weknow

Sorry, maar dit is kletskoek In het beste geval tolereren ze een wat zuurdere grond! (De meeste groenten zijn wel tolerant daarin) Kalk geven doe je alleen als het nodig is. Is geen standaard-tuinieren-handeling. Precies zoals Bit zegt! Verdere tip voor Balto: als je wat kalk wilt geven, gebruik dan zeewierkalk: die werkt milder en geleidelijker....kun je ook nu nog wat van gebruiken. Weinig risico voor een te veel of uit balans raken van je tuin hiermee. Maar toch voorzichtig met je metertje. Om twee redenen: 1. Toch vooral de betrouwbaarheid van die meters! Ze worden algemeen als een onbetrouwbaar instrument voor tuinieren beschouwd en afgeraden daarom (welke zuurgraad meet je ermee? Meet je wel op een 15 a 20 cm diepte? 2. Zuurgraad wisselt voortdurend nogal in elke tuin, afhankelijk van vochtigheid bodem en plaatselijke omstandigheden en nog wat factoren....iets betrouwbaarder...als een indicatie, en niet meer dan dat, van hoe je grond globaal is in zuurte is zo een monstertestje dat je ook voor aquariumwater gebruikt en ook daarin mag je 0.5 tot 1.0 speelruimte nemen. Daarom adviseer ik je om zeer voorzichtig te "corrigeren" met kalk en vooral ook naar de invloed op de groei van je planten te kijken, naast wat een meter aangeeft. Is de bodemstructuur goed en de voedingstoestand in orde en toch slechte groei...dan pas aan zuurgraad denken. De meeste planten doen het nog best op een niet ideale zuurgraad. Alleen voor koolsoorten is een PH van 7 en hoger echt gewenst....dus waar die staan zou je het veiligst een kleine kalkgift eerst kunnen proberen.... Voor een zeer uitvoerige uitleg hierover verwijs ik naar het Handboek biologisch tuinieren van Velt. Goede online-bronnen over dit onderwerp weet ik eigenlijk niet zo gauw.

Dat zijn jonge rupsen, hoogstwaarschijnlijk van het koolwitje. Die eten zich groot aan je boerenkool. Voorkomen dat koolwitjes, of andere vlinders, eitjes leggen op je kool, doe je door de planten af te dekken met insecten gaas. Daarvoor is het nu te laat. Wat je kunt proberen is al die rupsjes wegvangen of doodknijpen. Met wat geluk maakt de plant dan nog flink wat nieuw blad voor de winter, dat je dan kunt oogsten.

Jammer Ken, dat ze al allemaal besproken zijn!

99% zeker naaktslakken. (1% een of ander rupsje) Inspecteer je planten rond schemering. Wegvangen! Kijk ook onder houten randjes en verlepte bladeren. Wied onkruid in de buurt. Als je het wat in de hand houdt, krijg je toch wel vruchten (mogelijk met wat vraatsporen, dat wel)

Voor jou Geedee! Zijn stenen terracotta potten van 20 a 30 jaar oud. Voor Kibas zoek ik er een paar uit die in elkaar passen en die vrij gaaf zijn. Bessenstruik is ook okay, Kibas. Ik ga nu een dag of 10 op vakantie. Als ik terugkom maak ik overzicht van gemaakte ruilafspraken en werk ik alles weer bij. Dus...niet gevreesd als je een tijdje niets hoort!

Dat is het begin van een meer houterige structuur in het vruchtvlees, die in vroegere rassen meer voorkwam dan bij de nieuwere, waar het is uitgeselecteerd. Het is eigen aan koolrabi. Als het te veel wordt en te ver gaat, dan is (een gedeelte van) de knol niet meer echt lekker: vezelige draderige structuur die je ook niet met koken nog weg krijgt. Ze worden "houterig", zo wordt het genoemd. Het ontstaat als de plant ongelijkmatig groeit....te droog, te onregelmatig nat, te weinig kalium t.o.v. andere voedingstoffen. Kweken in humusrijke grond, die goed vocht vasthoudt maar niet echt nat blijft, is aan te bevelen om dit effect te voorkomen. De rassen van de laatste decennia hebben er veel minder last van.

Hoi Gedee. Omdat ik een groot deel van mijn voorraad hoge potten kwijt ga zijn aan de stekken die ik weggeef, zou ik er wel een stuk of 8 a 10 willen. Dat is dan weer om nieuwe stekken in te maken. Mag dat?

