roeier

Als tuiniers in pro-spitters en anti-spitters moeten worden ingedeeld, dan reken ik mezelf tot de anti-spitters, maar ik word niet goed van al die anti-spitters die keer op keer maar weer zeggen hoe eenvoudig en makkelijk hun methode is, terwijl dat duidelijk niet zo is. Kijk nou naar dit filmpje: daar wordt dan 'heel makkelijk, zonder spitten' een groentebed gemaakt, maar dat is een heel gesleep met materialen; karton, stro, gras, hooi, compost, bladeren, steengruis... Het was maar 30 minuten werk, zeggen ze, want ze hadden alle materiaal bij de hand. Maar als je al dat materiaal om je heen hebt liggen dan ben al een soort van boer, een gewoon huishouden heeft dat niet bij de hand. Ik zou voor ieder van die dingen moeten gaan bedenken waar het vandaan moet komen en hoe ik het op de tuin krijg. Wel een goeie werkwijze, hoor, daar niet van, maar o zo makkelijk? Nou nee. In mijn vorige reaktie zei ik al dat ik de genoemde hoeveelheden compost vrij groot vond - ik doelde vooral op dit: Dit zal zeker werken, maar dit is wel een enorme hoeveelheid compost die grotendeels elders vandaan zal moeten komen. Uitgaande van een volkstuin van 100m2 zou je voor iedere centimeter een kuub compost nodig hebben. Er worden nogal wat centimeters compost genoemd, dus aardig wat m2 compost. Zo'n 5 m2 compost is genoeg om een hele boerenwagen te vullen. Dit is niet een hoeveelheid die je zo even uit je eigen compostbakje haalt, dit moet van elders komen. Ik zou dit gewoon import van grond noemen, en ik krijg de indruk dat de anti-spit beweging dit gedeelte van hun werkwijze - die grootschalige import dus - niet graag noemt.

Volgens mij was het vroeger vrij gebruikelijk dat tuintjes echt vlak tegen het spoor aanzaten, was ook zo in Franeker. Nu is dat toch overal verboden toegang geworden? Tuintjes in de buurt van het spoor kan natuurlijk wel, maar dan op z'n minst met een degelijke afscheiding ertussen. Anders doe je aan 'guerilla gardening', ik ken wel mensen die dat doen, ook aan het spoor, maar dat is dan iets wat niet mag. Ik ben wel benieuwd waar die tuintjes in Sneek zitten of zaten, want die plaats reis ik 4x per week doorheen.

Mijn eigen ervaringen zijn te gering om iets aan deze discussie te te voegen, ik krijg wel de indruk dat het traditionele spitten de 'makkelijke' manier is. Makkelijk in logistiek opzicht dan - gewoon alles weghalen om met een schone lei (lees: naakte aarde) opnieuw te kunnen beginnen met inzaaien. Maar er is ook in de grootschalige landbouw een beweging die zich tegen het traditionele ploegen keert, zoals in dit BBC nieuws item te zien is; "British farmers are abandoning ploughing": http://www.bbc.com/news/uk-england-38332276. Dan houdt men de grond bedekt met tussengewassen. In de volkstuintje-cultuur is het geloof ik gebruikelijker om met compost en karton de bodem bedekt te houden, maar de hoeveelheden compost die dan soms worden genoemd lijken me erg groot - dat moet dan zeker deels van elders worden gehaald, en daarmee wordt dit systeem dan wel een stuk minder sympathiek, minder goedkoop en minder duurzaam. Ik krijg de indruk dat slim werken met tussengewassen toch eerder de 'way to go' is. In de grootschalige landbouw heeft met een nieuw soort plantmachine nodig die kan planten zonder de grond te keren en terwijl daar nog een gewas op groeit of ligt, zoiets als dit: Niets voor een volkstuinier natuurlijk, zoiets, maar wel leuk om te zien wat de reguliere landbouw uitvindt binnen dezelfde filosofie.

