weknow

De afgelopen jaren heb ik veel van mijn verzameling fruitbomen-struiken via geruild en gekregen enthout en stekhout kunnen verkrijgen. Het principe daarbij is in grote lijnen dat je geeft en iets aanbiedt dat voor mensen interessant is en daarvoor ook weer wat terugkrijgt. In het begin was het meer kijgen dan geven en al snel wordt dat gelijkwaardiger en word je eerder een gever dan een krijger. Ik denk dat ik er ook wel wat op heb gelet om fruitbomen aan te kopen waarvan ik wist dat het voor andere liefhebbers zeker interessant zou zijn....dus naast iets dat mijn eigen belangstelling had, ook iets om mee te ruilen en anderen blij te maken. Bovendien is oprechte aandacht voor iemands passie en niet alleen een ik-wil-hebben-mentaliteit belangrijk voor goede contacten en maakt dat vooral contacten en uitwisseling echt boeiend en iets fijns: Mensen worden vrienden...tuinvrienden en fruitvrienden. Het gaat er dus ook om, dat je met andere fruitliefhebbers die wat serieuzer bezig zijn in contact komt en tegelijk dat je er op gericht bent om anderen echt verder te helpen. Als anderen merken dat je open en serieus bent, wat kennis van zaken hebt of open staat daar voor, serieus met namen van rassen en varieteiten omgaat enz. dan is een vriendelijke vraag naar een bepaalde varieteit en ruimhartig ruilaanbod vaak alles wat je nodig hebt. (Ik denk en zeg wel eens dat een van de rijkdommen van tuinieren is dat je planten kunt (leren) vermeerderen en er volop van kunt uitdelen.) In de loop der jaren heb ik zo zeker enkele tientallen fruitvrienden leren kennen met wie ik ook meer of minder intensief contact onderhoud...mensen van wie ik kon leren en bij wie ik kon zien dat en hoe ze ermee bezig zijn en er van genieten, met wie ik informatie uitwissel en onze ervaringen en opgedane kennis kan uitwisselen. Het grappige is dat die mensen die ook zo bezig zijn elkaar vaak allemaal wel kennen en volgen. Het leuke van internet en speciale websites en groepen is dat taal geen belemmering hoeft te zijn en je dus (in principe) met mensen over de hele wereld contact hierover hebben en delen. In de loop der jaren ontmoette ik zo zelfs fruitvrienden uit Japan (met veel culturele informatie over kaki's en zaden van diverse varieteiten die hier onbekend zijn), Roemenie, Zwitserland, Zweden, Italie, Portugal en dichterbij huis. Soms blijft het bij internet contact en soms iets naar elkaar opsturen, maar soms ook een bezoek of zelfs logeerpartij. Als ik zo eens na loop op welke manieren ik met mensen in contact kwam.... Een aantal contacten verliep zeker ook via dit forum. Je zoekt iets dat misschien iemand anders heeft of een ander zoekt iets dat jij hebt en een prive-berichtje. Er zijn enkele mensen van dit forum aan wie ik - zeker toen ik pas begon met een serieuze ecologische tuin met ook veel fruit - heel veel gehad heb en van wie ik van alles heb gekregen, mogen proeven, komen kijken enz. Soms bij MTF-dagen , maar vaak ook daarbuiten. Een heel aantal goede uitwisselingscontacten heb ik opgedaan via een Franse website voor het ruilen van enthout die helaas niet meer bestaat. Fruitiers.net Toen die stopten zijn er enkelen op een soortgelijke manier verder gegaan https://www.fruitiers.org/ en daar kun je zeker ook slagen....het kost wel veel tijd om je "verger" (plantentuin = aanbodlijst) in te voeren en er zijn veel minder leden...maar het is allemaal liefdewerk van vrijwilligers en een website laten draaien is niet goedkoop. Er zijn 2 Vergers uit Nederland.....en alles is in het Frans (dat ik nauwelijks machtig ben...maar een vertaal-app doet hier wonderen). Op Facebook (een medium dat ik niet zo geweldig vind omdat het vaak oppervlakkig, kreterig, commercieel en desinformerend is en bovendien uit is op gegevens over jou en je te beinvloeden) heb ik in enkele fruitgroepen en tuingroepen ook best wel wat mensen leren kennen en als je daarbij blijft en kritisch kijkt naar wie wie is en waarmee mensen bezig zijn, kwamen er toch een heel aantal vriendelijke, leuke, deskundige en betrouwbare passiegenoten boven drijven. Er is een besloten speciale groep (met een goede en hartelijke moderator) in het Nederlands voor het uitwisselen van ent- en stekhout waarvan je lid kunt worden: https://www.facebook.com/groups/443819100132077. Zo is er ook een in het Frans: https://www.facebook.com/groups/616805608728304. Een leuke groep, maar erg groot meer algemeen over fruit = Liefhebbers van fruit en fruitteelt. Nog steeds op Facebook zijn er - in meerdere landen en talen ook - ook specialistische groepen voor bepaalde fruitsoorten (bijvoorbeeld persimmon, pawpaw, kleinfruit, peren, appels enz) en ook kun je wellicht aansluiting vinden bij ecologisch georienteerde groepen over voedselbossen e.d. Veel contacten gaan ook via-via...vrienden die weer andere vrienden kennen of specialisten die je heel veel kennis en ervaring hebben (ik kom bijv. om de paar maanden bij en kreeg nogal wat enthout van een Vlaamse fruitvriend die vele honderden rassen van alleen de beste en vaak zeer zeldzame perenrassen heeft aangeplant...zo zijn er ook mensen die bijna alles weten over en kennen van pruimen of appels of abrikozen..... Wat ik me ook realiseer is dat als je er echt zo intensief mee bezig bent als ik, je iets vak-idioterigs krijgt. 😁Voor de meeste mensen is een appel een appel...voor mij is elke boom, elk ras een verhaal, een eigenheid, een geschiedenis een eigen ontwikkeling.... Ik ga er vanzelf diep op in...dieper dan de meeste mensen nog boeit. Het leuke van fruitvrienden is dat je dat wel juist interessant vindt bij elkaar. Intussen is mijn eigen paradijs zo goed als vol en ben ik niet meer uit op nog van alles aan te planten (hoewel er nog tientallen geweldige dingen zijn die ik ook best zou willen...maar uiteindelijk is niet het (veel) hebben het belangrijkste maar kunnen genieten en plezier hebben van wat er is. ) Ik heb de laatste jaren ook voor veel verschillende mensen soms grote hoeveelheden enthout e.d. verzorgd en uitgedeeld....doe het nu wat rustiger aan. Natuurlijk wil ik iemand graag helpen als ik kan. Maar het kostte zo veel tijd allemaal en ging soms ten koste ook van mijn eigen doelen. Bijvoorbeeld mijn snoeiwijze van appel en perenbomen is gericht op kleine zo mogelijk smalle bomen en dus snoei ik vooral in de zomer....gevolg is dat ik aan die bomen dan geen enthout heb in de wintermaanden. Een tip op de vraag van Someshta Ik weet niet of er nog veel fruitliefhebbers op dit forum actief zijn? Mensen die weten hoe ze moeten enten, wanneer, hoe en wat precies aan hout om te enten/stekken, oculeren of chipbudden geschikt is, die iets van een wat bredere collectie hebben staan, de namen kennen van hun rassen zonder te veel fouten. Door heel gericht te vragen (en misschien aan te bieden) is het vast mogelijk om een uitwisseling (per post naar elkaar sturen) op gang te brengen. Iemand die het initiatief neemt en er wat tijd in steekt, kan dit vast wat op gang trekken. Succes!

