Victorus

Het betreft knollen van ipomea's, een over de grond kruipende klimplant. De plant lijkt een beetje op een rode zoete aardappel waar 3 meter lange kruipende stengels met bladeren aan komen. Die heb ik vorig jaar gekocht en is me goed bevallen. Vandaar dat ik geprobeerd heb de plant over te houden. Je ziet ze in het buitenland vaak in bloempotten hangen die als versiering van het dorp dienen. Het idee om ze eventueel te stekken lijkt me een goede. Ik heb de schimmel weggesneden en in de vochtige tuinaarde gezet. Nu maar wachten wat er gaat gebeuren! En als het mislukt koop ik gewoon weer een nieuwe.

Wat moet ik doen aan knollen die vorig jaar uit de tuin gekomen zijn en nu beschimmeld zijn? kan dat nog wat worden? Moet ik de schimmel wgsnijden voordat ik de knollen weer in de vochtige aarde zet? Of is het een total loss?

Als ik jou was zou ik de aardpeer in een grote plastic bak poten. Ik vind ze niet echt lekker en het heeft me veel moeite gekost ze weer uit de tuin weg te krijgen. Het minste en geringste bolletje in de wortels groeit het volgende jaar weer uit tot een volwaardige plant.

Pepers moeten vanaf begin maart gezaaid worden in zaai- of stekgrond. Zorg vooral dat plastic potjes goed ontsmet worden met kokend water om de kans op schimmelaantasting van de zaailingen te verminderen. Jiffy turf tabletten zijn prima geschikt om in te zaaien, maar vergeet niet bij het verpotten om het omhulsel van de tablet te verwijderen. Je kan het beste in een zaaikastje zaaien. De grond moet op ongeveer 25 graden celcius gehouden worden tijdens het ontkiemen, dat wel twee weken kan duren. Leg voor het zaaien de zaden eerst een halve dag in warm water, daardoor ontkiemen ze gemakkelijker. Zet het zaaikastje ook iets open, de omgeving mag niet al te vochtig zijn. Liever iets aan de droge kant waarna je wat water bij geeft dan te nat. Als de plantjes 4 echte bladeren hebben (naast de schutbladen) kan je ze verpotten. Het beste grondmengsel bestaat uit 50% compost, 40% cocoscompost (cocopeat) en 10% perliet. Perliet koop je bij de bouwmaterialenhandel. Voeg aan een liter perliet eerst een halve liter water toe alverens het met de grond te mengen. Perliet reguleert het vocht; het absorbeert te veel water en geeft het weer terug als het droog is. Pepers laten zich goed kweken in een pot. Naarmate de plant groter is heb je een grotere pot nodig. Neem bijvoorbeeld voor een plant van 60 cm hoogte een pot van minimaal 8 liter. Zet de pot onder een afdakje als het hard regent en zet hem later weer in de volle zon. Maar als je een kas hebt is een kas een prima plek. Laat geen water in de schotel onder de pot staan. De pepers kunnen naar buiten na de ijsheiligen. Laat eerst de plantjes een week afharden. Dag 1, 1 uur buiten, dag 2, 2 uren buiten enz. In het begin bemesten met mest die veel N bevat. Als de planten 20 cm groot zijn hiermee stoppen een overgaan op mest die veel P en K bevat. Zorg ook dat er Mg bijgemengd is. Gebruik biologische mest om te zorgen dat de sporenelementen niet ontbreken. Veel succes

Ik heb ze zelf nog niet gezaaid maar er wel veel over gelezen. De chiltepin is een pepertje dat in tropische Mexicaanse gebieden in het wild groeit onder bescherming van bomen. De pods worden dan nog geen centimeter groot. Het is na saffraan zo ongeveer het duurste plantaardige product dat te koop is. Vanwege de hoge prijs heeft men geprobeerd ze op plantages te kweken, zonder veel succes. Ze worden dan onder optimale omstandigheden te groot en de echte chiltepin klanten willen ze dan niet meer zodat de prijs zakt. Dat wil niet zeggen dat je ze niet zelf kan kweken. Het is een capsicum annum die net als de meeste annums ook wel meerjarig kunnen worden. Ze zijn ietsje vorstbestendig, niet meer dan zeg min twee graden of zo. Als dat in het wild gebeurt gaan de scheuten wel dood maar komt de plant het jaar er op weer terug. Je moet ze zaaien en in een kweekkastje op ongeveer 25 graden houden. Normaal gesproken zal je na een jaar al wat pepertjes hebben maar het jaar erop zal de oogst groter zijn. Je laat de plant dan binnen of in de verwarmde kas overwinteren.

