weknow

Ik ben geen wetenschapper, maar ik zou een hele lange lijst kunnen maken van planten waar giftige stoffen inzitten die we gewoon eten. Laat ik er voor de vuist weg enkele noemen: Alle perziken, pruimen, abrikozen en ook appels en peren en nog andere bevatten blauwzuur. Een heel zwaar gif waarvan een heel kleine hoeveelheid al dodelijk is. Dat zit vooral in de pitten, maar niet alleen. En van de amandel, die dit ook zo heeft en waarvan een lichte bitterheid zelfs de smaak ten goede komt, eten we zelfs de gekraakte pitten. Tomaten, zeker als ze groen zijn bevatten, behoorlijk wat giftige stoffen. Aardappelen...niet alleen het loof en de bloemen zijn giftig en eten we natuurlijk niet. Maar vers geoogst en zelfs met onzichtbare plekken waar licht bijgekomen is vormt daar giftige stoffen. Heel veel; kruiden die we volop gebruiken zijn bij iets grotere hoeveelheden ronduit giftig. Ik kan deze lijst nog heeeeeeel veeeeeel langer maken. Ik wil hiermee niet zeggen dat Edelspint onzin zegt. Maar wel dat iets plukken van internet zonder er het fijne van te weten als waarschuwing, heel gemakkelijk tot een hoax kan leiden of tot angstgevoelens bij wie dit leest. Weer iets dat in het rijtje "slecht"geplaats moet worden....? Weer een halve waarheid, een feitje dat niet in verband en niet in perspectief is geplaatst, waaraan heel veel wordt opgehangen? Ik denk aan: mensen die geen koolhydraten meer wensen te eten, mensen die denken dat kokosolie super gezond is, mensen die zeggen dat je geen chocolade moet eten, dat zelfs 1 glaasje wijn al zwaar gif is en zo kan ik nog even doorgaan. Ik wil nu niet meer zeggen dan dat er bij mij, ook al eet ik enkele pawpaws per jaar (en per keer krijg ik er met moeite een op, want die dingen zijn ontzettend machtig en vullend) niet meteen alarmbelltjes gaan rinkelen. En ook dat ik niet achter dit soort berichten wil aanrennen, want er gaat nauwelijks nog iets overblijven dan wat ik zonder angst en vretende twijfels zou kunnen eten of gebruiken. 😉 Om een wijsheid die ik van mijn moeder meekrijg te gebruiken: `Eet gevarieerd en met mate`. (En geniet daarvan!...zou ik zelf willen aanvullen'

Hiervoor is het niet nodig! Zorg wel voor niet geinfecteerd plantmateriaal! Of kies voor rassen die resistent zijn (of juister gezegd: hoge weerstand hebben). Voor ecologisch tuinieren is 6 jarige wisselteelt de standaard. 😉 4 jaar kan misschien, maar is in mijn ogen te weinig. Andere optie is om je groenten door elkaar te planten en dus ook aardappelen daarin te brengen. Maar dat werkt natuurlijk niet als een te groot deel van je aanplant aardappel is, zoals ik bij sommige tuiniers zie die altijd ongeveer 30% a 40% van hun tuin vol aardappels zetten. Tot de jaren 80 bestonden de sterk weerstandbiedende rassen die we tegenwoordig volop hebben ook nog niet. Waarom zou je nog vooral voor de oude en zeer gevoelige rassen blijven kiezen? Die bovendien vaak voor nog veel meer aantastingen bevattelijk zijn en zelfs al met zeer veel gif niet meer fatsoenlijk gekweekt kunnen worden. (Duidelijkste voorbeeld is Bintje)

https://beweegt.velt.nu/zadenwerkgroep/2819/houjetomatengezond Aanvulling: Intussen zijn er wel een aantal rassen die zeer hoge weerbaarheid hebben tegen phytophtera. https://www.velt.be/buitentomaten Behalve als je - zoals veel boeren helaas nog doen - zieke tomaten op het land laat liggen, wordt phytophtera niet doorgegeven via de grond. Het schimmel kan alleen overleven op niet vergane plantendelen van tomaten en aardappelen die besmet zijn. besmetting gebeurt alleen bij natte omstandigheden als het ruim boven de 20 graden is en gebeurt via sporen in de lucht. Voor arrdappelen zijn er goed weerbare rassen (ik noem het niet resistent, aangezien de werbaarheid op den duur, vele jaren meestal, weer doorbroken wordt.). https://www.velt.nu/tomatenplaag Over dit onderwerp zijn er veel bakerpraatjes en onterechte angst. Spuiten is niet nodig.

