vast zit allemaal. Wat een briljante tip. Onze eerste tunnel staat al zo.
Zo, we zijn lekker op weg. De moestuin die we hebben bemachtigd heeft nog oude bakken staan dus daar beginnen we eerst maar eens in. De eerste drie bakken zijn inmiddels onkruidvrij gemaakt en omgespit met oude stalmest, er ligt nog een berg mest klaar voor de rest. In de eerste bak staan inmiddels onze rabarberplanten die we hebben overgezet, ze zagen er eerst heel zielig uit maar er beginnen nu ook weer knoppen te groeien. Met flink wat gezoek op marktplaats en een heleboel mazzel heb ik voor zero budget een kunststof thuishuisje bemachtigd, ben zo blij als een kind. Dat scheelt zoveel gesleep met spullen! Het huisje ligt nu in delen in de schuur, klaar om opgebouwd te worden, maar helaas is Cor door zijn rug gegaan. Wel helpt onze zoon mee voor zover hij kan (dat is beperkt) maar het tuinhuis zal wel ff geduld moeten hebben. Er lag ook nog een hele berg oude rommel in wat een grote afvalcontainer leek. Na flink uitzoeken en opruimen blijkt nu hij leeg is de container een compostbak te zijn - yay! Uit de bak kwamen ook nog netten en tunnelgaas tevoorschijn, vies, maar bruikbaar. Hebben wij even mazzel. Nu handig worden hoe zo’n compostbak werkt, toch weer anders dan een composthoop heb ik begrepen.
De pepers en paprika’s zijn binnen al voorgezaaid. En dan is het opeens al maart en mag ik wel tempo maken. Deze week gaan de peulen en sugarsnaps de grond in, en moet ik de prei voorzaaien om nog te kunnen planten straks. Dat wordt een uitdaging, ook een drukke week met andere zaken. De vorige eigenaar had in vrijwel alle (!!!) bakken prei staan, zelfs ook nog naast de bakken in het gras. Er is nu wel wat plek waar dat niet stond maar volgend jaar nergens meer. Voor vruchtwisseling niet handig. Enfin, de prei moeten we volgend jaar dan maar van de boer halen, of de gok nemen.
Sinds we vanmiddag hebben gehoord dat we een moestuintje kunnen gaan inrichten, denk ik aan niets anders. Ik ben zelfs vanmiddag de fysio vergeten! We moeten nog even met de vorige huurder overleggen voor we ‘los’ kunnen, maar liefst had ik vanmiddag er al een spade in gezet, bij wijze van spreken. Dus zit ik nu, bij gebrek aan concrete stappen op dit moment, marktplaats af te schuimen voor dingen als gereedschap, een kruiwagen en liefst een kas - foei wat zijn die duur zeg. En inmiddels heb ik ook mijn bak met zaadjes tevoorschijn gehaald - er moet flink wat aangeschaft zie ik en veel is ook oud. Ik heb geen idee hoelang zaadjes ‘goed’ zijn, twijfel altijd aan de data die op het zakje staan. Tijd om uit te vinden hoe ik een kiemtest doe of gewoon zaaien en zien wat er van komt, kan ook natuurlijk. En nieuwe zaadjes aanschaffen! Vooral ook van dingen die in de bakken het niet deden, kolen etc. Maar we hebben nu ook gewoon voor alles meer plaats. Joh, ik kan niet wachten…
Drie bakken volgezaaid, twee gewone en een grote. En wat losse potten. Stuk of wat zaailingen in de 'kas' (koude bak op poten). Veel vroege sla, spinazie, bonen. In de vakken met bladgroenten kan later nog wat anders in. Drie more to go, een voor de kruiden, twee nog voor andere dingen. Iemand suggesties? Mijm achteruin is helaas vrij schaduwrijk, voor echte zonminners heb ik weinig gelegenheid. Ik ben nu toch vooral nog bezig met zaaigoed dat beschikbaar is via de tuincentra. Maar ik wil ook wel wat anders. Tips?
Wauw. Serieus bezig! Nadat ik enkele jaren geleden ben begonnen met een makkelijke moestuin op een oude tuintafel, puur om de verveling te bestrijden, wordt het per jaar meer mijn hobby, en breiden de bakken in onze achtertuin zich gestaag uit. Destijds was ik ernstig ziek geweest, gedeeltelijk verlamd, en zocht ik iets wat op werkhoogte in stukjes van hooguit tien minuten tegelijk kon. De kleine vakjes waren ideaal om het gevoel te hebben toch íets te doen. Maar per jaar nemen de bakken in de achtertuin het inmiddels meer en meer over. Er kwam er al snel eentje bij, en nog een, en nog een. Allemaal halve meter bakken. En een glazen bak op eentje, zodat ik ook dingen kon zaaien die eigenlijk in een kasje moeten starten. En nu heb ik er nog drie van een vierkante meter bij gekocht, en kreeg ik er ook nog eentje van iemand. Met een oppervlakte van een tuintafel, drie halve meter bakken en vier hele meter bakken, plus een hele berg potten, heb ik opeens heb ik mogelijkheden dingen te zaaien die ik daarvoor niet zaaide, vanwege de beperkte ruimte en dat het dan zonde is als iets een half jaar plek in staat te nemen, of groeit op een oppervlakte van vier vakjes tegelijk. Dingen als kolen, spruiten, knoflook. Jippie! Ik ga er een mooi seizoen van maken. En dat in onze hopeloze achtertuin, met weinig zon, snel te nat. Er is gelukkig genoeg dat het ook prima met weinig zon doet.