weknow

Ja. Verleden jaar was er nog flink regen toen ik ze begin april buiten zette. Er was op 2 boompjes nog een beetje krulziekte. Die paar blaadjes weggeplukt. Maar heb goede en vooral ook gave oogsten gehad later dat jaar. Verklaring en de oplossing zit in de levenscyclus van het krulziekteschinmnel. Het schimmel infecteert bladknoppen tijdens de natte wintermaanden via regen en hoge luchtvochtigheid. (Schimmelsporen zijn al om aanwezig!) Als bladknoppen droog blijven is er zo goed als niets aan de hand en kan het schimmel niet besmetten en ontwikkelen. Zo eenvoudig is dat.

Tussen half december tot de eerste bladeren uitlopen (begin april) staan mijn perziken (een tiental bomen) droog. In een folietunnel, maar onder een overkapping of zelfs in een vrij donkere schuur kan ook. Daardoor kunnen geen sporen van krulziekte meer in de nog slapende bladknoppen een infectie veroorzaken en is dat gif spuiten (chemisch bestrijden) volstrekt niet meer nodig. Een grote pot (40 liter a 60 liter naarmate ze groter worden) en een steekwagentje maken ze goed verplaatsbaar. Net na de bloei gaan de potten naar zonnige plekken buiten. Omdat perzik/nectarine vooral draagt op de twijgen die het jaar voorafgaand groeiden, mag je in de lente en zomer flink terugsnoeien om korte zijscheuten te stimuleren. Daar krijg je dan vooral rijke bloei in de loop van maart. Zo houd je de bomen ook vrij klein (rond 1,50 m, tot sommige 2,00 meter) en goed hanteerbaar. Voor bestuiving is ventileren gewenst en met af en toe met een zacht kwastje de geopende bloemen aantippen zorg je zeker voor goede bestuiving. Op deze manier heb ik intussen al 3 jaar op rij uitstekende oogsten en helemaal geen problemen met krulziekte meer. Hier nog een foto van de bloei van enkele boompjes in maart 2023. Wat een verschil in witte tot rode tinten en in bloemvormen tussen verschillende perzikbomen.

Goed lezen Frans. Ik schrijf dat zomersnoei veel minder een groeireactie geeft en zeg ook iets over hoe je een pruim (in de zomer, liefst na de rijpe vruchten) best snoeit. Desondanks: probeer weinig te snoeien. Beter is uitbuigen waar mogelijk. Een open gestel met licht en lucht is essentieel. Verkeerde snoei en te vanzelfsprekende snoei geeft geen goed resultaat.

Oei.... 3 misverstanden. 1. Je reageerde nu niet nog eens op Frans. Weknow is aan het woord. 😁 2. Je houdt een boom niet kleiner door te snoeien. Snoeien heeft precies het tegengestelde effect!!! Een pruim gaat nog veel meer takjes vormen en wordt nog veel meer een oerwoud als je het toch doet. Pruimen zo weinig mogelijk snoeien!!! Alleen als het strikt nodig is....bijvoorbeeld ziek hout of waar takken elkaar in de weg zitten. Als jouw boom nu vol takjes zit, vermoed ik dat dit precies het gevolg is van snoei. Elke knip met de snoeitang levert 2 nieuwe groeipunten en zorgt dat slapende knoppen lager in de tak ook gaan uitlopen. Als je snoeit, dan doe je het ´s zomers het beste en haal je gehele takken weg (niet gaan inkorten!) zodat er - alleen waar nodig - meer licht en lucht in kan. Door later in de zomer op deze manier te snoeien, bijvoorbeeld na de oogst, is de hevige groeireactie bovendien veel minder. Bovendien voorkom je zo ziekten. En over je suggestie dat het wel mee zal vallen met ziektegevaar als je 's winters pruimen snoeit, is het antwoord heel duidelijk. Neen...dat zal erg tegenvallen. Je krijgt een vorm van niks en ik durf bijna een wedje aan te gaan dat je boompje als je dat gergeld doet, de 5 jaar niet zal halen en sterft aan loodglans, bacteriekanker of monillia die in het hout slaat. 😶 3. Een pruim laat zich nauwelijks in een leivorm snoeien. De enige vorm die je eventueel zou kunnen proberen is een wat lossere waaier....en zelfs dat zal niet meevallen. Dat komt doordat de wijze van groeien zich - zelfs met een zeer overwogen snoei - nauwelijks laat sturen.