Hoe ben je zelf aan de planten gekomen? Of heb je ze uit een noot gekweekt?

Kunnen in ons klimaat ook macademia noten verbouwd worden? Heeft iemand wel eens een plant van deze boom aangeboden gezien?

Ik leg er doek op, het soort doek dat gebruikt wordt voor bedden aardbeien. Het is waterdoorlatend maar laat geen licht door. In het voorjaar hal ik het weg. Het scheelt een hoop geschoffel.

Er zijn erg veel soorten kunstmest te koop. Om maar wat te noemen, voor rozen, aarbeien en bessen, coniferen, tomaten enz. enz. Zeg maar in drie vormen: 1 slow release korrels, 2 vloeibare mest en 3 gewone in water oplosbare zouten. Vaak wordt er een organische component aan toegevoegd, bijv. verteerd zeewier voor de micro nuticienten. Dan wordt het spul bio genoemd. Al die speciale mestsoorten zijn tamelijk duur, vooral de vloeibare mest. Maar als je naar de N-P-K waarde van de verschillende meststoffen gaat kijken dan zijn de verschillen vaak maar bijzonder klein. Ik heb gezien dat er eigenlijk maar twee wezenlijk verschillende meststoffen zijn te wten starter mest die gegeven wordt om de plant snel te laten groeien en latere mest die de plant helpt bij de vruchtzetting of bloemzetting. De eerste soort bevat veel stikstof, bijvoorbeeld N-P-K 20-4-4, de tweede bevat minder N en meer K, bijv. N-P-K 5-6-9. Al en toe wordt ook Mg bijgemengd. Heeft iemand weleens zelf de mest samengesteld, gebaseerd op goedkope universele mestkorrels? En zo ja wat is de truc om de dosering te bepalen? Ik bedoel hiermee hoe veel gram of ml mest opgelost moet worden in bijvoorbeeld 5 liter gietwater?

Kweeperen te laat geplukt? Maar ja je kan aan de buitenkant niet zien of ze te laat geplukt worden of niet! Ik heb kweeperen gehad die nog groen waren en al geel en beide waren al bruin van binnen. De mooie kweeperen die ik kocht hadden geen enkel bruin plekje van binnen.

Ik heb verschillende keren kweeperen van kennissen gekregen. Meestal waren het vruchten van oude bomen. Als je die kweeperen in vieren sneed was er altijd wel wat bruin binnenin. Daarom heb ik de laatste tijd steeds kweeperen gekocht. Waarschijnlijk zijn die van moderne rassen, geen spoortje bruin binnenin en na 20 minuten koken zijn ze al gaar. Het aardige is dat je van 3 grote kweeperen drie producten kan maken, kweeperenjam (2 jampotten), kweeperenpate, ook wel membrillo genoemd (een plak van 30 x 20 x 0,4 cm) en 2 jampotten kweeperengelei. Veeg het was van de kweeperen af, snij ze in vieren, verwijder de stelen en kroontjes en zet ze onder water. Laat het klokhuis zitten. Kook ze totdat ze zacht zijn en laat de pan tot de volgende dag afkoelen. Haal de peren uit de pan en druk het sap er lich uit. Bewaar het sap. Verwijder de klokhuizen. 1 Jam: pureer het vruchtvlees en weeg het. Voeg een gelijke hoeveelheid suiker toe en het sap van een citroen. Kook het mengsel 15 min en vul 2 gesteriliseedrde jampotten. 2 Pate: Bekleed een braadslee met vetvrij papier en giet hier het resterende mengsel in. Zet in een oven op 120 graden en laat een uur langzaam indikken. Maak af en toe een gleuf in het oppervlak en als die niet meet volloopt wacht dan nog een kwartier. Laat de pate afkoelen en snij het in plakken die u opbergt met stukjes vetvrij papier er tussen. eet de pate op een stuke harde oude kaas. 3 Gelei: Zeef eerst het vocht door een doek en kook het tot 2/3 in. Voeg daarna de helft van het overgebleven volume aan suiker toe. Dus als u 1 liter heeft voegt u 0,5 liter suiker toe. Laat dit koken totdat de kleur echt rood geworden is. Zet een schoteltje in de vriezer en giet er wat vocht op als het stolt is de gelei klaar. Het duurt soms wel 2-3 uur langzaan inkoken totdat dit gebeurt. Mocht de gelei toch niet dik worden na het afkoelen, geen nood, u gaat de volgende dag gewoon verder met koken.

