oscardevos

Ik heb de paprikaplanten met vruchten binnen op zolder gezet. De Chocolate Beauties rijpen zo nog wel naar chocoladebruine paprika's. Ik had in de kas de afgedragen planten al wel gekortwiekt, maar ze zijn mooi uitgelopen aan het stammetje. Toch maar proberen om ze over te houden. Ik moet er nog wel een anti-insectengaasje over doen om te voorkomen dat een verdwaalde luis zich in de winter tegoed gaat doen aan de planten. Ik geef de jonge bladeren voorlopig ook nog wat licht; de led paneeltjes hangen laag. Als het in de winter op zolder wat kouder wordt, hebben ze vast ook nog wat licht nodig.

Ja, de grootte van Henk gaat hier ook niet gehaald worden Mijn eerste knolselderijtjes op zandgrond gedurende de groei vochtig gehouden met elke 3 weken wat gedroogde mestkorrels. Ik laat ze nog maar even zitten denk ik Ik ga ervan uit, dat de knolselderij blijft groeien zolang het blad nog goed is? Of zit er een omslagpunt waarbij het vruchtvlees wat stugger wordt?

Als je pompoensteel volledig is ingedroogd, dan zou ik niet weten wat de bijdrage is van de plant aan de smaakontwikkeling van de pompoen. De sapstromen staan dan stil. Narijpen aan de plant of of de tuintafel lijkt me dan niet echt verschillend. Op de tuintafel heb je een mooie droge ondergrond (aantasting via bodemschimmels uitgesloten) en is de kans op vraat of diefstal ook minder groot lijkt me.

Geen ervaring mee, maar ik zou dit niet snel kiezen omdat het binnen te vochtig en (door de grootte van de kap) al snel te warm gaat worden. Beter om iets te zoeken met gaatjes zodat het niet te vochtig wordt, bv. gaatjesfolie.

Ik snap de twijfel, want na 3 dagen in een plastic zakje moet je in geval van Phtophtora toch wel iets meer kunnen zien. De scherpe begrenzing doet niet denken aan "Het Kwaad". Het lijkt toch het meest op droogtestress, de scherp begrensde randen en de vergeling daartussen volgens deze foto op de site van Cornell University.

Zie ik 2 maal, dus waarschijnlijk heb je 2 foto's willen plaatsen met een verkeerd format.

Ik zie geen foto's

Als ik dit soort bladeren zie, dan zet ik mijn bril af en tuur ik het bladoppervlak aan zowel de onder-als bovenzijde secuur af en probeer ik de oorzaak te vinden. Ik denk aan een vroeg stadum van spint of trips aantasting. Zuigende insecten laten ook wondjes achter, die een entry point kunnen zijn voor andere belagers als schimmels en bacterien of brengen via hun zuigsnuit direct een andere belager in (de houtvaten van) het blad. Misschien heeft dit vergeling van het blad veroorzaakt. Ik meen op de bovenste foto ook wat donkere puntjes te zien, wat uitwerpselen zouden kunnen zijn maar misschien ook weer sporendragers, hoewel de plekjes voor meeldauw weer wat te scherp begrensd lijken. Misschien ook suboptimale omstandigheden i.c.m. te weing voeding waardoor aan de oudere bladeren nutrienten worden onttrokken voor de jongere bladeren of een combi van dat alles

Ik denk ook dat dit hier speelt. Door het krullen/inklappen van de bladeren wordt het licht (warmte) invangend oppervlak ook kleiner. Waarschijnlijk zullen de huidmondjes zich ook gesloten hebben om de verdamping tegen te gaan.

