Na het dwangmatig binge-watchen van alles dat met Alys Fowler te maken heeft, raak ik steeds enthousiaster over het fenomeen 'eetbare (stads)tuin'. Hierin staat alles dwars door elkaar - met respect voor standplaats, hoogtes en plantafstanden, natuurlijk - en kweek je alleen dingen die EN mooi, EN eetbaar zijn of anderszins een nuttige functie hebben. Het geheel is een eclectisch rommeltje waar ik heel erg gelukkig van word. Volgens de eco-stads-pioniers moet het geheel ook nog minder vatbaar zijn voor ongedierte, maar dat moet ik nog zien.

Nog even ter herinnering, dit is mijn moestuinbak nu (een aantal weken geleden, staat nu voller):

En dit is het plan waar ik vandaag op heb zitten broeden voor...2016 .

Ik heb een aantal keren de zonuren bijgehouden. Deze gelden overigens alleen voor aan de grond; de roos tegen de schuur bijvoorbeeld krijgt in totaal wel 6-7 uur zon door z'n hoogte. Zo krijgt ook de palmkool rechts achterin de hoek heus wel wat zon. Verder zijn de snelgroeiende gewassen min of meer uitwisselbaar. Ik kan die opkweken in kweekbakken aan de schutting op het noorden (doe ik nu ook, gaat prima) en dan steeds uitplanten op de lege plekken. In oktober/november wil ik de moestuinbak weghalen en de inhoud door de border spitten. Moet even zien wat ik qua bemesting doe; misschien zaai ik het geheel in met rogge als groenbemesting, misschien kan ik aan oude stalmest of compost komen.

OOOOHHH IK HEB ER ZO'N ZIN IN!! (Nevermind dat de eerste oogst van DIT jaar nog moet komen..)