De goudbes schijn je enkele maanden te kunnen bewaren.

Je moet wel erg goed op de hoogte zijn voordat je paddestoelen plukt om ze te gaan eten. In Frankrijk loop je elke apotheek in om je oogst te laten keuren, maar in Nederland is dat niet zo. Bij sommige paddestoelen kan je je haast niet vergissen, zoals bij de cantharel. Maar die is zo intensief wild geplukt dat het soort in Nederland sterk verminderd is. Op zich een reden om ze niet te plukken.

In Mexico worden sommige pepersoorten gedroogd. Deze gedroogde pepers worden voor gebruik opengesneden of geknipt en het steeltje en zaden verwijderd. Vervolgens worden ze in een droge koekenpan even verhit, zodat de suikers in de peper carameliseren. Daarna worden deze pepers een kwartier geweekt in warm water en verder in het te maken gerecht verwerkt. De smaak die de pepers dan aan het gerecht geven is dan intenser dan wanneer je een verse peper gebruikt. De hitte van de peper verandert er niet door. Ik heb geen idee of deze truc ook werkt bij cayennepepers, maar als je er een hoop over hebt kan je het allicht een keer proberen.

De meeste pepers zijn zgn copsicum annums. Dat is een verkeerde naam want het suggereert dat het eenjarige planten zijn die elk jaar gezaaid moeten worden. Annums kunnen wel tot zo'n 5 jaar oud worden. Ze moeten dan niet te laat binnen gehaald en iets ingesnoeid worden. Ze overwinteren meestal op een niet al te koele plek, niet veel lager dan 10 graden. Maar na enige jaren raakt de fut meestal uit de plant en neemt de oogst af. Je kan ze het beste elk jaar opnieuw binnen zaaien en als ze 4-6 echte blaadjes hebben moeten ze verpot worden. Ze kunnen naar buiten als de grond zo'n 20 graden is (eerst minstens een week laten afharden dag 1 1 uur, dag 2 2 uur etc). Of ze gaan al eerder naar de kas.

Is het niet zo dat als je ze opbindt in plaats van op de grond te laten groeien, de vruchten meer zon krijgen en beter rijpen?

Het lijkt er op dat ik een pot met wurmen opengetrokken heb toen ik begon over de smaak van pepino's. Misschien geven de postings op Youtube een verkeerd beeld van de vrucht en hebben de mensen die die filmpjes er op gezet hebben toevallig slechte of onrijpe vruchten gehad. Ik zal ze zelf nog weleens proberen. De site van Vreeken zegt er over: Dit familielid van de aubergine en de aardappel is typisch een plant uit Zuid-Amerika, waar hij dan ook populair en bekend is. De plant wordt ongeveer 1m hoog, en krijgt hele fraaie, crèmekleurige vruchten met paarse streepjes. Uit zaad komen vruchten met zachte en zoete smaak (als meloen) maar er komen ook exemplaren, die net als aubergines worden geroerbakt omdat ze bitterder zijn. Selecteer de zoetste planten om mee te stekken en door te telen: heerlijk in salades en voor -of nagerechten. De planten houden van warmte, kunnen ‘s zomers buiten en moeten vanaf de eerste kou in september naar binnen. ‘s Winters af en toe snoeien, koel en licht zetten. We selecteren op planten met donkere stelen en donkerpaarse vruchten, die zullen er dus zeker bij zitten. Kennelijk is het zo dat vruchten van gezaaide exemplaren nogal uiteenlopen qua smaak. Het advies is door te kweken ("stekken") met planten die de beste vruchten geven.

Itoero schreef: De beoordelingen die ik gezien heb op Youtube kwamen uit Australie en de USA (Californie) Daar zij de temperaturen een stuk hoger dan hier, maar toch levert dat weinig smaakvolle vruchten op. Je kan hem uiteraard kweken als sierplant, waarom niet!Maar en zijn genoeg planten met een sierwaarde die ook nog lekkere vruchten geven. Die hebben bij mij de voorkeur.