Daar lijkt het zeker op. Het geldt wel voor veel plaag-insecten dat ze in een warme zomer meerdere generaties krijgen. (Hoewel er ook sommige zijn die liever ook vochtig bij warm weer willen.) Van de Suzuki-vlieg is bovendien bekend dat de verspreiding samenhangt met klimaatverschuiving, zoals nog een aantal nieuwe insecten in de moestuin en fruitteelt.

Langzaam komen er strategieen om de Suzukietjes op natuurlijke wijze het moeilijker te maken. Zoals aantrekken van mezen en mussen en( zoals in dit artikel uit Vlaanderen) zorgen voor gunstige omstandigheden voor dwergvleermuizen. https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/02/17/primeur-in-blauwe-bessenbedrijf-schrijnwerkers-in-oudsbergen-ac/?linkId=vrtnws|radio2|%2Fregios%2Flimburg|main&fbclid=IwAR0onhityXFYXuPHpg0Dn3G7kTFKSOz8Ebs1MDl5Ro1Pac4beYocQ29C63k

Mochten we toevallig op een camping staan in Brabant of omgeving rond 23 april, dan ga ik graag proberen te komen. Dat weet ik echter pas kort van te voren.... Anders zal ik verstek laten gaan. Hoe leuk en gezellig het ook is en hoe graag ik een aantal mensen ook weer zou willen tegenkomen...ca. 280 km heen en nog eens 280 km. terug en minstens een 6 uur rijden, ook nog in mijn eentje, dat is me te veel. 😬🥺

Ik ken dat gevoel.....mag ik daar al komen? Dat had ik de eerst keer ook. Het antwoord is JA...Zeker! En er komen wat mensen die sommigen wel al eens gezien hebben, maar de meesten zijn nieuw voor elkaar. Het is er vooral gezellig, niet-formeel en (ook afhankelijk van wie jij aanspreekt of wie jou aanspreekt) je komt allerlei mensen tegen die met veel plezier met moestuinieren, dieren, fruit, planten, voeding en koken enzovoort enzovoort bezig zijn...jong en ouder. Neem wat mee voor de anderen....en je wordt zelf ook (culinair en met plantjes of zaadjes e.d.) volop verwend! Dat beleefde ik als de sfeer op meerdere Moestuinforumdagen. (En Jorieke en Joep, op wiens terrein het allemaal gebeurt, zijn al dagen op voorhand bezig om het mogelijk en goed te maken en hebben achteraf nog heel wat opruim werk te verstouwen...dus een handje mee uitsteken of een kleine attentie en dank-je-wel naar hen spreekt ook vanzelf natuurlijk 😁)

Deze. Zal ook de goedkoopste zijn. Champost heeft hoge PHwaarde Dat tweede mengspul klinkt me als een ondefinieeerbaar mengsel in de oren. De groencompost heeft hetzelfde effect. Maar breng het bovenop en denk niet dat je beter doet door het in te werken!!! Dat is een fout misverstand!

