Ziekte

In 2016 had ik mijn twijfels over de gezondheid van de zure kers (#19), en in 2017 werd dat overduidelijk zichtbaar toen de harttak precies in het midden volledig stamrond vruchtboomkanker had. Daar zat niks anders op als de harttak te verwijderen om de boom te redden (gezien de snelheid waarmee het zich aan het uitbreiden was). Ik had effectief de vorm omgezet naar "open vaas" wat gelukkig ook de hoogte er uit haalde.

De zoete kers (#18) liet ook plekken met beginnend vruchtboomkanker zien, maar die is inderdaad zodanig op leeftijd dat dat niet zo'n dramatisch effect heeft. Maar ook bij deze een paar slechte takken weggesnoeid.

Samen met een van onze peren (#17) die ik weer probeer vorm te geven en ook flink gesnoeid heb, leek het me geen slecht idee om bij deze redelijk horizontaal wortelende bomen aan grondverbetering te doen:

• Graszoden in een cikcel omgedraaid (om de voedingstoffen terug beschikbaar te maken),
  
• alvast een start aan de onderlaag (smeerwortel als mineraalaccumulator en bodembedekker, grote klaversoorten voor stikstof, bieslook en boerenwormkruid voor insecten),
  
• bij de zure kers en peer een hout-mulch van snoeisel van minimaal 5cm dik, en een dikke bladerlaag voor de zoete kers.
   
  
  

Dood

In de zuidelijke hoek is er al lange tijd een aanplant geweest van een veel te hoge hoeveelheid bomen en struiken. Het doet me nog het meest denken aan de vele nieuwe "Voedselbos" aanplantingen die ik voorbij zie komen: niet nagedacht over de balans tussen diverse lagen, met als gevolg dat er twee of drie de overhand nemen, en de rest beetje bij beetje dood gaat (de natuur is echt complexer dan zomaar planten..).

Nu ben ik in 2016 al bezig geweest een aantal dode bomen weg te halen.. dat heeft een aantal andere bomen weer doen toenemen in omvang door de ruimte. In 2017 heb ik besloten die hoek drastisch terug te zetten, met name omdat er een hele hoop hazelaar staat die natuurlijk niet veel nuttige opbrengst geeft op hout dat jaren oud is. Het resultaat is nu al een mooi luchtig open stuk (waar voorheen geen doorkijken mogelijk was, geen enkele kant op):

Dat gaf echter een gigantische hoop stammen en takken van 1.5cm tot 15cm dik, op stapel van 1.8m hoog. Maar dat is uiteraard niet slim.. en dat daagde pas toen ik een video van appelteler en schrijver Michael Phillips zag, die adviseerde de stammen op de grond te leggen om te voorkomen dat die sporen, die wellicht ziektes zijn of veroorzaken, in de lente zich gaan verspreiden, iets wat zo goed als niet gebeurd als deze plat op de grond liggen.

Leven

Op dat moment ontstond er een combinatie van wensen en mogelijkheden:

• Met het drastisch terugzetten van de hoek is er daar meer licht beschikbaar
  
• Dat is toevallig ook de plek die ik initieel in gedachten had als moestuin
  
• Die stammen kunnen daar over de hele hoek verspreid netjes verdeeld worden om ziekteverspreiding te voorkomem
  
• Ze zullen met bladeren er boven op door het rotten en de schimmels een bodemverbetering veroorzaken
  
• In 2019 kunnen deze samen met konijnengaas ingegraven worden voor een langdurig grondverbeteringseffect
   
  

Bijna al dit winterwerk zal pas in 2019 zichtbaar effect gaan tonen.. het hout en de bladeren moeten gaan schimmelen en rotten, de onderlaag moet allereerst haar bovengronds effect ondergronds vastleggen, en bomen herstellen zich niet in een jaar.

Maar toch, op naar de lente!