Ann123

Tussen de fruitkooi en het tomatenrek stokken gelegd en er touwtjes aangebonden. Snijbiet in bloei en enkele zonnebloemen heb ik er aan vastgebonden. De bonen en komkommers mogen er zelf op klimmen.

Daktuin, dit ziet er voor mij wel uit als een gebrek aan magnesium. Donkere nerven en geel blad. Had ik vorig jaar bij de bramen en nog wat planten. Ik heb erg kalkrijke grond. Ik heb toen magnesium toegevoegd en dit jaar heb ik tot nu toe nog niks gezien dat dezelfde symptomen heeft. Magnesium heeft dus in mijn geval gewerkt. Nochtans zei mijn bodemverslag dat het gehalte aan magnesium voldoende was. Toch niet voldoende met al die kalk blijkbaar.

Zoals Simon zegt, laat de plant maar doen. Hij zorgt ervoor dat er gauw lieveheersbeestjes aankomen. Het is nu nog vroeg maar binnen enkele weken is de Oost Indische kers groot.

Het is sowieso geen goed idee om wat stoffen rond te strooien ik het wilde weg. Ik heb enkele jaren geleden een bodemtest laten doen om te weten welke zwakke punten er in onze grond zitten. Is niet noodzakelijk natuurlijk maar ik vond/vind het nuttig. Een overdaad van het ene element levert vaak een gebrek aan een ander. Ik denk, maar weet het niet zeker (en heb nu geen zin om te googleen) dat de opname van kalk verminderd wordt door een overdaad aan magnesium. Tomaten hebben ook calcium nodig. Anders kunnen ze blossom end rot krijgen.

Ja, dwaas he, die namen. Allemaal zogezegd spinazie. Boomspinazie, nieuw zeelandse spinazie, rankspinazie. Geen spinazie maar alsof elke bladgroente 'spinazie' moet genoemd worden.

Perpetual spinach (snijbietsoort) zit onzichtbaar onder het mosterdblad (garnet giant, boven de look) . Boomspinazie is de fluo melde onder de look. .

Het verkleurde blad wordt niet meer gaaf. Maar als de jonge, nieuwe bladeren gezond zijn is het in orde, dan is de plant weer gelukkig.

Misschien moet ik de witte toch nog even laten staan. Zien of hij volgend jaar de paarse bevrucht of omgekeerd. Ik geef ze nog een kans want de lycheeomschrijving klinkt heerlijk.

Wat Loes zegt. Er zijn kleine en grote pepers. In de supermarkt zien ze er allemaal identiek uit, want de kleine zijn 'onverkoopbaar'. Maar als je ze zelf kweekt dan zitten er alle maten tussen.

Bestek is inderdaad geen succes bij beide kinderen. Vaak met een gezucht waarom we niet in een land wonen waar dat het 'done' met de handen te eten. Van doperwten en suikerewten is hij inderdaad fan.

Veel mooier dan die plastieken exemplaren die met water gevuld worden.

Noppes. Een deel van de verdroogde bloemetjes was blijkbaar door de kinderen geplukt. Die hadden ze 'nodig' voor het koken (je kent dat wel, een klimopblaadje met mos en een verdorde akebiabloem). Maar ook de minder bereikbare bloemen zijn afgevallen. Geen vruchten dus. De witte akebia zal op de compost vliegen. Geen fruit en als sierplant vind ik hem nu ook niet zo mooi. Het blad is knap maar de bloemen zijn onopvallend en de geur te subtiel.

