weknow

TomP De bodemziekten ontstaan heel geleidelijk in de loop der jaren. Compost gebruik en daarmee bedoeld de opbouw van een levende bodem zal het lang tegengaan en voorkomen, maar na 4, 5, 6 jaar zul je toch gaan merken dat ook dan oogsten kleiner gaan worden en er allerlei kwaaltjes aan je planten komen. Denk aan bodemmoeheid, kurkwortel en nog van alles. Het verschil zal zijn dat iemand zonder compost-revitalisering na een paar jaar al serieuze problemen krijgt. Maar de kruik gaat zo lang te water totdat ze breekt. Je hebt er geen last van...nog niet, denk ik! Gelukkig. Maar ik heb ecologisch gerunde serres en tuinen gezien, waar ook compost een centrale rol speelde, waar na een aantal jaren het moeilijk of zelfs onmogelijk was om nog gezonde tomaten te telen. Ik denk dat met mijn manier ik het geen 5 jaar of zo uitstel, zoals met compost zeker mogelijk zal zijn (Je weet dat sommigen mij een compost-goeroe noemen 🙃) maar hopelijk nog veel langer. Omdat op deze manier in feite ook voor de bovenste laag van 30 cm. in de kas de grond in de pot telkens vernieuwd wordt en er zo een tevens wisselteelt wordt toegepast. Hoe dan ook, in veel kassen (ook de mijne!) worden jaar na jaar dezelfde soort gewassen gezet (tomaten en/of andere vruchtgroenten) en een periode van ca. 6 jaar niet hetzelfde gewas op dezelfde plek telen is een beproefde manier om allerlei bodemziekten te voorkomen. Het omdraaien: Kijk ik heb geen problemen is niet zo wijs....zeker niet als algemeen advies. (Ik ken mensen van 100 die hun leven lang roken...dat betekent niet dat roken dus een gezonde levenswijze is. 😉) P.s. Ik ben ook lesgever voor Velt en in tegenstelling tot de lesgever naar wie jij verwijst, zou ik het bovenstaande advies geven. Het is nooit dat er een manier goed is,,,ik leer voortdurend bij van alles wat ik zie en hoor bij anderen en ook zelf doe en probeer. De dingen die ik gezien heb brengen me tot de overtuiging dat compost veel kan helpen, maar in dit geval onvoldoende is in vele gevallen om ziekten in de kas te voorkomen. Van een paar bodemziektes weet ik hoe ze ontstaan en worden doorgegeven en in stand kunnen blijven...de algemene kennis dat compost bodemgezondheid sterk bevordert is juist...maar ik weet nu ook waarom het op den duur onvoldoende kan zijn om bepaalde problemen te voorkomen.

Alle planten, altijd, afharden = geleidelijk laten wennen aan andere groeiomstandigheden...zeker als het vrij extreem is (kou, hitte, veel wind, droog, nat enz) 😉

1. Zeer diep bewortelbaar. Een druif moet wortels tot minstens 70 cm. diep kunnen ontwikkelen, liefst nog meer. 2. Een stevige bodem, leem of klei, vinden ze fijn en inderdaad in het licht alkalische milieu best. 3. Pas evt. mesten als planten goed aangeslagen zijn. Eerst een jaar laten wortels ontwikkelen.

Kunstmest (ook daarvan bestaan soorten en geheel verschillende verhoudingen) zal meestal heel snel en vrij sterk werken. Door water geven lossen de voedingstoffen op en versterk je het hyper-effect dat door kunstmest meestal wordt veroorzaakt. Wat ik zou doen is de grond met kunstmest rondom wegnemen. Je krijgt niet alles weg, maar wat wel vermindert de dosis aanwezige mest. Mocht je de wortels wat beschadigen, is dat voor tomaten geen probleem...die stekt heel makkelijk en maakt makkelijk nieuwe wortels. Overigens weet ik natuurlijk niet of verbranding door verkeerde mest de oorzaak is....jij zegt het. Voor tomaten heb je bemesting nodig met relatief wat meer kalium en aan het begin ook wat fosfor. Kalium om een gezonde en stevige plant te bevorderen en zonder fosfor zal de bloei niet zo goed gaan. Stikstof geeft vooral scheutige groei, dus dat moet er relatief weinig in zitten. Ik gebruik nooit kunstmest, deels om ecologische redenen, maar ook omdat het niet goed samengaat met een gezonde en levende bodem. Mijn oogpunt is de verzorging van de bodem en als je dat goed opbouwt is het de bedoeling dat planten en organismen in de bodem gaan samenwerken en bijdragen aan de voeding en gezondheid. 90% van mijn "bemesting" (liever: bodemverzorging) gebeurt met compost, zeker in een moestuin en daarmee kun je in een paar jaar een gezonde en voedzame bodem opbouwen waarbij de vraag hoe planten gevoed moeten worden bijzaak is....dat regelen ze zelf grotendeels. Ik beschrijf dit omdat je er waarschijnlijk onbekend mee bent en deze nieuwe benadering steeds meer gemeengoed wordt en landbouw/tuinieren daarmee veel duurzamer. De bodem wordt verzorgd en ecologischer en gezonder en de planten en opbrengsten varen er wel bij.