Ik zou gewoon de wormpjes en grondschimmels hun werk laten doen, dus niet de bestaande grondstructuur verstoren. Ook mest of zo hoeft er niet door jou diep te worden ingewerkt, organismen doen dat wel voor ons, je zou hun goede werk eerder kunnen verstoren door intensief spitwerk. Compost kan haast nooit kwaad, en zou zeker voor een lossere structuur zorgen. Slakken houden ook niet zo van compost. Bij ander soort voeding zou ik kijken of de specifieke plant die je daar plaatst er wel behoefte aan heeft, gewoon even googlen per groente zou ik doen. Zeker van verse mest zijn niet veel planten liefhebber, maar hoe ouder de mest hoe beter. Toch zou ik met alles wat je meer doet dan compost uitkijken of het wel echt een behoefte dient. Die blauwe slakkenkorrels... volgens mij is dat ook funest voor vogels, hoor. Misschien dat een dichtmazig net vriendelijker is, totdat de planten wat groter zijn. Slakken zijn lastpakken die moeilijk zijn aan te pakken, er zijn altijd meer dan je weg kunt werken, welke manier je ook neemt.

Die bladeren lijken me prima daar voor het moment, vooral omdat het als mulch dient, maar ik zou het er af halen voor je gaat zaaien. Blad dat helemaal verteerd en afgebroken is geeft voeding, maar het afbreken zelf kost energie, en dat wil je liever aan je planten geven. Dus tegen die tijd de bladeren op de composthoop of als die er niet is onder een heg schuiven of zo. Voor de rest lijkt me niks nodig, je hebt gespit en je hebt waarschijnlijk nauwelijks op de grond gelopen omdat je daarvoor tegels hebt. Het ziet er uit als een schaduwrijke plek, dat wel. Je zegt dat het op het zuiden is, maar met aan de ene kant een heg en aan de andere kant een schutting zal hier vooral schaduw vallen, en daar moet je rekening mee houden met wat je plant. Geen vruchtgroenten of boontjes. Er zijn wel wat topics geweest over wat schaduw-tolerante groenten zijn, deze bijvoorbeeld: https://www.moestuinforum.nl/schaduw-groenten-t511.html.

Is het ook een soort van corridor, waar je je groenten probeert te verbouwen? Op die eerste foto lijkt dat wel zo. Ik weet niet in hoeverre dat een tochtgat is, maar planten houden niet van tochtgaten. Er lijken ook zat schuilplaatsen te zijn voor slakken, onder de heg en achter de schuttingplanken. Het kan zijn dat de grond niet je grootste probleem is, maar dat het gewoon sowieso een rotplek is voor planten. Zitten er wel aardig wat wormen in de grond? Dat zou ik wel verwachting als er regelmatig voedsel is toegevoegd. Ik zou met dingen als sla en snijbiet eerder success verwachten als met boontjes. Boontjes zijn gevoeliger voor slakken en stellen ook wat meer eisen aan de bodem; als de grond hard wordt en niet meer goed zuurstof doorlaat willen boontjes niet goed meer groeien.

Even een vraagje over hoe snijbiet overwintert. Ik had begin augustus nog wat gezaaid, buiten, met de bedoeling om gewoon van te eten, maar ze zijn niet meer dan een paar centimeter groot geworden, 't is toch gewoon te laat geweest. Maar... ook al zijn ze nog heel klein, ze zien er nog wel heel fris uit en het beetje nachtvorst wat we gehad hebben heeft ze totaal niet gedeerd. Ik ben dus hoopvol dat ik hier alsnog wat aan ga hebben. Heeft iemand ervaring met snijbiet dat overwinterd heeft? Groeit dat straks weer lekker door en is dan ook nog fris van smaak? Of wordt het taaier en is het meer geschikt om het alleen voor het zaad te houden? En hoeveel vorst kan het hebben - afdekken of hoeft niet? Ik had trouwens in de lente ook al wat gezaaid, dat zijn reuzen geworden, dus ik ben wel op de hoogte van snijbiet als normale eenjarige oogstplant.