Oeioei.....kom ik een na een paar jaar terug op dit forum en schrik ik toch echt van de angst in dit topic. Ooit ook in mee-verkend en mee-uitegwisseld hoe we dat het beste deden met kiwibessen. Komt op mij over als dat er nu mensen bezig zijn met problemen zoeken. Hier nu 14 jaar ca. 12 kiwibessen met intussen uitstekende oogsten. Nog nooit iets afgedekt of beschermd. Juist het eerste jaar een Issai (een vreemd ras dat net iets gevoeliger is voor een flink nachtvorstje laat in het voorjaar) die wat zwarte blaadjes had, maar verder nooit niks. Nooit een probleem. En bij mij staat het echt niet beschut. Tuurlijk...in zuidwest Nederland waar ik woon is het ietsje zachter in de winter en minder heet in de zomer. Maar toch...veel meer te vrezen heb je niet oostel;ijker in NL dan dat een keer, uitzonderlijk, je geen oogst hebt. En dat is heel normaal als je fruit kweekt: een beurtjaar bij pitfruit, een minder jaar bij pruimen of abrikozen, druiven die het ene jaar beter vrucht zetten dan een ander met veel misbloei.....je kunt je niet indekken tegen alle eventualiteiten...zoveel dat je niet 100% kunt controleren.....de natuur is de natuur (en is intussen ernstig verstoord) ...probeer dat ook beter niet zou ik zeggen. .... Wat een veel groter probleem is intussen is kiwibessen (en diverse andere fruitsoorten die het goed deden bij ons) die in de hitte van onze (onzichtbare) klimaatramp-zomers verbranden...zeker als ze open en bloot aan de zon worden blootgesteld en gepamperd.

