Bij de grond beginnen...

De nieuwe tuin staat op zandgrond

dat is zand, zand, zand.... als het vochtig is, valt het mee, maar als het droog wordt, stuift het als een gek...

Een tijdje geleden kreeg ik naar aanleiding van wat vragen over hoe ik mijn 'dode' grond aan moest pakken, een paar linken van Jorg, die ik aandachtig en met veel plezier heb bestudeerd. Filmpjes die uitlegden hoe het bodemleven chemisch en biologisch fuctioneert, en allerlei opties om leven in je grond uit te nodigen. Groenbemesters, wortels laten zitten na de oogst, mulchen... allemaal goede tips. Ik was niet van plan geld uit te geven, en besloot de uitdaging aan te gaan alle plaatselijke materialen aan te grijpen, ipv kant-en-klaar bijmesting kopen.

Van de linken had ik geleerd dat bemesting een tijdelijke oplossing is, en een levende bodem is een blijvende oplossing.

Nou, ik ben er nog lang niet, maar ben wel op weg gegaan.

Bepaalde bedden bedekt met paarden- en koeienmest, afgedekt met plantaardig materiaal. Enorme composthoop opgezet (overal materiaal bij elkaar scharrelen en harken), spinazie op diverse plaatsen gezaaid als voorteelt, om vooral geen grond te lang braak te laten liggen.

Inmiddels heb ik de eerste - nog onrijpe - compost geoogst, en als mulch overal aangebracht

Bij het bovenstaande bedje ben ik halverwege... je ziet het enorme verschil tussen de dichtgeslagen zandgrond en de mulchlaag...

Als je er nu met een gieter overheen gaan, loopt het water niet meer in stralen over je voeten van het bed naar beneden toe... Dat is alvast de eerste winst. Met al dat afdekken (is inmiddels vervangen door de mulch) zaten er wel krioelende beestjes overal, maar echt compostwormen het ik nog steeds nauwelijks gezien (1 of 2)

Het hele systeem moet nog in werking komen. De mulchlaag kan ik niet inharken, dus de voeding moet langzaam zakken. Ik vind dat ondanks dat het tuintje en de plantjes er goed uitzien, toch dat het nog niet helemaal goed loopt. Sommige planten blijven gewoon stilstaan in de groei, lijkt het wel. De andijvie en de groene bindsla doen niks, terwijl een onbekende rode bindsla de pan uit groeit. Zelfde dag gezaaid, niet te vergelijken, enorm groot verschil.

De rabarber gaat ook als een tierelier, maar die heeft gewoon fors koeienmest gehad, en dat wou ik niet zo dik op de gewone bedden hebben (uitgezonderd kool-sectie)

Al die mulch geeft de tuin wel een stoere uitstraling, vind ik. Maar het is nog maar het begin. Ik hoop in de loop van het jaar steeds mulch en compost bij te kunnen blijven voegen.

En ik heb nog een bak uitgewerkte wormencompost voor gerichte bemesting bij plantgaten, indien nodig.

Aardbeienbak, met daar achter de rabarber