Het is eigenlijk voor het eerst dat ik ook nu nog best wel wat in de tuin heb staan, normaal stopte mijn moestuinseizoen in het najaar. Maar nu is er nog best wel wat groen te zien. Erg leuk, maar wel iets waar ik in mijn planning (teeltrotatie enz.) voor volgend jaar ook rekening mee moet houden.

De eeuwige moesstekjes van appelvrouw staan in de tuin. Ben heel benieuwd hoe dat smaakt, maar daarvoor moet ik nog even geduld hebben.

Geldt ook voor de oerpreibol en de Egyptische ui, daar heb ik een klein deel al van gezaaid. de overige bollen gaan het voorjaar de grond in.

Ook de winteruien komen goed op, ondanks dat de woelmuizen in het lookbed behoorlijk hebben huisgehouden.

Een overzicht van een deel van de moestuin. Er staat nog genoeg pastinaak, andijvie, sla en nog wat. Veel heb ik te laat gezaaid, de prei zal bijvoorbeeld niks meer worden, die is nu nog veel te klein en ook de boerenkool zal ik komend jaar vroeger moeten zaaien. Al doende leert men.

Het deel wat echt door de woelmuizen is aangetast laat ik maar niet zien, dat is letterlijk een maanlandschap geworden. Ook omdat mijn hond fanatiek de muizen probeert uit te graven, dat doet het aanzien van je tuin nooit goed.