Wauw! Ik zie in mijn blog dat het net twee weken gelden is dat we de folietunnels maakten. Het lijkt wel twee maanden! En koud dat het was…. We hebben inmiddels onder de tunnels kleine plantjes gepoot, in de ene kolen  (bloemkool. Paksoi, broccoli) en de andere bladgroentes (diverse soorten sla, andijvie en veldsla) en alles groeit als een malle. Verder hebben we een bonenrek met stokken gebouwd (met vogelnet) waar inmiddels peultjes en kapucijners zijn gezaaid, de aardappelen zitten in de - opgewarmde - grond, we hebben spinazie en bietjes gezaaid, knoflook gepoot, aardbeien geplant, rabarber geplant, de daslook overgezet uit onze oude tuin, nog heel even en we komen plek te kort. Ook is de plek waar de foliekas komt al omgespit en van oude mest voorzien, die gaan we deze week opbouwen. Wauw. Ik ben best trots op ons. We zijn allebei fysiek kneusjes en we doen dit toch maar even. Vandaag was serieus heerlijk; zonnetje erbij. Anders hadden we waarschijnlijk op de camping gezeten en de voortent opgebouwd. Nu wordt dat doorgeschoven naar in de loop van deze week. 

Misschien, heel misschien, krijgen we er nog een stukje grond bij. We lopen nu al tegen de grenzen van ons landje aan. Het is net als een huis, hoe meer ruimte je hebt, hoe meer spullen je verzamelt. Maar dat zou tof zijn, we gaan er deze week achteraan. En anders even blij, want we genieten!