Pruimen hebben een aantal jaren nodig voordat ze echt regelmatig kunnen gaan dragen. Na drie jaar mag je hooguit een paar voorproefpruimpjes verwachten. Waarvan zou jou boompje de voedingsstoffen hebben moeten maken voor bloemknopaanleg....? Normale levensprocessen zijn ernstig verstoord door wat er verleden jaar gebeurde. Boom moet zich serieus herstellen. Stoppen met mesten en liefst weinig of niet snoeien (geldt voor pruimen en kersenen abrikozen) is de beste aanpak die je kon kiezen.

Tuurlijk. Maar een F1 waarover de zaadontwikkelaar zo opgeeft over eigenschappen en dat blijkt allemaal niet in de F1 naarvoren te komen, is in mijn ogen een misser en overroepen. Je kunt dan in de F2 gaan zoeken naar of er toch nog iets inzit wat de moeite waard is...doen we ook....maar eerlijk gezegd besteed ik liever de beperkte middelen in de rassen die ook als F1 al uitstekend zijn. Dat is als je op zoek bent naar bepaalde eigenschappen de zekerdere en kortere weg en lijkt, wat gechargeerd, wat minder op het zoeken naar een speld in een genotypische hooiberg door te zoeken naar wat heel misschien niet naar voren komt in de F1 en toch misschien nog ergens in de genen zou kunnen zitten. (Graag op dit forum mijn forumnaam gebruiken!)

Ik heb hiervan zaden gekweekt. Vond het persoonlijk de allerminste van de Phytophtora-weerbare zaadvaste en F1-hybriden dDe F1 was een tegenvaller. Weinig smaak (zoals een standaardtomaat in de supermarkt in de winter) en aan de plant gingen in september de vruchten al barsten (als dat bewaarbaarheid-gen al werkt, dan werkt het dus alleen voor onrijp geoogste tomaten die nog lang in de supermarkt moeten liggen...rijpen de vruchten gewoon aan de plant dan worden ze dus snel overrijp en wordt de smaak zelfs medicinaal en melig). Ik heb mijn planten - na zadenoogst - ruim een maand eerder geruimd dan alle andere soorten tomaten om op die plek nog een andere nateelt te kunnen zetten. Smaken verschillen natuurlijk en je kunt heel verschillende dingen toch lekker vinden. Ik vond dee een mislukking, maar blijkbaar zijn er wel mensen die van tomaten met weinig smaak houden.

Is een echte doordrager en harde groeier. De planten werden hier meer dan 2 meter buiten verleden jaar en bloeide en maakte nieuwe tomaten aan tot in oktober. Echt helemaal niks van een struiktomaat dus. 😉 Wel een kleinvruchtige trostomaat, die zo lang goed blijft aan de struik dat het hele trosje van 7 a 11 tomaatjes rijp te plukken is na een week of 2.

Ik denk dat ik eventueel nog wel wat voor je over zal hebben. Heb van een 25 soorten appel enthout in de koeling liggen en van sommige vast ook meer dan ik daadwerkelijk ga gebruiken. Maar dan moet je het doen met wat zich nog aandient.....vaak zijn het overigens toch wel bijzondere soorten uit buitenland of van andere liefhebbers die echt wat interessants hebben. Voor een Jonagold of Golden Delicious moet je bij mij dus niet zijn. Je mag een PB sturen dan oerleggen we wel....maar je moet dan even wat geduld betrachten voordat je het daadwerkelijk krijgt. Een andere mogelijkheid die je hebt is om naar een entdag ergens te gaan, waar ze allerlei in december en begin januari gesneden enthout hebben. In het Fruit ABC van Guy De Kinder dat maandelijks verschijnt staat, op de laatste bladzijden, altijd wel een overzichtje van de meeste van dat soort activiteiten. https://www.fruitabc.be/nieuws/fruitnieuwsbrief Een derde manier kan zijn dat je in de zomermaanden via liefhebbers twijgen neemt en dan op je onderstammen met een wat andere enttechniek, namelijk oculatie of chip-budding, je soorten maakt. Dan moet je het wel organiseren dat je onderstammen fris staan en goed aan de groei zijn en dat er maar korte tijd tussen het knippen van het hout en het inbrengen van het kleine stukje hout met knop zit.