Een plumcot is een kruising tussen Japanse pruim (Prunus salicina) en abrikoos (Prunus armeniaca). Genetisch bezit het 50% van beide. (Er bestaan nog allerlei andere mengvormen van Prunus onder andere namen als Pluot, Apriplum, Aprium enz) Als je tegenwoordig in een supermarkt pruimen koopt, zeker buiten de korte Nederlandse pruimentijd augustus/september , is de kans groot dat de vrucht een Japanse pruim is. Die is veel langer bewaarbaar dan Europese pruimen (Prunus domestica), zeker als ze niet-rijp geplukt worden. Daarom is de kans groot dat een gekochte pruim, net als perziken, nectarines en vaak ook abrikozen, nog hard zijn en na moeten rijpen (of dan al gaan rotten). Af en toe is er een uitzondering, maar al dit Prunus-fruit uit de winkel valt in smaak helaas vaak tegen. Als je een rijpe abrikoos of perzik of pruim van eigen boom proeft, weet je het verschil. Vooral abrikozen van eigen boom zijn overheerlijk...scoren zeer hoog in mijn lijstje "lekkerste dingen die er zijn". Steeds vaker echter zijn gekochte pruimen (onder die titel) uit de supermarkt, zeker in de zomer en het vroege najaar, eigenlijk pluots....die zijn wat groter en smaken als ze goed rijp willen worden op de fruitschaal ook iets beter dan pruimen. Wil je het zeker weten, kijk dan eens aan de zijkant of onderkant van de doos waarin ze zitten en onthoud de varieteitsnaam. (Bijvoorbeeld: Flavor delight) Als je die naam in een zoekmachine zoekt, weet je het snel. Langzamerhand zijn er met wat zoeken bij enkele kwekers een paar rassen van Japanse pruimen, pluots en dergelijke als boompje te koop. Vijf jaar geleden waren die hier nog niet te vinden en was de enige manier om aan zo een boompje te geraken, voor mij althans, door de pitten van gekocht fruit te zaaien. Kwam ik in een supermarkt waar ze misschien toevallig een Pluot, aprium of japanse pruim hadden en bleek dat een lekkere vrucht te zijn, dan zaaide ik de zaden. Een keer had ik geluk...kwam bij AH een doosje tegen met plumcots die na rijping tussen ander fruit erg lekker bleken. daar komt mijn Plumcot-boompje vandaan. Daarna heb ik ze nooit meer gezien als fruit. Vandaag gaan werken in mijn tweede tuin. Die ligt wat beschut in het rechthoekige binnengebied tussen huizen. En zowaar....een van mijn deze winter overgeplante bomen heeft al frisse nieuwe blaadjes. Het is de eigen zaailing plumcot van ca. 4 jaar oud. Ik ben zeer benieuwd naar de verdere ontwikkeling van deze wel heel vroege vogel, temeer omdat bij Prunus normaal de bloei verschijnt voor de bladeren....maar bloei zal er nog niet zijn....zaailingen bloeien meestal jaren later dan geente boómpjes. De bovenste foto is van 15 november...de dag dat het boompje weer is geplant vanuit mijn voormalige bostuin. De middelste foto, niet helemaal scherp, is hetzelfde plumcot boompje vandaag, 8 februari. Ik heb daarnaast nog een plumcot, die ik 2 jaar geleden kocht in Tjechie. Die staat in mijn grote fruittuin (tuin 3). Die laat momenteel nog geen knoppen die open zijn of snel open gaan, zien. Die gkochte plumcot zie je op de derde foto. Over een maand of 3 a 4 wil ik deze en andere Prunussen een flinke snoeibeurt geven voor een goede basisvorm. Ook zal ik de beste zelf gezaaide bomen via chip-budding proberen te enten om zo bloei en hopelijk fruit te versnellen. Of dat lukt is afwachten...vroege bloei is ook een risico van bevriezing. En sommige boompjes groeien slecht of zien er niet altijd gezond uit...die zal ik niet meteen vermeerderen. Vooral de japanse pruimen...de vruchten die ik kocht komen van rond de Middelllandse Zee....lijken niet echt geschikt voor dit klimaat....groeien niet altijd heel gezond. Ze stonden eerst in open gebied met veel (zee-)wind....nu staan ze althans in tuin 2 aanzienlijk beschutter...dat kan wel wat gaan uitmaken. Naast een zaailingen heb ik ook een aantal rassen van Japanse pruimen, pluots en apriums kunnen bemachtigen intussen, die hopelijk beter zijn aangepast aan ons klimaat dan sommige zaailingen. Oishi Wase (Japanse pruim) en hybridesoorten: Flavor Queen, Flavor King, Hollywood, Gek, Dapple dandy In het rijtje van hybriden is er ook een groep die "Russische pruimen"worden genoemd en waarbij ook kroosjespruimen in de genetische mix betrokken zijn. Hiervan heb ik de rassen General en Delikatnaya staan. Voor wie meer wil weten over deze Prunus-hybriden hier 2 links om te starten: http://www.houtwal.be/vakartikels/steenfruit/prunus_pluot_aprium.htm https://www.fruitlent.nl/home/onze-collectie-fruitgewassen/pluot/ (kijk ook even naar aprium en Japanse pruim en Cherrykose 😉) Mag ik een oproep doen? Ik ben geinteresseerd in het uitwisselen met andere liefhebbers van o.a. dit soort Prunussen. bijvoorbeeld middels enthout ruil. Ook pitten van zeer goede soorten hebben mijn belangstelling. Stuur me gerust een prive-berichtje als we zo misschien iets kunnen ruilen.