@Gianni1234 Ik zie dat verschijnsel van lange wortels overigens vooral bij tomaten in de serre.....daar plant ik ze in grote potten (18 liter) die ik ingraaf. Potten hebben overigens meerdere gaten in de bodem.* Water geef ik niet zo vaak en zeker wat later in het seizoen vooral rondom de pot. Maar ze gaan ook zelf op zoek doorheen de kas en dan groeien ze zelfs makkelijk onder de folie door de tuin in. Waarschijnlijk omdat daar meer en meer permanent voedsel en vocht te vinden is. Als ik in het najaar de tomaten rooi, kan ik de wortels goed volgen. Ik vraag me wel af hoe het op jouw grond, waarschijnlijk arme zandgrond, dan gaat met de wortelgroei: die houdt nauwelijks vocht vast en is uit zichzelf niet zo vruchtbaar als de zeeklei hier. * Ik plant de tomaten in potten en niet direct in de grond om allerlei bodemziekten die zich in enkele jaren kunnen ontwikkelen, te voorkomen. Er staan elke zomer vooral diverse vruchtgewassen in. De tomaten, komkommers, meloenen e.d. krijgen dan nieuwe grond in de pot (mengsel van compost en gewoon grond uit de tuin en wat gedroogde organische mest, afgedekt met wat potgrond en onkruidvrije compost.) In het najaar vul ik de gaten waar de potten stonden op met compost, om de bodem te revitaliseren (een goed bodemleven en wisselteelt is de beste voorzorg tegen allerlei ziekten die in de bodem kunnen ontwikkelen) en ik zet er boompjes en struiken die ik opkweek in pot en dan deels ook winterteelten...vooral bladgroenten. De oude grond uit de potten breng ik weer op de tuin op een stuk waar zeker geen nachtschade of vruchtgewassen komen. (Is lekker los, dus ideaal voor erwten e.d. bijvoorbeeld)

Precies. Je kunt het wel zien als tomaten water tekort krijgen. In de hete zon kunnen ze wat hangen (eigenlijk zijn temperaturen boven 40 graden voor tomaten ongewenst en is daarom een open standplaats met overkapping veel beter dan een serre, zodat ze vol in de wind staan) maar als dat zonder zon ook blijft, in de avodn of vroege ochtend, dan zie je dat ze waterbehoefte hebben. Overigens kun je wortels van een tomaat wel tot meer dan een meter van de plant af tegenkomen en ook behoorlijk diep.....ze wortelen makkelijk en maken zo nodig een groot wortelstelsel aan.

Die tomaat , Appelvrouw, kreeg ik van Wil de Vooght, die ze ooit uit Spanje kreeg. Wil was coördinator voor Velt in Nederland en is een aantal maanden geleden overleden. Deze heel bijzondere tomaat wat betreft groei en opbrengst heeft daarmee extra emotionele waarde, zoals ook de planten die ik kreeg van Thea bijvoorbeeld. Ik heb ze al een aantal jaren niet meer gezet omdat Wil adviseerde om ze aan te binden als een druif en op een bepaalde manier te snoeien. Daar heb ik de plaats niet voor meer. Want een muur of schutting of stellage van een meter of 4 breed en een meter of 2 hoog heb je wel nodig. Daarmee kun je opbrengsten behalen van duizenden pingpongbal-formaat tomaten, wat eivormig, in een seizoen. De smaak is een goede tomatensmaak. Vind het leuk te horen dat jullie ze in ere houden. Halen jullie ook die goede opbrengsten? Wat ook nog bijzonder was, volgens Wil, is dat deze tomaat phytophtera kon krijgen, maar als het weer wat droger werd vrolijk er doorheen groeide en weer gezonde stengels met gezonde vruchten kon maken. Ookal wordt het vaak beweerd, maar een phytophtera-vrije tomaat bestaat in mijn ogen nog niet (of het zou hooguit zo een wild minitomaatje moeten zijn a la Tomatito de Jalapa) waardoor deze dus genetisch erg interessant is. Ik moet bij Lieven Davids, die deze tomaat ook volop kweekte in zijn "Lusthof" eens vragen of dit ras ook verdeeld wordt via de Zadenwerkgroep van Velt, die gericht allerlei zaden vermeerdert en gratis ter beschikking stelt i.s.m. de Reclaim The Seeds-beweging. Ze hebben een groot assortiment vaak heel bijzondere tomatenzaden (geen wonder want die zijn makkelijk soortecht te vermeerderen). Maar dit zou een zeer interessante zijn om onder liefhebbers te verdelen. Wie heeft die naam Quatre metre trouwens bedacht? Was het een soort die ook al bekend was, of heb jij ze geïntroduceerd? Misschien goed als je toch nog eens wat vers zaad oogst komende jaren, als je dat wilt en kunt. Zou top zijn!

