21 juni altijd een keerpunt in het seizoen.

Vannacht de kortste nacht en vanaf morgen gaan we weer op naar de donkere dagen…..

Het betekend ook dat een aantal planten niet meer geoogst kunnen worden omdat ze moeten aansterken voor het volgend seizoen.

Het is gedaan met asperge steken, al leerde ik kort terug dat dat voor de Vlamingen al een week geld, dus misschien mag ik hier in het Noorden nog even doorgaan. Maar we hebben er genoeg gegeten en er is nu heel veel andere oogst.

Vorig jaar heb ik de asperges even door laten groeien en toen pas de ruggen weggehaald. Dat was geen succes, de onderkanten van de stengels bleven zacht en vielen makkelijk om.

Dus nu maar gelijk aangepakt voor het hier warm wordt.

Gelijk de zaailingen op de ruggen gerooid en de asperges die nog verborgen zaten.

De helft is nu gedaan.

Een foto van vorig jaar eind juni:

Ook wat aardbeien geoogst en geschoffeld, de grond droogt nu snel en ik had gelukkig minder rotte aardbeien.

De doperwten moeten er ook af en gedopt, dus een karweitje voor midden op de dag in de schaduw.

Maar eerst een kommetje soep van de tuin.

'S middags de asperges af kunnen maken, dat is klaar. Als oogst twee bakken aspergetoppen en enkele tientallen zaailingen.

Ook heb ik een paar artisjokken gekregen. Ik eet ze graag maar heb ze al een paar jaar niet meer geoogst.

Wel heb ik onderhand het halve dorp uitgelegd wat voor planten het zijn en hoe je ze eet. Maar nemand oogst ze want je eet toch geen distels....

Er stond weer een plant met prachtige knoppen en ik kon me niet beheersen en gevraagd of ik er een paar mocht oogsten. Dat mocht en ik heb beloofd om morgen een gekookte artisjok terug te geven zodat de eigenaar ook eens kan proeven. Ik ben beneuwd.

Weer een bord vol groen van de tuin, dit keer met polenta.

Met een volle buik nog even terug naar de tuin om van de mooie avond te genieten.

Ook wil ik de aspergezaailingen snel weer in de rond krijgen. Een warme dag boven de grond en ik kan ze weggooien.

Ik maak een sleuf op een vochtig stukje tuin en zet aan weerszijden een rij zaailingen.

In het midden gooi ik wat compost, voor de voeding en om het vocht vast te houden.

Daarna gaat de sleuf weer dicht.

Als laatste nog even goed gieten zodat de grond om de worteltjes spoelt.

Het is bijna niet voor te stellen dat dit mijn eten wordt over een jaar of vier.

Voor de korte termijn nog een rijtje sperziebonen gelegd en ik ontdekte roest op de tuinbonen na de flinke bui.

En had tijdens het schoffelen nog een klein bedrijfsongeval.

Ook ontdekte ik de eerste rotte rode ui, maar het is gelukkig komende week droog en zonnig.