Omdat er zeer veel te zien is, zeer veel op te steken en ook zeer veel te koop en te krijg, een dag om zelfs een stuk voor te reizen. Reclaim The Seeds is een internationale beweging die wil voorkomen dat gezonde en vrije voedselvoorziening en de mogelijkheden om dit zelf te kweken onmogelijk worden gemaakt. Reclaim The Seeds = We eisen onze zaden weer op. Zaden zijn van iedereen en mogen niet het prive-eigendom zijn van enkele grote internationale bedrijven die over de hele wereld het aantal soorten beperken en er zo veel mogelijk winst mee maken en zo direct verantwoordelijk zijn voor honger, armoede en natuurvernietiging. Hier de link naar alle informatie. https://reclaimtheseeds.nl/ (Auteur van dit bericht zal er die dag bij zijn om samen met anderen de tafels van de Zadenwerkgroep van VELT te bemensen. We zijn er voor het beantwoorden van allerlei vragen over zaden, meedenken en advies over alles wat met zaaien en zaden te maken heeft. Je kunt er zaden verkrijgen die door andere liefhebbers zijn gewonnen en we nemen graag het overschot van je eigen recente en kwalitatief goede zadenoogst in ontvangst om weer aan anderen te geven.) Voor wie op 11 maart niet kan of het vanaf boven de grote rivieren te ver vindt naar de streek van Brugge, verwijs ik graag naar het weekeinde daarna. Op 18 en 19 maart is er ook weer in Amsterdam een soortgelijke beurs en studiedagen in het kader van Reclaim The Seeds.

In mijn oude tuin had ik een paar gezaaide steeneiken uitgeplant. Ik vraag me sterk af of die voor nattere grond geschikt zijn...eerder een steenachtige droge bodem is mijn inschatting als ik het groeigedrag zag. Maar hou er ook rekening mee dat steeneik een extreem langzame groeier is (een beetje boom die inkijk weghoudt is dan erg duur) en voroal ook dat ze bij ons op het randje van winterhard is. Ik woon in het zachtste klimaat van Nerderland en heb nooit rpobelemen gehad...maar de Achterhoek is al geheel andere koek (😁rijmt) met aanzienlijke koudere winters. Maar inderdaad weet een deskundige kweker meer. Succes!

Geen hard antwoord, maar wel wat meedenken over je vraag: 1. Natblijvende grond is altijd moeilijk. Weinig bomen die dat echt fijn vinden. Meest geschikt daarvoor zijn een zwarte els (die is daar meest in zijn element) en evt. sommige wilgen die natte grond goed verdragen. 2. Dat het klei is hoeft op zichzelf geen probleem te zijn (mijn tuinen hadden en hebben vooral jonge zeeklei en daar kan heel veel goed op groeien, die is zelfs zeer vruchtbaar. ZOLANG de bodem niet waterziek is (Water niet doorlaat, door te diepe ligging waarbij water niet wegkan of ondoordringbare lagen in de bodem bijvoorbeeld door jaar-injaar-uit ploegen) en de bodem niet - door zware machines en belopen - te veel samendrukt (compactie, waardoor er geen zuurstof meer is) Dat kun je verbeteren vaak door of de ondoordringbare laag te doorbreken, door draineren of door voor betere afwatering te zorgen of als niks kan op te hogen. Ook zorgen voor hoger organische stof gehalte (mulchen met herfstblad of houtsnippers bijvoorbeeld) kan groeiomstandigheden sterk helpen verbeteren. Hoe dat precies zit bij jou kunnen wij niet weten en moet je zelf voor je eigen situatie beoordelen..... 3. Maar dan ook nog een boom die groen moet blijven....dat maakt het echt lastig. Zoveel echt mooi wintergroenblijvende bomen bestaan er niet...die moet je echt zoeken. Ik zou ze vooral zoeken bij soorten die ook voor hagen of heggen gebruikt worden, want die passen zich meestal goed aan aan ook niet ideale omstandigheden en kun je ook als struik of boompje begeleiden in de vorm die je wenst. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Laurierkers (heb je soorten van...een kundige kweker kan je adviseren voor jouw situatie), liguster of coniferen die je meer solitair toepast die daarvoor ook gebruikt worden ...dan ben ik wat inder zeker over hoe ze natte winterbodem aankunnen, taxus, photinia, of niet woekerende bamboesoorten.