@ Mirlou. Het honingtomaatje is een zogenaamde F1-hybride: om dit ras te verkrijgen, zijn een aantal heel gerichte kruisingen gedaan. De zaden van de honingtomaat geven dus altijd iets anders dan het tomaatje waaruit je de zaden nam. Dat kan best wel lijken op een honingtomaatje, maar kunnen ook de kenmerken zijn van andere voorouders waaruit dit tomaatje is gekruist. Tomaten, die bijna altijd zelfbestuivend zijn, blijven nog redelijk dicht bij de voorouders: ze lijken er altijd nog wel een beetje op in een of ander opzicht. Bij de meeste andere planten moet je er zelfs op rekenen dat een zaailing van een F1 helemaal niets meer lijkt op de plant waarvan je zaden nam. Onthoud maar dat nakomelingen van een F1-ras nooit soortecht kunnen zijn.

Radijzen mag je veel dunner zaaien, ander kunnen ze zich niet ontwikkelen en krijg je geen knolletjes. Maar het goede nieuws is, dat als je deze jonge blaadjes nu snijdt/oogst, je een lekker en pittig salade-ingrediënt hebt. En voor knolletjes: beter opnieuw zaaien. Ik zou in zo een bakje als op de foto hooguit een 15 zaden gebruiken + verse potgrond of (nog beter!) grond uit de tuin met wat compost. Dat zou voor de voeding moeten volstaan. Radijzen zijn, wat afhankelijk van de soort na 25 a 40 dagen oogstbaar en moeten lekker doorgroeien: voldoende vocht en weinig stikstofbemesting...maar wel voeding: vandaar beter compost als voeding op of door de grond doen.

Hier vind je er een stuk of 20, die allemaal op fruitbomen kunnen zitten. http://www.fruitpluktuin.nl/fruit/Insecten/schadelijke-insecten Zo op het oog, zou het de (kleine?) appelsnuitkever kunnen zijn...... Maar dat is een wilde en ondeskundige "guess" van mij.

Zou het een nashi-peer kunnen zijn? (Dan toch verkeerd labeltje!)

Nog enkele wensen voor het parkbos. - Stekken van een mooie Solidago-cultivar (= Guldenroede). Rond de 60 a 80 cm. hoog. Zou nu moeten bloeien en heeft de neiging tot woekeren....dus wellicht dat iemand ze toch wat intoomt en scheuten overheeft. Liever geen wilde soort, maar een gekweekte vorm (die meer bloemen maakt). Een hele hoge is ook minder geschikt. - Wat stukjes/stekjes/afleggers van penningkruid. Laag plantje met gele bloempjes en bodembedekker. - Stekken of afleggers van diverse hortensia-struiken. Mogen ook groot worden. Alleen van de witte Annabel met bolvormige bloemen heb ik er zelf al veel kunnen delen en uitplanten, dus die heb ik al volop. - Sneeuwklokjes. Bolletjes nu. Alle soorten en vormen zijn prima. Het is niet echt de tijd...maar mocht iemand er toevallig ergens wat uitdoen of overhebben, dan hou ik me aanbevolen! - Rambler rozen. (Van Bit geleerd, want ik kende ze niet heb heb niet zo veel ervaring met rozen: dit zijn hele grote klimmers, die zelfstandig tegen muren, gebouwen en in bomen kunnen klimmen). Heb er wat meer over gelezen en ik vermoed (corrigeer me als ik het mis heb!!!) dat deze niet geënt hoeven te worden, als je ze stekt. Ik zou graag wat stekken willen opkweken en zoek dus stekmateriaal (vers geknipte, half-verhoute stukken van takken van 30 a 40 cm). Pas wel op voor de stekels Als je ook nog de naam van de specifieke roos weet, zou het helemaal leuk zijn!

Waarom niet? Augurk = komkommer Heet allebei Cucumis sativus.