Intussen hebben kennissen uit Den Dungen me bericht dat ze via een vriend een 2-jarig merketon-boompje voor me bemachtigd hebben. Zo gauw ik in de buurt ben, ga ik het ophalen, een goede plek geven en als het groot genoeg is ook vermeerderen om ze weer ter beschikking te hebben van anderen. Ik ben er erg blij mee. 😁

Hoe lang zou het duren voordat het water weer verdwenen is? Ik denk dat dat doorslaggevend is. Als het na 12 a 24 uur grotendeels weg is, dan komt het wel goed, maar als het veel langer blijft staan, gaan de boompjes misschien schade oplopen. Het linkse deel, net nog op de foto, ziet er wel goed uit Ja...een drainagebuis leggen kan de oplossing zijn...was het hier 9 jaar geleden waar mijn moestuin in een soort put ligt waar heel wat water uit hoger gelegen terrassen naar toe loopt....maar dat kan alleen als er ergens een lager punt is dan de slang waar het naar toe kan lopen...een sloot o.i.d.

Inderdaad, Jorieke. 😋

https://vilt.be/nl/nieuws/te-veel-compost-in-moestuin-leidt-tot-uitspoeling-van-fosfor-en-stikstof?fbclid=IwAR2Tq0Hj6t7Gx7avs7hwQ7Ea0mD9iE9knBHhreM_uyvzX_2W4-UO0uorNKM

Dat ligt er maar aan. Als ze geent of (waarschijnlijker) geoculeerd is moet je ruim boven die plek blijven met afzagen. Een entplek kun je vaak wel zien, maar een oculatiepunt nauwelijks. Zit je te laag met zagen, dan zal de onderstam uitlopen en ben je het ras dat er op staat kwijt. Maak eens een foto van hoe het gestel er nu uitziet? Misschien zijn er nog andere mogelijkheden..... Sowieso wachten met ingrijpen tot einde april ivm met schimmelinfecties.

Appel stekken kan bijna niet. Er zijn enkele soorten die als onderstam gebruikt worden, waarmee dat uitzonderlijk gaat. Maar de genetische informatie van bijna alle appelrassen bepaalt dat het bijna onmogelijk is om deze als stek te vermeerderen. Wat wel zou kunnen is enten. Maar dat is een techniek die je moet kunnen en die zou ik aangeraden hebben als het om een heel bijzonder en zeldzaam ras appel zou gaan. Dan kun je dat eventueel tegen betaling door een kweker laten doen. Die kans dat het hier om zo een super/speciale soort gaat is heel klein. Een nieuw boompje kost 12,50 a 17,50 bij een goede kweker en met wat zoeken kun je bijna alle goede rassen wel ergens kopen. Daarom heb ik dat niet aangeraden. Als stekken al zou gekund hebben, zijn er nog een paar problemen. Dat het vele jaren langer kan en hoogst waarschijnlijk ook zal duren voordat een gestekte of gezaaide boom vruchten draagt. Bovendien zal een gestekte boom, tenzij het toevallig een ras zou zijn met zeer weinig groei van nature...dat zijn er niet zo veel....behoorlijk groot tot zeer groot kunnen worden, terwijl ik op de foto denk een klein boompje te zien.....waarschijnlijk geent op een zwakgroeiende onderstam waardoor de boom geen 5 x 5 tot 8 x 8 meter ruimte nodig heeft, maar behoorlijk wat minder. En door snoei hou je een te hard groeiende boom echt niet klein....integendeel!