Het meeste heb je er aan als je de mest eerst afgedekt oud en "rot" laat worden. Dan draagt het bij aan de opbouw van een langdurig gezonde en voedende bodem en voorkom je dat de aanwezige voedingstoffen vooral snel uitspoelen en wegdampen en binnen enkele maanden deel uitmaken van het stikstof en fosfaatprobleem. Dat eerst rot laten worden, waardoor voedingsstoffen die er in zitten zich binden en veel geleidelijker je planten en bodem ondersteunen werkt overigens alleen als het mest is met een aanzienlijke hoeveelheid stro die je laat composteren. Vergelijk het met het eten van een paar happen suiker. Hoe lang voedt dat je?

Iets dat zo weinig mogelijk verwant is, Willy. Dus beter geen kers of Prunus.....andere fruitsoorten zijn ook vaak van de rozenfamilie , maar toch al minder in overeenkomst wat betreft ziektegevoeligheid. Een bodem vol bodemleven, verzorgd met goede compost, biedt al een stuk bescherming tegen opnieuw ziek worden. Ook een seizoen te wachten en/of al iets schuiven van plek maakt risico lager. En wil je toch graag een kers, overweeg dan eens een zuilvormige en kleinblijvende die je in een grote pot kunt houden. Bijvoorbeeld: https://www.jardins-du-monde.be/nl/fruitbomen/597-dwerg-kersenboom-sylvia.html

