Kamilla

Dan hoef je alvast niet meer van kleur te veranderen. Welkom op het forum en veel plezier! Groetjes, Kamilla

Hej Teuthor! Welkom hier op het forum. De overgang van dieren naar een groentetuin geven inderdaad andere inzichten. Maar eh... liepen er bij jou tamme spinnen door je tuin In ieder geval veel plezier met je nieuwe stuk grond. Groetjes, Kamilla

Fijn dat je toch nog een redelijk goed bericht kon geven over de konijntjes. Het darmstelsel is het gevoeligste deel van een konijn. Iets verkeerds eten, ligt al gauw op de loer omdat tamme konijnen hun instincten voor voedselkeuze grotendeels kwijt geraakt zijn. Het niezen zou ook kunnen komen doordat het konijnenhok op de tocht staat. Wij hebben m.b.v. een kaarsvlammetje de stand van het hok bepaald zodat we wisten dat ze nooit op de trek zouden zitten. Nadat de antibioticakuur afgerond is, zouden natuurlijke (homeopatische en of fythotherapeutische) middelen op gezette tijden een optie zijn om de weerstand te verhogen. Succes en vooral veel plezier met je tweetal!

Er ritselt bij mij wel eens wat rondom de composthoop. Ik heb nog nooit schade ondervonden van eventuele muizen en heb ze ook nooit hoeven te bestrijden.

Niet in de afvalbak o.i.d. Je kan het natuurlijk alsnog proberen uit te zaaien als je een grote tuin hebt en een aantal vierkante meter missen kan. Mijn tuin is niet zo groot dus ik werk bij voorkeur met succesvol zaadgoed.

Als het zaad werkelijk zo oud is dat er nauwelijks meer iets te oogsten valt, gooi het dan in ieder geval nog op je composthoop. Ik heb wel ooit gehoord dat je wortels en prei het beste vers kan nemen. Meestal staat er een gunstig jaartal op zodat ik na 3 jaar het zakje wel leeg heb.

Hoe groter de zaden (bijvoorbeeld bonen), hoe langer je over die datum heen kan gaan.

Ja, natuurlijk... dat was ik eigenlijk vergeten. Wij wonen op Flevoland, de polder met water rondom. Wat ligging betreft is de schutting ook beschermend.

@ Geedee Geen idee of er verschillende soorten Rozemarijn zijn, maar die van mij staat hier al winter na winter zo'n 8 jaar in de tuin. Ik meen dat de plant van oorsprong uit het Middellandse zee-gebied komt en dat zou zeker een vorstgevoeligheid kunnen betekenen. Maar die van mij trekt zich daar niks van aan. Laurier heb ik ook. Een kolossale boom geworden sinds 12 jaar. Zo'n meter of 5 hoog. Geen klein plantje dus. Ook die schijnt vorstgevoelig te zijn maar bij mij ook onverwoestbaar en wintergroen.

Misschien is Rozemarijn iets? Dat is een winterharde vaste plant waar je de "naalden" heerlijk van kan snipperen in allerlei gerechten. Zelfs voor bloemschikken zijn de takjes bruikbaar.

Behalve voor soep en sauzen gebruik ik lavas ook in mijn bietengerecht, hutspot en over andijvie gesnipperd met uien. Ook door de rauwkost doet lavas het goed. Alleen heb ik me altijd beperkt tot de bladeren. De andere delen zijn dus blijkbaar ook de moeite waard. Ga ik zeker eens proberen!

Ik heb dit ook aan de hand gehad met ons konijntje. Een jong konijntje met diarree is ten dode opgeschreven. Direct naar de dierenarts is eigenlijk een must. Een konijn eet namelijk een deel van zijn ontlasting op en de bacteriën die darmcoccidiose veroorzaken blijven daardoor in het lichaam circuleren en vermeerderen. Het mondslijmvlies wordt hier ook door aangetast. Deze aandoening komt veel voor bij jonge konijnen en zorgt, hoe cru het ook klinkt, voor een natuurlijk selectie. Met antibiotica is het te verhelpen als je er op tijd bij bent. Met natuurlijke middelen de natuur tegenwerken, is bijna niet te doen als het al dit stadium heeft. Mijn konijntje dat toen 9 weken oud was heeft het na een intensieve kuur van 8 dagen gered terwijl de dierenarts hem niet veel hoop meer gaf. Uiteindelijk heeft hij de leeftijd van bijna 10 jaar bereikt. Voor het op peil houden van zijn weerstand heb ik regelmatig middelen zoals echinea (en andere homeopatische ondersteuning) in zijn drinkwater gegeven... met succes.