In ieder geval ook knollen. pastinaken, bieten, rapen en gekookte granen. Van alles dat gratis ergens gevonden kon worden: Mosselen, schelpdieren, garnalen was bijvoorbeeld armelui-voedsel voor wie bij de kust woonde. Ook zeekraal, zeekool e.d. Zo ook allerlei bessen en vruchten in bossen en ruigten: bramen, wilde aardbeien, appel, kroospruimen, appelbes, meidoornbessen. Alles wat ergens voorhanden was in de natuur en eetbaar of eetbaar te maken, zal gebruikt zijn. Eten = leven. De meer recept-achtige dingen en wat bijvoorbeeld op schilderijen werd afgebeeld, was al voor de adel of geestelijkheid en geen volksvoedsel. Zout was zeer luxe. In Engeland alleen voor de adel. Het onderscheid aan tafels bij feesten e.d. was dat bedienden "below the salt" zaten...dus niet mee mochten eten van dat luxe goedje. (Bron: De hoes van een LP van de folkrockgroep "Steeleye Span" van rond 1973 met de titel "Below the Salt") Ik vermoed dat ook veel "kennis" over wat eetbaar was, door mensen werd opgedaan door te kijken naar wat dieren aten.

Ik heb een verzoekje voor dit interessante topic! Namelijk om als je ergens iets aan informatie vindt/noemt, zo mogelijk ook de bron daarvan aan te geven. Het boek waar je het uit haalt of de website, waar je iets vindt enz. Zo kunnen we beter bepalen wat de informatie waard is. Lang niet alles wat "ergens" beweerd wordt, hoeft juist te zijn. Sommige echt deskundige bronnen kunnen erg de moeite waard zijn om verder te volgen.

De dagen worden al wat korter, daardoor gaat het wat langzamer. Maar sinds een dag of 10 is de temperatuur ook een graad of 7 lager dan de weken ervoor, en ook dat scheelt veel in de groei en bloei (en dus wat je kunt oogsten). Maar als je planten gezond blijven, kun je normaal toch wel tot oktober oogsten. Als het volgende week weer warmer weer wordt, zullen ze weer "harder" gaan.

Als je het stiekem doet, moet je hier niet zeggen! tenzij je wilt dat we gaan lachen (neen, niet uitlachen!) en denken: "Die Janny is toch wel eigenwijs".

Gaat goed, Jannie. Die paprika's zijn mooier dan de mijne! Eerst zijn ze zeker 6 weken groen. Dan begint dit...en dan zie je ze vrij snel echt gaan kleuren.

Hmmm...dikke kans dat je dan helemaal niets hebt. En misschien is het een soort met kleinere vruchten? Pompoenen vragen veel voedsel om te groeien en bloeien. Je zou nog kunnen proberen om ze snel van voedsel te voorzien met wat kunstmest of kamerplantenmest....in de hoop dat ze nog gaat groeien en bloeien....maar eigenlijk al wat laat daarvoor. Een pompoen lijkt me ook niet de meest ideale keuze in een bak van ca. 1,4 m2 en 30 cm diep. Zo een plant wordt makkelijk 3 a 4 meter. En om dat te kunnen en dan ook nog vruchten te krijgen moet ze voortdurend voedsel ter beschikking hebben. Het lijkt wat op dat je een grote hond in een konijnenhok wilt houden.....

Er zijn meer topics over (appels) snoeien op dit forum. Gebruik de zoekfunctie rechtsboven ook eens! Ik ben geen deskundige, dus die zullen hierna ook wel reageren Heb je een "struik" ofwel laagstamboompje? (Ik kan hoogte niet bepalen, maar zo op het oog wel; misschien hangt er nog ergens een 2e kaartje aan waarop een code voor de onderstam staat?? daar kun je dat aan zien ofwel: Hoe hoog zit de laagste 3-deling van de grond. Bij minder dan 1 meter, en dat lijkt wel zo, is het een struik.). Laat ik daar even van uitgaan. Het boompje ziet er nu uit alsof het met een kroon met 3 hoofdtakken is voorgesnoeid door de kweker. 3 + 5 en 6. Als je die gelijkwaardig laat opgroeien wordt het resultaat een vrij brede bol, bijna ook de vorm van een struik. Als je dat wilt (ik vind dat wel mooi en de boom ook al mooi zo verdeeld) dan zou ik die wat inkorten (wordt de stam wat dikker) en eventueel met een haring en een touwtje (tijdelijk)wat verder opentrekken, zodat de kroon wat breder en opener wordt. De andere takken ver of geheel inkorten en de zijscheuten wegdoen. Dat komt dus wel ongeveer overeen met wat je zelf al zegt. Ik denk dat je het best nu al doet, althans het inkorten en opentrekken van de hoofdtakken, zodat er voor de winter nog wat groei kan komen (en de wortels zich ook kunnen aanpassen/gestimuleerd worden). De rest van de snoei kan ook van de winter, mits het niet vriest. Zo zou ik het doen, met een gedrongen brede en volle boom voor ogen. Ook de uiteindelijke grootte/hoogte kun je met geregeld (bij-) snoeien goed in de hand houden. Voor een laagstam is rond de 2,5m a 3 m prima en handzaam. Ik verwacht bij een laagstam ook geen problemen vanwege de afstand tot het huis. Mochten takken gaan schuren, dan is alles gelijkmatig wat terugsnoeien niet moeilijk.