Mulchlaagje, zo mogelijk van `bruin`organisch materiaal, bedoelde ik ook met afdekking, Robo. Dus bladeren, boomschors, hakselhout, evt. stro....eerder dan stikstofrijk materiaal als gras of hooi.

En, mocht je dat niet hebben, een afdekking en-of losmaking van je grond onder de kersenboom zodat het water dat je geeft niet te snel verdampt...daaronder blijft het koeler en evt. capulaire zuigwerking wordt doorbroken. Scheelt een hoop.

Ik ga eerlijk zijn. Dat ziet er misschien wel heel gelikt uit als in een woontijdschrift of zo. Maar voor het kweken van gezonde fruitplanten is deze dorre en kale steen vlakte met wat openingen met potgrond waar een fruitplant in staat niet zo geschikt. Wit zand, tegels en stenen en hier en daar wat potgrond waarin een plant staat..... Het spijt me, maar ik denk dat je wat onmogelijks voor ogen hebt.

Ik snap deze reactie niet en bovendien is het onwaar!!! 1. Potgrond heeft normaal een zuurgraad tussen de 5,5 en 6,0 en is dus zuur.....hoe weinig informatie er ook op een zak staat...dat staat er wel. Want in bijna alle potgrond is volop veen en turf gemengd. Kalk wordt er normaal niet aan toegevoegd. In die zuurwaarde kan een blauwe bes prima groeien. Er zijn allerlei andere redenen om vaak beter niet met potgrond te werken. 2. Bovendien gaat dit topic over kiwi's (de grote) en die zouden ook een kalkrijke en licht basische bodem prima verdragen en zelfs geen al te zure wensen.

Welke Reine Claude soort is het? Er zijn er vele waarvan een handvol vrij veel voorkomende en bekende soorten Reine Claude. Die verschillen ook in hoeveelheid en manier van dragen. RC dÓullins is bijvoorbeeld veel vruchtbaarder (want ook deels zelfbestuivend) dan bijvoorbeeld de zeer moeilijke RC Verte of de roodpaarsvruchtige RC DÁlthan. Hoewel bij pruimen een echt "beurtjaar" zoals bijvoorbeeld bij appels en peren niet echt bestaat, is het zeker niet abnormaal dat een boom niet elk jaar enorm draagt. Kunnen allerlei redenen voor zijn...vorst, groeistoring, wind.... Het zou de boom ook erg afmatten. Ook hier zou uitdunnen bij te veel dracht zeker kunnen helpen om toch iets meer regelmaat en beter fruit te krijgen en zeker ook om brekende takken e.d. te vermijden waaraan pruimen nogal gevoelig zijn. Droogte zal zeker een rol spelen, maar een oudere en grotere boom (en met 1400 pruimen kan dat haast niet anders) zou op zich een wortelgestel moeten hebben dat dat wel aankan. Tenzij er ingrijpende dingen gebeurt zijn in de omgeving (bijvoorbeeld in grondwaterbeheer of bouwwerken e.d.) is mijn verklaring eerder dat in de voorbereiding van de vruchtzetting verleden jaar de oorzaak ligt. De overdaad aan dracht en ook zeker de droogte van toen, en vermoedelijk een combinatie van beide, hebben invloed op de groei en bloei van dit jaar. Op zich is een pruim een boom die relatief veel warmte en droogte goed verdraagt en dat geldt zeker ook voor de meeste van de groep RC's. Een acuut watergebrek zou zich eerst laten zien in verdorrend en hangend blad en is niet zo heel waarschijnlijk. Appels of kersen zouden daar veel eerder last van hebben.

