Winter in Nederland, er waren jonge kinderen die niet meer wisten wat dat was.

Echt koud is het hier niet geworden, we haalden net geen -9 graden, maarde koude wind maakte veel goed.

Twee  dagen heeft het hier hard gewaaid, tegen storm aan, en de stuifsneeuw zorgde voor veel overlast en plezier.

De ganzen hadden het er moeilijk mee, ze kropen tegen het dorp aan, nog niet eerder zag ik ze zo dichtbij.

 

 

 

 

De sneeuw waaide uit de polder en bleef achter iedere eerste hindernis liggen.

 

 

 

Ik moest te voet naar de tuin, door de sneeuwduinen en langs de ganzen, die snel vertrokken naar het zuiden.

 

 

Aangekomen op de tuin kon ik niet veel doen. Als straks de sneeuw weg is kan ik kijken wat de schade is.

Ik hoop dat de sneeuw veel planten beschermd heeft.

 

 

 

De bescherming die ik aangebracht had vorige week is bijna niet meer te zien.

 

 

De sneeuw ligt er ruim een halve meter hoog.

 

 

 

 

Weer snel naar huis voor een heet soepje met zuurdesem croutons.

 

 

 

Gelukkig had ik voor de sneeuw wat groente in de schuur gelegd.

Matrijs had de inspirerende filmpjes van de Pasta grannies  ontdekt.

 

 

 

Dus hebben we veel pasta gegeten.

Hier maakt ze cannelloni van snijbiet, eerst de vulling:

 

 

 

Flink  wat bechamelsaus:

 

 

Vellen maken:

 

 

 

 

Oprollen met de vulling.

 

 

 

Klaar maken om in de oven te gaan:

 

 

Het resultaat:

 

 

Een geslaagde manier om een tas vol snijbiet te verwerken.

Met een gebraden kippetje met eigen kruiden:

 

 

 

 

Dan krijg je genoeg calorieën binnen om weer naar buiten te gaan.

 

Woensdag werd het windstil en zonnig, leuk om sporen te zoeken.

De sporen van de haas op mijn tuin, gelukkig maar eentje.

Tijdens een fietstochtje zie ik tientallen hazen in de witte weilanden.

 

 

Op de tuin kan ik weer even opwarmen met een kopje thee

 

 

 

Thuis is er ook nog wel wat te doen, bijvoorbeeld het schoonmaken van de gezochte walnoten.

 

 

Ook maken woensdag de trekkers en graafmachines wegen en paden weer begaanbaar.

 

 

Op de tuin kon ik niet verder, maar gelukkig werd het mooi fietsweer met zonnige dagen en koude nachten.

Die zorgde voor ijsvloertjes zoals hier in de luwte van de duinen:

 

 

 

Ook aan de zee kwam een koud randje:

 

 

Via de polder weer terug:

 

 

Voor een hete maaltijd met peultjes uit de vriezer:

 

 

De zon zorgt ook voor warmte onder glas:

 

 

De rijtjes worden zichtbaar:

 

 

De eenruiters ontdooien aan het eind van de ochtend, en aan het eind van de middag bevriezen ze weer:

 

 

 

De knoflook boven de sneeuw wordt sleets door de koude oostenwind, gelukkig staat het meeste onder de sneeuw.

 

 

Ook de boerenkool wordt minder, en veel van de snijbiet is niet meer eetbaar.

 

 

De palmkool:

 

 

Thuis is er lasagne.

 

 

Dan gaat het hard met het meel, ook omdat er iedere dag een flink brood wordt gebakken.

Weer een tochtje naar de molen om de fietstassen te vullen.

 

 

Gelijk even langs de ijsbaan.

 

 

En via de duinen waar de runderen geen last hebben van de kou.

 

 

Er zijn niet alleen zandduinen:

 

 

Ik heb de erwten van de vorige oogst geweekt om ze op te kweken tot erwtenscheuten.

 

 

Een bak is klaar, zo'n 250 erwtjes in het gelid:

 

 

Ik was op de helft, maar de oude potgrond ontdooid maar langzaam.

Na drie dagen binnen zit er nog een flinke klomp ijs in het midden van de zak potgrond.

Morgen weer een bak, want de temperatuur gaat omhoog en de zon blijft steeds langer.