Er zijn er die de tuin de tuin laten  als de winter zo langzamerhand begint.

Er zijn er die de moestuin winterklaar maken en vertrekken, om alleen nog terug te komen voor wat boerenkool.

Er zijn er ook die het liefst diep onder de dekens willen kruipen en een winterslaap willen houden.

 

Maar ik ben het liefst buiten, weer of geen weer, en heb met de moestuin een excuus om het warme huis uit te gaan.

Het was nat en koud buiten, het was weer om flink bezig te blijven dus ik ben maar begonnen met mest rijden en spitten.

Op zandgrond gebeurt dat meestal na de vorst aan het begin van de lente.

Op het aardappelveldje hebben na de aardappeloogst oogst de pompoenen gestaan, en na het oogsten van de pompoen en het verwijderen van het onkruid heb ik het een paar keer geschoffeld.

 

Nu heb ik er redelijk verse paardenmest op verspreid en ik spit dat gelijk onder.

Het idee is dat de mest zo vast wat kan verteren voor er de peulen e.d. er in maart op komen.

Iedere dag een paar vierkante meter want ik ga niet zo hard.

 

Die vers gespitte grond ziet er uitnodigend uit en ik bedenk me dat ik vergeten ben om de Aguadulce tuinbonen te leggen.

Ik had zelf flink wat zaad gewonnen dus ik zaai een rij onder cloches, net als ik vorig jaar deed.

Wel een aantal weken later, maar ik hoop nog op tijd, de bonen kiemen vanaf 5 graden.

 

 

 

 

Voor de zekerheid gooi ik in ieder gat drie bonen.

Nu nog wat zon en het komt vast goed.

 

 

Tussendoor rust ik uit in de kas. 

Ook daar zaai ik nog 60 tuinboontjes voor. Die mogen  straks de lage kas in, maar die staat nu nog vol met eten.

In de kas zal het ietsje warmer zijn, en voor de zekerheid dek ik de bak af met gaas tegen hongerige knaagdieren.

 

 

 

Thuis is er comfortfood van de tuin, aardappelprei schotel en N-Z spinaziequiche.

 

 

Ook is er zelfgemaakte pasta Bolognese met ui, knoflook en venkel van de tuin.

 

 

 

Ook heb ik de helft van de platte bak klaar, 5 eenruiters.

 Alles is daar geoogst en uitgezocht.

Daarna heb ik flink wat compost ingespit en de heermoes zo veel mogelijk verwijderd.

 

Ik heb genoeg plantjes en pootgoed staan om hem te vullen.

Ik verzamel zaailingen op de tuin.

Drie soorten sla:

 

 

Andijvie, radicchio en paksoy.

 

 

Ik zet er de eerste knoflook tenen voor het loof in de lente.

Niet te diep, ze staan hier toch beschut.

 

 

Ook zet ik flink wat uitjes en sjalotjes om straks het loof te oogsten.

Voor die tijd is er hopelijk al  Welsh-onion, hier rechts op de foto,  die al vroeg vers groen geeft.

 

 

Ook de eerste koukleumen krijgen er een plekje samen met aardbeien die ik ga vervroegen.

 

 

Er achter staat een pot met Marokkaanse munt, die gaat straks ook hard groeien onder glas.

 

 

Je ziet het, er is genoeg te doen.

En dan ligt de witloof nog te wachten tot ze de grond in mogen.

 

 

Of de uitgebloeide prei, waar ik zaad van wilde winnen maar die het de hoogste tijd vond en zelf maar vast begonnen is:

 

 

 

Die kan straks ook zo een bak met grond in.

 

Er is nog veel te eten van de tuin, vanmiddag had ik een omelet met na gerijpte kerstomaatjes uit de vensterbank.

Vanavond was er snijbiet, rucola en aardappelsalade.

 

 

En als toespijs een punt pompoentaart, en deze smaakte een stuk beter.