Wat het probleem bij Willy was zullen we nooit zeker weten. Ga je je wat verder verdiepen in deze ziekten, dan blijkt het een wereld vol onduidelijkheden en misverstanden en wat je denkt te weten is afhankelijk van de bron die je toevallig als eerste tegenkomt...en bijvoorbeeld op internet kom je snel en eerst vaak niet op de meest kundige bronnen! Dat viel me al vaker op toen ik allerlei ziekten of plagen of aantastingen aan ook mijn fruitbomen probeerde te begrijpen. Ik ben geen plantenziekten-wetenschapper en kan dus niet op basis van monsteronderzoek en diepgaande kennis van allerlei mogelijke ziektes een zekere diagnose stellen. Maar bij een te snelle conclusie dat het "dus"monilia is sluit ik me niet zonder meer aan. Niet omdat ik het 100% zeker weet, maar vooral ook omdat het niet zo waarschijnlijk is! Toch even duidelijker informatie vanuit toen ik wat dieper ging graven naar waarom ik bijv. in het verleden vrij ploteseling een aantal mooie abrikozen en kersenbomen verloor en via internet op Monilia leek uit te komen, maar daarover nergens een goed en sluitend verhaal vond en ik dus verder ging zoeken. (Mijn bronnen zijn o.a. de Belgische beroepsorganisatie voor fruitteelt PC Fruit, bijvoorbeeld dit: https://www.pcfruit.be/sites/default/files/tf_bacteriekanker_bij_kers.pdf Monilia en bacteriekanker zijn 2 geheel verschillende ziekten, waarvan de verschijnselen veel op elkaar kunnen lijken en die dus gemakkelijk verward worden. Het eerste is een schimmelinfectie en het tweede een bacterie-infectie. Ze lijken zo veel in verschijnselen op elkaar dat er veel `kenners`en websites op internet zijn die geen onderscheid maken en het allemaal maar `monilia` noemen. (Bijvoorbeeld hier: https://www.mijntuin.org/plants/diseases/disease/210-tak-en-bloesemsterfte....hoewel een van de eerste resultaten is dit voor mij al vaak een inferieure bron gebleken met slechte en onjuiste "informatie") is dat er ook over preventie en behandeling misverstanden en onjuiste informatie al om is. Door onbekendheid hiermee wordt de diagnose verkeerd gesteld en het effect van monilia onterecht overdreven! Ja...monilia KAN ook in het hout geraken, klopt....maar dat is meestal niet zo. Zelfs de term `Blad en bloesemsterfte` die eveneens een aanduiding is voor Bacteriekanker, wordt ook voor monilia gehanteerd* . Een Prunus die snel afsterft, waarvan takken bruin of zwart worden in korte tijd en die plots dood gaat zal in de meeste gevallen last hebben van bacteriekanker! Dat is de meest voorkomende en vaak desastereuse ziekte bij (zoete) kersen en het ras dat Willy verloor, Bigarreau Napoleon, is er zeer gevoelig voor (en veel minder voor Monilia). Zure kersen lijken overigens wel meer gevoelig voor monilia en dat heeft vast ook te maken met dat ze vaak minder verzorging krijgen en (er gezegd wordt dat ze ook wel goed) groeien op schaduwrijkere plekken. Daar, door regen en vocht en kou, zal inderdaad monilia meer kansen hebben om een boom grondig, dus ook in het hout, te besmetten. In principe kan de schimmelziekte monilia al vaak voorkomen worden door de zon en ook lucht of zelfs wind(UV-licht is een schimmel-onderdrukker!) in de boom te laten. Bacteriekanker is een ander verhaal....moeilijker te voorkomen en ook moeilijker te bestrijden....tijdig ingrijpen bij tekenen van besmetting is hier erg belangrijk. Zo goed mogelijke groeiomstandigheden (bodem, standplaats, geen wateroverlast, stress vermiiden) is overigens de belangrijkste preventie tegen beide ziekten (en nog diverse andere verwante zoals gommen, hagelschotziekte, loodglans of zelfs soms vruchtboomkanker). * En om het verhaal nog wat ingewikelder te maken is er nog een 3e ziekte bij fruit (Bessen, appels e.a.) die ook nog een Tak en bloesemsterfte wordt genoemd, namelijk een schimmel met de naam Eutypa lata.

Ik ken jouw aparaat niet. Heb altijd gewerkt met een grote Eliet. Die Florabest lijkt een veel lichter kaliber zo te zien. Maar in mijn ervaring is scherp gereedschap...hier de messen...altijd een voordeel. Ik verwacht dat je al met een platte vijl heel wat kunt doen...bramen weghalen en snijvlak - in juiste hoek - wat verscherpen. Dat zou heel veel kunnen uitmaken in wat hij kan...eigenlijk een soort routine om af en toe te doen in mijn ogen...zou dure grap worden als je die iedere keer zou moeten vervangen als ze botter worden. Lijkt me sterk als je niet ergens online een handleiding kunt vinden, waarin ook staat hoe je bij de messen kunt komen en misschien zelfs iets over zelf slijpen?