Ja, een appel en nog andere soorten kunnen veel hebben soms. Maar als de bast rondom-rond weg is, zelfs op een stukje van enkele centimeters, kan een boom de essentiele levensfuncties niet meer uitoefenen: geen voedsel opnemen via de bodem en geen reststoffen meer afvoeren naar de wortels. Vergelijk het met een zoogdier die geen voedsel kan opnemen en niet kan poepen en plassen. Dat lijkt hier zo te zijn en dan is die boom snel dood....nu kan door de voorraden die in het nog levend hout zijn opgeslagen de boom nog uitlopen....maar langer dan mei of juni zal ze niet meer halen.

Of dit linkje. Snoeiinformatie met tekeningen onderaan, dus even doorlezen. https://www.proeftuin.eu/Nl/KLF/blauwe_bes.php Er is nogal verschil in groeiwijze van verschillende rassen....beschouw het dus eerder als een vuistregel, dan een blauwdruk! Bouw eerst een gestel in enkele jaren en daarna steeds zo knippen dat er wat twijgen blijven verjongen. Nieuw hout is er het jaar nadat er zich nieuwe twijgen vormden. Pas na dat jaar begint het verhoutingsproces. Dus hout dat 2,3,4 eerder begon te groeien, draagt het beste! Zelfs knip ik de twijgjes rond deze tijd op 2 a 4 nieuwe knoppen omdat ik graag open en stevige struiken heb met niet te gek veel half-ontwikkelde twijgjes... Daardoor ontwikkelen de bessen, die er de jaren erna aan gaan komen, misschien minder in aantal dat wel, zich mooier, groter en zoeter.

Veel succes! En dan te bedenken hoe vol het was zo een jaar of 3 geleden. Waar heb je al je boompje opgeslagen?

100% betere keuze dan Pink lady in alle opzichten!

Nu niets aan doen. Alleen tijdens zomermaanden, mocht het echt nodig zijn. Aan deze zou ik geen snoeitang gebruiken. Laat maar even gaan voorlopig en buig de tak die op onderste foto achter links zit wat vlakker. Pruimen zo weinig mogelijk snoeien. Bij deze is het niet nodig. Snoeien zorgt dat er (vaak veel) extra groei komt, na een aantal maanden geeft het precies het niet gewenst resultaat...een nog harder groeiende boom met veel te veel twijgen. Een damson heet in het Nederlands een mirabel. Wordt beschouwd als een ondersoort van de europese pruim. (Soms wordt damson echter - foutief! - vertaald met damastpruim) Er zijn een beperkt aantal rassen van de bestsmakende hier en daar verkrijgbaar...vaker zijn het wildere soorten....een ongecultiveerde mirabel heet myrobalan, die tref je nogal eens aan in plantsoenen, parken en bosjes en wordt ook ingezet als een onderstam om pruimen en soms andere Prunus-soorten op te enten. Weet je toevallig welk ras je kocht? Een wat wildere en warriger groei van een mirabel is eigen aan deze soort. Reden te meer om ze niet te veel te willen cultiveren door snoei. Vaak veel kleinere twijgjes en takjes. Voordeel is dat ze wat sterker en gezonder zijn meestal dan Europese pruimen vaak en ook nog in de halfschaduw een behoorlijke oogst kunnen geven. De smaak kan heel goed zijn, droger dan andere pruimen en meestal kleinere vruchten, maar zoet en met erg lekkere aroma's...ik lust ze best zo uit de hand, maar meestal worden ze voor verwerking gebruikt. Maar als je pech heb kan ze ook wrange, zure of bittere vruchten geven en allerlei kleuren zijn mogelijk (blauw, geel, rose, meerkleurig en dat in allerlei tinten).

Die groeit veel minder hard en heeft dus aanzienlijk minder ruimte nodig. Ik heb er 2 aan 2 zijden van een rozenboog en elk heeft een groeigebied van za 1,80 x 30 cm. Daar dragen ze al vele jaren uitstekend. Genetisch is Issai ook geen `echte` kiwibes, maar een wat andere soort. Er zijn dus nogal wat behoorlijke verschillen met de andere en `echte` kiwibessen. Als ik er informatie geef over kiwbessen, is de Issai altijd de grote uitzondering op het hele verhaal: behalve grootte en veel minder groei onder andere: wat grotere vorstgevoeligheid, nogal andere smaak, latere rijping en gelijktijde rijping van Issai, kleinere vruchten, veel sneller vruchtbaar, redelijk zelfbestuivend met tweeslachtige bloemtjes...al met al: duidelijk een andere plant.

