De afgelopen periode zijn we begonnen met frisse dagen, wat te merken is op de tuin.

Alles is wat later als vorig jaar, behalve achter glas want de zon heeft wel geschenen,

Opvallend is ook het droge weer, de tuin begint langzaam op te drogen na het natte vorige jaar.

De laatste dagen was het warmer en de nachtvorsten lijken voorlopig voorbij.

 

 

Veel neerslag wordt er ook niet verwacht, maar misschien krijgen we nog een buitje.

 

We kunnen dus flink wat uurtjes maken op de moestuin.

Het hele voorstuk is inmiddels gespit.

Ik was klaar op de eerste lentedag.

Van de 350M2 tuin is 300 vierkante meter gespit.

Ik spit ongeveer 20 cm diep dus dat is bij elkaar 60 kuub grond.

Een natte kuub zand weegt 1700 Kg dus 60x1700Kg is ruim 100,000 Kg. 

Dat is het gewicht van een Boeing 757.

 

 

Ik ben in september begonnen met het stuk voor de bollen en de knoflook en nu rest alleen nog wat stukjes waar nog wat wintergroen staat.

 

Op dat gespitte stuk heb ik in het tunneltje drie rijen pootaardappeltjes gepoot voor de primeurteelt.

 

 

Ze zijn nog niet boven, dankzij de koude nachten.

 

Ook waren de voor gezaaide tuinbonen Aguadulce klaar om de grond in te gaan.

Je kan zien aan welke kant de lage zon op het kratje stond.

 

 

Ik plant ze zo snel mogelijk om de penwortel heel te houden.

Die wortel plant ik zo veel mogelijk naar beneden zodat ze op zoek kunnen naar  vocht, belangrijk op de zandgrond hier.

Dat scheelt weer gieten bij een droog voorjaar.

 

 

ik zet ze in een dubbele rij in de luwte achter schotten, al kunnen ze wel wat kou hebben.

Maar ze kregen toch lichte vorstschade door de nachtvorst en droge lucht.

 

 

Er naast komt een uienveld, de pootuien in rijen onder fijn insectengaas.

Zo is ook de zuidkant beschut.

 

 

De pastinaken was ik een beetje vergeten, ze zijn ook zo goed als verdwenen in de winter, maar nu gaan ze weer aan de groei.

Ik oogst wat voor in een stoofschotel.

 

 

 

Samen met aardappels en kool en groen van de tuin.

 

 

 

 

Half maart is ook de tijd van de peulachtigen.

De voorgetrokken peulen kunnen aan het gaas en ik zaai er gelijk weer wat ter plekke bij.

Nog wel beschermd onder gaasbakken.

 

 

Ook de doperwten worden gelegd.

 

 

En de eerste lichting suikererwtjes. Ieder 10cm vier voorgeweekte erwten.

 

 

 

Ook vul ik het lege kratje van de tuinbonen weer met de volgende lichting.

Een kleine honderd boontjes Driemaal Wit. 

Witte zaden, witte bloemen en wit na het koken.

 

 

ik sleep regelmatig potten met voorgetrokken bloemen mee.

Wel zijn er veel bollen die geen bloem aanmaken.

Vorig jaar was het door de nattigheid een slecht bollenjaar.

 

 

de tuin wordt steeds leger, de laatste palmkool wordt afgevoerd.

 

 

 

 

 

Maar we zaaien stug door, het kan weer gevuld.

 

Onder plat glas komen radijzen en raapsteeltjes.

 

 

En onder insectengaas de Russische bladkoolplantjes in een bedje van compost/mest.

 

 

De eerste uitjes staan vast, ze hebben worteltjes,

Ik maak nog een gaaskooi voor nog flink wat meters pootuien.

 

 

En 's middags heb ik twee nieuwe buren.

 

 

 

Ik heb ook wat aanloop gehad, zo kwam de moestuinploeg van de instelling waar ik gewerkt heb plantgoed en stekken halen.

Het kost me veel energie, maar ik merk dan ook dat ik ondanks mijn hartfalen toch flink wat werk heb verzet.

 

 

Dan is het tijd voor wat eten van de tuin, de eerste witlof uit de kuil was helaas nog wat minnetjes.

 

 

Maar met wat groen toch weer een lekkere salade met eigen aardappels.

 

 

En laat gerust je ballonnen los, ik ruim ze wel op van het strand.

Zoals deze wat fletse ballon nog van Valentijnsdag misschien?

 

 

Dan kan je het je geliefde toch beter zeggen met een bloemetje.