Ik las een bericht met vergelijkbare onderwerptitel van enkele jaren terug, waaruit ik moet opmaken dat bonen geen specifieke plukperiode kennen. Sommige van mijn boontjes komen gewoon makkelijker los daar waar ze hechten aan de steel. Is makkelijk losbreken niet toch een indicatie van plukrijp?

 

Andere boontjes soms aan dezelfde plant moet ik ondersteunend met mijn wijsvinger met mijn duimnagel 'afknippen' van de steel. Boontjes knippen lijkt niet op boontjes plukken. En ik vraag mij dus af of de definitie van een rijpe boon niet is dat deze enigszins makkelijk moet loskomen van de steel? En of plukrijp zich zou tonen aan een drogere zone bij de aanhechting (waardoor ze makkelijk afbreken)?

 

Mvg maurits

 

Je kan ze jong oogsten en in ze gehele koken, kan ze lang laten worden en bereiden als snijboontjes, of je kan zelfs wachten tot ze verdrogen en openspringen en enkel de vette bonen uit de peul eten..

 

Ik heb het liefst de eerste 2

Ik ken geen boontje wat geen draad ontwikkelt, en ik geloof dat dit een voorname reden is dat mensen vaak boontjes vrij jong oogsten, voordat die draad stugger en harder wordt.

Ik heb zelf ook liever een mals boontje, en knip ze er af. Zo'n begrip als 'plukrijp' zou ik niet snel gebruiken bij boontjes. Dan bedoel ik wel puur die boontjes die ook wel slaboontjes, prinsessenboontjes of sperzieboontjes worden genoemd, die worden normaal met peul en al gegeten.

 

Ik geloof dat je alle consumptiebonen wel met peul kunt eten als je ze vroeg genoeg oogst. Veel bonen worden specifiek voor de boon zelf geteeld; tuinbonen, droogbonen, erwten (die ook een soort boon zijn)... Dat spul laat je allemaal langer afrijpen. Het specifieke van de boontjes die jij bedoelt is dat je ze juist niet laat afrijpen. Bij peultjes (mange-tout) is dat niet laten afrijpen nog extremer; die haal je er heel jong af, daar krijgen de boontjes binnenin geen kans om boontjes te worden.

Al die boontjes verschillen eigenlijk niet zo veel van elkaar, onze keuzes in hoe we er mee omgaan maken een groot deel van de verschillen.

Op de velden, hier rond het huis staan ook princesseboontjes.

De oogst gebeurt door de planten uit de grond te trekken en daarna alle boontjes eraf te halen.

Hoort dit zo, of kan ik een gedeelte van de boontjes oogsten en het plantje in de aarde laten, blijft deze plant dan boontjes produceren?

'Trekken' is toch al niet aan te raden bij vlinderbloemigen. Ze produceren stikstof die ze in de wortels opslaan, dus beter is het loof boven de grond af te knippen zodat dat stikstofvoorraadje lekker in de grond blijft.

 

Bij droogbonen is het dacht ik wel gebruikelijk om als de planten al aardig flets zijn het loof er in één keer af te knippen, dan nog een tijdje te drogen te hangen en dan bonen te pellen.

Bij Prinsessenboontjes die je vers in zijn geheel eet zou ik meerdere keren wat dan groot genoeg is oogsten. De eerste paar keren dat je een plukronde doet zullen er nog bloemetjes aan zitten die ook nog wel bonen worden.