In het blog een advies van soorten. Daarin is de bloei ingecalculeerd, maar wordt vooral ook naar het geheel gekeken. De factoren die ik hiervoor aangaf. Niet te veel fixeren op de bloei alleen. Dat is boekjes-kennis. (Klopt tot op zekere hoogte, maar niet vanuit de praktijk!) Er zijn abrikozen die in de bloei bijvoorbeeld iets vorst verdragen. Wist je dat? Ik heb nu zelf een 8-tal rassen en nog een 12-tal eigen zaailingen staan en eigenlijk met vorst nog nooit echt problemen gehad. (Moet er bij zeggen dat de meeste nog niet dragen) (Zeeland). Op zich is een abrikoos een boom uit harde landklimaten en kan de boom zonder meer -35 tot -40 verdragen. Wat wel een grote rol speelt is andere klimaatfactoren (nattigheid, wind) ziektebestendigheid en bij bloei of er insecten vliegen voor bestuiving. Nederland is bij 5 a 6 rassen die al meer dan 50 jaar oud zijn blijven steken (als er al ergens abrikozen bomen verkocht worden in een kwekerij of tuincentra zijn het: Bredase, Hongaarse en Tros Oranje)...alle vernieuwing en nieuwe soorten komen van ver weg....een grote verdienste van WimindeWilgen is dat hij er een heel aantal in ons klimaat is gaan uitproberen. Kersen zijn een traditioneel en altijd, ook commercieel...maar dat wordt snel veeeel minder de laatste decennia!) en veel geteeld in NL en VL. dus vanzelf dat de bloeitijden daarvan bekend zijn... Bloeitijden zijn trouwens theorie....bedacht en enigzins interessant voor de telers die hectaren vol van 1 of 2 soorten planten....in de praktijk verschillen ze per jaar, per streek en is het zelfs mijn ervring dat de bloeivolgorde per jaar kan verschillen. Gewoon een redelijke soort kopen, zou ik zeggen en niet eerst met alle mogelijke websites de ideale boom voor jou proberen te berekenen. Veel "informatie"en geschreven dingen op internet bevatten fouten of zijn halve waarheid. Als je niet jaarlijks een goede opbrengst verwacht en tevreden bent met meeste jaren wat (overheerlijk...dat wel....een abrikoos van eigen boom is een onvergelijkbare traktatie!!!) en af en toe een hele goede en ook af en toe niets, is een abrikoos een prima fruitboom...speciaal voor de liefhebber. Veel makkelijker dan bijvoorbeeld een perzik. (In een kas is veel meer mogelijk)

uitgebreid over snoei: https://www.proeftuin.eu/Nl/KLF/kiwibes.php

Het antwoord van de puzzel die je nu zelf probeert te maken vind je waarschijnlijk op de website en in het blog van Windindewilgen. Die heeft meer rassen abrikozen dan wij in ons leven zullen zien en legt uit welke je in ons klimaat het beste kunt kiezen. Late bloei is een. Maar vroege rijping, smaak, vruchtbaarheid en vooral ook enige sterkte tegen ziektes zijn minstens zo belangrijk. Dit is de website naar het abrikozen-deel: https://www.windindewilgen.nl/abrikozen/ En eigenlijk is heel het blog, waar hij ook de nieuwste inzichten en informatie post, verplicht leesvoer. https://www.windindewilgen.nl/blog/ Hij komt tot een zeer duidelijk advies over wleke rassen de betere zijn om aan te planten.

Henk...ik zie net dat Marc Geens een aantal nieuwe in zijn assortiment heeft sinds heel onlangs: https://proeftuin1.kmoshops.be/ Heb verder niet gekeken of het die zijn die jij zoekt. (Ga er zo meteen heen om bestelling op te halen en kwam zo weer even op de website.)