Donker bewaren. Rond 10 a 15 graden. Tot ca. februari/maart blijven ze fris. Daarna gaat er een nieuwe stengel uit groeien en kun je ze beter oppotten met de punt boven de grond en lichter zetten, maar nog nauwelijks water geven (die stengel zoekt het licht, zoals aardappelscheuten...in het licht en koel groeit de plant weinig en blijft ze hanteerbaar....ze gaat pas vrij laat wat wortels maken, de vrucht is voedselvoorraad voor starten van nieuw seizoen) Je kunt ze schillen (als ze gestekeld zijn met handschoenen aan) en ze in plakjes of schijfjes snijden en mee bakken, stoven, wokken in een gerecht of heel fijn wat rauw in een salade bijvoorbeeld. Ook na warme blijven ze knapperig met een milde komkommersmaak. Ik vind ze lekker en vind ze ideaal om verse groente te hebben in de wintermaanden. (Lijkt echt wat op komkommer, maar dan steviger, minder nattig en knapperiger).

Neen. Die op jouw foto, Appelvrouw, is een "aardbeiguave"ofwel Psidium cattleianum. De ananasguave (ofwel Feijoa ofwel Acca Sellownia) waarover Goldfish hier info geeft is zelfs geen directe familie van de aardbeiguave. De Feijoa is veel beter winterhard dan op het internet overal wordt beweerd. Ik hoor van vele kanten dat ze gewoon open in tuinen voldoet, al decennia lang, zonder problemen. De bloemen zijn heel bijzonder en de vruchten zijn een stuk groter dan van de aardbeiguave op jouw foto's en erg lekker. Nu nog niet rijp, maar in de tuin van Goldfish en Mevrouw Groen staat een veel grotere boom met veel erg mooie vruchten...bij mij waren ze begin november rijp afgelopen jaar. Plukken is niet nodig, want ze vallen op het moment dat ze rijp zijn, maar moeten dan wel binnen een paar dagen opgegeten worden. Als er een fruitsoort is die veel meer aandacht verdient in mijn ogen (want lekker zoetzuur, vruchtveels met peerstructuur, gemakkelijk groeiend en in onderhoud en ook met behoorlijke opbrengst en heel mooi wintergroen blijvend) is het deze Ananasguave. Het is zelfs een van de weinige fruitsoorten die ook in de halfschaduw behoorlijk voldoet. (Eigenlijk heeft zo wat alle fruit zo veel mogelijk zon nodig om lekker te worden en niet ziekelijk te kwakkelen)Hier een paar foto's van de Feijoa.

Bedankt mevrouw en meneer Groene Goldfish voor de gezellige en mooie dag die jullie hebben georganiseerd. Leuke mensen ontmoet en teruggezien! Het was de lange rit waard! Tot ziens!

Ik kan morgen een bakje voor je scheppen met compost en dan zitten er veel in. Als je dat wilt...graag duidelijk zeggen en mij een berichtje sturen. Ik rij hier rond 10.00 uur door en zonder duidelijk bericht veel kans dat ik het niet meer lees.

Auto flink vol.

Ik zal je een witte en rose aalbes meenemen. En een Merketon-zaailing. Zoals ik al zei is een vruchtbare perzik een kwestie van goede gerichte zomersnoei, Daarmee hou je ze in toom en zorg je voor elk jaar volop vruchthout. En omdat het zomersnoei is, beperk je zo ook de groei sterk. Maar de perzik is een zaailing...die groeien zo hard en zo veel als een grote boom... het is een soort bonsai (maar dan milder) die je eigenlijk doet. Mijn appelbomen ent ik op onderstammen die de groei sterk of zelfs heel sterk afremmen en die blijven daardoor (ook afhankelijk van het ras en je bodem) relatief klein......maar ook dan is kundige snoei nodig...vooral om het niet te verpesten. De meeste mensen snoeien alleen in de winter en het gevolg daarvan is dat je tegen een boom zegt: groeien, groeien, groeien....je bereikt precies het tegengestelde van wat je wenst. 80% van wat op internet staat over fruit snoeien is onzin helaas.