dank je

Stel dat je in de wijde omgeving de enige moestuinier bent. Je hebt deze planten: een sugar baby (watermeloen), charentais (meloen), kiwano, marketmore (komkommer), hokkaido (pompoen), butternut (pompoen), olijfkomkommer, cucamelon, fleskalenbas, luffa en chayote, dan kan je die naast elkaar telen zonder kans op kruisingen. Risicovol is het wanneer je zaden bijhoudt van cucurbita pepo-vruchten. Binnen de cucurbita pepo zijn er nl veel cultivars. Een gewone courgette lijkt nl niet op een acorn squash maar ze kunnen dus wel degelijk met elkaar kruisen. Misschien geeft het een smakelijk resultaat, misschien niet. Wat je dan hebt, na zo'n kruising is een F1 (een hybride). Wanneer je opnieuw zaad bijhoudt van die vruchten kan je volgend jaar toch iets heel anders uitgroeien. Kijk onderaan dit bericht voor meer info*. Maar. En dit is belangrijker. In die grote groep van courgettes en pompoenen die de cucurbita pepogroep is, zitten ook oneetbare cultivars: de sierpompoenen. Als je zaad bewaart dat gekruist is met zo'n sierpompoen zit je met oneetbare vruchten. Gelukkig is het op te merken (klein stukje proeven, indien heel bitter heb je pech) maar toch zijn er mensen die zo'n bittere sierpompoen naar binnen werken en er ziek van worden of zelfs aan sterven. Zaad bewaren binnen de pepogroep is dus risicovol. Als je toch zaden wil bewaren zal je met de hand moeten bestuiven. Zie hieronder*. Je hebt gemerkt dat hierboven stond 'je bent de enige moestuinier in de wijde omgeving'. Wijde omgeving zou zo'n 1,5km zijn. Kans is groot dat dit niet klopt voor je. Dan zul je dus sowieso met de hand moeten bevruchten*. Of het ganse moestuincomplex overtuigen om per species slechts 1 cultivar te planten (succes...). * raszuiver vs hybride Opgelet: dit alles is ervan uitgaande dat je vertrekt van raszuivere planten, geen hybrides (aangeduid als 'F1'). Een raszuivere plant heeft beide ouders van dezelfde cultivar. Een hybride heeft een moeder en een vader van een andere cultivar/ras. Wanneer twee cultivars gekruist worden heeft de eerste generatie (F1) de dominante kenmerken van beide ouders. Stel dus dat ik een gele en een rode tomaat kruis dan heeft mijn F1 een rode kleur want rood is dominant en geel recessief. Ook voor andere kenmerken als bladsoort, vorm, afrijping, suikergehalte enz zijn de uitkomsten vaststaand. Bij de 2e generatie staat niks meer vast. Als je ooit tomatenzaad van een winkeltomaat hebt gezaaid heb je wellicht gemerkt dat elke plant anders was. De ene gaf grote tomaten, de andere kers, de ene was dieprood, de andere oranje, de ene zoet maar een lage productie, de andere vies maar gaf veel fruit. Het generisch materiaal is ineens veel groter. Als je zeker wil zijn van wat er uitkomt kweek je dus beter niet verder uit F1 vruchten. * met de hand bevruchten In het kort wil dat zeggen dat je, voordat de bloemen open gaan, een vrouwelijke en een mannelijke bloem van dezelfde cultivar (of net van een andere als je wil experimenteren met kruisingen) moet afdekken voor insecten. Een zakje uit gaas erover of zo. 's Ochtends, wanneer de bloemen open gaan ga je bevruchten. Bij het ene genus is er het meest pollen in de vroege ochtend, de andere in andere rond 10u, nog een andere tegen de middag. Dan pluk je de mannelijke bloem en wrijft ze tegen de vrouwelijke. De mannelijke bloem mag je weggooien. Het vrouwtje bedek je opnieuw met dat zakje. Wanneer de bloem verwelkt, en de vrucht begint te zwellen, kunnen er geen insecten meer aan voor de bevruchting. Je ziet dan ook of je bestuiving 'gepakt' heeft. Bind een lintje of zo aan die met de hand bevruchte bloem zodat je later weet welke vrucht je helemaal moet laten uitgroeien en waarvan je zaden kan bewaren.

