als de natuur zijn weg mag gaan
De laatste maand heb ik de moestuin wat aan zijn lot overgelaten wegens andere huis- en tuinwerken en ook wel een beetje te lui om er aan te beginnen. Elk jaar is er zo wel een momentje dat het mij even tegensteekt en ik alles wat aan zijn lot overlaat. Meer dan oogsten, inmaken, invriezen en hier en daar een onkruidje uit trekken is er niet van gekomen. Het ziet er wel mooi groen uit vind ik
Ik zie dat mijn laatste update ook alweer van mei dateert. Hoog tijd dus voor nog eens een update.
Momenteel ligt de moestuin er zo bij. De Butternutpompoen heeft de overhand genomen en waant zich een weg tussen en over alles heen. Er hangen wel al heel wat pompoenen aan
Vandaag eindelijk wat tijd gekregen om hem wat in te dijken.
Voor de serre nog eentje die zijn weg gaat...stinkertjes. Er staat nog een opgeschoten slakrop tussen en achter de selder staat nog een rijtje knolselder.
De courgettes hebben hun best al gedaan. Hier nog een vergeten exemplaar, goed voor in de soep.
Van de struikprinsessen bonen zijn de laatste geoogst, nu is't nog wachten op de staakprinsessen.
In de serre gaat het super. Heb eindelijk voor het eerst tomaten en oh wat zijn die lekker Van de kerstomaten wordt hier dagelijks wel gesmuld en vorige week ook de eerste ananastomaat geproefd
ananastomaat
coeur de boeuf
En we hebben sinds vorige zondag ook een nieuwe tuinbewoner. Dit haantje zat tussen de bramen langs een nogal gevaarlijke baan. Het dutske zat graatmager en zijn kopje zat ook helemaal onder de teken, waarschijnlijk is hij gewoon gedumpt. Begrijp niet waarom want het is echt wel een lief beestje. Dankzij een vriendin is hij nu bij ons terecht gekomen en is hij terug wat op krachten kunnen komen. En de ladies zijn nogal in de wolken met hun nieuwe heer.
1 Comment
Recommended Comments