Ja, via wortelstek kun je kersen vaak goed vermeerderen. Hier gebeurt het door vergeten stuk wortel dat in de grond blijft. Maar je kunt het ook heel doelgericht doen...wortel opgraven en in stukken snijden en die planten. Maar.....maar!...je vermeerdert zo niet de kersenboom, maar de onderstam waarop die is geënt. Dat is vaak ook een kers of een nauwe verwant. Als boom niet echt interessant voor de vruchten...maar wel geschikt om weer een andere kers op te enten. Onderstammen zijn geselecteerd op kenmerken als groeikracht, gezondheid, tolerantie voor diverse grondtypen en dus zeker niet om veel smakelijke kersen te geven. Daarvoor kies je beter een ras dat daarvoor speciaal wordt gekweekt (en dat kun je enten op zo een onderstam).

Dat is waar. Maar mooi wordt ie ook echt niet meer van zo een badje. Lupine is een kortlevende plant, die ook maar even bloeit. Blijkbaar staat ie dan toch niet naar zijn gedacht. Zag begin deze week veel groene luizen op de toppen van een rozenstruik. 3 dagen later waren ze zo goed als weg...,hele dag bezoek van een 6 a 10 gaaswespen....hingen nog witte en bruine vliesjes van de leeggezogen luisjes en hier en daar nog een stuiptrekkende luis. In een tuin met veel variatie en wat natuurlijke aanleg zal het vaak snel voorbij zijn. De luizenliefhebbers komen snel genoeg. Alleen zwarte bonenluis niet zo.....daar kun je beter de toppen erwijderen.

Wat voor een grond heb je in je tuin? Dat is in de eerste plaats je grond!! Gebruik dat best...tenzij er een heel goede reden is waarom niet. Bodem zou je kunnen bedekken (mulchen) met bladeren, hakselhout, evt. wat gemaaid gras...... Maar als er een afdakje is is dat niet meer persee nodig.

Al die gifstofjes (die huismiddeltjes lijken, maar meestal meer doden dan alleen de luizen) beter niet, lijkt me. Werken averechts....je doodt de helpers die je nodig hebt. Dus niet eens met wat die Erik 10 jaar geleden hier postte.

Niet met zekerheid te zeggen., maar ik zie dat de foto 's avonds rond 8 uur genomen is en aan de schaduw zie ik dat deze plant tegen een hete muur vol in de zon staat. Ik gok dus op een zonnesteek van een zeer jonge plant die ineens een enorme dosis hitte en UV-licht op zijn donder krijgt, terwijl ie nog moet settlen in de grond (wortels maken en groeien). Ik hoop dat het niet te laat is, bescherm hem tegen de zon (gaas, doek, afdakje). Evt ook een laagje bescherming op de bodem. Verder krijg ik de indruk dat ie geplant is in bijna zuivere potgrond of (nog erger) ophooggrond die verkocht wordt als "bemeste tuinaarde". Veel mest dus...waarschijnlijk veel te veel...wortels kunnen niet ontwikkelen of verbranden zelfs. Bomen en struiken eerst een jaartje laten gaan voordat ze mest mogen.....en zelfs dan heel weinig en vooral heel zuinig zijn met stikstof. (zelf geef ik ze nauwelijks mest of niks...ik bedoel dus nooit...ik zorg wel voor een gezonde en levende bodem) Grootste leugen van verkopers misschien wel, dat je flink moet mesten en kalken om bomen of struiken goed te laten groeien. 🙃

Lees dit leuke Blog eens. https://fruitberg.blog/2020/05/26/bladluis/

Denk ook de droogte.