Hieronder een samengepuzzeld overzicht van een groot deel van de komkommerfamilie. In het kort: Twee verschillende genera (dat is blijkbaar het meervoud van genus) kunnen niet met elkaar kruisen. Twee verschillende species kunnen evenmin met elkaar kruisen. Binnen een species kunnen cultivars met elkaar kruisen. CUCURBITACEAE (komkommerfamilie) 1. Genus CITRULLUS 1.1. Species CITRULLUS LANATUS/VULGARIS (watermeloenen en citrons) 2. Genus CUCUMIS 2.1. Species CUCUMIS MELO (meloenen) Cultivars: cantaloup (charentais, cavaillon), gladde meloenen (honeydew), netmeloenen (Galia), Ameense ‘komkommer’ 2.2. Species CUCUMIS METULIFERUS (kiwano) 2.3. Species CUCUMIS SATIVUS (komkommer en augurk) Cultivars: marketer, marketmore, white miniature, citroenkomkommer, gele tros 3. Genus CUCURBITA 3.1. Species CUCURBITA MAXIMA (reuzenpompoen) Herkenbaar aan: Bladeren: groot Ranken: kan zeer lange ranken hebben, maar er zijn ook niet-rankende types Vruchtsteeltje: rond en kurkachtig Zaden: dik en bruin tot wit Cultivars: buttercup squash, red hokkaido, green hokkaido, red kuri, blue kuri, uchiki kuri, potimarron, turk’s turban / Turkse muts, banana, hubbard squash, rouge d’estampes, galeux d’Eysinese, Hungarian blue, triamble triangle, plat white boer Opgelet : sommige bronnen zeggen dat een mannelijke bloem van een cucurbita maxima wel een vrouwelijke bloem van cucurbita moschata kan bevruchten 3.2. Species CUCURBITA MOSCHATA (muskaatpompoen) Herkenbaar aan: Bladere: grote, harige, donkergroene bladeren, licht gelobd met een scherpe punt. Ranken: kruipend Vruchtsteeltje: hard en licht hoekig en glimt wat aan de basis. Kelkbladeren aan de basis van de bloem: meestal in de vorm van pijlpunten Zaden: klein, smal met een donkerbeige randje. Cultivars: butternut, croockneck, tromboncino (of tromba) d’Albenga, zucchino rampicante, golden cushaw, cheese squash, musquée de Provence 3.3. Species CUCURBITA PEPO (courgette/summer squash, pompoen/winter squash, sierpompoen) Herkenbaar aan: Bladeren en stengels: stekelig, zeker als ze rijp zijn Ranken: er zijn rankende, half-rankende en niet-rankende (‘struik’) types. Vruchtsteeltje: hard en vijfhoekig Zaden: wit met een wit randje. Ingedeeld op vorm: (slechts een kleine selectie aan de waaier van cultivars) 3.3.1. CUCURBITA PEPO VAR. TURBINATA (eikelvorm) (pompoen) Cultivars: acorn squash 3.3.2. CUCURBITA PEPO VAR. IONGA (cocozzellevorm) (courgette) Cultivars: cocozzelle 3.3.3. CUCURBITA PEPO VAR.TORTICOLLIA (croockneckvorm) (courgette) Cultivars: yellow croockneck squash 3.3.4. CUCURBITA PEPO VAR. PEPO (pompoenvorm) (pompoen) Cultivars: pumpkin 3.3.5. CUCURBITA PEPO VAR. CLYPEATA of CUCUBRITA MELOPEPO (geschulpte vorm) (courgette) Cultivars: pattypan sqaush, patisson 3.3.6. CUCURBITA PEPO VAR. RECTICOLLIS (rechte nekvorm) (courgette) Cultivars: yellow summer squash 3.3.7. CUCURBITA PEPO VAR. FASTIGATA (marrowvorm) (pompoen en courgette) Cultivars: spaghettipompoen 3.3.8. CUCURBITA PEPO VAR. CYLINDRICA (courgettevorm) (courgette) Cultivars: courgette, black beauty, ronde de Nice, Lebanese white, zuboda 3.3.9. CUCURBITA PEPO VAR. OVIFERA (sierpompoen, NIET EETBAAR) Cultivars: eivormig, peervormig, met wratten, met uitsteeksels 3.4. Species CUCURBITA ARGYROSPERMA/MIXTA Cultivars: cushaw (behalve golden cushaw) 4. Genus CYCLANTHERA 4.1. Species CYCLANTHERA PEDATA (olijfkomkommer/achocha) Cultivars: lady’s slippers, fat baby, caigua/giant Bolivian 5. Genus MELOTHRIA 5.1. Species MELOTHRIA SCABRA (cucumelon/muismeloen/mexican sour gherkin) 6. Genus LAGENARIA 6.1. Species LAGENARIA SICERARIA (fleskalebas) 6.2. Species LAGENARIA LONGISSIMA (kalebas) Cultivars: serpente di Sicilia, cucuzza 7. Genus LUFFA 7.1. Species LUFFA AEGYPTIACA (‘smooth’ luffa spons) 7.2. Species LUFFA ACUTANGULA (‘angled’ luffa spons) 8. Genus SECHIUM 8.1. Species SECHIUM EDULE (chayote)