Een tikje laat met voorstellen, ik geloof dat ik sinds 2 december al een keer of 7, 8 iets heb geroepen in dit forum. Ik heb een volkstuintje, en ben pas dit jaar begonnen. Het tuintje bevindt zich ergens in de Friese weilanden, vaak gebruik ik de roeiboot om er te komen, vandaar dat ik als forumnaam roeier heb aangenomen - 'Jan' was al vergeven als forumnaam. Ik ben dus niet ervaren als tuinier, eerder een beginner, al vind ik dat ik wel snel leer. Ik heb 15 jaar in Schotland gewoond waar je niet zomaar even een stukje grond kan huren. Wel geprobeerd, in Inverness bijvoorbeeld, maar je kunt niet eens op een wachtlijst komen; alles wat ooit volkstuintje was is daar nu volgebouwd. Ik zat op de Britse eilanden vaak in de kroeg, bier te drinken en voetbal te kijken. Dat is er wel. Dat is er dan in Nederland dan weer niet, of nauwelijks, maar er is hier wel ruimte voor tuinieren, dus daar mezelf maar opgestort. We zijn in Nederland bevoorrecht zijn met de beschikbaarheid van volkstuinen, dat is echt niet overal zo - en waarschijnlijk ben ik Friesland dan ook nog bevoorrecht t.o.v. dichter bevolkte gebieden in Nederland. Tot nog toe bevalt het mij uitstekend om een tuintje te hebben. Ik houd van buiten werken en ik ben wel iemand die visueel is ingesteld en er van houd om iets te maken - ik probeer mij er een voorstelling van te maken hoe mijn tuintje er gaat uitzien. Ik zal ook soms een ras of gewas kiezen puur op uiterlijk. Ik heb geen kas, tot nog toe is alles buiten gebeurd, maar op zijn minst een koude bak of zo staat wel op het verlanglijste. Ik ben er wel achter dat het makkelijk is om te veel van iets te krijgen, dat is een extra reden om komend seizoen meer met bloemen te doen, gewoon om het mooie. Om zoveel mogelijk van de eigen tuin te eten en minder van de super te halen is wel een streven van me, maar de opbrengst zal meestal alleen interessant zijn om de gebruikte methodes te toetsen, een hoge opbrengst zal niet een doel op zich voor me zijn. Misschien dat het houden van bijen ook iets voor mij is - de weilanden waar ik op uit kijk zijn van Natuurmonumenten, daar zou voor bijen meer te vinden moeten zijn dan op de percelen van een reguliere boer. Voordat ik mij registreerde op dit forum kwam ik het al vaak tegen als ik iets meer wilde weten over iets in de tuin. Het is nu december en op de tuin is niet zoveel te doen, er is meer tijd om dit forum te lezen en wat bij te dragen. Je hebt kans dat als het groeiseizoen weer begint ik druk ben buiten en nauwelijks nog stukjes op dit forum ga typ!

