Er is afgelopen week niet veel schokkends gebeurd. Het frisse weer houdt nog even aan.

De witlof kwam wel boven kijken:

We hebben er al van gegeten zoals deze prei witlof schotel uit de oven.

Op de tuin wordt het drukker zeker op de mooiere dagen en soms is er onverwachts bezoek.

Er kwam een haas kijken of de sjalotjes al groen hadden.

Een ooievaarspaar kwam foerageren en keek en passant of het al jaren leegstaande nest op een paal in het weiland naast de tuin nog vrij was.

Ook zaten er ineens drie eenden in mijn aardbeienbed. Ze keken niet op of om en hadden alleen oog voor elkaar.

Ze hadden duidelijk het voorjaar in de bol, maar in mijn aardbeienbed geen menage a trois.

We eten gestaag door van het groen uit de bakken. Wel heb ik de ramen er deels weer opgelegd om de aardappels te beschermen tegen de nachtvorst.

Dat gaat gelukkig goed, het weiland was 's morgens wit van de rijp mar de aardappels leven nog.

Ik deel veel uit, meest winterpostelein, maar het groeit toch langzaam dicht.

Salade voor een paar dagen:

De Russische bladkoolspruiten geven ook nog steeds.

Hier in een soepje met zuurdesembrood :

De witlof ziet er vers niet uit:

Zo is het al beter:

Ook ben ik begonnen met het verspenen van het zomerspul zoals hier de tomaatjes.

Het wordt ook tijd om courgette mais etc. te zaaien.

De bessen, rabarber en opkomende pioenrozen geven de tuin weer wat inhoud, 

al is het merendeel van mijn moestuin al ingezaaid en gepoot.

Voor vanavond een bestelling voor de Pad Thai:

Bosui, Welsh-onion en verse knoflook;

Het blijft voorlopig nog fris lenteweer.

Ik heb er geen last van maar het begint hier nu wel langzaam op te drogen en een flinke bui zit er voorlopig ook nog niet in.