Kamilla

Mierikswortel vergroot je aardappeloogst als de planten in de buurt van je aardappels poot . Proefondervindelijk heb ik dit ooit per ongeluk meegemaakt.

Neckarkönigin. Ik zet ze al jaren omdat ze zo ontzettend lekker zijn.

Ik lust alles en vind alles lekker uit mijn tuin. Mijn favorieten zijn: kerstomaten en spekbonen (dikke sperzieboon die mals blijft en geen draden krijgt). Dit jaar heb ik voor het eerst groenlof gezaaid. Dat is pas bitter....

Het bed waar ik de bonen op ga kweken, mest ik nooit met stikstofhoudende stof. Hier reken ik het bloedmeel van ecostyle ook onder. Bonen maken zelf stikstof dus extra besmesting is eigenlijk "overvoering". Zoals Hansm schrijft om meer gericht per gewas te mesten, lijkt mij zeer doeltreffend. Koolplanten, sla, andijvie en prei kunnen als ze uitgepoot worden, een schepje extra krijgen.

Eerlijk gezegd had ik nog nooit van boomspinazie gehoord. Wat betreft een lekker spinaziegerecht heb ik in een Indiaas restaurant heerlijke spinazie gegeten: spinazie met tomaat, rode peper, komijn, koriander, zout en wat aardappelschijfjes. Dit pittige gerecht werd geserveerd met (basmati)rijst. Op deze manier maak ik behalve spinazie ook snijbiet en brandnetels klaar. Dus de wellicht anders smakende boomspinazie wordt er misschien ook lekkerder van.

Een goeie tip, inderdaad. Een paar jaar terug is mij hetzelfde overkomen en toen hebben we lekkere groene pepers op. Maar ik zal 'm onthouden.

Toen ik de titel van dit onderwerp zag, wist ik even niet wat de bedoeling was... Toch lijken mij de mooie groene bladeren van je bonenplanten nog goed genoeg om wat naoogst te kunnen geven. Maar als je plaatsgebrek hebt, is het weghalen wel zo handig. Met een tuin op het noordoosten is er voor mij geen tijd meer om na de bonen nog iets te verbouwen. Mijn staakbonen zijn trouwens vreselijk laat dit jaar. Na de tuinbonen en peultjes bewerk ik de grond ongeveer net zo als jij (alleen zonder machine) en gaan er de prei en winterandijvie op. Die staan nu in volle glorie dankzij de stikstof.

Jullie ook allebei bedankt.

Hej Else! Welkom op het forum. Het zal veel werk geweest zijn om de coniferen en sparretjes uit de tuin te vervangen door eetbare gewassen. Veel succes ermee.

Ik zal jouw vraag vanavond aan mijn vader voorleggen want een wetenschappelijk antwoord heb ik er niet op. Er is mij altijd geleerd dat je de pitten niet mag eten zonder het vruchtvlees. Dit geldt ook voor appels, peren, kersen, perziken enz... Het grappige is dat ik ontdekt heb dat deze wisselwerking tussen pit en vruchtvlees ook werkt tegen de beruchte bijwerking van het pruimen eten... Ik kan zonder enig probleem minstens 10 pruimen compleet met pit opeten.

Welkom hier Er zal wel veel te doen zijn als je een tuin overneemt van iemand anders. In ieder geval veel succes in de tuin.

Omdat onze pruimenboom (Reine Victoria) het dit jaar jaar erg enthousiast deed, heb ik een compote-recept bedacht. Het is bedoeld om in te vriezen omdat ik geen geleisuiker heb gebruikt. Het smaakt heerlijk bij pannenkoeken, maar ook bij gerechten waar je normaal appelmoes bij zou eten. Wat je er voor nodig hebt: ---pruimen (ruim 500 gram) ---citroensap (1 tot 2 eetlepels) ---gele basterdsuiker (vanaf 50 gram afhankelijk van smaak) ---maizena (1eetlepel) ---vanillesuiker (piepklein snufje) ---kaneel (ruim, naar smaak) De pruimen wassen, de schil erom laten en in niet te kleine stukken snijden zodat je netto 500 gram hebt. In een pan doen met een bodempje water, 1 of hoogstens 2 eetlepels citroensap erbij en ongeveer 50 gram basterdsuiker. Daarna maak ik de pitten met een notenkraker open om er de kleine amandelvormige pitjes uit te halen. Ik neem ongeveer de helft of hooguit 3/4 van de totale hoeveelheid pitten hiervoor. Deze maal ik of snijd ik met een scherp mesje fijn en vervolgens voeg ik die toe aan de pruimen. De pitten smaken naar een bittere amandel en zijn rijk aan vitamine B17 (laetrile). Het eten van alleen pitten zonder de vrucht is giftig! Alles aan de kook brengen en zo'n 10 minuten laten bubbelen. Daarna afgieten in een andere pan om het kookvocht te kunnen binden. Ik neem daar maizena voor. Doe 1 eetlepel maizena in een kopje, klein scheutje water erbij en een papje ervan maken. De pan met kookvocht aan de kook brengen en het papje maizena al roerend toevoegen tot het gebonden is. Daarna weer toevoegen aan de pan met de pruimen. Strooi er minimaal vanillesuiker overheen en royaal kaneel. Even doorroeren en het is klaar. Misschien dat je het nog proeven wilt om te kijken of je het zoet genoeg vindt. Ik ben namelijk geen zoetekauw. Succes ermee

Bedankt voor jouw reaktie bij mijn voorsteltopic. Wat leuk dat jij het tuinieren al jong te pakken hebt. Al doende leer je ieder jaar weer nieuwe manieren bij en krijg je weer andere ideeën. Veel succes Kamilla

Bedankt allebei! Ik heb een boel bij te lezen, zie ik.