Ik geloof dat de discussie wat is verruimd t.o.v. de originele titel die het had, we hebben het haast over de landbouw als geheel... In die ruimere beschouwing vind ik dit een observatie die een kernpunt raakt: Ja, die ontwikkeling is al langer gaande. In de jaren 70 was er al een lange VPRO documentaire waarin zoiets werd getoond. Ik kan me nog een tomaten boer herinneren in dat programma die met zijn handen gebaarde hoe hoog hij de tomatenplanten vroeger liet groeien, volgens mij wees hij nog niet manshoog aan. Nu slingerden ze tegen het plafond; hij had veel meer tomaten nodig. Een verhaal uit de jaren '70. Nu moeten we harder werken om een bestaan op te bouwen. Met veeteelt is het waarschijnlijk nog duidelijker; waar vroeger een boer met een handjevol koeien een goed leven had, en waarschijnlijk ook nog een paar knechten een bestaan kon bieden, zonder subsidie potjes, is dat nu wel anders. Er heeft mechanisatie en schaalvergroting plaatsgevonden, er wordt wat meer chemie toegepast, maar de economische situatie voor de boeren is alleen maar achteruit gegaan, en ook het milieu. Veel boerenbedrijven zijn verdwenen, net als veel wilde dieren en planten. Dit lijkt op een doodlopende weg met alleen maar verliezers. Alleen maar verliezers? Het lijkt me dat de enige partij die nog garen spint bij het huidige systeem de toeleverende industrie is - de grote bedrijven die hun produkten vooral aan boeren verkopen. Die bedrijven hebben er belang bij dat de boer zich specialiseert en zijn schaal vergroot, omdat de aankoop van veel produkten pas te rechtvaardigen valt bij een bepaalde intensiviteit van gebruik. Met die toeleverende industrie gaat het wel goed; het produceren van dure machines, apparaten en chemische goedjes aan boeren is een successverhaal geworden. We zijn erg goed gebleken in het uitvinden van middelen om boeren te helpen een specifiek probleem in hun bedrijf op te lossen. Maar de boeren hebben daar uiteindelijk niet van geprofiteerd. Ze zijn vooral eenzijdiger geworden, vaak wel beter in het produceren van een hoog volume van een specifiek produkt, maar hun positie in de markt is zwakker geworden. Hun marktpositie heeft zich ook heel sterk vernauwd, zowel aan de afzetkant als aan de acquisitiekant. Ik denk persoonlijk dat als je een discussie gaat voeren over permacultuur, of gewoon meer biodiversiteit, vs monocultuur, en je wilt dat betrekken op een commerciele bedrijfsvoering, dan moet je ook wel tegelijk naar de marktpositie kijken. Om een grotere biodiversiteit rendabel te maken zou het erg helpen als de boer een stuk van de markt terugveroverde. In supermarkten lopen werknemers rond wiens enige taak is om nieuwe sticker-prijzen te plakken omdat voor bepaalde produkten een aktie begint of juist weer ophoudt. En er lopen mensen rond met scanners die alleen maar controleren of de opgeplakte prijs wel klopt met de prijs die het moet zijn. Van spullen verpakken en etiketteren hebben we een industrie op zich gemaakt, maar daar hangt wel een prijskaartje aan, en soms kunnen we door dwingende regels dat prijskaartje niet eens vermijden, ook al zouden we willen. Ik denk dat boeren vaak last hebben van het huidige systeem, en eerder meer handen op de akkers nodig hebben, zeker bioboeren. Als in de prijs van hun produkten moet worden meebetaald zowel aan de huidige systematiek als aan meer handen op de akkers, dan worden bioprodukten inderdaad erg duur. Dus ja, ik denk dat als je naar een wat ander systeem van boeren wilt, je ook naar een ander soort markt moet, of dat de boer een stuk van de markt terug in eigen handen moet nemen. Maar de meesten van ons zullen toch ook wel voorbeelden van zulke boeren kennen? Even terzijde, ik kwam nog een opmerking die me erg onjuist overkomt: Ik heb zowel in Ierland als in Schotland in keukens gewerkt, en ik las keer op keer 'Made in Holland' op de kistjes groenten die binnen kwamen, vooral komkommers en tomaten. Nederland produceert enorm veel groenten. Ik heb net even het internet geraadpleegd om te zien of ik wat cijfers kon vinden. Jazeker; Nederland was in 2014 de tweede voedselexporteur ter wereld met een export waarde van zo'n 80 miljard. Groot Brittannie komt daar niet in de buurt; onder de 20 miljard geexporteerd in 2014. Het belangrijkste export artikel is dan whisky, met een waarde van 4 miljard. Groot Brittannie en Nederland verschillen zeer veel van elkaar. Ik zou wel graag meer willen weten van waarom er zo weinig groente wordt verbouwd in Groot Brittannie, want daar ben ik niet zeker van. Het klimaat is vriendelijk genoeg, minder vorst als bij ons, en ook de grondstructuur van wat ik heb gezien is vaak goed, iets armer misschien. Wel veel stenen, en ik vermoed dat daar een deel van het antwoord zit. Machinale akkerbouw zou wel eens lastig kunnen zijn, met machines die zich om de haverklap stuk rijden op stenen. Veeteelt zou daar iets minder last van moeten hebben, maar toch ook nog wel wat; drainage wordt veel duurder om aan te leggen, om maar wat te noemen. Het kan ook zijn dat een deel van het antwoord cultureel is; in Nederland zijn we gewend het land te maken en te manipuleren, we passen natuurlijke condities aan als die niet naar onze wens zijn - we kopen grond van elders, we bouwen enorme kassen, enten het ene ras op het andere... Niet dat andere volken dat niet doen, maar beduidend minder. Staat er in Nederland een boom in een weiland, dan wordt ie gekapt, in Groot Brittannie werkt de boer er omheen. Ze werken wel wat beter met de natuur als hier, vind ik, en beter toegerust om met biodiversiteit te werken dan ons. Een Britse boer gaat ook wat makkelijker met zijn eigen produkten op de markt staan.