Omdat sinaasappels nogal eens geverfd zijn en beschermd worden tegen beschadigingen van het vervoer, snijd ik met een vlijmscherp mesje met een dun snijblad het buitenste oranje laagje eraf. Maar dat gaat het beste als de vrucht nog heel is omdat je dan beter houvast hebt. Dit geldt ook voor het geel van citroenen.

Meestal heb ik zo'n 20 verschillende gewassen in mijn groentetuin staan. Dit jaar was groenlof en torentjesbloemkool het nieuwe experiment. Beide zullen er volgend jaar niet meer in komen wegens gebrek aan succes. Mijn nieuwe experiment weet ik nog niet want ik ga eerst van de winterrust genieten. Volgend jaar heb ik ook de supervisie en gedeeltelijk het werk van de volkstuin van mijn vader erbij. Aanvankelijk wilde hij zijn moestuin komend jaar opzeggen omdat hij denkt dat hij er geen tijd en zin in zou hebben. Hopelijk wordt het volgend jaar zo'n succes dat hij het weer leuk vindt. Met 2 tuinen die 150 KM van elkaar liggen, moet het niet te ingewikkeld worden.

Daar heb ik meestal een gewone ringband voor. De plattegrond van mijn tuin en de gangbare maanstanden voor het komende jaar schrijf ik er bij. Veel schrijfwerk houd ik er niet aan over per jaar dus een overzicht van 10 jaar kan makkelijk bij elkaar bewaard worden.

Wat jammer dat ik dit bericht niet eerder gezien heb! Ik had er graag naar toe gegaan. Rond het pinksterweekend is er in het prehistorisch museum in Eindhoven ook altijd een markt. Daar ben ik regelmatig geweest. In de loop der tijd heb ik daar mooie drinkhoorns gekocht, sieraden, handgeweven stoffen en vooral inspiratie opgedaan.

Mijn verlangen gaat nu zeer zeker uit naar de rust en stilte van de winter. De golving van de natuur volgen, geeft je weer andere mogelijkheden om te hobbyen.

Je hoeft toch geen spliterwten te gebruiken om soep te maken? Ik maak erwtensoep en ook andere gerechten altijd van grote groene erwten. De soep voelt wel wat "bleziger" maar de complete peulvrucht lijkt me ook gezonder.

Dat van die regelgeving over aardappels was ook het eerste waar ik aan dacht toen ik het las, maar ik ken de wet ook niet. Er zijn volkstuincomplexen waar ze er vrij strikt op toezien. Mijn vader "smokkelt" ook wel door eigen pootgoed over te houden en onderling te ruilen.

Wat een ontzettend leuk idee Het doet mij denken aan een rondleiding op een fabriekje voor "geschept papier". Hoe het daar precies ging met eventuele lijm, weet ik niet meer. Maar het is het proberen waard. In perspotjes die je koopt, zitten voedingsstoffen voor de plant. Omdat je van te voren niet weet hoe milieu-vriendelijk het papier gemaakt is geweest, zou ik ze persoonlijk niet als potje met plantje en al in de grond zetten.

Bij mij is de riek favoriet. We hebben hier stugge klei en ik spit met de riek omdat die minder zwaar is dan een spade. Het losmaken van de grond, aardappels rooien, compost en mest spreiden doe ik allemaal met de riek. Die zou ik niet kunnen missen.

Goudsbloemen laat ik ook altijd hun gang gaan. Als ze zichzelf uitgezaaid hebben, spit ik ze in het voorjaar met kluit uit en plant ze direct op de plaats waar ik ze dat jaar wil hebben. Je hebt dan zeker 3 tot 4 weken voorsprong ten opzichte van een eigenhandig gezaaid bloemenbed. Met korenbloemen doe ik hetzelfde.

Het Oudnoorse woord "laukr" (look) werd in de ontstaansmythe in de Edda (Oudnoorse mythologie 13de eeuw) gebruikt om alle gewassen aan te duiden.

Zo'n schijnbaar "nieuw ras" komt vrij makkelijk tot stand als je verschillende soorten bonen in je tuin verbouwt. Als je het zaad voor het volgende jaar probeert over te houden terwijl de overspelige bijtjes van de ene naar de andere gevlogen zijn, levert dat unieke mengrassen op. Bedenk er maar vast een naam voor.

De kracht van de plant is het grootste vlak voor de bloei. Om een bloem te laten komen, gaat de plant al zijn energie daarin steken. Het kan geen kwaad om er nog eens thee van zetten. Maar als je optimaal profijt van Echinea wilt hebben, kan je je nu beter tot Dokter Vogel wenden.