De tomatillo's doen het vooral goed in warme gebieden. Dus in Nederland vooral in de kas of polytunnel. RvO schreef: Als de vruchten vroeg afvallen is er meestal iets mis met de watergift. Te veel regen of te veel watergift of een grond die niet goed het water afvoert. Zet ze een volgende keer eens op ruggen grond, daar kan het vocht beter uit wegkomen. Je kan ook proberen wat cocoscompost of stro door de grond te mengen, dat maakt de grond wat luchtiger.

De naam meloenpeer is misleidend. Het suggereert dat het een vrucht is met de smaak van ergens tussen meloen en peer. Maar de naam duidt op het vruchtvlees dat qua uiterlijk en samenstelling iets wegheeft van een meloen en peer. De smaak is geheel anders. Op Youtube heb ik een recept gevonden waarbij het vruchtvlees een paar minuten met suiker gekookt wordt om er wat smaak in te brengen. Dat werd vervolgens over wat ijs geserveerd. Een ander Youtube filmpje toont een vrouw die twee soorten aan een smaaktest onderworp. De ene soort smaakte naar niks en de andere smaakte enigszins naar kots! Kortom dat was geen aanrader. Waarom zou je uberhaupt dit spul gaan kweken dat zo slecht smaakt? Jaja, over smaak valt niet te twisten. Maar als het echt lekkere vruchten zouden zijn dan zouden ze allang op veel grotere schaal in de winkel liggen. Ik heb ook overwogen om ze een keer te kweken, maar toen ik de Youtube tests gezien had heb ik ze snel van mijn 2014 lijstje geschrapt.

Het betreft hier de Ipomoea. Zoek deze maar eens op op Wikipedia. Er bestaan tientallen varianten van. Ik heb hem dit jaar in de siertuin gehad als bodembedekker. En wel het soort met bruine bladeren, ongeveer de kleur van bruin beukenblad. Uit 1 plantje zijn vier kruipende armen gegroeid die wel zo'n 4 meter lang werden. Ik heb er geen bloemen in gehad en ik vroeg me al af hoe ik de plant zou moeten vermeerderen. Totdat ik de grote knol(len) ontdekte. Die zijn paars van kleur. Ik heb er twee donker en koel weggelegd, net als dahlia knollen die over moeten blijven. In het voorjaar zet ik die in de grond en hoop dat ze weer gaan uitlopen. Zo niet, dan moet ik weer een plantje kopen. Wat me verder opviel is dat het vruchtvlees van deze knollen wit is, terwijl de bataat die je bij de groentenboer koopt orange is. Daarom durfde ik het niet aan om deze knollen te eten. Bestaan er soms meerdere soorten eetbare bataat? Of is deze knol die van buiten paars en van binnen wit is niet eetbaar?

Na 4 maanden is het plantje slechts 11 cm groot en heeft 12 blaadjes. Ik hoop er voor het eind van m'n leven nog een citroen van te kunnen oogsten, maar met dit groeitempo heb ik daar een hard hoofd in. Weet iemand hoe ik de groei wat kan versnellen?

Itoero schreef De meeste pepers worden groen gegeten en wel om verschillende redenen. Het kan zijn omdat ze dan smaakvoller en minder heet zijn, bijv bij de Padron pepers. Maar meestal omdat ze dan langer meegaan in de winkels. Ze hebben dan een langere "shelf life". De pepers die gekweekt worden om ze te drogen worden meestal rijp geoogst en daarna gedroogd. Meestal, maar niet altijd. De gedroogde en gerookte jalapeno ("chipotle") wordt bijna altijd van groene pepers gemaakt, ook al bestaat er een rode chipotle. Maar daarvoor zal je naar Mexico voor moeten gaan, die kom je hiet niet tegen.

Dit is een wat laat antwoord. Er zijn meerdere tomatillo planten nodig voor de bevruchting. Als je ze in een kas zet waar niet of nauwelijks insecten in komen moet je ze zelf bevruchten, dwz stuifmeel van de ene plant naar de stamper van een andere plant brengen. Je hoeft de tomatillo niet te snoeien, zoals je een tomaat dieft. Het is wel handig om de op te binden, zodat de vruchten van de grond wegbloijven

Tomaten en aardappelen zijn beide nachtschadeachtigen. Nu is er een soort die boven de grond tomaten geeft en onder de grond aardappelen. Zie Amazing!