Je ziet ze weer, nu de vorst weg is! Op foto 2 de grootste, die is al groen en is misschien 3 - 4 cm hoog.

Ik hoorde iemand op een YouTube filmpje beweren dat een maand voor de eerste vorst ideaal zou zijn. Er kan dan vooral wortelontwikkeling plaatsvinden, maar de vorst waarschuwt het teentje dat het te vroeg is om de hoogte in te gaan. Ik geloof dat wel. Als we nou tot januari moeten wachten voor we weer vorst krijgen, dan zou je wel es goed kunnen zitten met je timing, dennis78d. Hou ons op de hoogte!

Ik ben niet van plan om iets te doen op de tuin december - januari. Ik help vaak mee op een veehouderij, uiteenlopende klusjes, en een beetje de tuin ordenen doe ik daar ook wel. Er kwamen toch nog wat aardappels naar boven - ras Agria - toen ik de bedden aan het herstructureren was. Die had ik in oktober al gerooid - gek hoe je altijd een aantal over het hoofd ziet. Ze zagen er nog prima uit, komt misschien omdat het nog niet echt nat is geweest? Neem maar mee, zei de boer. Hier heb ik nog een prima maaltje van.

Kleine puntes te zien bij mij. Eén van de laatste dagen van oktober de grond in gezet, met 2 - 4 weken is het meeste wel boven gekomen. 2 bolletjes gekocht op de markt, ras onbekend, ze werden verkocht als Provençaalse knoflook. Nu dus in de Friese klei, bij matige nachtvorst. Ik geloof op dit moment geen groei meer te zien, dat zou ik ook niet verwachten bij deze temperaturen. Ik heb niet eerder knoflook geprobeerd, ben wel reuze beniewd hoe het zal gaan. Ik twijfel over afdekken bij nog lagere temperaturen. Ja, ben ik ook beniewd naar. Zowel mijn teentjes als bolletjes waren nogal ongelijk van grootte, ik heb ze afzonderlijk geplant. Ik kan wel al zien dat een grotere teen in staat is een dikkere stengel naar boven te sturen, niet verrassend, maar wat zal ik volgend jaar zien?

Ik dacht dat ik jaloers zou worden op het Franse weer toen ik dit topic ging bekijken, maar nee, daar vriest het ook, net als hier. Zo'n keyhole, daar ben ik wel jaloers op. Ik heb iets met bouwen in natuursteen, vorig jaar in Schotland heb ik ergens een muur neergezet en regelmatig hier en daar reparaties gepleegd. Hoe kom je aan die term 'keyhole'? Klinkt niet Frans ook. Het lijkt me wel praktisch voor planten, zo'n verhoogde stenen border. Wel veel water geven, zeker? Ik heb net gelezen dat de wortelvlieg niet zo hoog komt, merk je nou dat je wortels veilig zijn op deze hoogte? Of is pastinaak sowieso niet gevoelig voor wortelvlieg - dat weet ik eigenlijk niet.

http://www.jansenzaden.nl Leuk om door hun verzameling pompoenzaden te sneupen, want daar hebben ze veel van. http://www.bartjestuinzaden.com Goedkoop voor bloemzaden. Ik heb er zelf geen ervaring mee, want ik ben meer van de groenten, maar voor wie meer met boemen aan de gang wil lijkt me dit een goeie link.

Af is het nog niet, op de een of andere manier heb ik ook wat weerzin om bouwsels op de volkstuin neer te zetten; zou liever de ruimte vrij en open houden. Maar ik zat met veel opschot van wilgen, ook is het de tijd dat veel bladeren vallen, het leek me beter om daar toch maar wat mee te doen. Ik zag veel pallet-achtige constructies op deze bladzijden, dat lijkt me praktischer als je makkelijk aan dat hout kunt komen, maar ik zat dus met die wilgen. Het is wel mijn bedoeling dat de bak op z'n minst drie wanden gaat krijgen, hoor, er is pas een van af, maar als de bladeren voorlopig maar wat op hun plaats blijven. Er gebeurt weinig met deze hoop op het moment, ik denk dat er meer groen bij kan, maar als ik compost heb voor 2018 vind ik het goed.