Al jaren heb ik de Franse soort Saint Antoine als sla in de tuin en net als mijn buren dat al tientallen jaren doen zaai ik aan t eind van het seizoen als de verschillende doorgeschoten kropjes die ik voor dat doel heb laten staan in de bloei staan de sla uit door de krop bloemen uit de grond te trekken en zoals een katholieke priester zijn gelovigen met wierook bewapperd zo bewapper ik de bedden met de zaadjes.
Beetje te poëtisch, sorry ik vond het lastig uit te leggen.
In ieder geval heb ik - om nog maar even met hetzelfde beeld door te gaan- goed opgelet, dit jaar heb ik wel heel erg veel Saint Antoine oo mijn leeg gehaalde aardappelbedden..het idee is nog niet zo gek, sla als groenbemester. Het groeit overal, op de bedden waar het voor bedoeld is, de bedden ernaast ook, op de paden.
Deze sla groeit nog lang met de kou en zeker als er eind oktober een vliesje over gaat.
En dan kan ik weer verder uit de kas gaan eten want ook die heb ik bewierookt en daar waar de aarde vochtig is komt de sla ook al weer ruim op 

Kijk ook even op de eerste foto op de tafel..dat is mijn hele pompoenoogst voor dit jaar nog nooit zo weinig pompoenen gehad, wat weer perspectieven opent voor allerlei nieuwe maaltijden deze winter
Aanbevolen reacties