Een weekje  met voor mij lekker koel zomerweer.

Zelfs een klein buitje en af en toe wat spetters maar het blijft te droog.

Er was een week geleden nog flinke wind hier dus eerst begonnen met de geknakte en afgebroken planten op te ruimen.

De composthoop groeit gestaag en is nog lekker aan de broei.

Ook de peulenrekken zijn nu allemaal opgeruimd en het peulenstro ligt ook op de hoop.

 

Er kan ook flink geoogst worden, en de komkommertijd is aangebroken.

 

 

Ik heb nog steeds wat grond tekort omdat ik geen middelvroege aardappels meer heb die er eind juni uitgaan.

Dat kwam altijd mooi op tijd voor de nateelt.

Ik heb wel middellate Cereza aardappels, een nieuwe soort.

Die is nu bijna oogstrijp maar het aardappelseizoen kwam ook nog traag op gang dit jaar.

Ik besluit om weer wat vierkante meter asperges te rooien.

De oude planten lopen terug en ik heb nu nieuwe planten die mooie asperges geven.

 

Maar aspergeplanten rooien is een van de zwaarste klussen op de tuin, en ik verdeel het werk dan ook.

 

 

Ook moeten de takken verknipt en op de compost, en dan moet daar ook weer een laag verse paardenmest op..... ik hoef me niet te vervelen.

Het kost niet alleen wat moeite en spierpijn, maar ook mijn trouwe spitvork legt het af tegen de aspergewortels.

Al bleek er ook sprake te zijn van een slechte las, aan de roest op het breukvlak te zien.

Een kleine troost want ik dacht wel te weten wat het gereedschap aan kan.

 

 

Maar met een scherpe steekschep gaat het ook, al blijven dan wel meer lange wortels achter.

 

 

Ik vindt nog een vergeten broccoli voor bij de bietjes.

 

 

 

Als ik een strook asperges geruimd heb moeten eerst de gaten weer dicht en gaat er flink wat compost/rijpe mest op het veldje.

Ik probeer te spitten maar het valt me zwaar, het weer is soms te broeierig door de buitjes.

Dan maar frezen, dat is zo gebeurd.

 

 

Ook het stuk waar de laatste tuinbonen voor het zaad stonden is nu leeg en bemest en frees ik.

Daar komen twee rijen Russische bladkoolplantjes.

 

 

Op het aspergestukje had ik nog pootuitjes gedacht. Ze lagen nog in de kas sinds het vroege voorjaar en waren wat teruggelopen maar er blijft genoeg pootgoed over voor wat nateelt van verse uien.

Wel moet er gaas over, want de preimot is nog niet verdwenen. Een deel van mijn preiplantjes blijkt bij controle aangetast.

Het zijn de plantjes van de tweede lichting, de eerste lichting is o.k.

Ik vermoed dat er eitjes zijn gelegd toen ze nog in het voorkweekkratje zaten, want ze staan nu onder 0,5 mm gaas.

 

Dat gaas aanbrengen is ook nog een klusje, zeker met de vaak stevige bries hier aan de kust.

Bij de prei heb ik PVC pijpen, voor de uien zet ik paaltjes met touw. 

Langs de randen komen betonnen balken om het gaas vast te leggen.

 

 

Als alles klaar is kunnen de mooiste pootuitjes uitgepoot.

Er staan witte, Rode Baron en gele uien.

 

 

Dan kan het gaas dicht en komt er hopelijk nog een buitje om ze op gang te helpen.

 

 

Er zijn nog uitjes over, maar de mooiste zitten nu onder gaas.

 

 

Een curry van de tuin met makreel:

 

 

Tussendoor kan er nog wat gezaaid worden, bijvoorbeeld late sperzieboontjes.

De stokbonen kiemden niet meer dus nog maar wat stamboontjes gelegd.

 

 

 

Door het kleine buitje van vorige week en het overtrokken weer groeit alles wel lekker.

De andijvie en de sla zijn aangeslagen:

 

 

Veel moet nu onder gaas want er komen veel merels af op de compost die ik inwerk.

De planten zijn dan soms helemaal bedolven door hun wroetwerk.

De koolplantjes zijn groter en overleven dat wel.

 

 

Er vallen nog steeds appels uit de boom, door de wind, de vogels of omdat ze aangetast zijn.

Maar er hangt ook nog wat.

 

 

 

De mais is gaan bloeien:

 

 

Veel tijd om te genieten is er niet want ik moet bijna dagelijks langs de tomatenplanten om ze te dieven en in te draaien.

 

 

Gisteren dacht ik dat er regen kwam en heb ik alle blad onder de onderste trossen weggehaald.

Het blad werd een flinke laag op de composthoop en de regen bleef uit, dus ik kon tussen de tomaten schoffelen.

 

De eerste kerstomaatjes zijn goed en bij de grote tomaten gaan de eersten kleuren.

Wel is er wat windschade aan de tomaten door de soms stevige wind hier.

 

 

 

De eerste pompoentjes zijn ongeveer even groot nu:

 

 

Door het gieten en de motregen zijn eindelijk de aardbeiplanten stekken gaan maken:

 

 

Ik zal een plekje voor ze moeten klaarmaken.

 

In het lage kasje is het een beetje een jungle, tussen de paprika's staat van alles.

 

 

Ook oogst ik er bladgroen om de planten wat ruimte te geven, maar met de lage temperaturen gaat het daar nu even traag met de ramen er af.

 

 

De tuinmelde staat volop in bloei.

 

 

Vanmiddag had ik trek in frietjes.

Dat kan prima met de aardappels van vorig jaar. Hoe ouder hoe beter ze kleuren.

Ook had ik de grootste aardappels voor het laatst bewaard.

 

 

En ja, ze kleurden prima :

 

 

De komende week nog wat zaaien en veel schoffelen en opruimen, dan loopt het seizoen weer langzaam af.

Maar eerst nog de laatste kruisbessen plukken voor de kruisbessen amandeltaartjes.