.thumb.jpg.9f1ffe57a210931d209b8ea42207cbcf.jpg)
Met wat zon nog lekker maar zonder zon en met een windje net te koud voor mij.
Rond deze tijd merk je altijd goed het temperatuurverschil met zuidelijk Nederland.
Ook de plantjes doen dan weinig, met weinig zon staat het ook onder glas bijna stil.
Maar de dagen worden wel langer en dus wordt het tijd voor de voorjaarszaaisels op de volle grond.
Ik zet een kilo pootuitjes, nog altijd vroeg maar drie weken later als in 2020.
Het bevalt me goed dat vroeg zetten, je bent dan deels de uienvlieg voor en ze kunnen nog profiteren van voorjaarsbuitjes.
En echt koud zal het toch niet meer worden.
Ook zaai ik buiten de eerste hele en halve rijtjes vroeg spul:
Ik geef ze flink wat water want het droogt hier al weer aardig op, zeker de toplaag.
Ook maak ik wat hindernissen tegen katten en vogels.
Ik heb de vroege pootaardappels vandaag in het kasje gelegd om te spruiten nadat ze een paar dagen in de woonkamer hebben gelegen om ze allemaal tegelijk op gang te krijgen.
Veel tijd is deze week gaan zitten in het vervangen van een stukje schutting, maar vandaag was ik klaar.
Het is ook lekker dat de bos takken van de moestuin is zodat de grond daar kan opwarmen.
De aquadulce hebben het toch wat moeilijk met dit koude weer en de nachtvorst.
Ze groeien amper en soms komen er plekjes aan.
Wel komen er nu van onder zijscheuten dus ik hoop dat ze straks in april een vliegende start maken.
De gezaaide tuinboontje driemaal wit komen ook nog niet boven door het koude weer en wat onder glas staat te kiemen gaat ook erg traag.
De eerste sjalotten komen ook in beweging.
Thuis wordt er minder uit de tuin gegeten. Wel is er af en toe wat uit de vriezer zoals mais of peultjes.
De laatste palmkool in de risotto.
Winterpostelein van onder glas:
Voorlopig blijft het van dit weer:
Alleen de voorjaarsbolletjes gaan langzaam door. Na de gele zijn er nu ook paarse krokussen.
Ook zijn er de eerste blauwe druifjes en de eerste kleine narcissen:
- Lees meer...
- 4 reacties
- 1916 weergaven