1/3 of nog iets minder zou ook al dik genoeg zijn

Is wel een ander gewas dan dit topic...maar toch even: Hoezo? (In mijn ogen is de composthoop/bak de beste plek voor koolbladeren......wat een verspilling om het niet te gebruiken om zo je tuin gezond en voedzaam te houden/maken.... )

Hoi Loes, Geen zekere reactie op je vragen/opmerkingen....maar toch even. Kan van alles zijn: - Aardappel is geen tomaat. Tomaat uit zaad moet besmet worden...bij gunstige omstandigheden gaat het lang goed. Aardappel uit pootgoed (kan al aangetast zijn) is een andere plant en teelt...misschien ook bevattelijker dan tomaat. Tomaat eind mei naar buiten, zijn dan al forse planten; aardappels staan al veel eerder en groeien vanuit knol. - Het gunstige weer tot hier toe. Zelfs droog en warm vanaf april tot en met juli. Eerste sporen van Fytoftora hier pas rond 5 augustus op buitentomaten, rooien is nog niet nodig. Op mijn late aardappels eind juli. Vroege en middelvroege: zonder aantasting gerooid. - Plaatselijke omstandigheden, die je ook zelf deels kan maken. Wind? snel opdrogen? vroege rassen? wat is er eerder geteeld en staat er verder in tuin? Wieden? Ondergrond/bodembedekking? Er zijn vele factoren....dus geen zwartwit-verhaal. Ja....denk ik ook wel....+ angstige reactie en dat is niet nodig. Accepteer ook in je gewassen wat aantasting, is vaak geen ramp en dat door ouderdom en vele factoren wat bladverlies, gaten, vlekjes, insectjes e.d. er gewoon bij horen. Mijn conclusies: - Fytophtora rukt op en is lastig. (Voor beroepsteelt veel meer dan voor ons liefhebbers, die kleinschalig werken en veel meer aandacht/verzorging kunnen geven aan elk gewas.) - Als je je verstand gebruikt en wat kennis hebt/opdoet is er ook met deze ziekte goed te leven en volop lekkere aardappels/tomaten te oogsten. - Je hebt niet alles in de hand en als je zorgt voor een goede/gezonde basis in je tuin gaat er opvallend veel gewoon goed, soms redelijk en ook wel eens iets mis. En elk jaar is weer anders en een uitdaging (en gelukkig ook veel voldoening )

Resistentie kan een rol spelen. Maar als ik zo lees, zijn het vooral nieuwe, pas recent voorkomende, stammen van fytoftora die tegengaan van aantasting veel moeilijker maken. En daarmee samenhangend dat het zich niet meer alleen door verspreiding van besmet aardappelafval waarin nog resten sporen voorkomen kan voortplanten, maar nu ook geslachtelijk: door nieuwe sporen te vormen die zich actief verspreiden en zo voor nieuwe besmetting zorgen. Er is veel studie en achtergrond te vinden op internet. Dit is bijvoorbeeld een informatief, recent en leesbaar Vlaams artikel. http://www.vib.be/nl/educatie/Documents/VIBdossierPiaardappelen.pdf En dit is een recente studie over hoe biologische boeren (die niet de vele bespuitingen - mogen - uitvoeren die traditionele boeren wel doen) door manier van telen en maatregelen de aantasting kunnen tegengaan. http://www.louisbolk.org/downloads/1883.pdf

Slakken of een rups. Niets dramatisch. Waarschijnlijk maar een enkele. Misschien kun je ze gewoon wegplukken als je ze ziet...? Ziet er goed uit