Na de hittegolf en de daaropvolgende regenbuien produceren mijn Millefleur tomaten momenteel als een gek. Grote trossen, waarvan ik een maand of twee geleden me nog niet kon voorstellen dat al die bloemen tomaatjes zouden worden. Nou doen ze dat ook niet letterlijk allemaal, maar het zijn er wel lekker veel. Sommige trossen hangen op de grond, soms leg ik ook wat stro neer, geen idee of dat helpt. Ik vind het in ieder geval ontzettend leuke tomaatjes, en ze smaken lekker fris. Er zitten al diverse porties saus in de tijdmachine. Deze ga ik zeker weten volgend jaar weer kweken.

Van de vleestomaten heb ik twee soorten. De Coral Queen doet het lekker, maar letterlijk alle rode vruchten zijn gebarsten na de regenbuien. Verder niks mis mee. Groot, vlezig, lekker in saus of soep of curry of roerbak of of of... 

De Gusto daarentegen vind ik een drama. Elke keer vallen de struiken weer om, knakken er takken af bij het opnieuw vastzetten aan de stokken, liggen er hele trossen op de grond omdat de ranken zo lang en zwaar zijn. Waarschijnlijk hadden ze meer gediefd moeten worden, en had ik ze aan een verticale draad omhoog laten groeien, dan was het geheel overzichtelijker geweest. Vruchten zijn groot, groter, grootst en vlezig. Best lekker, maar ik zou ook prima zonder kunnen.

Tot slot heb ik nog twee Giraffes. Na het zaaien bleven het zulke onooglijke, magere, zielige plantjes, dat ik ze bijna weggegooid had. Maar ze uitplanten was net zoveel werk, en toen de beukenhaag dood bleek, werd het eigenlijk wel een leuk experiment. Van kansloze typjes zijn het nu prachtige grote groene planten met veel mooie ronde vruchten. Ze hebben minder zon dan de andere soorten, misschien zijn ze daardoor wat later.