Wat je hebt gevonden op Wiki klopt zeker, Sand&Oak. Voor de productie van oösporen (die worden gevormd om te kunnen overleven zonder levende gastheer) heb je contact tussen een Phytophtora hyfe "mating type A1" en een Phytophtora hyfe "mating type A2" nodig. Dat is de geslachtelijke voortplanting. A2 mating types van Phytophtora infestans zijn begin jaren 80 vd vorige eeuw voor het eerst ontdekt in Europa en zijn afkomstig uit Mexico. Daarvoor was alleen type A1 aanwezig in ons werelddeel. Het A2 type is voor het eerst in 1981 waargenomen in NL. De belangrijkste redenen waarom oösporenvorming in het veld niet zo snel zal plaatsvinden is omdat: 1. Phytophtora infestans de winter slechts in levend plantenweefsel kan overleven. Hyfen buiten levend plantenweefsel sterven in de winter af. Dus de schimmelpopulatie wordt elke winter flink gereduceerd. De kans op een "ontmoeting" tussen A1 en A2 is klein. 2. Er in het erfelijk materiaal van mating type A1 zodanig veel mutaties per gen en per generatie plaatsvinden, dat de kleine kans op een ontmoeting tussen beide mating types een nog veel kleinere kans geeft op een effectieve sexuele voortplanting. (Bron: Drenth, Turkensteen en Govers (1993). The occurrence of the A2 mating type of Phytophthora infestans in the Netherlands; significance and consequences. Neth. J. PI. Path. 99.) Vooralsnog hebben wij in de moestuin te maken met het probleem van ongeslachtelijke voortplanting, bestaande uit de vorming van sporangia waarin zoösporen zitten. De sporangia worden door de wind verspreid, komen op het blad terecht en dan komen de zoösporen vrij, die in het bezit zijn van twee flagelletjes (een soort van roeispaantjes), hiermee kunnen ze zwemmen in regen- en dauwdruppeltjes.

Sand&Oak, je geeft aan: "Denk ook dat ik al te veel sporen in de omgeving heb om volgend jaar weer tomaten te doen.. Dus maar minimaal een jaar overslaan denk ik." Phytophtora infestans heeft een levende gastheer nodig om te kunnen overleven. Je kunt je besmet plantgoed dus op de composthoop doen. je hoeft je besmette planten niet te verbranden. Besmette tomaten zullen de composthoop ook niet overleven, dus die mogen daar ook op. Wat je niet moet doen is aardappelen (die mogelijk aangetast zijn) op de composthoop gooien. Aan de rand van de composthoop wordt de temperatuur vaak te laag, waardoor de aardappel intact blijft. Phytophtora overleeft als mycelium in aangetaste knollen. Consequentie is, dat besmette intacte aardappelen achterlaten in het veld ook geen handige actie is. Op enige diepte zal de aardappel matige winters kunnen overleven. maar dit is een tomaten topic, dus: Je kunt volgend jaar zeker tomaten gaan kweken.

Zoe.de.kock, je tomaten zijn aangetast door Phytophtora. Je planten staan er gezond bij, zeg je. Hingen deze tomaten tegen glas, of hingen ze zodanig dat ze vocht vingen? Vanaf nu de planten goed blijven controleren op symptomen die samengaan met Phytophtora. Je hebt er goed aan gedaan om de tomaten te verwijderen, het is een besmettingsbron. Op deze site vind je goede foto's van symptomen. N.B. Late blight = Phytophtora

Ciska, ik heb al 2 van de 30 planten gerooid. Niet omwille van Phytophtora hoor, maar simpelweg omdat deze planten waren uitgedragen. Veel planten zullen binnenkort - als de laatste tomaten zijn gekleurd - gerooid gaan worden. Ik heb wel eens een beter tomatenjaar gehad qua vruchtzetting. De vleestomaten doen het dit jaar na de 2e tros slecht, de kerstomaatjes blijven het erg goed doen. Nu ook al heel veel blad geknipt door de bladvlekkenziekte veroorzaakt door Fulvia fulva (Cladosporium fulvum).

Nieuwsbericht Wageningen University & Research, Laboratorium voor Entomologie: Ook andere insecten dan bijen staan bloot aan aan neonicotinoïden via een bron die veel meer voorkomt dan nectar van bloemen: honingdauw

San Marzano is idd een neusrot gevoelig ras. Komt bij mij niet meer in de kas.

Kiemend pastinaakzaad mag niet uitdrogen. Daarom dek ik een gezaaid en bevochtigd bed altijd af met worteldoek. Het duurt zeker 2 weken voordat de kiemplantjes boven de grond komen. Dus rond die periode regelmatig kijken. Met het worteldoek ben je het kiemend onkruidzaad ook voor. Ik heb geen ervaring met potgrond, maar wel met kweek van pastinaak en wortel in zandgrond. Het voordeel van zand en potgrond t.o.v. klei is dat ze lekker luchtig zijn, dus geen groeivervormingen. Potgrond lijkt me geen probleem. Die aanpak met krantenpapier lijkt me omslachtig, in vochtige grond is krantenpapier snel weg (1-2 weken?). De inkt blijft nog wel even denk ik.