Nog een aanvulling; Willy. Zou het kunnen dat je monilia en bacteriekanker door elkaar haalt? Moniliaschimmel zit in de vruchten. Je oogst kan er serieus onder lijden. De vruchten (appel, pruim, kers, peer enz) worden heel snel bruin met witte ringen. Lastig...maar daar gaat je boom niet gauw aan dood. Takken en hout dat afsterft (Tak - en bloesemsterfte) tijdens natte perioden is een andere ziekte vermoed ik, die ook wel bacteriekanker wordt genoemd. Hele bomen en dan vooral steenfruit (kers, pruim, perzik enz) kunnen er mee te maken krijgen. Ik vermoed dat dit bij jou een rol speelt. Overigens is mijn advies hetzelfde. Er zijn rassen die minder gevoelig zijn! Geen eenduidige oorzaak, maar vele factoren kunnen het wel negatief beinvloeden zoals: stress (door vorst of natte periodes), te natte bodem/standplaats, snoei op het verkeerde moment enz.

Beter niet, Willy. Dit is het algeemn advies dat ik overal tegenkom bij fruitbomen. Bij fruittelers wordt er soms voor exotische onderstammen gekozen die er speciaal voor geselecteerd en gekweekt worden om dezelfde soort fruitbomen na rooien (meestal om commercieel beter verkoopbare rassen te zetten) daar nog eens te zetten. Op zich maak ik me minder zorgen om de schimmelziekte monilia op zichzelf. Een boom die op de goede plek staat en goed wordt verzorgd zou van een schimmel, waarvan sporen al om zijn, niet zo gauw ziek worden. Maar precies over de groeiomstandigheden op uw zandgrond voor precies kersen heb ik mijn twijfels....is die bodem voor een kersenboom wel zo geschikt? En vooral dat maakt me voorzichtig. Bigareau Napoleon is geen zeer ziektegevoelig ras. Is wel sterk gevoelig voor bacteriekanker. Regionale ken ik niet en ik kan er zo niets over zeggen. (Of bedoel je het ras Regina misschien, die inderdaad wat sterker zou zijn tegen bacteriekanker?) Er zouden kersen zijn die van nature sterk weerbaaar zijn tegen tak en bloesemsterfte.....

De onderstammen zijn voor bij ons precies dezelfde als voor andere peren. De meeste perenboompjes uit de commerciele fruitteelt staan tegenwoordig op de zwakste kwee-onderstam (kwee MC of kwee Eline, die een beschermde selectie is uit kwee MC + evt. een tussenstam in verband met verenigbaarheid) omdat fruittelers hun boompjes zeer uniform en zo klein mogelijk willen houden. Dat maakt namelijk veel mechanische "zorg" mogelijk (weinig arbeid) en geeft de hoogste opbrengst per hectare. Het is dus in principe geen enkel punt om ook voor nashiperen en andere Aziatische peren boompjes te maken die niet hoger worden dan ca. 2 meter en zonder te denken dat je daarvoor flink moet snoeien. De groeikracht van nashi's (Pyrus pyrifolia) is door de bank genomen wat minder dan de meeste varieteiten van Europese peren. Dat het overgrote deel van de handelaren (niet de kwekers die zelf hun bomen vormen, maar dat zijn er niet heel veel!) geen flauw benul heeft van de onderstammen die voor hun koopwaar worden gebruikt en - blijk dat je geen kennis hebt in mijn ogen - verkoop-praatjes over hoogstam en laagstam houdt en niet over de combinatie van groeikracht van ras en onderstam, is een ander verhaal. Nog een misverstand in reacties kan zijn dat de mate waarin een boompje het eerste jaar en tweede jaar groeit de groeikracht is. Groeikracht is een combinatie van de groeikracht van het ras, de onderstam en de vruchtbaarheid van je bodem over meerdere jaren. Een voorbeeld: De extreem zwak groeiende onderstam M27 voor appel, groeit de eerste 2 jaar meestal toch vrij sterk...maar daarna zal de groeiremming wel sterk afnemen. Ik kan maar herhalen: Een boom die meer groeikracht heeft dan iemand eigenlijk plaats heeft (die dus te hard groeit voor je plek) is een MISKOOP en kun je nooit en goed vruchtbaar en klein houden door sterk te snoeien.

