Wind, koude en regen.

Het wil nog maar niet zomeren....

 

Maar ik zal niet te veel mopperen, er gaat ook genoeg wel lekker.

De peulen en doperwten groeien goed en staan flink in bloei.

 

 

De winterpostelein groeit ook hard door en gaat nu zaad maken, tijd om ook het laatste beetje in de kas op te ruimen.

 

 

Er komt weer ruimte voor de aardappeltjes en de prei.

 

 

En de composthoop groeit weer, ik heb weer een deel opnieuw opgezet in een leeg compostvak.

De onverteerde laag mest van het vak ernaast gaat er ook op.

 

 

 

En dan is een vuurtje lekker om even uit te rusten en op te warmen.

 

 

Ik oogst de laatste witlof die ook langzaam doorgroeit en boven de grond komt.

Je kan het zien aan de groene kuifjes:

 

 

'S avonds is er een witlofstamppotje.

 

 

En we eten veel salade uit de tuin.

 

 

 

 

De asperges zijn erg traag, met maar een par graden boven de temperatuur waarop ze gaan groeien.

Maar toch moet ik er iedere dag even langs om de buit weg te kapen voor dat ook zij groen worden.

 

 

De rabarber gaat prachtig, na het getob met al die droge voorjaren is dit jaar een verademing.

Ik pluk veel en vaak en het groeit even hard weer terug.

 

 

Tussendoor zaai ik nog wat, eigenlijk veel te weinig.

Maar ik kan nog snel even de lege plekken in de rijen tuinbonen aanvullen.

 

 

De radijzen genieten ook van dit weer, nog nooit had ik zulke mooie eind mei in de volle grond.

 

 

 

 

Aan het eind van de week zijn ze nog groter:

 

 

 

Hier in een simpele maar smaakvolle salade met rucola:

 

 

De aardappels gaan trager, dit jaar geen vroege aardappeltjes begin juni van de volle grond.

 

 

 

Maar ze komen wel een voor een naar boven, het veldje wordt voller en voller.

 

 

 

We zijn begonnen aan de raapsteeltjes van de volle grond, niet zo mooi als die uit de bak maar evengoed lekker.

 

 

En natuurlijk met een rabarbercrumble toetje.

 

 

Ook ruim ik de laatste spinazie uit de bak op:

 

 

Die gaat weer in een quiche:

 

 

Er gaat een hoop tijd in zitten, maar het smaakt prima.

 

 

 

De stekprei is nu ook goed, sommigen hadden het wat zwaar en gingen schieten.

Maar zelfs de bloemstengels zijn zacht en kunnen verwerkt worden, bijvoorbeeld in een pan gebonden preisoep.

 

 

 

 

Het is nu ook bonentijd. 

Ik leg ze, ze bloeien en in de Aquadulce tuinbonen zijn de eerste boontjes te zien, en gelukkig nog geen luis.

 

 

Het stuk waar de aardperen stonden is schoon en daar heb ik de pronkbonen gedacht.

Vorig jaar stond het bonenhok  al een maand maar nu moet ik nog eerst wat voeding inspitten.

Twee sleuven van een steek diep en twee steken breed elk zo'n 90 cm uit elkaar worden bemest.

 

 

De grond is weer dicht gelegd en de plek van de stokken is bepaald, alleen de wind was nog spelbreker om de stokken te plaatsen.

Wel heb ik voor de storm de eerste Prelude sperzieboontjes gelegd, wel met een glasplaatje er over tegen de kou en het vocht.

 

 

 

Omdat ik toch met de mest bezig was gelijk maar de courgettes geplant nadat ik een kruiwagen compost had ingespit.

 

 

 

En zo rommelen we rustig door.

De tomaten en pepers etc. zijn naar de tuin, maar ze zijn door de kou nog zo klein dat ik me schaam om er een foto van te plaatsten.....

 

Wel kan ik trots zijn op mijn knoflookjes, die zien er weer veelbelovend uit.

 

 

 

Ik hoop dat jullie met alle regen niet te veel last hebben van de slakken, hier heb ik er al flink wat verhuisd.

Maar de slakken vermeerderen zich snel, en ze bevruchten elkaar.....

 

 

 

Nog even en de temperatuur gaat weer oplopen, maar ik durf nog even niet naar de voorspellingen te kijken.