Mag je me zaterdag meer over vertellen, Goldfish.

Ik heb vandaag 6 pawpaw-boompjes van ca 4 jaar oud zo diep mogelijk uitgestoken. Die kan ik voor de liefhebber(s) meenemen a.s. zaterdag. Ze zijn nu rond de 50 a 60 cm groot. Advies is om ze met 2 samen in een diep plantgat met veel organisch materiaal te planten...3 mag ook. Dat geeft veel grotere kansen op goede bestuiving. Wortels niet proberen te spreiden of los te maken...want daarmee is er veel kans dat je ze de nek omdraait, Ze zijn met blote wortel en zitten in een ruime zak...uiteraard de wortels vochtig houden en de boompjes zo snel mogelijk in de grond zetten en bij het planten gerust 10 a 20 liter water geven...(er hangt wel wat grond aan, ik heb ze zo veel mogelijk met rust gelaten om zo weinig mogelijk te beschadigen). Pawpaws laten zich moeilijk verplanten. Ik geef geen garantie dat ze terug aanslaan, maar de kansen zijn heel goed aangezien de boompjes in bijna winterrust gaan en ik heb ze zodanig opgekweekt dat er geen heel lange penwortel is, maar ook een aantal stevige zijwaartse wortels. Sinds 2012 heb ik me intensief bezig gehouden met opkweken van pawpaw. De wereld afgeschuimd om enkele zaden te vinden (veel geld, zaden waren verdroogd en bij pawpaw betekent dat 0% kans op kiemen). Etr was toen heel weinig informatie over en wat er was klopte vaak voor geen meter. Dus ik heb heel wat moeten proberen...maar in de loop der jaren heb ik zeker een 150 planten opgekweekt en grotendeels weggegeven. In mijn moestuin aan huis staan naast 1 gekochte boom die al een paar jaar droeg (maar niet veel) nog een 8-tal bomen die nu na een jaar of 8 a 10 voor het eerst droegen en ook nog heel veel. Helaas ben ik afgelopen weekend echt beroerd geweest door het eten van pawpaw (door de jaren altijd wel eens een enkele gegeten, de smaak is echt wel lekker) ...zo erg dat ze me intussen tegenstaan en ik ze niet meer wil. De grote dragende bomen zijn niet meer te verplanten met succes....deze kleine wel en omdat ze moeilijk te krijgen zijn en best duur...wil ik ze liever aan de liefhebber(s) geven dan zo maar verhakselen.... Laat even weten als je belangstelling hebt.

@donaldk Kun je even duidelijk aangeven wat je wel wilt? Ik wil je graag iets meebrengen wat je kunt gebruiken, maar eerlijk gezegd snap ik het niet zo goed wat wel en wat juist niet. Perzik worden bomen. Perziken dragen op jong hout vooral en hebben zomersnoei nodig om vruchtbaar te blijven....voordeel is dat je ze zo vrij gemakkelijk op max 2,5 x 2,5 meter kunt houden. Hou je op een perzikboom de snoei niet goed bij, dan heb je na enkele jaren weinig opbrengst meer en een van onderen kale boom. Verjongen is echt gewenst. Deze Marketons hebben wel matig last van kruilziekte. Zonder krulziekte perzik bestaat niet, wat er ook op internet allemaal geroepen wordt. Rose en/of witte bes is geen probleem. Ik heb van beide voldoende gewortelde struiken. (Worden ruim 1 x 1 meter.....de rose iets groter) Wat wens je precies?? Begrijp ik het goed dat je geen appel wilt?

@ Wortel...het zijn er zelfs 3. Heb ze toevallig van middag samen in een grotere pot gestoken voor jou en Arja. In het lijstje had ik ook al gezet: "enkele struiken".... en dat is meer dan een, he. 😂

Omdat het bij mij al op is of ik het niet heb staan dit jaar, toch een paar dingetjes vragen die wellicht iemand over heeft in zijn/haar tuin.....? Wat rode bietjes (of witte of gele of Chioggia) om te stomen Een lekker pompoentje Een kropje sla of andijvie Bedankt!!!!

Prima Galina. (Dat rijmt 😄)