Terughoudend zijn met snoeien als je ze klein wilt houden!!!! Snoeien doet groeien (tenzij je leivorm technieken toepast met overwegend zomersnoei!!!!) Door snoeien hou je het niet klein, wel door een onderstam te kiezen die zorgt voor sterk gereduceerde groei. Vruchtbaarheid van zo een boom treedt ook snel in, omdat de geremde groei door zwakke onderstam bloei stimuleert. Snoei is niet anders dan een peer en als ik me niet vergis heb je enkele peren staan, waardoor bestuiving ook geen probleem zal zijn. Als je een kiest die een kwee-tussenstam (bijvoorbeeld kwee MC of kwee Adams)* heeft is een kleinblijvende boom heel goed mogelijk. Ik vrees alleen dat je daarvoor bij Fruitbomen.net niet gaat slagen. Ik kocht er ooit 3 bij Aatree, ik denk op de sterkere kwee-MA tussenstam met een zaailing onderstam en die werden rond de 2,5 a 3 meter na een jaar of 5. Maar ook daar vind je niet echt wat jij zoekt als uitgangs-struik-boom. Er zijn een heel aantal nashisoorten die van nature ook zwakker groeien. Zeker Chojuro. Bart 646 gebruikt die soorten nashi als tussenstam precies ook om bomen klein te houden. (Informeer eens bij hem, hij heeft er veel ervraing mee en kennis uit eerste hand over!). * Zoals je eerder in dit topic kunt lezen is de verenigbaarheid van nashi's op kwee een mogelijk probleem. Alleen via diverse kwee tussenstammen zijn perenbomen echt klein te houden, waarbij kwee C of kwee Eline de sterkste groeiremming geven. Van sommige peren weten we uit ervaring dat ze soms moeilijk direct samengaan met kwee en dan wordt er 2x geent en zo een heel klein stukje tussenstam ingebouwd van een perenras dat wel heel goed samengaat met kwee. Peer op peer is nooit een probleem. Bij nashi's is er eigenl;ijk niks met zekerheid over bekend, maar ervaringen (ook van mij) wijzen er op dat het moeilijk gaat zonder die tussenstam. Zonder kan het zijn dat na 1, 2 of zelfs 5 jaar - meestal na stress, bijvoorbeeld droogte - de enting alsnog afsterft. Perenonderstammen zijn vooral zaailingen (zeer sterke groei) of een dure iets minder sterk groeiende en moeilijk te verkrijgen soort die via weefselkweek wordt gemaakt, met de naam Pyrodwarf. Die groeit echter nog steeds harder dan zelfs de sterkste kwee onderstam (ookal wordt door reclame-napraters op internet iets anders beweerd!). Misschien eens kijken (overleggen) of ik of iemand anders die niet te ver weg woont je kan helpen, Henk , om het boompje te maken dat je graag wilt. 😉

Dit zeker: Wacht even tot maart. Een hoofdstam aanhouden. (Linksachter) Andere geheel verwijderen. Alle verdere zijtakken inkorten tot 1/3 a 1/2 tot op een naar onderen gerichte knop. Volgende jaren geleidelijk onderste zijtakken geheel wegnemen en op gewenste hoogte kop eruit, zodat zich een kroon vormt. Het volgende zou ik persoonlijk zeker ook doen: Daarna vooral nog zomersnoei en zorgen dat je wat vruchthout krijgt daarmee. Meer begeleiden dan af en toe snoeibeurt van alles in een keer willen geven. Plastic opruimen!!! Schadelijk voor gezonde beworteling van de boom. Begroeiing in boomcirkel verwijderen en bodem verzorgen door te mulchen.