Gemiddeld 40 zal ongeveer kloppen. Hopelijk blijven er toch een aantal leven. Een kooi errond?

Omdat het de Pubescens zijn en niet de peruviana.

Ik stuur mijn zoon naar je op, pippi. Hij lust niks. Dus zeker die chili niet. Maar heeft enkele weken geleden voor het eerst kapucijners gegeten en is bezeten. Hij is pas 6 en beseft nog niet zo goed dat niet iedereen zo enthousiast is over kapucijners. Hij heeft deze avond 5 dikke peulen gevonden en heeft beslist ze morgen ochtend heel vroeg op de trap te leggen als een sinterklaas voor zijn zus. Zijn zus is bijna 10, snapt de link juni-sinterklaas wellicht niet direct en is niet zo gek van kapucijners. Hij komt vast je kapucijners soldaat maken. On topic. Vanavond pompoensoep gegeten (pompoen uit de vriezer). Dan sarson-ka-saag van de boomspinazie, mosterdblad en wat perpetual spinach. Met vers uitgedane look. Foto van voor het koken. Erna is het een groenbruine prut. Ook een bietenburger (nog een biet van het najaar...). Als dessert aardbeien uit de tuin.

Hier een van mijn twee verhoogde bakken met polycultuur. Er staan wortels, boomspinazie, knolvenkel, rode biet, sjalot, sla, koolrabi,... In.

Jawel hoor, baksoda kan de bladeren verbranden. Ik gebruik het enkel als het 'moet' en heb soms bruine, dorre bladeren als gevolg. Ik weet niet of het hier er uit ziet als schade door de baksoda.

Baksoda is alkalisch. Citroen is een zuur. Als je die twee mengt krijg je een neutraal goedje. Dan kan je evengoed water gebruiken.

Rauw of gewokt. Gestoomd moet ook lekker zijn maar nog nooit geprobeerd.

Dat zijn de enige 'kolen' die onze kinderen met plezier eten.

Ik vroeg me hetzelfde af want hier staat de selder ook bijna in bloei (haha, da's bijna een tekst van Urbanus). Duurt dus vrij lang, tot eind augustus. Gelukkig neemt hij niet veel plaats in.

Voor mij ziet dit er helemaal niet uit als magnesiumgebrek. Typisch aan zo'n gebrek zijn de donkergroene nerven op een gelig blad. Dat zie ik hier niet. Vorig jaar had ik enkele planten met een magnesiumgebrek, vooral de bramen hadden het erg. Ik heb een kalkrijke grond die blijkbaar de opname van magnesium en kalium verhindert. De bladeren zagen er heel anders uit dan de jouwe. https://www.google.be/search?q=tomatoes+magnesium+deficiency&client=ms-android-motorola&prmd=insv&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwi-9LnK6bLUAhWMblAKHYCnBKwQ_AUICSgB&biw=360&bih=512#imgrc=_ Zou het kunnen door te veel water te geven?