Tomaten moet je voor de smaak nooit helemaal rijp plukken, dan mis je vaak het zuurtje die het smaaakpalet compleet maakt. Advies heb ik detijds overgenomen van mijn Italiaanse moestuinbuur - tevens kok - en de smaak tomaten van eigen kweek bijkt dan idd, rijker. V.w.b. de zaadwinning zijn de zaden in alle tomaten op jouw foto volledig ontwikkeld. Probeer vooral eens het verschil in smaak te ontdekken tussen de rijpe en niet volledig rijpe tomaten. En daarna natuuurlijk de zaadjes verzamelen. Buon appetito

Zie site Waarom hebben aubergines (en ook tomaten) soms een neus? Foto Quinten van der Werff (13) uit Amersfoort

Neusrot vindt plaats bij het neusje, niet bij het kroontje. Zijn het buitentomaten? Dat kan er vocht in het kroontje zijn blijven staan. Ook bij kastomaten kan dit door condensvorming optreden. Dat kan gunstig zijn voor infectie door ziektenverwekkers maar ook andere bacterien en schimmels kunnen via kleine oppervlakkige scheurtjes makkelijk de tomaat binnendringen.

Het lijkt erop dat je frambozen door een plantaardig stofbadje zijn gerold. In de 'groefjes' bevindt zich geen stof. Dat beeld klopt niet met een schimmelaantasting. De stofjes zijn ook te regelmatig verdeeld over het frambozenoppervlak. Ik durf te sellen dat dit geen schimmel is. Plakt het framboosoppervlak een beetje, net als bij de Japanse Wijnbes?

Niet zeker, maar de onderste foto zou een vrouwelijke bloem kunnen zijn. Het lijkt op een verdikt vruchtbeginsel. Meloenen zijn eenhuizige planten en de bloemen eenslachtig, dus er moeten mannelijke en vrouwelijke bloemen op dezelfde plant komen. Het is geduld hebben denk ik, maar het wordt nu idd. wel tijd voor de vorming van een meloentje.

Huh? Ik ken het begrip F1 alleen bij kruisen, maar je bent hier gewoon vegetatief aan het vermeerderen. Je hebt helemaal gelijk, Roeier! Het is vegetatieve vermeerdering en de termen P, F1, Fx komen uit de genetica. De "F2 generatie" noem ik (slechte gewoonte) het 2e plantje dat gevormd wordt uit de 1e uitloper. Maar wat een pech met jouw fruit

Als je dit jaar al zaden voor het volgende jaar hebt geoogst, dan kun je de batch het best dre dagen in de vriezer (-20 graden Celsius} doen. Dat doodt de eitjes, larven en kevers. Uit zaden van afgelopen jaar waarop eitjes zijn gelegd zijn de kevers allang tevoorschijn gekomen. En natuurlijk is het koken van bonen meer dan voldoende om alle eitjes en larven te doden. Zie ook verschillende topics op dit forum (even zoeken op "bonenkever"). Ik heb zelf vorig jaar ook gepost.

Lambada is een vrij ziektegevoelig aarbeienras lees ik. De symptomen komen goed overeen met de paarse vlekkenziekte veroorzaakt door de schimmel Alternaria alternata. Ontwikkeling van de paarse vlekkenziekte gebeurt vooral bij warm vochtig weer. Alternaria wordt bescouwd als een zwakteparasiet. Dat betekent dat je planten niet sterk zijn. Het enige dat je kunt doen is ervoor te zorgen dat je grond goed doorlaatbaar is voor water. Etten-Leur is kleigrond toch? Misschien een ander ras proberen?

De lange siertige planten kunnen niet het gevolg zijn van een tekort aan zon. Je geeft aan dat er 5 jaar niet is bemest en dat de planten grotendeels afhankelijk zijn van het hemelwater. Ik zou de bodem zeker gaan verbeteren met compost. Het lijkt er op, dat de grond erg arm is. Als de panten omvallen, kun je denken aan een tekort van kalium en/of calcium, maar te weinig water helpt natuurijk ook niet. Je zou een eerste experimentje kunnen doen, dat bekend staat als de tuinkersproef. Het is een biotoets, waarmee je informatie krijgt over de voedingstoestand van de grond. Tuinkers is een snelle groeier, dus je hebt snel resultaat. Hiervoor in het zoekveld zoeken op "tuinkersproef". As je het resultaat van die biotoets (hoe doen de tuinkersplantjes het op jouw grond?) post, kunnen we wellicht beter adviseren. Een eenvoudige zuurgraad bepaling kan natuurlijk ook. Hiervoor zijn setjes in de winkel verkrijgbaar. Of je laat je grond testen bij bv de Welkoop. Kun je ook foto's posten van de situatie op jouw bodem? Hoe zien de planten eruit?