Ik zou zeggen in de eerste plaats peren of druiven of meloenen. En dan wb peren met name die in bijvoorbeeld Zuid-Frankrijk erg goed gaan en hier moeilijker rijp worden. Met name de perensoorten die graag tegen een zuidmuur worden geleid. Een greep uit wat van die rassen: Bergamote 'dEsperen; Beurre Six, Beurre Bosc, Concorde, Comtesse de Paris, Margarithe Marillac en nog een hele reeks andere. Mirabel zou ik zeggen juist niet (die houden juist van wat hogere en frissere standplaatsen in hun natuurlijke habitat) eerder dan warmteminnende pruimen als Reine Claude verte of Japanse pruimen of Pluots e.d. Over abrikozen deel ik het gezegde ook niet zonder meer. Die doen het ook op minder hete plaatsen goed (is bijvoorbeeld een traditioneel fruit hier in Zeeland, hoewel niet commercieel wel veel aangeplant vroeger net als in Limburg). maar houden volstrekt niet van een natte of waterzieke standplaats. Die groeien van oorsprong wel in een landklimaat met kortere en vrij warme zomers, maar hier krijgen ze zeker voldoende zon. De gevoeligheid voor vorst kan per ras nogal verschillen...er zijn rassen die enkele graden vorst tijdens de bloei kunnen hebben. Vooral interessant zijn rassen die relatief laat bloeien en vroeg rijpen. Op de welbekende site van Windindewilgen vind je een hele lijst goede. Ik heb hier aan de kust in volle wind tto hier toe prima resultaten met abrikozen. Amandelen kan prima. Maar weet dat er Nederland eigenlijk maar een ras amandel wordt verkocht namelijk Robijn, en daar zit meer het bloed van een perzik in dan van een amandel. Die verdraagt, net als sommige abrikozen, inderdaad wat vorst bij de prachtige bloei. En dat brengt me tot een laatste aan te bevelen soort, veel meer dan abrikoos, namelijk perzik en nectarine. Dat zijn echte hitte liefhebbers, Maar dan moet je wel leven met - bij sterkste rassen - toch altijd wat krulziekte en minder sterke rassen flink veel krulziekte, ook in het hout mogelijk en dan is het desastreus. Met wat maatregelen - en dan doel ik niet op gif spuiten - is dat misschien wel te overkomen overigens: Zie deze link! https://www.haalmeeruitjetuin.be/haal-meer-uit-je-tuin/leesvoer/fruit/perziken-zonder-krulziekte

Neen. Cydonia oblonga kan appel of peervormig zijn. Chaemomeles is een familie van sierkwee. EEn soortgelijk aroma, maar andere vruchten. Het gaat er niet om hoe de stam van de een kwee er uit ziet. De ONDERstam kwee is een selectie uit Cydonia oblonga speciaal om kwee-soorten voor de vruchten (allemaal Cydonia oblonga) en vooral perenbomen die niet te groot mogen worden op te enten. Die onderstammen worden via stekken of wortelmarcottering vermeerderd, ik doe dat ook, en de wortelscheuten die vanuit zo een onderstam ontstaanb zien er zo uit als op de foto. Niet dat ik daarom gelijk zou hebben (dat is namelijk een ongeldig argument) maar ik heb een heel aantal boompjes van zowel Cydonia als diverse Chaemomeles-soorten en kweekte ze vanuit stekken en zaden heel vaak. Wat ik wel probeerde is om een onjuiste conclusie van jou te corrigeren en aan jou de goede informatie te verstrekken, zodat je iets zou bijleren. 😉

Toch wel. Deze scheuten zijn - natuurlijk - van een onderstam...en lijken op de scheuten van een kwee-onderstam, ik kweek die om peren op te enten, waar deze kwee-vruchtsoort op is geent. Daarom denk ik dat het kwee is. 😁 (Kwee zo heet de plant officieel het Nederlands...dus daarom gebruik ik hier consequent dat woord....de vrucht die er aan komt heet kwee of - als men de vorm van de vruchten wilt benadrukken - ook wel kweepeer en kweeappel. )

Jammer om iets weg te moeten gooien, waar iemand anders misschien naar op zoek is of waar een ander blij mee is! 🤗 Twee grote dozen met wol rond spoelen. Allerlei kleuren. Sommige spoelen met nog maar enkele meters en andere nog overvol......... We vragen alleen vergoeding van eventuele verzendkosten, Maar afhalen of afgeven lukt misschien ook wel. 😉 Zie verder de foto's. Als je er iets mee kunt of je kent iemand die er blij van wordt, stuur dan een priveberichtje. 😁