Ik heb zo een vermoeden dat je aardbeien te weinig grond hebben om zich goed te kunnen ontwikkelen. Mijn eigen ervaring in potten en bakken is dat het , ondanks goede zorg, altijd veel minder en kwakkeliger gaat dan in de volle grond. Aardbeien blijven klein, verdrogen van vruchtjes en bladeren, bruine plekken, afsterven. Dat beetje zwart op een vruchtje ziet er niet uit als een actieve schimmel (is dus geen natte rot ) en eerlijk gezegd zou ik daar niet mee zitten als het hier of daar voorkomt. Misschien het plekje wat wegsnijden, maar als het verder lekker is gewoon opeten. (Weet je met hoeveel spuitmiddelen en troep aardbeien die je in de winkel koopt behandeld worden om ze zo fraai te krijgen? Dan lust je ze niet meer als dat tot je doordringt! Zelf gekweekt zit er best wel eens een plekje of wat vraat aan of een rare vorm...maar ze zijn niet vergiftigd en meestal 10x lekkerder, want rijp geplukt bijvoorbeeld!) Ik vind je grond er ook wel kletsnat uitzien. Is dit normaal niet zo, en heb je net water gegeven, dan prima. Geef je ze altijd zo veel water, dan ben je ze aan het verstikken en verdrinken en reageren ze met allerlei rottigheid. Tomaten en frambozen zijn totaal andere gewassen. Dus het verschijnsel daar is iets anders. Tenzij grondgebrek of kletsnatte groeiomstandigheden ook daar de oorzaak zijn. Kunnen ze allebei niet tegen. Bij tomaten sowieso zorgen dat het blad niet nat wordt (gieten op de grond) en dat is een gewas voor droge groeiomstandigheden (bodem wel vochtig, maar geen vochtige lucht en omgeving). Frambozen hebben gauw last van een soort wortelrot als ze met natte voeten staan, licht vochtige bodem die bovenal ook lekker luchtig is is noodzakelijk. Zomerframboos is veel gevoeliger dan herfstframbozen hiervoor.

vliegende slakken? 🤣 Neen! Er vliegen geen slakken in onze tuinen rond. Naaktslakken vind je vooral in de grond en onder potten, hout e.d. Liefst wat vochtig en donker. Bij vochtig weer en in vochtige nachten komen ze vooral naar boven en naar buiten. Ze kunnen zich maandenlang schuil houden (eigenlijk beter...in een rusttoestand blijven) als het te droog, koud enz. is...zoals vele koudbloedige dieren. De meeste soorten zijn opruimers van afstervende planten en erg nuttig, naast dat ze aan sommige en vooral jonge planten ook graag knabbelen. Maar zo waar er bestaat een klein slakje dat op onverklaarbare wijze op een ver verlaten eiland terecht kwam en daarom "vliegende slak"wordt genoemd. Althans de genen tonen aan dat er verwantschap is met een soort die bij ons ook voorkomt. Hier kun je dat verhaal zelf lezen: http://archief.mareonline.nl/0506/19/0701.html

Klopt alle kiwibessen wortelen vooral (maar niet alleen!) oppervlakkig en zeer breed. Makkelijk een straal van 1,50 a 2,00 meter na een paar jaar al. In een pot kan tijdelijk...maar 40 liter is uiteindelijk zeker te weinig...in volle grond kan ie zich veel beter ontwikkelen en tot zijn recht komen. Mijn ervaring is dat bij een overgang van pot naar volle grond bomen en struiken vaak een terugval lijken te hebben...duurt 1 a 2 jaar om aan te slaan...maar uiteindelijk veel gezonder en beter groeien in de volle grond. In een pot worden ze gevoed en gepamperd en dat ziet er gezond uit...is het echter niet echt...wordt een soort zwak plofstruikje daarvan. Kijk ook eens goed naar de vrij strakke en sterke snoei die nodig is om een goede en vruchtbare vorm te krijgen. Dit is een nuttige link! https://www.proeftuin.eu/Nl/KLF/kiwibes.php

Dat kan met een Issai, Rorror. Maar geduld tot 2e helft oktober...dit ras is wat later. Ik zie dat ze in een pot staat.....plant vraagt toch wat meer ruimte....en niet verwonderd zijn dat als je ze uitplant er toch een of twee seizoenen zonder vruchten nodig zijn om de plant zich goed te laten ontwikkelen. Issai wordt in tegenstelling tot andere kiwibessen niet zo groot. Een ruimte van ca. 2 meter hoog en pakweg 1,5 meter breed volstaat. Bij mij staan er 2 in een oude rozenboog en die dragen al 5 jaar goed en elk jaar beter.

Volgende keer kun je dat zelf zien, Hij/Zijbegint begintbijzichzelf. 😉 Op jouw foto zie je allemaal meeldraadjes. Daarin zit stuifmeel. Dan is het een mannelijke bloem. Onderstaande foto komt van het Blog Fruit ABC van Guy de Kinder. Daar zie je de mannelijke en vrouwelijke kiwibloemen naast elkaar.

Groene zeep en spiritus (beide giftig voor zeer veel organismen!!!) hier niet gebruiken. Je hebt geen schade van deze beestjes en doodt (vooral) de nuttige dieren die je nodig hebt. Lijkt ouderwets huismiddeltje, maar is ronduit schadelijk om hiermee te spuiten. 😉