Een nieuw jaar, een nieuwe ronde.

En dit is de driehonderdste update alweer.

 

Moestuinieren is vaak een herhaling van zetten maar toch is ieder jaar gelukkig net een beetje anders.

Ik heb de afgelopen jaren even het voorjaar teruggekeken op mijn Blog en dat is toch weer inspirerend.

 

Het gaat snel, het is al weer halverwege de maand en veel is ook weer aan het groeien.

Ook zijn de nieuwe zaden en aardappels besteld, dit jaar lekker ruim voor 90 Euro.

 

Ook is er weer veel te doen.

Naast het oogstwerk kan er gespit, gezaaid en geplant worden. Ook het verpotten begint weer.

Dus iedere dag even naar de moestuin voor wat beweging want er zin weer genoeg calorieën  verorbert. 

Bijvoorbeeld in de vorm van glutenvrije appelbeignets  en oliebollen.

 

 

 

 

 

Lekker, totdat ze terug beginnen te kijken....

 

 

Tijd voor wat groens van de tuin.

Ik spit verder in de lage kas en platte bak en ruim daar nog wat rapstelen op.

De eerste oogst van het nieuwe jaar.

 

 

Ook worden weer de knotwilgen gesnoeid waardoor ik kan slepen en er snel een flinke stapel nieuwe tweejarige wilgentenen op mijn landje ligt.

Ik ga er tomaten en misschien klimbonen hokken mee bouwen.

 

 

We eten echt wintereten, bijvoorbeeld pastinaaksoep met zuurdesem croutons:

 

 

Als ik even in de camper kom ruik ik daar een zoetig luchtje. Het bleken de pompoenen te zijn die ik daar tegen de vorst opgeslagen had.

Ik had er geen lappen over moeten leggen want nu zijn de twee kratten pompoen beschimmeld.

Ik sleep ze maar weer naar de composthoop. Gelukkig liggen er binnen in huis ook nog, zelfs nog van 2021(!) wie wat bewaard die heeft wat.

 

 

 

Er zit nog voor een flinke pan onbeschimmeld tussen dus dat gaat het eerste op.

 

Ik heb de nodige potten met munt en bieslook staan, die moeten weer een laag verse mest en kunnen dan onder plat glas. 

De temperatuur is hoog en af en toe is er wat zon dus ze kunnen gelijk aan de groei.

 

 

Ook de Aguadulce tuinbonen die ik in een kratje heb voorgezaaid komen nu boven:

 

 

In de platte bak zaai en plant ik verder, een kant is nu vol.

Alles wat ik nog heb staan kan ik hier kwijt, veldsla plantjes, snijbiet plantjes, flink wat tenen knoflook en natuurlijk een paar rijtjes sterrenkers.

 

 

We eten regelmatig hier salade van kroten uit de schuur, tonijn en zoete mais uit de vriezer.

Er bij wat pastinaak en aardappeltjes van de tuin.

 

 

Ik vind ook nog wat minibolletjes van de olifantenknoflook, ik poot ze maar kom er later achter dat ik ze beter eerst had kunnen pellen.

 

 

Er zijn sombere dagen en er is veel wind, maar het blijft warm voor de tijd van het jaar.

Er is zelfs wat zon en dan was ik de eenruiters van de platte bak.

Vooral de binnenkant wordt in de winter mossig en ieder zonnestraaltje is nodig met deze korte dagen.

 

 

 

Met wat zon is het ook weer voor een beetje verse salade van de tuin.

Ik oogst sterrenkers, veldsla en wat jonge uitjes.

 

 

Voor een snelle maaltijd met dezelfde bietensalade er weer bij.

 

 

Dat is ook een moestuin, vooral op het eind van de winter vaak dezelfde oogst.

Dus nog maar een keertje en nu met een kip uit de oven:

 

 

Ook staan er soms planten verschrikkelijk in de weg of waaien ze met de harde wind over het pad zodat ik er niet meer door kan.

Vriendelijk vragen of ze op kunnen schuiven helpt niet veel dus mogen ze mee naar huis.

Deze kool werd voor straf gesmoord met chorizo en pepertjes.

 

 

Je komt van alles tegen op de tuin als je eenmaal gaat spitten.

Ik kan het iedereen aanraden!

 

De bieslook was ik alweer even kwijt, vergeten waar die stond.

Ik oogst tot de zomer en daarna niet meer, dan zijn er uien en stengelui.

Maar ik vond een rij onder de verwaaide en afgestorven warmoes dus die kon er uit.

Op die plek komen nu de aardappels en de bieslook krijgt weer een nieuwe stek voor ze weer uitloopt.

 

 

De Chinese bieslook is hier al aan het uitlopen met dit zachte weer:

 

 

De gewone bieslook gaat in een kratje en een paar flinke pollen pot ik op in met compost verrijkte grond.

 

 

Flink inwateren en dan mogen ze lekker warm onder glas. Over een week of wat mogen de potten dan omstebeurt mee naar huis. Is het daar op dan gaan ze weer terug onder glas om opnieuw te groeien.

 

 

De Marokkaanse munt krijgt zo'n zelfde behandeling, met veel eten dan loopt het weer een half jaar lang mooi uit voor verse munttakjes.

Als je de pot met de oude plant omkeert valt het rizoom er zo uit. Delen en weer oppotten daarna.

 

 

Met flink wat eten en goed inwateren bovenop gooi ik nog wat oude potgrond.

Daar zit geen onkruidzaad in en het ruimt weer op.

 

 

De veldsla buiten werd wat sleets door de harde wind hier aan de kust, die kreeg bescherming van een oud maar fris gewassen raam:

 

 

Ook het kweekkasje maak ik schoon, en plant er daarna gelijk weer pootuien en leg er tuinbonen in.

 

De buiten gelegde tuinboontjes komen boven onder hun bescherming van twee glasplaten.

Ik leg er gelijk maar een nieuwe rij naast.

 

 

Ook de tuinbonen in het kratje in de kas worden te groot voor het kratje.

 

 

Ze zijn precies goed om uit te planten met een klein penworteltje.

 

 

Ik zet ze in de lage kas die net gespit en bemest is en waar genoeg regen in is gevallen de afgelopen weken.

De rijen tuinbonen wissel ik weer af met koolplantjes, dit jaar de Russische bladkool uit het plastic tunneltje.

 

 

En als ook daar de ramen gewassen zijn en de zon er op schijnt ziet het er ineens heel anders uit:

 

 

In het plastic tunneltje gaat alles helemaal hard, de planten hebben er de vorst doorstaan en groeien maar door.

De tuinbonen staan bijna tegen het plafond.

 

 

Maar alles zal nu weer even langzamer gaan, er komt een koude periode aan met temperaturen rond het vriespunt en nachtvorst:

 

 

Voor de narcissen is het dus zaak om het nog even rustig aan te doen,

het is nog geen voorjaar.....

 

.