Onze appelboom (Groninger Kroon) en ons pruimenboompje hebben ons dit jaar een een mega-oogst bezorgd. Ik ben dagelijks bezig met pruimencompote, appelcompote en appelmoes. Bij mij gaat alles in 2-persoonsbakjes de diepvries in. De beide compotesoorten worden van de winter gebruikt om een eigengebakken vlaaibodem van vulling te voorzien.

Terug van weg geweest. Nadat het afgelopen jaar mijn moeder overleden was, heb ik mijn vader moeten helpen bij het opruimen en opnieuw inrichten van zijn huis. Een enorme klus die nog niet helemaal afgerond is! Dat betekent dat het tuinieren er niet al te best afgekomen is en het gezellig meedoen op het forum al evenmin. Ondanks het matige onderhoud dat ik in de moestuin heb kunnen plegen, hebben we wel een rijke oogst gehad. We genieten nog dagelijks van lekker eten op tafel. Tot gauw maar weer. Groetjes van Kamilla

Interessant artikel! Het is een feit, ook binnen de geneeskunde, dat het land gedemineraliseerd wordt. Elk jaar gaat mijn vader op vakantie naar zee en komt dan terug met gevulde vuilniszakken met zeewier voor in zijn composthoop. Zelf heb ik afgelopen jaar ook meegedaan. Dus ik heb al een beetje voorsprong dit jaar.

Een paar jaar geleden kwam er tijdens een zomerhoosbui een horde slakken. Duizenden & duizenden naaktslakken maakten zich meester van de hele omgeving. Ze kropen over de auto's, de paden waren een grote wriemelende glibberzooi, ze werkten zich tegen de ruiten omhoog. Ik wil er best een handjevol de kans geven, omwille van de balans in mijn tuin. Maar het moet niet de pan uit rijzen....

Ik kan er in zekere zin in meegaan dat aantastingen en de aanwezigheid van bepaalde ongewenste kruiden, ons iets te vertellen hebben. Toch moet mij wat slakken betreft wel van het hart dat er in het ingepolderde Flevoland een slakkenpopulatie tot stand is gekomen, die om het eigen hagje te redden zich op elke slaplant stort die ze tegenkomt. Een natuurlijk evenwicht is ver zoek. Vogeltjes die de slakken graag lusten, worden weer op afstand gehouden doordat iedereen een kat rond laat lopen. M.a.w. tuinieren is schipperen met de omstandigheden die je geboden worden.

Prei (ui en bieslook) begint met een "lusje" dat na een aantal dagen als een stengeltje te zien is. Maar Metje is hier pepers aan het kweken en daar komen wel blaadjes aan.

De bovenkant van het steeltje waar de blaadjes aan zitten, ontvouwt zich vaak wat later. Wat je wel vaak tegenkomt bij binnenshuis ontkiemde plantjes, is dat het zaadomhulseltje om de blaadjes blijft zitten waardoor de blaadjes niet vrij kunnen komen. Het omhulsel van de zaden wordt (normaal in de tuin) door vocht week gemaakt waardoor het plantje het door groeikracht van zich af duwt. Daar moet je binnenshuis soms met een plantenspuit bij helpen.

De term biologisch heeft waarschijnlijk diverse definities opgedaan die te pas en te onpas gehanteerd worden. Biotex-groen heet ook een biologisch inweekmiddel te zijn. Toch wil je dat zeker niet tussen je plantjes strooien. Het gaat dus meer om de discussie of biologisch al of niet gebonden is aan authenticiteit.

Het lijkt mij dat de vruchten daar veel te zwaar voor zijn. De pompoenfamilie heeft geen "plakstrips" zoals bonen en peulen dat wel hebben waardoor ze niet uit zichzelf langs stokken zullen gaan klimmen. Het is mij ooit een keer overkomen dat een komkommerplant letterlijk uit zichzelf de boom ingegaan is. Dat was een dennenboom waar de vruchten goed steun in konden vinden en daardoor niet aan hun eigen gewicht hoefden te hangen. Ik hoop dat er nog betere ideeën komen.

Een goed begin is het halve werk! De tuin lijkt er ineens veel groter door.

Ons laurierboomPJE is inmiddels zo'n meter of 3½ hoog. Thijm blijft laag maar breidt zich wel wat uit en komt ieder jaar weer terug. Oregano ook. Nog andere suggesties zijn bieslook (30CM hoog) en komt na de winter ook terug. Rozemarijn wordt een winterharde struik en past in veel gerechten.